Dagje Leiden

Afgelopen vrijdag deden Bettie en ik een dagje Leiden. Daar waren we nog nooit samen geweest, dus aanleiding genoeg 😉
Onze plannen zijn zo’n dag altijd heel duidelijk:  we zien vanzelf wel wat er gebeurt en, afhankelijk van het weer,  waar we naar toe gaan.
Omdat het een heerlijke lentedag was, besloten we om eerst naar de Hortus Botanicus te gaan. Al meteen na de entree vonden we het winkeltje en daar konden we best al een half uurtje doorbrengen. Daarna langs de fel bloeiende narcissen naar de kassen, waar van alles uit tropische gebieden te vinden is. We boften, want op dit moment bloeit de Jadebloem. Zelden zag ik zo’n bijzondere kleur en zo overdadig veel en grote bloemen.
Alleen dat was al een bezoek waard, al deden de andere planten en bloemen er vaak niet voor onder.
We lunchten en wandelden verder door de stad. Op de bonnefooi, hier links, daar rechts. En stonden natuurlijk ontelbare malen stil om foto’s te nemen. We moeten tenslotte ook onze foto-voorraad aanvullen, zodat we telkens wat te bloggen hebben.
En ondertussen kletsen we wat af. Voor we het weten is het al weer tijd om op huis af te gaan en scheiden onze wegen op het station. En in de trein geniet ik dan nog na van een heerlijke dag!

(klik op de foto's om ze te vergroten)

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Lente

Heerlijk, het wordt echt lente. sneeuwklokjesDat weet ik natuurlijk wel, hoe je het wendt of keert, de seizoenen wisselen altijd met dezelfde regelmaat. Maar als het lente wordt, dan raakt iedereen een beetje opgewonden en blij. De zekerheid dat al die bloemen en planten weer opnieuw gaan groeien. Lammetjes in de wei, de dagen worden langer, de zon wordt warmer. Iedereen wil maar wat te graag de donkere en dikke winterkleding om ruilen voor een vrolijk wapperend lentejurkje. En de mannen… die kijken uit naar rokjesdag 😉

Wat een ophef…

Afgelopen maandag zette ik ’s morgens de TV aan en meteen hoorde ik de presentatrice kakelen.“Het is buiten ontzettend koud, het vriest, het vriest dat het kraakt. En daarom gaan we nu over naar …. om te horen hoe het met de marathon op natuurijs staat”. En ja hoor, daar kwam een reporter in beeld, die zijn microfoon voor de neus van de ijsexpert hield. “Hoe staat het er mee, gaat het vandaag lukken?” Er werd een gaatje geboord in het ijs op een stuk ondergespoten land. Maar helaas, het ijs was nog geen drie centimeter dik.  Dus die marathon kon nog niet doorgaan. Wat een ophef ….
Oh ja, ik kan begrijpen dat duizenden sportievelingen graag op natuurijs willen schaatsen. Geen leukere winter dan een met ijs op de Rotte. Dan gaan we kijken naar al dat gekrioel. En mijn opa vertelde graag het verhaal dat de Nieuwe Maas was dicht gevroren. In 18zoveel of daaromtrent. Heel lang geleden dus! Maar ja, nu vriest het niet meer zo hard. Want het mag dan koud aanvoelen, die presentatrice overdreef wel met “het vriest dat het kraakt”.

Bron: RTL-nieuws/Google afbeeldingen

Wandelen

Wanneer het droog weer is, trek ik graag op uit. Dit keer even wandelen in het Kralingse Bos, met de wandelclub. Samen even kletsen over van alles en nog wat, de dagelijkse dingen doornemen.
Ondertussen moet je stevig doorlopen. Want die stappen moeten wel worden gezet. Nee, het lukt me niet om elke dag 10.000 stappen te zetten. Maar zo nu en dan piekt de stappenteller behoorlijk.En er is altijd wel iemand bij die je attent maakt op iets bijzonders. Op een bijzondere boom, en net afgezaagde stronk. Of op zoiets als deze lieve paddenstoelen. Schattig toch? Het lijkt wel of ze blozen…
 paddestoelen

 

Bewaren

Natuur in de stad

Regelmatig gaan wij even een wandeling maken in het Arboretum Trompenburg in Rotterdam-Kralingen. Elk seizoen is anders, het is mooi aangelegd en er staan zoveel verschillende soorten bomen en planten. Afgelopen week toen de zon zich even liet zien, reden we erheen. Meestal nemen we het openbaar vervoer, maar deze keer wilden we er zo maar eventjes kort tussenuit.
De meeste bomen hadden nog wel wat herfstkleuren, al was het allermooist wel over het hoogtepunt. Maar toch, er viel nog best veel te zien. Zomaar een impressie van onze korte herfstwandeling in een stukje mooi Rotterdam:

Herfst

herfst-tuin Vorig jaar zette ik ook al een foto van deze prachtige esdoorn op mijn blog. Hij staat al weer een tijd in onze voortuin en geeft ons altijd veel plezier. Omdat hij in het voorjaar zo leuk bloeit en er mooi blad aan komt. Vanwege de leuke vruchtjes die er aan komen.
Maar vooral omdat we in de herfst ’s ochtends zo’n prachtig uitzicht hebben. Vooral als de zon ook mee wil spelen.
Met de boom die de gemeente voor onze tuin heeft geplant is het een heel mooie combinatie. Nog even genieten dus, tot de wind alle blaadjes heeft meegenomen.

Wandelen

wandelen10 Wandel door het leven en praat met iedereen.
Dat is een Perzisch spreekwoord en ik realiseer me dat ik het vaak toepas. Heerlijk zomaar een kort praatje met iemand die je helemaal niet kent. Vluchtige ontmoetingen, die een dag zo kunnen opklaren. En waarvan ik hoop dat anderen dat ook zo ondervinden.
Tijdens mijn wandelingen in de buurt kom ik allerlei mensen tegen. Sommigen zeggen uit zichzelf gedag, anderen kijken verrast als ik ze groet. Er zijn natuurlijk ook heel veel lui die boe noch ba zeggen. Veel te druk met hard rennen of fietsen. Of mensen die een groot territorium afbakenen door zowat de hele wegbreedte in te nemen. Maar goed, die knik ik vriendelijk toe of roep ik bozig na of ze wat ruimte willen overlaten.
En als er niets te praten valt, dan is er nog veel te zien. Vogels, planten en natuurlijk koeien 😉

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Herfst

Al wandelend kom je nog wel eens wat tegen en dan is een foto zo gemaakt.
Is ie niet prachtig, deze enorme zwavelzwam? Zo maar ergens in Rotterdam ontdekt.
Hij schijnt eetbaar te zijn, maar daar ben ik maar niet aan begonnen. Dat vind ik dan weer een beetje te veel van het goede. En zo kunnen anderen er ook nog van genieten.
 paddestoel

 

Natuur in de stad

 jungle De bewoners van dit huis lopen alvast maar vooruit op de klimaatswisseling. Hun voortuintje lijkt wel een plekje in de tropen.
Ik vraag me dan altijd meteen af “waarom”?  Zijn ze zelf afkomstig uit de tropen, is het heimwee naar een vakantieland of vinden ze palmen gewoon mooier dan een lijsterbes of conifeer?
Op die vraag krijg ik geen antwoord, tenzij ik het henzelf zou vragen. Maar wat maakt het nou uiteindelijk uit. Niks, al met al is het een leuk plaatje.

 

Bewaren