Category Archives: natuur

Reiger

Posted on by

Er kwam wel eens eerder een reiger op bezoek in onze tuin. Die had wel geduld, maar kon geen visje uit de vijver verschalken.

De reiger van vorige week had zich eerst een paar dagen eerder georiënteerd en wist dus dat er wel iets te vinden zou zijn. En daar stond ie dan, een beetje chagerijnig leek het wel. Of kouwelijk, het woei die dag behoorlijk.

Maar hoe dan ook, hij had wel geduld. En ja, uiteindelijk had hij iets te pakken. Een miniem salamandertje was het slachtoffer. En laat dat beestje nou ook nog kleverig zijn. Reiger had er zichtbaar moeite mee het diertje naar binnen te werken. Z’n lange snavel sopte hij een paar keer in het water. Eén keer floepte salamander er zelfs uit. Maar uiteindelijk… ja dan toch was het arme beestje naar binnen.

Maar of die reiger nou voldaan was…? Daar zal toch wat meer vis voor nodig zijn!

Moestuin

Posted on by

Een moestuin hebben, moet heerlijk zijn. Maar om er zelf een te starten zie ik toch niet zitten. Zo’n tuin bij anderen bewonderen, er met plezier over lezen, ja dat dan weer wel.

Zo’n tuin brengt een heleboel werk met zich mee. En dat was in vroeger niet anders. Daarom hadden rijke mensen dan ook een of meerdere tuinmannen, die zorgden voor alles. Van spitten, snoeien tot zaaien en oogsten. Met een flinke kas voor de stekken en zaailingen.

Ik herinner me een serie uitzendingen op de BBC, waarin een Victoriaanse moestuin werd opgezet, onderhouden en waaruit werd gekookt. En niet alleen ik maar ook een columniste van “The New Yorker” vond het uitzonderlijke afleveringen, waarin van januari tot en met december alle stadia van de tuin worden belicht. Die serie is nog te koop bij Amazon.

Destijds heb ik het allemaal met heel veel plezier bekeken. Later kocht ik ook het boek dat naar aanleiding van die serie verscheen. Met mooie foto’s van de tuin natuurlijk, maar ook met foto’s en tekeningen van de keuken waar het allemaal gemaakt werd. Met heerlijke verhalen over hoe “downstairs” zorgde voor de heerlijke gerecht die bij “upstairs” op tafel kwamen.

Wandelen

Posted on by

Het gaat gelukkig stukken beter, dat wandelen. Dus stap ik, regelmatig vergezeld door Leo, weer de deur uit om een frisse neus te halen.

En onderweg van alles te bekijken en te fotograferen. Het valt me nu op dat er nog zo veel groeit en bloeit, ondanks dat het toch nog maar januari is. Soms denk ik dat ook de natuur een tik van de pandemie heeft gekregen.

Nou ja, doet er niet toe. Er valt onderweg voldoende om te bekijken, zoals deze kleumende kippen bij de deur van een van de buren. Die kippen scharrelen vrij rond en er is voldoende ruimte, maar ja die kou…

En zo vinden we telkens weer wat anders op onze wandeling.

Andere kijk

Posted on by

Ik weet niet hoe het komt, maar soms zie ik dingen ineens in een heel ander licht.

Deze berken moeten toch al een tijdje op het Ommoordseveld staan en ik ben er zonder twijfel een groot aantal keren langs gelopen.

Maar toen zag ik niet hoe mooi en hoe afwijkend van kleur ze zijn. Maar deze keer was waarschijnlijk het licht net anders. Niet zonnig, maar grauw en grijs. En op de een of andere manier werden ze heel anders belicht. Ze sprongen zo te zeggen meteen in het oog.

Maar het kan natuurlijk ook zijn dat de bast juist in deze tijd extra oplicht.

Nou ja, het fijne van hoe en waarom doet er eigenlijk niet toe. Ik vind ze mooi zoals ze zijn.

Natuur in de stad

Posted on by

Gelukkig moest ik even goed kijken waar ik mijn voeten zette. Het was uiteindelijk op de rand van een kade in Sneek en ik wilde niet in het water vallen.

En toen zag ik dit. Nee, niet die groene blaadjes, die zo te zien van een paardenbloem waren. Nee, die kleine gele knopjes vielen me juist op. Tussen de stenen groeide zomaar een stel zwammetjes. En dat vind ik altijd leuk.

Zo klein, zo zacht, zo teer! Maar ze laten zich niet uit het veld slaan en wurmen zich tussen de harde stenen uit.

Kracht van de natuur, die ondanks ons gerommel, toch altijd weer zal opkomen.

Bananen

Posted on by

Als kind al vond ik bananen heerlijk. Leo niet, die moest er als kleuter aan wennen. Maar ja, die kreeg pas later een banaantje. In de oorlog waren die er niet.

Ook nu eten we vrijwel elke dag een banaan. Ik bak er soms cake mee, een banaan op een boterham met pindakaas en sambal gaat er ook wel in. Om nog maar te zwijgen van een banaan in de smoothie met yoghurt en blauwe bessen.

Toch dreigt de banaan te verdwijnen. En dat zou toch wel heel erg zijn. Want bananen zijn heel gezond, geven meteen een voldaan gevoel en het is voedsel wat gemakkelijk meegenomen kan worden. Sporters zweren er bij.

Bron: Google foto’s

Laten we hopen dat er ergens op de wereld een nieuw ras bananen gekweekt kan worden. Want stel je voor, dat we niet meer wekelijks ons trosje bananen in het winkelwagentje kunnen leggen…

Natuur in de stad

Posted on by

Het zijn natuurlijk niet allen de plantjes, die de natuur in de stad vormen. Er krioelt ook nog wel het een en ander in de lucht. Vogels en insecten. en vergeet de dieren niet die op de grond hun kostje bij elkaar zoeken.

Zo in en rondom ons huis is dan ook genoeg te vinden. Deze zomer hadden we last van mieren, vorig jaar hadden we een vliegenplaag. Maar gelukkig duurt zoiets nooit erg lang. De vliegen hebben we weggespoten (het waren er echt veel te veel) en de mieren besloten ons huis te mijden omdat Leo overal kaneel had gestrooid. En daar houden mieren niet van, of ze raken er de weg door kwijt. Gelukkig maar, want een colonne mieren in de suikerpot is niet leuk. Spinnen vangen we en zetten we het huis uit. Die vinden we te nuttig en daarbij zijn die ook beschermd. Hoewel er heel veel mensen zijn die daar geen rekening mee houden.

Deze wesp ontdekte ik in onze heg. Of hij aan het eind van zijn latijn was , weet ik niet. Maar hij bleef heel rustig zitten, zodat ik hem mooi kon fotograferen. Geen idee welke soort het is, maar wie het weet mag het melden 😉

Energie / verspilling

Posted on by

Je ziet het wel vaker. In de haast om vooral zo zuinig of bewust mogelijk om te gaan met energie, vergeet men even dat wat er weg gegooid wordt ook energie gekost heeft. Of hoeveel energie er nodig is om “energiezuinige” dingen te fabriceren, maar er geen rekening mee houden hoeveel energie er al gebruikt is voordat het product op de markt komt.

Maar deze strip legt haarfijn de vinger op de zere plek. Jan en Jans hebben spaargeld over en willen er wat mee doen. Iets nuttigs. Zonne-panelen lijken dan een goede bestemming.

Maar ach, daar waar de zon het gunstigst zou schijnen, staan prachtige oude bomen. Maar… ja hoor, binnen luttele weken is beslist dat die bomen moeten worden omgehakt. Dan worden de zonnepanelen geplaatst.

Dag mooie bomen, met heerlijke schaduw en zo’n prachtig gezicht naast hun pittoreske huisje. Dag nestelplekje voor de vogels. Dag natuur, welkom vooruitgang… Of toch iets over het hoofd gezien…?

Vrolijk geel

Posted on by

Een aantal jaren geleden zijn in onze buurt hele straten opnieuw beplant met ginko’s. Ze kwamen in de plaats van de linden. Mogelijk waren de linden ziek, misschien hebben omwonenden geklaagd…?

Nu staan er dan ginko bomen. De eerste jaren waren die nogal sprieterig, maar allengs worden ze wat voller. Ik hou van die bomen, omdat ze in het najaar zo prachtig geel worden. Hele straten liggen dan bezaaid met het gele blad.

Vreemd genoeg verkleuren ze niet allemaal tegelijk, zodat de ene straat nog groen is en de andere al helemaal geel. En zo kunnen we er dan nog wat langer fan genieten. Tot de eerste herfststorm, dan waait al het blad er ineens af.

Vies

Posted on by

Naast alle commotie om het wel of niet dragen van mondkapjes komt nog een ander probleem om de hoek kijken. Waar laten we al die dingen?

Elk gezond denkend mens doet ze natuurlijk in de afvalbak. Maar talloze mensen gooien ze gewoon op de grond. Inmiddels vind je ze overal op straat, langs de stoep, tussen de bosjes.

Dat geeft natuurlijk alleen maar kans op veel meer besmettingen. Om maar niet te spreken over de schade aan het milieu.

Ook heb ik al diverse malen honden gretig zien snuffelen aan die vieze lapjes. Om even later lekker door het baasje of bazinnetje te worden geknuffeld.

Ieeekkk… wat smerig!