Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een liedje gecomponeerd door Ruud Bos, de tekst is van Guus Vleugel. Voor het eerst ten gehore gebracht door Jasperina de Jong, maar nu gezongen door Ellen Evers.

En wat past het nog steeds mooi in onze consumptie-maatschappij: op één been kuin je niet lopen……

Als de clip niet sart, dit is de link

Hollands

Een kussend paartje in klederdracht, het is overal te vinden.

Als peper-en-zoutstelletje, als onderzetter, ik heb er een stempeltje van en ze staan op schorten en pannenlappen.

Maar deze zag ik nog niet eerder. In Leeuwarden, bij een brillenzaak (?). Levensgroot en goudkleurig, glimmend, opvallend aanwezig.

Nou ja, echt wel iets voor in een etalage.

Thuis op het buffet zie ik het niet zo zitten…

Gratis

Kijk, daar heb je nog eens wat aan in deze dure tijden. Een gratis cursus yoga.

Dus, ga er even goed voor staan:

Bron: Facebook

ten eerste:
buig de benen

ten tweede:
hou de rug recht

ten derde:
trek de borstkas in

en tenslotte:

ruim de stront van uw hond op!

Relax rustig

Het is natuurlijk zaak om bij deze oefening goed in en uit te ademen.

Sport kleding niet vereist, plastic zakje wel aan te bevelen.

Het lijkt me dat dit beter werkt dan een verbodsbordje 😉

Fabeltje

Op Pinterest vind ik soms naast plaatjes ook verhaaltjes. Meestal met net een beetje te veel schuine moppen-gehalte. Maar dit fabeltje was anders. En heel erg actueel. Verder zoeken leidde me naar diverse websites, die hetzelfde verhaaltje publiceerden. Ik ben dus niet origineel, maar vind het te leuk om het niet te plaatsen.

De leeuw en de mier

De mier kwam alle dagen te vroeg op het werk en begon onmiddellijk te werken; zij was productief en zeer tevreden. Haar baas, een leeuw, was verbaasd dat de mier werkte zonder toezicht. Hij dacht: als zij zoveel presteert zonder supervisie, zou ze dan nog meer presteren onder permanent toezicht? Hij wierf een kakkerlak die een grote ondervinding had in het superviseren en die prachtige rapporten kon opstellen.

De eerste maatregel die de kakkerlak nam, was een prikklok plaatsen om het komen en gaan van de mier te registreren. Vervolgens had de kakkerlak een secretaresse nodig en een spin om het archief te beheren en de telefoongesprekken te controleren.

De leeuw was zeer tevreden over de rapporten van de kakkerlak en vroeg hem bovendien de productie in een grafiek te zetten. Het is toen dat de kakkerlak een computer en een laserprinter aanschafte en een vlieg aanwierf om de informatica te beheren. De mier, kortgeleden nog productief en stralend, werd wanhopig van die berg papier en van al die vergaderingen die haar tijd opslorpten!

De leeuw vond dat het tijd werd om op de werkplaats van de mier een sectorverantwoordelijke aan te stellen. Deze post werd toevertrouwd aan een krekel die, om te beginnen, een ergonomische stoel aankocht voor zijn kantoor en vast tapijt liet plaatsen. Deze nieuwe verantwoordelijke had ook een computer nodig en een assistente.

Op dit ogenblik kon de mier er niet meer om lachen en zij maakte zich iedere dag kwader en kwader. Het is toen dat de krekel zijn baas, de leeuw, er van overtuigde dat een studie van de werksfeer absoluut noodzakelijk werd. Na de werklasten te hebben bestudeerd stelde de leeuw vast dat de dienst waar de mier werkte niet meer zo productief was als vroeger.

Hij wierf een uil aan, die bekend stond als een vermaard en eersteklas raadgever, om een audit te doen en een oplossing voor te stellen. De uil liep drie maanden rond in de kantoren en stelde een enorm dik rapport op met als besluit: er is te veel vast personeel in deze onderneming.

En raad eens wie de leeuw het eerst ontsloeg? De mier natuurlijk want: “Zij gaf blijk van een tekort aan motivatie en had een houding die tot conflicten leidde”.

Kom binnen…

Afgelopen week waren we een paar dagen in Leeuwarden. En het was zonnig en mooi weer, maar wel een beetje koud.

Dat vonden meer mensen, iedereen liep diep weggedoken in zijn winterjas.

De eigenaar van een kapsalon zag er ook de zakelijke kant van in. Vandaar dit bord in de Friese taal.

Wij dachten dat we de vertaling zonder al te veel moeite konden maken. En och, de strekking was natuurlijk ook niet al te ingewikkeld:

Dat het koud is, brrr. En tijd voor een nieuw kapsel, dan zit je muts ook weer beter. Kom er maar in, wie weet is er een plekje.

Een tekening van een dampende mok zou wel verwijzen naar een beker warme koffie. Maar nee, “warme poeiermolke” is helemaal geen koffie. Het betekent “warme chocolademelk”.

Ook lekker toch…?

Schaatsen

Zodra het ook maar even vriest, breekt in Nederland de schaatskoorts los. Jong en oud wil het ijs op, er worden plannen gemaakt en gedroomd over een Elfstedentocht. Maar of die er nog komt, dat weten we niet.

Zelf schaats ik niet meer; ik was ook niet echt fanatiek. Maar ik kan wel genieten van het sfeertje van kinderen op natuurijs. En van kunstrijden of ijsdansen op TV.

Hier kan ik ook met veel plezier naar kijken: Moeder en zoon Van Putten, die zwieren op het ijs. Nog steeds een prachtig stukje humor van Van Kooten en De Bie.

Onontbeerlijk

Ze lagen wat verloren tussen de kerstspullen, die natuurlijk overal op de kerstmarkt te koop waren.

Was nog het overschot van een winkeldochter? Of waren ze een beetje verdwaald tussen alle groen-rode-gouden glitter?

Ik werd vooral vertederd door het plaatje, dat ik meteen herkende. Het schilderij dat een cadeau van mijn opa was, met het gebedje erbij.

Maar dit was van heel andere aard. Dit was een presentje voor aanstaande papa’s. Met onontbeerlijke attributen voor bij de geboorte van hun eerste (?) spruit.

Ja, best wel grappig. Maar is een vader van deze tijd niet beter voorbereid op de werkelijkheid? Die draait z’n hand toch niet meer om voor het verschonen van zijn kindje.

Nou ja, tranen zullen er zeker rollen, dus een zakdoek is wel nuttig. En koffie om op te peppen, ook nooit weg.

Maar die wasknijper voor op z’n neus….? Daarvan kan hij beter nog maar een voorraadje bij kopen, zodat hij de was er mee op kan hangen 😉 😉 😉

Maandag met muziek

Vandaag kan ik er niet omheen. Het is de verjaardag van Sinterklaas, dus maakten alle kinderen lijstjes met wensen.

Maar pappa, die Sint moet sponsoren, heeft er geen vertrouwen in. Edwin Rutten, het koor van Kinderen voor Kinderen met “Ik ben toch zeker Sinterklaas niet”.

Als het clipje niet start, dit is de LINK

Parkeren

Bron: Instagram/Peter Hollebrandse

Het kan toch soms zo druk zijn in de stad.

Dan is het lastig om een parkeerplaats te vinden. Zeker in deze tijd als er zoveel mensen aan het inkopen zijn.

Voor Sinterklaas is het ook vaak een probleem, ook al helpen de Pieten hem altijd.

Maar soms heeft hij geluk en is er voor hem een eigen gereserveerde parkeerplaats.

Waar, dat weet ik niet. Maar dat ie er erg blij mee is, dat weet ik wel zeker.

Ik denk dat hij dat adresje lekker geheim houdt.

Gelijk heeft hij. Voor je het weet, staan er allemaal elektrische of benzine slurpende auto’s van hulp Sinten, die zo’n plekje maar al te graag willen inpikken.

Film

Een modern sprookje vond mijn schoondochter de film “Mrs. Harris goes to Paris” en dat is het ook wel.

Mrs. Harris werkt bij een Lord en Lady en ziet daar een jurk van Dior. Ze droomt ervan ook zo’n robe te kunnen kopen. Maar hoe moet ze dat van haar armzalige pensioentje en de weinige pennies van haar werkhuizen betalen.

Zou haar Eddy haar een teken geven? Helaas, Eddy blijkt te zijn omgekomen in de oorlog. Maar dan is het haar geluksdag en heeft ze ineens de kans van haar leven. Ze vertrekt naar Parijs. Natuurlijk wordt ze niet met open armen bij Dior ontvangen. Maar ze zet onverdroten door, overwint heel wat moeilijkheden en weet iedereen te vertederen. Want haar geld is toch evenveel waard als de cheque van een hooghartige Parisienne…!

Niet alles is wat ze geloven wil, maar uiteindelijk…..

Heerlijk ontspannende film met Engelse humor, Franse charme en mooie japonnen.