Strandleven

Het is al weer een lange tijd geleden dat ik aan een challenge meedeed. Maar toen ik het onderwerp “Strandleven” bij Sunday Postcard Art zag, wist meteen dat deze “dikke dames” kaart goed paste in het thema. De dames gaan helemaal uit hun bol bij het idee dat ze naar het strand gaan 😉 😉 😉

It has been quite a long time I participated in Sunday Postcard Art. But when I saw the subject this week is “Beach Life”, I immediately knew My “Big ladies” card has to be shown there. Those ladies are so much thrilled by the idea of going to the beach 😉 😉 😉

Sundaypostcardart

Dubbelklik om te vergroten / Double click to enlarge

Brood

Uitgekeken op ons gewone witte-, tijger- of volkorenbrood? Ren dan naar de winkel, koop een pak bloem, gist en melk en nog een stuk of wat wat andere ingrediënten en ga aan de slag. Maak eens een luipaard- of watermeloenbrood, of brood met een afbeelding van een kikker, kat, Snoopy of met een mooie klok. Voor de broodnodige variatie, zal ik maar zeggen 😉
Ben je wel tevreden met wat wij hier kopen kunnen, dan kun je natuurlijk gewoon ook kijken naar deze Japanse dame die al die vreemde broden bakt. Maar ja, in Japan houden ze van buitenissige hapjes 😉 😉 😉

Fantasie

Ik vond ze enig, die gebreide mutsen op de tentoonstelling in het Fries Museum. Of ik er zelf mee zou willen lopen, is de vraag. Eigenlijk weet ik niet of er zelfs wel iemand de straat mee op zou willen. Al zie je tegenwoordig de meest vreemde dingen voorbij komen. De eerst is bij mij favoriet, maar de anderen zijn beslist niet te versmaden 😉 😉

Gedicht

Ik kreeg een schattig dichtbundeltje van Annie M.G. Schmidt, met daarin veel al heel bekende gedichtjes, maar ook die ik nog niet kende. Zoals dit:

Biologie
O, juffrouw Beekman, was u maar eencellig.
Dan kon de liefde u zoveel niet schelen.
Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen.
Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig

maar heel erg praktisch. Zo’n eencellig wezen
hoeft nooit een ander wezen te aanbidden;
het deelt zich op een dag pardoes doormidden.
U kunt dat immers in de boeken lezen.

Terwijl u, met uw veertienbiljoen cellen
zo treurig in de lunchroom zit te wachten.
O juffrouw Beekman, ’t is al over achten.
Hij komt niet meer. Hij had toch kunnen bellen?

Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig…
O juffrouw Beekman, was u maar eencellig.

Annie M.G. Schmidt

 gedicht

 

Ech Rotterdams

Het is niet bepaald een mooi taaltje, dat Rotterdams dialect. Rotterdammers laten nog al eens een lettertje weg, het knauwt een beetje en het zingt. En hoe netjes ik ook probeer te praten, je schijnt het altijd aan mij te kunnen horen. Nou ja, geen wonder want als kind kon ik een prima vertolking van “Alie Cyaankali” laten zien. Al snapte ik geen jota van de tekst, het kwam wel met Rotterdamse tongval over het voetlicht.

Gisteren liepen we op de Kruiskade, waar ik deze sticker op een deur geplakt zag. En die wilde ik jullie toch echt even laten zien:

mei-blog-20