Je kunt natuurlijk een perkje met bloemen en planten langs je huis maken, maar hier werd dat “langs” een ietsjes anders opgevat. Zo te zien een parkeergarage, dus waarschijnlijk hoopt men dat die planten de lucht een beetje zullen zuiveren. In ieder geval vind ik het een leuk gezicht, beter dan grauw beton. Alleen niet vergeten water te geven.
Category Archives: natuur
Prachtig
De natuur is wonderschoon. Alles wat groeit en bloeit kan me blijven verbazen. Kijk nou naar deze waterlelie, die zich deze week in onze vijver ontvouwde.
Na de winter is er niks te zien, totdat er wat bladeren boven komen drijven.
En dan ineens is daar een knop. Die blijft lang dicht gevouwen.
Maar dan op een dag ligt er zo’n mooie bloem in de zon te schitteren. Suikerzoet roze bladeren en een hart van stralend geel.
Ik word daar heel blij en gelukkig van. En als het nou nog een beetje langer zulk mooi zomerweer blijft, dan komen er steeds nieuwe bloemen bij. Helemaal gratis en voor niks elke dag weer een feestje.
Deel dit op:
Natuur in de stad
Op de meest rare plaatsen schiet plotseling een plant uit de grond. Je vraagt je af hoe die daar nou kan komen.
Waar komt dat kleine zaadje Vingerhoedskruid nou vandaan en hoe kan dat daar, in dat kleine spleetje, dan tot ontkieming komen, ja zelfs gaan bloeien? Fascinerend…
Zou je het op die plek met opzet willen planten lijkt het me geen lang leven beschoren. Nog concurrentie ook van een gewone paardenbloem. Maar dapper groeit het door en geeft die lantaarnpaal een lief kleurig accentje.
Deel dit op:
Kleuren
Het mooie weer verleidde ons om weer een keer naar Trompenburg te gaan. Eerst een stuk door statig Kralingen, langs oude villa’s en dan lekker wandelen door een mooi park. Niks mis mee, toch? Trompenburg is altijd wel de moeite waard, maar in het voorjaar spatten de kleuren er werkelijk van af. Moeder Natuur laat haar creativiteit de vrije loop en dus zie je van wit naar roze, naar geel, effen, gevlekt, groot en opvallend of klein en lief. Nu zijn het vooral de rododendrons die de show stelen, maar er is nog veel meer te zien. Kijk maar mee:
Deel dit op:
Natuur
Gek toch… wij mensen verbazen ons over de lange winter, de koude lente. De natuur zegt niks maar wacht met uitlopen tot de temperaturen een beetje aangenaam zijn. En dan, dan volgt er een groeispurt. Want nog nooit heb ik de bomen en struiken zo snel in bloei zien komen. Was er eerst nog geen zweempje blad of bloem te zien, in een paar dagen staat alles in volle bloei. Jammer dat het dan ook weer zo snel weg is, maar laten we niet klagen. Gewoon genieten van al dat moois…. Geweldig toch?
Deel dit op:
Lente
Soms dachten e dat het nooit meer zou komen, die lente. Maar nu is ze er dan toch. Alle bomen en bloemen hebben haast om uit te komen. Eerst is er nog niks en dan, ineens, zie groen alom. Heerlijk!! Genieten!!
Deel dit op:
Natuur in de stad
Zomaar een wat grijze straat ergens in Delft. Zouden hier voor ramen ook fietsen en brommers, zelfs auto’s staan, dan was het lang niet zo’n aardig plaatje. Maar al die bakken met planten maken het veel gezelliger. Zou fijn zijn als er nog meer groen in de steden gezet wordt.
Nog even en dan is het weer tijd om ook bij mij de bloembakken weer te vullen!
Deel dit op:
Klaar
Knotwilgen horen bij Nederland, net als klompen en kaas.
Hier in de buurt staan ze in rijen langs de wandelpaden. Doordat ze geknot worden, krijgen ze hun karakteristieke uiterlijk. En afgelopen tijd is er druk gewerkt om ze weer netjes te ontdoen van hun takken. Klaar om weer nieuwe takken te produceren. 
Deel dit op:
Verrassing
Op zoek naar een winterse foto voor bij mijn Stuureenfoto-blog kwam ik deze foto tegen. Tijdloos, want volgens mijn computer is hij in 2007 genomen. Maar dat had evengoed een paar dagen geleden kunnen zijn. Waar stond die fiets? Geen idee, maar ik denk hier in de buurt. Misschien wel voor mijn eigen deur. Maar ja, ik maak zoveel foto’s. Zo’n detail vergeet je, net als die foto dus. Zo nu en dan zoeken levert soms een leuke verrassing op.
Deel dit op:
Koud
We konden er op wachten. De temperatuur zakt en “Het koude-noodplan” treedt in werking. Oh, zucht, wat een onzin.
Bron: Google
Ik ga even terug in mijn herinnering, naar 1963. De dag voor die beruchte en barre Elfstedentocht. Ik moest gewoon naar school en op mijn vrije middag samen met vriendinnen lopen naar de kookles. (Ja, dat zat er al vroeg in). Het was al weken koud. Maar vond ik dat erg? Welnee, het was heerlijk. Sneeuw, ijs, hopen op ijsvrij als de temperatuur nog een beetje zou zakken.
Mijn vader was uitgevroren, want veel schilderwerk was er niet met die kou. Dus ging hij helpen om de bakkerskar over de brug of de hol bij de Mathenesserdijk op te duwen en zo een centje bij te verdienen.
Bron: Google
Hadden wij warme winterkleren? Ik kan het me niet herinneren. Ik schat dat ik één lange broek had, één paar stevige schoenen. Geen laarzen, geen thermo-ondergoed. In mijn slaapkamertje stonden de ijsbloemen op de ramen. Ik kreeg een kruik mee naar bed, er werd een extra gewatteerde en dus loodzware deken op mijn voeten gelegd. Bij uitzondering mocht ik me in de kamer aan- en uitkleden. Maar wassen ging gewoon met koud water, want er was niks anders.
Maar nu stromen de media -al voor er één sneeuwvlok is gevallen, voor de thermometer ook maar een graadje gezakt is- vol met berichten over hoe koud het wordt en wat je er tegen moet doen. Al meer dan een week hoor ik dat het min 17 gaat worden, maar hier is de temperatuur nog maar net onder 0. Buiten schijnt dagelijks de zon, het is stralend weer, maar Nederland bereid zich voor op een kouderamp. Och, wat een watjes toch!
