Category Archives: natuur

Schoonheid

Posted on by

Een wandelvriendin vertelde over het Klein Profijt in Oud Beijerland. Daar wilde ik ook wel eens wandelen en dus reden we dit weekend daar naar toe.

Een niet al te groot, maar leuk stuk natuur aan de zuidkant van de Oude Maas. Met wandelknooppunten, dus de route kun je zelf uitstippelen.

Onderweg zag ik dit mooie kevertje. Die schoonheid is natuurlijk maar schijn, want hij zal met andere familieleden wel een heleboel schade aan bloemen en planten kunnen aanrichten.

Maar zo vlak voor mijn lens, knalrood tussen al het groen, was het een plaatje waard.

Strategisch

Posted on by

Al jaren hangt dit insectenhotel in onze tuin. Eigenlijk had ik de indruk dat het helemaal niet zo druk bezocht werd. Maar afgelopen maandag keek ik eens beter en zag toch dat er wat insecten in- en uitvlogen. Ook ontdekte ik een groot spinnenweb pal voor het hotel.

En pats, ja daar vloog meteen een insect recht toe recht aan in het web. Onmiddellijk kwam een vervaarlijke zwarte spin aan om zijn prooi vast te zetten.

Maar dat lukte niet goed, want het insect (een wesp?) stribbelde heftig tegen en wist zich te bevrijden. Onverrichter zake trok de spin zich terug… in het insectenhotel. Die had een strategisch plekje uitgezocht. Ving hij de insecten niet in zijn web, dan kreeg hij ze gratis en portvrij thuisbezorgd.

Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Maar ja, wat kan ik er nou aan doen. Spinnen zijn ook nuttig. Weliswaar lijken ze een beetje griezelig (en deze zwarte helemaal) maar het is en blijven levende wezens.

Ik doe dus niks en laat het over aan de natuur.

Loslopen

Posted on by

Het gebied langs de pier in Hoek van Holland is natuurlijk niet alleen voor mensen een heerlijk stukje groen. Ook honden kunnen zich daar goed vermaken.

En als je dan los mag van de lijn, lekker hollen en snuffelen. Prima! En een grote boodschap achterlaten, tja dat kan ook gebeuren.

Maar dan ben je als baasje het haasje. Want je moet het wel opruimen.

Nou maar hopen dat hondje-lief niet tussen de stekelstruiken of brandnetels is gaan zitten. Want dan wordt het echt een nare klus om dat op te ruimen 😉

Eindelijk…!!

Posted on by

Trompenburg Arboretum is weer open! Gelukkig, want we misten onze regelmatige bezoeken daar.

Maar gisteren konden we er dan eindelijk weer naar toe. De kassa staat nu buiten en bij de in- en uitgang is duidelijk gemarkeerd. Gelukkig met mooie planten in potten en niet met van die afschuwelijk lelijke gele lijnen. Want die beginnen me op mijn zenuwen te werken.

Er waren nieuwe paden, nieuwe bruggetjes en ja, de natuur had zich niks gelegen laten liggen aan a die maatregelen. Die was gewoon haar gang gegaan.

Dus konden we genieten van een overdaad aan kleur, fris groen en vrolijk vogelgezang. We gaan gauw weer.

Nogmaals

Posted on by
Woodblok print by Toshi Yoshida

Nog een blog over fuchsia’s. Het lijken inmiddels een beetje ouderwetse planten te zijn, maar ik vind ze beeldschoon.

Geen wonder dan ook dat dit plaatje dat ik vond op Facebook me zo aantrok.

Het is een woodblock print van Toshi Yoshida. Hij zou te koop zijn, maar gaat ongetwijfeld mijn budget te boven. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik kan hem nu altijd bekijken op mijn blog en die fuchsia’s in de tuin zullen binnenkort wel welig bloeien.

En dan krijgen jullie die natuurlijk ook weer te zien.

Naar de bollen

Posted on by

Sinds kort weet ik dat je niet alleen in de buurt van Lisse bollenvelden hebt. Die zijn her en der in Nederland te vinden. Want ik las verhalen over de omgeving van Hoorn, de Flevopolder en op Goeree-Overflakkee.

En die laatste plek ligt zo’n beetje bij ons om de hoek. Nou ja, bij wijze van dan. Maar met de auto is het een kort ritje en vorige week gingen we dus op pad.

Het is niet zo gecultiveerd en op mooi gearrangeerd.

Maar wel intens en goed te bekijken.

Jammer dat het net regende, een zonnetje had nog net een accentje extra gegeven.

Maar desondanks genoten we van een mooi tochtje en kleurige bloemenvelden.

Wandelen

Posted on by

Na weer een fysio-sessie reden we opnieuw naar de Rhoonse grienden. En daar ontdekten we weer heel andere dingen dan tijdens onze wandeltocht in februari.

Er waren meer bomen geknot, maar intussen ook al heel veel wilgentakken opgeruimd, dus geen stapels meer te zien. In de kale bomen groeide inmiddels al verschillende aangewaaide plantjes. Sommige bloeiden zelfs. En dan blijkt maar weer dat de natuur de mooiste combi’s weet te verzinnen. Voor thuis zie ik het nog niet op tafel staan, maar we genoten volop van deze vondsten.

De vogels waren druk bezig en floten dat het een lieve lust was. Ik probeerde met mijn Birdnet-appje te ontdekken wie er zo vrolijk zong en dat bleek een winterkoninkje te zijn. Laat hem nou even in een boom zijn kunsten herhalen. Zo mooi, dat verstoorde ik niet met een poging tot een videootje, maar (klik) dit vond ik op internet (bedankt Monigroen) 😉

En kijk, de dotterbloemen bloeiden. Hele stukken sloot waren er mee bedekt.

Binnenkort moet ik weer naar de fysio en wie weet wat we daarna dan gaan doen…

Er even uit…

Posted on by

Het was even zoeken naar de goede parkeerplaats, maar uiteindelijk toch gevonden. Plaats voor tig auto’s, maar er stonden er maar een stuk of wat. Wel een groot waarschuwings-bord. ’s Zomers zal het hier wel drukker zijn. Nu leek het ietsjes overtrokken.

We volgden de pijlen voor een route van enkele kilometers. En dan toch nog de weg kwijt raken…

Tja, dat betekende dus een langere wandeling en zo nu en dan maar hopen dat we de goede pijlen weer terug zouden vinden. Het gebrek aan mede-recreanten maakte het niet makkelijker. Die ene oude meneer wist heg noch steg. Maar we kwamen natuurlijk weer bij onze auto terug 😉 Zo groot is Twente tenslotte ook niet.

In de tussentijd hadden we ontdekt hoeveel hout er hier gekapt wordt en ons afgevraagd waar dat allemaal heen gaat. En in ieder geval nog extra een mooi stuk van dit bos gezien, frisse lucht gesnoven en veel vogels gehoord en vlinders gezien.

Niks mis mee dus. Integendeel, het was weer een heerlijke wandeling.

Hygiëne

Posted on by

Na het verhaal van Marthy las ik ook het boek van Tim Voors. Niet dat ik van plan ben om zo’n lange wandeling zelf te maken, maar er over lezen kan natuurlijk altijd.

Het las als een trein, al vond ik het teleurstellend dat de natuur, die toch overweldigend moet zijn, minder werd belicht.

Er was echter één ding wat me bijzonder opviel. Hoe ga je in zo’n situatie met hygiëne om? Vanzelfsprekend is het niet mogelijk elke ochtend te douchen. Zo nu en dan een sprong in een meertje of rivier moet je een beetje schoon houden.

In het bijzonder het gebrek aan een toilet zou mij nekken. Nou ja, helemaal alleen in de bushbush zou ook ik wel wat relaxter zijn dan langs een drukke verkeersweg. Maar toch…!

Zo nu en dan is het toch tijd voor een grote boodschap, die je moet begraven. Maar wat doe je verder met papier en zo….? Natuurlijk niet zomaar achterlaten in de natuur. Maar wat dan?

Tim Voors nam het mee, uiteraard netjes verpakt in een zakje. En gek hè, ik kan me die wandelaars nu niet meer anders voorstellen dan met een rugzak en daaraan bungelend een toiletrol en een keurig dichtgeknoopt zakje.

Zo zal het wel niet gaan. Er zijn beslist andere oplossingen. Maar dat beeld hè, dat blijft…. 😉

Sporen

Posted on by

Spoor zoeken, sommigen kunnen dat als de beste. Ik niet, want ik zie geen verschil in een hertehoef of hondenpoot. Ik kan ook geen drollen onderscheiden of determineren.

Maar de sporen van de grootste natuurvervuiler, de mens, die zie ik maar al te veel. Van snoep-papiertjes, blikjes, flesjes tot papieren zakdoekjes of bananenschillen…

Bananenschillen? Ja die ook. Weliswaar afbreekbaar al duurt het lang. Maar dat plastic etiketje blijft zichtbaar en vergaat voorlopig niet. Daarbij is een banaan een exoot in onze natuur, net als sinaasappels.

Ik vind het onbegrijpelijk dat mensen allerlei spullen meesjouwen in hun rugzak. En als de inhoud dan opgegeten is, pletteren ze het afval in de natuur. Je kunt het toch gewoon weer mee terug nemen en thuis in de kliko doen….?