Probleem

Toen ik afgelopen vrijdag het blog van Sjoerd las, dacht ik dat het geintje was. Het kon toch niet waar zijn dat mensen in alle ernst zich opwinden over zoiets als “bijenpoep”? Maar helaas, het is wel degelijk waar.

Mijn hemel, hoe ernstig kan dat zijn? Maar dan google ik nog wat verder en begrijp ik de zaak wat beter.

Want ga maar na, je kunt natuurlijk niet tolereren dat bijen je auto bevuilen. Onze eigen goed gepoetste, duur betaalde en veilig vlakbij huis geparkeerde Heilige Koe, overdekt met een laag gele bijen uitwerpselen? Nee, dat is te erg voor woorden. Daar moeten vragen over gesteld worden, handtekeningen voor verzameld en protestacties tegen gevoerd worden.

Wat nu? Zullen de bijen het veld moeten ruimen? Krijgen ze kleine pampertjes om, zodat de vieze boel tenminste adequaat afgevoerd kan worden? (In zee natuurlijk, bij alle andere plastic soep) Of ligt de oplossing van het probleem in het genadeloos vernietigen van de bijen?

Misschien is dat het beste. Want als er geen bijen meer zijn, is de mensheid ten dode opgeschreven. En dan is het hele probleem meteen de wereld uit!

😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡 😡

Hergebruik

Ik schreef er al eens eerder over (klik), maar bij ons laatste bezoek aan het Trompenburg Arboretum was men er weer druk doende mee.

Zo’n tuin vraagt natuurlijk heel veel onderhoud en zo nu en dan moeten de paden en randen weer netjes gemaakt worden. Ik weet niet of het er naast gelegen restaurant nog steeds de wijnflessen ter beschikking stelt. Maar inmiddels zijn het niet meer alleen de flessen die voor de randen gebruikt worden, maar worden klinkers en flessen om en om langs het pad gezet. Dat geeft een keurige rand en is nog steeds het toppunt van hergebruik.

Zelfs de Glühwein-flessen van de afgelopen kerst krijgen een nieuwe bestemming. De etiketten verouderen vanzelf in de grond. En in oude flessen is soms te zien dat planten zich vergisten en er geen groei meer mogelijk was.

Snel gezien…!

Wij hadden zaterdagmorgen al lang ontbeten, maar misschien was de snelle hap van deze meneer wel zijn ontbijt. Of lunch, ik weet het niet. Wel hapte hij met smaak en een beetje hongerig in een flink brood, waar van alles uit piepte. En dat hadden de meeuwen snel in de gaten.

Met veel gekrijs zette een grote meeuw zich op een lantaarnpaal en waarschuwde zijn vrienden. Hier komt zo meteen wat aan….! Ze waren hondsbrutaal, maar toch ook een beetje angstig voor ons en de andere wachtenden. Maar daar hadden ze ook een trucje voor. Met een luide kreet ontdeed één van de dieren zich van het hoognodige, precies op Leo’s schouder. Ja, toen wilden we wel schuilen voor zo veel viezigheid. En kregen de meeuwen de kans om de kruimels van het maal op te pikken.

En ze hadden het goed bekeken. De metro kwam eraan. De man liet zijn laatste hap in de prullenbak vallen. Straks , als het perron leeg was, zouden ze toeslaan. Maar toen waren wij al weer verder gereden.

Herfst

Herfst alweer. En eigenlijk bijna voorbij ook. Nog maar een paar weken en dan is het winter. Stiekem hoop ik op wat sneeuw, ijs, pittige dagen met een stralende zon. Maar dat zullen we allemaal moeten afwachten.

Voorlopig ligt de tuin er helemaal niet zo florissant bij. Alles is een beetje grauwig, grijzig en lijkt wat stoffig. En toch is er nog heel veel te zien. Want tussen al die blaadjes, sprietjes en verdorde bloemen scharrelen vogels rond.

Op zoek naar wat bessen, die ene zaaddoos met nog wat voorraad. En dat is zo leuk om naar te kijken. Alleen, zitten blijven doen die beestjes niet. Om ze verjagen is het voldoende om even te bewegen. Dus die foto’s kan ik wel vergeten.

Nog even en dan komt de tuinman om alles een beetje klaar te maken voor de winter. Dan ziet alles er weer wat ordelijker uit, lijkt de tuin ook ineens veel groter. En kan ik bijna niet wachten tot ik de eerste krokus of sneeuwklok boven de grond uit zie piepen. Nog even geduld maar weer…

#Mijnnatuurblijft

Op dit moment worden er dagelijks door de regering plannen bekend gemaakt. Je hoofd zou er van gaan tollen. Hebben we het ene probleem nog niet bekeken, dan dient het andere zich weer aan.

Zo zijn er plannen om de Natura2000-gebieden te herschikken (???) of te verplaatsen (???) in het kader van de stikstofcrisis. Alsof je zomaar een stukje land kunt oppakken en elders neerleggen….!

#mijnnatuurblijft

Maar we kunnen laten weten dat het daar niet mee eens zijn!
Zet een foto van jouw favoriete stukje natuur op één van de Sociale Media met de hashtag #mijnnatuurblijft. En het mogen natuurlijk ook (veel) meer foto’s zijn. Zelf heb ik de hashtag al gebruikt op Instagram en bij deze doe ik het hier ook weer. Het zou toch eeuwig zonde zijn als het weinige groen dat we hier nog hebben verloren zou gaan.

Ik dook in mijn archief en haalde een foto op van deze enorme boom bij Radiostation Kootwijk op de Veluwe

Herfst…

We profiteerden nog maar even van het lekkere weer en maakten een wandeling in het Trompenburg Arboretum. We komen daar graag en vaak, want er is altijd wel wat te zien. En met een Rotterdampas of Museumjaarkaart kun je zo naar binnen.

Dus geniet nog even met ons mee…

Altijd wat…

Deze bomen, Ginko Biloba, staan in de straat achter ons huis. ’s Zomers fraai groen met mooi gevormde bladeren, die eigenlijk vergroeide naalden zijn. En in de herfst verkleurend naar geel. Er staat een hele rij en gek genoeg verkleuren ze niet allemaal tegelijkertijd.

In Japan en China staan deze bomen vaak bij tempels, omdat ze zouden staan voor een eeuwig leven.

Dit soort bomen staat natuurlijk niet alleen in onze buurt, overal in Nederland werden ze aangeplant. Alleen lette men niet op, want men had alleen mannelijke exemplaren moeten planten. Want vrouwelijke bomen bloeien en geven nadien vruchten. Ook mooi goudgeel, maar ze schijnen te stinken naar hondenpoep. En dat levert dan weer bezwaren op van de bewoners.

Och, och, werden de zoet geurende lindebomen gerooid omdat ze de teerbeminde auto’s plakkerig maakten en zouden eiken moeten wijken vanwege die processierups. Nu is het dus weer stank. Het is ook altijd wat…

Herfst…

Hoewel de temperatuur afgelopen donderdag aan voorjaar deed denken, is het nu toch echt helemaal herfst. Overal op de weg liggen bladeren, in de wijktuin kun je tamme kastanjes verzamelen. Notenbomen laten hun vruchten vallen en hoewel de herfstasters nog wel bloeien, begin het verval zich af te tekenen.

Is dat erg? Nee, ik vind van niet. Ik hou wel van dit seizoen. Al mag voor mij de zon zich wel wat minder aarzelend opstellen. Maar goed, dat is niet aan ons om te regelen.

Wat ik ik ook zo fijn vind, is dat het buiten zo heerlijk kan geuren. Naar mos, paddenstoelen, vochtige aarde. Ik hou van die geuren. Dus ook deze tijd zo nu en dan maar een flink stuk lopen. Goed voor mijn humeur en goed voor mijn lijf.

Kleuren

We zaten nog aan onze uitgebreide Engesle ontbijt, compleet met bonen, black pudding, toast en marmelade, toen de zon doorbrak. Het zou een mooie dag worden om naar Bourton-on-the-Hill te rijden, waar we het Batsford Arboretum wilden bezoeken.

En de herfst is natuurlijk het uitgelezen seizoen om te genieten van de verkleurende bomen. Juist in een arboretum staan diverse soorten en variëteiten, die de kleurverschillen benadrukken.

Het geurde naar aarde, paddenstoelen en de zon speelde met kleuren en schaduwen. Even buiten het park lag een dorpje, met zo’n typische cottage. Ook weer zo’n decor voor een TV-serie met wat excentrieke karakters, honden en geheimzinnige relaties.

Maar we keken ook uit op een enorm huis, waar je onmiddellijk “Upstairs, downstairs” of “Downton Abbey” bij denkt.

En overal bankjes, waar je even stil kon genieten van al het moois. En dat deden wij dan ook en wij niet alleen.

Na onze wandeling streken we neer in de tearoom van het tuincentrum van het arboretum voor koffie en taart. Vanaf het balkon bekeek ik wat er te koop werd aangeboden. Zoveel planten, je zou er zo jaloers van worden. Ik beperkte me maar tot wat praktischer aankopen, zoals potten chutney en marmelade. Altijd fijn om cadeau te doen aan thuisblijvers 😉

Kijk nou…

Een paar weken geleden kwamen we tijdens onze Ganzenpas-wandeling dit dak tegen.

Eigenlijk toch veel leuker dan zonnepanelen…? Je moet dan natuurlijk wel een plat dak hebben, anders rollen die planten er meteen vanaf. Het lijkt me beslist warmer, het staat gezellig en de planten geven zuurstof af. Ik denk dus dat dit drie vliegen in één klap zijn. Misschien zijn er zelfs wel nog meer voordelen, want water opnemen doen die planten ook nog. Waarom gebruiken we dat niet vaker?

Helaas kun je het niet op elk dak aan brengen. Dus houden wij het in elk geval nog maar op onze goeie ouwe dakpannen.