Na een gezellige lunch loop ik met vriendin C. terug naar het station in Den Haag. We gaan via een een binnenplein met rondom mooie appartementen. Maar moeten we nou links of kunnen we ook gewoon rechtdoor…? Een mevrouw op de fiets stopt en wijst ons de weg. “Dan kom je bij SZW, maar daar kun je gewoon doorheen lopen hoor”. En ja, dat klopt. We komen uit op een stukje Den Haag dat ik alleen vanuit de tram ken. Kijk, zegt C. moet je zien en wijst omhoog. We zien door het glazen dak een immens grote, langzaam draaiende bol. Als ik nog na denk wat het voorstelt, komt een jongen op ons af en begint een gesprek. Dat het best wel mooi is, maar dat ook de natuur mooi is. Dat er nog zo weinig natuur over is in Nederland en hoe dat zou moeten veranderen. Hij blijkt voor Natuurmonumenten leden te werven. Maar dat heeft bij ons geen zin, we zijn allebei al jaren lid. Maar het is een aardige knul en we hadden best een goed gesprek. Wat verder loopt een man met een grote zak chocolade paaseitjes en een karton voor zijn borst. Hij deelt knuffels uit. Of wij er ook een willen? Nee, we wimpelen beleefd af. Neem dan een chocolaatje, zegt hij. Maar dat willen we ook niet. Hij zegt lachend gedag. Een gewone dag in Den Haag, en drie aardige, leuke mensen op een rij binnen pakweg 500 meter.
Om vrolijk van te worden, niet dan?
Category Archives: natuur
Weer er op uit…
Wie veel reist, kan veel verhalen. Zoveel dat ik bijna vergat te vertellen over onze dagen in Twente, alweer een paar weken geleden. We logeerden in Beuningen bij De Lutte en boften met het weer. Het was heerlijk wandelweer en dat wandelen hebben we dan ook gedaan. Door het Arboretum Poort-Bulten, langs de Dinkel en door Ootmarsum.
Heerlijk genietend van de stilte, de vogels in de bomen, de ontluikende natuur, de geuren.
Het Arboretum Poort-Bulten is niet zo groot, maar wel goed gedocumenteerd.
We wandelden er in alle rust al waren er ook nog wel andere wandelaars. Het mooie weer trok en menigeen had gehoopt ook op het terras van het restaurant een drankje te kunnen drinken. Maar dat was helaas nog niet open. Dan maar gewoon even zitten en je laten koesteren in de zon.
Deel dit op:
Natuur in de stad
Oké, je moet het wel ruim zien, die natuur. In wezen is het niet meer dan een polletje gras. Maar kijk waar het groeit! Midden tussen het metaal en het asfalt van de Erasmusbrug in Rotterdam. Met dagelijks duizenden auto’s die langsrijden, trams, fietsers, joggers en motorrijders die er aan voorbij snellen. En toch, fier recht op in de wind. Dat vind ik wel heel stoer en een teken dat de natuur zich niet laat ringeloren door al die mensen-bedenksels. Dat er overal wel een mogelijkheid is om te groeien. Het mag dan alleen maar gras zijn, het is sterker dan wij denken!
Deel dit op:
Wandelen
Na regen komt…. juist, zonneschijn. Want na een heleboel dagen met somber en neerslachtig makend weer was het gisteren stralend wandelweer. Het wandelmaatje dat vorige week nog ziek was, jubelde aan de telefoon “ja, ik ga net naar beneden! Tot zohoho…! En bij het afspreekpunt zaten al een aantal vrouwen te wachten en groeide onze groep tot zo’n twaalf dames. Waar we heen gingen was niet meteen duidelijk, maar het werd langs de Zevenhuizerplas naar Nesselande. We hoorden vogels fluiten, eenden en meerkoeten zwommen driftig heen en weer en sommige hadden al duidelijke plannen voor het bouwen van een nest. In het gras piepten her en der krokussen op. Onderweg hadden we dit uitzicht. Mooi toch?
Deel dit op:
Voedselbos
Sinds vorig jaar is Trompenburg Tuinen en Arboretum uitgebreid met een echt voedselbos. Het is nog in een pril stadium, dus wie er naar toe wil gaan met een mandje om aardbeien en bessen te plukken, moet nog even wachten.
Het voedselbos is een mooie uitbreiding van de grote tuin. Je krijgt bij je ticket om een extra kaartje, waarmee je het toegangshek kunt openen. En je moet er de weg voor oversteken. Dit gedeelte van de tuin was er al langer en ook toegankelijk, maar de laatste maanden er is hard gewerkt om er een echt voedselbos van te maken. Overal staan borden en wordt uitgelegd welke struiken of planten er zijn neergezet.
In deze maanden is alles nog kaal, maar ik hoop dat binnen niet al te lange tijd er echt geplukt kan worden. Het lijkt me leuk om eens wat ongebruikelijke soorten bessen of vruchten te proeven. en ik ben benieuwd of alles wat gepland is, ook werkelijk zijn vruchten zal afwerpen.
Deel dit op:
Inspiratie…?
Al tientallen keren kwam ik hier. Het is een laantje op nog geen 10 minuten van ons huis en wanneer ik van een wandeling met de Ganzenpas terug kom, sla ik hier vaak al af. Dat deed ik ook afge-lopen donderdag. Een dag met grauw en grijs weer. Niet echt koud, maar van dat onbehaaglijke weer. Toch maakte ik hier een foto, want ook met een grijze lucht is het een mooi laantje. Je zou het ook kunnen tekenen, schilderen. Ik denk dat ik de komende maanden hier nog wel vaker stil zal staan en een foto maken. Dan heb ik na verloop van tijd een mooi beeld hoe alles verandert. Dat lijkt me best wel boeiend.
Deel dit op:
Bijen
Op onze ontbijttafel staat een pot honing uit Berlijn, die jongste voor ons meebracht. Dat zou je niet verwachten, zo’n grote stad en toch genoeg natuur en bloemen om bijen honing te laten fabriceren. En wat voor honing, heerlijk van smaak, vast en stevig.
Berlijn is niet de enige stad waar dat gebeurt. Ook in Rotterdam is een stadsimkerij. En in Parijs wordt speciaal voor al die bijen gezorgd voor bloemen en planten. Want hoe klein zo’n stukje natuur is, het draagt toch bij aan een kleurrijker stadslandschap en waar het leven aantrekkelijker van wordt. Het was voor de BBC reden om er een kort filmpje van te maken:
Klik hier om het filmpje te starten
Deel dit op:
Poëzie van de natuur
De tentoonstellingen in het Sieboldhuis in Leiden zijn vaak van een bijzondere schoonheid. Ook nu is er tot 6 maart 2019 een prachtige collectie houtsneden, schilderingen en wat spaarzame foto’s.
Leo en ik genoten van de prachtige prenten met vogels en bloemen. Van een bijna breekbare schoonheid.
De tentoonstelling is zeer verfijnd en wij vinden het een aanrader.
Er mochten foto’s gemaakt worden, wat we ook gedaan hebben.
Maar op die beelden komt de ware schoonheid niet tot zijn recht en daarom staan er hier foto’s van de website van de tentoonstelling. Ook deze beelden zijn slechts een deel van de werkelijke houtsneden. Ik kan niet anders zeggen dan “ga zelf kijken” want ze zijn wonderschoon!
Deel dit op:
Kijken…
Wie door de stad loopt, fietst of auto rijdt, ziet wel veel. Maar er is nog een heleboel wat je zomaar ontgaat. Geen grote schokkende dingen, maar juist die kleine zaken… Zoals beestjes, die in het water leven, planten die groeien ondanks dat er nauwelijks grond voorhanden is.
Dit is alweer het laatste filmpje van “De Biobak” waarin Jan Hengstmengel (ja, inderdaad familie 😉 ) in Dordrecht op zoek gaat naar die wat verborgen zaken. Neem even zo’n 10 minuten de tijd om het filmpje te bekijken.
Deel dit op:
Kijken…
Wie door de stad loopt, fietst of auto rijdt, ziet wel veel. Maar er is nog een heleboel wat je zomaar ontgaat. Geen grote schokkende dingen, maar juist die kleine zaken… Zoals beestjes, die in het water leven, planten die groeien ondanks dat er nauwelijks grond voorhanden is.
Dit is het derde filmpje van “De Biobak” waarin Jan Hengstmengel (ja, inderdaad familie 😉 ) in Dordrecht op zoek gaat naar die wat verborgen zaken. Neem even zo’n 10 minuten de tijd om het filmpje te bekijken.
De laatste aflevering laat ik volgende week zien.
