Geduldig…

Bij Kerst vind ik amaryllissen horen. Die kocht ik meestal bij de bloemenman. Maar vorig jaar dacht ik slim te zijn en kocht ik in oktober al een bol met pot en aarde. Ik volgde de instructies netjes op en zette de pot in de berging. Lekker koel, niet te droog, niet te vochtig. Er stak al een klein groen puntje uit de bol, dus mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Maar wat er ook gebeurde, het bleef bij dat ene kleine puntje. Ik zette de pot wat achteraf en vergat de hele boel.Tot ik een paar weken geleden aan het opruimen was en ja hoor, daar stond die bol nog, maar het puntje was wel iets groter gegroeid. Alhoewel niks nog wees op fraaie bloemen. Maar in de warme kamer en met redelijk regelmatig wat water kwam er schot in de zaak. En nadat ik hem streng had toegesproken, verdraaid….. toen werd het toch nog wat.  

En zo staat dus nu mijn “kerst” amaryllis te bloeien. Geduld is een schone zaak…

Grutto

Ik kan me heel goed voorstellen dat de Zaanse Schans populair is bij buitenlandse toeristen. Het is een idyllisch stukje Nederland en ook wij hebben er van genoten.
Maar tussen alle nostalgische gebouwtjes en molens zagen we nog iets, dat eigenlijk nog meer indruk maakte.
In de weilanden rondom zaten grutto’s. En die hadden jongen. Een begeerlijke prooi voor de andere vogels, zoals kraaien. Maar de grutto ouders beschermden hun kroost met (vooralsnog) succes! Prachig om te zien hoe vader en moeder grutto de kraaien te lijf gingen en omtrekkende bewegingen maakten om ze te misleiden.
 

Eigenlijk ook een stukje nostalgie, want grutto’s zie je tegenwoordig steeds minder, helaas.
De grutto die ik voor de lens kreeg, was tamelijk ver weg en rustte even uit. Niet echt een optimale opname dus.

 

Recycle

Weggooien kan natuurlijk in de glasbak, maar als de buurman regelmatig een flinke doos lege wijnflessen heeft en ze zomaar weggeeft…. dan bedenk je er een nuttig gebruik voor. Hier, in Arboretum Trompenburg in Rotterdam zette men de flessen als rand langs de border. Misschien wel tegen de mollen, die van het geluid van de wind in de flessen weg zouden gaan, misschien uit zuinigheidsoverwegingen. In ieder geval een originele oplossing.

Vreemd

  Afgelopen week stonden twee berichtjes in de krant, die duidelijk maakten dat we soms geheel van de natuur vervreemd zijn.In het ene bericht staat dat men in Voorthuizen een kind hoorde schreeuwen in het bos. De politie werd gealarmeerd en ging op onderzoek en met een helikopter de omgeving afspeurde. En wat bleek? Het waren een stel dassen, die nogal luidruchtig in hun hol te keer gingen. Waarom werd niet duidelijk.

Het andere bericht ging over gestamp dat men hoorde in Denekamp. Men dacht aan een inbreker en belde 112. De politie kwam echter tot de conclusie dat het hier ging om een konijn, dat op de grond stampte. Blijkbaar doen ze dat als er gevaar dreigt…

Even rusten!

Het gebeurt niet vaak dat je zomaar even lui onderuit kunt gaan in een bos. Bankjes zijn er natuurlijk wel, maar zo even languit, nee dat is maar zelden. Hier in het bos bij Bad Bentheim (Dld) kon dat wel. De bedden stonden er speciaal voor de wandelaars. Niet met de bedoeling om er een tukje op te doen, maar om de omgeving eens van uit een ander gezichtspunt te bekijken. Dus nam ik even de tijd om naar het bladerdak te kijken, de vogels tussen de bomen te zien en stil te luisteren naar de geluiden van het bos.

Heb je ook wel eens zo’n mooi plekje gevonden, dan kun je dat deze week ook laten zien bij Stuureenfoto

 

Voorjaar

Echt winter hebben we nog niet gehad. Aan de ene kant jammer, want lekker wandelen in sneeuw- of vriesweer is heerlijk. Maar nu alles begint uit te botten, hoeft er voor mij niet meer zo’n strenge kou te komen.
Ik geniet al van de sneeuwklokjes en krokussen in de tuin, zie overal de knoppen zwellen. Nee voor mij mag de lente komen. 

Over lente gesproken… we kunnen weer kijken naar het nestelen van de vogels. Kijken jullie ook mee met Beleef de lente?

Ook Stuureenfoto staat deze week in het teken van ontluikend groen. Neem een kijkje en doe mee als je wilt.

Puzzelen

Deze puzzel kreeg ik met kerst. Niet iets wat in één avond klaar is. Dus eerst maar een puzzelkleed aangeschaft, zodat ik het ook kan opruimen als ik geen tijd heb om er rustig aan te zitten.

Het is een prachtige herfstplaat van de Japanse tuin in Vancouver. Maar aan de linkerkant zijn de struiken grijsachtig groen en aan de rechterzijde juist groenachtig grijs. En al die oranjerode bladeren zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden. Dat is dus wel even goed zoeken naar het juiste stukje. Maar het vordert gestaag. De brug was het gemakkelijkst en dus ook het eerste klaar. Ik kan nog veel avondjes voort…..

 

Bezoeker

Op nieuwjaarsdag landde plotseling een reiger in onze tuin. Zo’n beest lijkt in een weiland redelijk van maat, maar in de tuin ziet hij er enorm uit. Ik vind het statige dieren en mag ze wel.

Gisteren stond hij er weer en was duidelijk op zoek naar voedsel in onze kleine vijver. Vanuit de kamer kon ik hem fotograferen. Ik ben benieuw of hij vaker komt, al zullen onze kikkers en salamanders daar niet blij mee zijn!

Gedicht

CourgettesCourgettes, uien, een pompoen
de aardbeiplantjes schieten uit
een laagstamboompje vol met fruit
en veel tomaten, maar nog groen

de bonen rijp reeds voor de pluk
de prei wat mager en fragiel
maar levensvatbaar en stabiel
al was die vorig jaar mislukt

ik kuier door de tuin en kijk
naar mijn verbond met de natuur
en inspecteer er heel secuur
wat groeit en bloeit en af en toe

valt mij ook onverhoeds op hoe
ik steeds meer op mijn vader lijk

© bert deben

  

Dit gedicht van Bert Deben won de 3e prijs op de Poëziemiddag te Hillegom op 3 november