Je moet maar bang zijn voor spinnen!
Je moet maar bang zijn voor spinnen!
Het gebeurt niet vaak dat ik niet kan slapen, maar als het dan eens zo ver is, dan kijk ik graag TV. En zo stuitte ik laatst op een uitzending van Discovery Channel over de Nederlandse kunstenaar Theo Jansen. Hij maakt strandbeesten. Gewoon, (nou ja gewoon?) van PVC-buis, lege PET-flessen en wat plastic lappen creëert hij zelfstandig bewegende figuren. Adembenemend mooi.
Na de tuinen van anderen vind ik wel dat ook onze eigen tuin een beetje aandacht mag krijgen. Een tijd geleden schreef ik al dat we de grote beuk hebben laten kappen, omdat die te hoog werd. In plaats daarvan kwam een pergola met druif, blauwe regen en wilde wingerd. De schutting werd vervangen door betongaas, waar tegen klimop moest groeien. Dat was in het begin natuurlijk nogal kaal en het is nog niet helemaal begroeid, maar het gaat steeds meer een mediterraan plaatsje lijken. Ik ben niet zo van het schoffelen, dus staan her en der wat aangewaaide planten. Soms zullen anderen ze wellicht als onkruid zien, maar de natuur maakt zulke mooie combi’s, die laat ik dus staan. |
|
Nu is zowat elk stukje aarde bedekt, zodat het grote onkruid geen kans meer krijgt. Ik hoef alleen maar regelmatig wat bij te werken en verder is het, als het weer het toelaat, heerlijk genieten.
Via het blog van Angenita ontdekte ik dit vogeltje. Een winterkoninkje. Soms, maar niet vaak, zie ik er een in mijn tuin. Dit is wel heel bijzonder exemplaar. Want hij is niet levend, niet opgezet, maar gemaakt van papier. Hoe? Kijk dan hier:
Prachtig toch?
Terwijl ik dit blogje tik, tikt buiten een felle regenbui tegen de ramen. En op het nieuws hoorde ik dat dit de koudste mei sinds het begin van de waarnemingen is. Nou, daar zijn we dan blij mee. Om in herinnering te houden hoe het ook anders kan zijn, zet ik hier dan maar een foto van een zonnig Elounda (Kreta, Griekenland).
Hier in onze wijk zijn nogal wat sloten en vijvers. En omdat het een gewild wandelgebied is, natuurlijk ook veel bruggen. In de loop der jaren zijn oude, houten bruggen, enigszins vergaan en op het laatst was het soms een beetje gevaarlijk er overheen te gaan.
Dus werden in de afgelopen jaren bijna alle bruggen en bruggetjes vervangen. Zo ook deze, over de vijver in de wijktuin. Er is meteen maar een stevige brug gelegd, niet meer van hout, maar van stevig beton met een ferm stalen leuning. Dat is in ieder geval wat meer hufterproof en vraagt minder onderhoud. Dat ziet er best stoer uit!
Bij Nanos zag ik hem voor het eerst en ik wist: “dat wil ik ook”. Zo’n leuke houder voor een pot pindakaas, waarmee je vogels de tuin in lokt. Even googlen en al snel hier gevonden. Besteld en binnen twee dagen in huis. Er past alleen een pot pindakaas in van de fabriek uit Delft of van onze nationale grootsuper, maar dat was niet zo’n probleem. We hingen hem aan de tuinkast en wachtten af. Echtgenoot had er een hard hoofd in, maar kreeg al snel ongelijk. De vogels kwamen er feilloos op af. Eerst kwamen de mezen, later ook spreeuwen en kraaien. Die zijn minder lenig en moeten dus de gekste capriolen uithalen. En ‘smorgens aan de ontbijttafel heb ik er prachtig zicht op. Binnen twee maanden was de pot leeg, ad fundum, helemaal tot op de bodem leeg gesnaveld. Er hangt al weer een nieuwe. Ben benieuwd hoe lang die meegaat. |
Dat wij met de moderne navigatie onze bestemming moeiteloos kunnen vinden, is niets vergeleken bij wat een klein vogeltje als een boerenzwaluw voor elkaar krijgt.Bij een onderzoek van Vogelbescherming Nederland werden boerenzwaluwen voorzien van een geolocator. |
Daarmee kon worden vastgesteld dat zo’n klein vogeltje in pakweg 25 dagen naar Noord Angola vliegt, dat is zo’n 7500 kilometer. Na een half jaar vliegt hij ook weer terug, soms wel met een omweg omdat hij gehinderd wordt door zandstormen.
Dat is al een hele prestatie, maar dat zo’n beestje dan ook nog zijn eigen nestje weer terug kan vinden en na een moeilijke en avontuurlijke tocht weer “thuis” komt in Culemborg vind ik zo mooi. Ongelofelijk en spannender dan de spannendste detective!
(bron: Vogels 05-2012, uitg. Vogelbescherming Nederland)