Als het zonnetje schijnt, gaan we een stukje lopen. Even de benen strekken en een frisse neus halen.
En dan gaan we natuurlijk niet naar een winkelcentrum, maar zoeken ons heil in de natuur. Zo kwamen we vorige week langs het achterpad van de wijk, waar we dit bord zagen. Het moet er al veel langer hangen gezien de verkleuring. Maar de waarschuwing was duidelijk!
Hier wordt gewaakt door een alerte en assertieve hond. Inbrekers, hij lust jullie rauw bij een slap koppie thee !
Op verschillende blogs en op Facebook zag ik al wat uitingen van Corona-humor voorbij komen. De een leuk, superleuk of nou ja, zeg maar wrang… Het kan verschillen. Maar ik vind het wel hoopvol dat we proberen te blijven lachen. Dat geeft ook je weerstand een oppepper, denk daaraan.
Deze zag ik in de krant en vond ik ook wel het plaatsen waard. Een inventieve moeder, die van de nood een deugd maakt… Pluis, bedankt!
Ik voel me eenbetje een paria. Ik wil er niet aan toegeven, want de werkelijkheid is niet anders en ik zal beslist niet de enige zijn die zich vreemd voelt. .
Geen bezoek, zoveel mogelijk thuis blijven. Nee, het openbaar vervoer is nu geen optie. Natuurlijk bellen we, appen we en kunnen we zelfs skypen. Maar wat een vreemde gewaarwording. Gevangen in je eigen bubbel, maar nu niet vrijwillig, maar op last van de overheid. Voor een goed doel, dat zeker. Voorlopig voor drie weken, maar wie weet voor hoe veel langer nog.
Alles is afgelast, zingen, gymen, spelletjesmiddag. De hulp heeft zich afgemeld. Wanneer ze weer komen wil of mag, is nog onzeker.
Boodschappen doen gaat vlug, vlug. En met een van te voren gemaakte lijst, want even lekker rustig winkelen is er al niet meer bij.
Nou ja, met een beetje droog weer gaan we een stuk wandelen in de omgeving. Dat kunnen we nog wel. En als we dan mensen tegenkomen, blijken die maar al te graag in voor een praatje. Maar ze houden afstand, voor wie weet wat….!
Nou ja zeg! Genoeg gemekker. Er is nog van alles te doen. Zo heb ik mijn puzzel uit de mottenballen gehaald. Die lag er al al te lang en zal misschien (??) nu een keer afkomen. Voorlopig tijd zat!
Zo nu en dan komt er op Internet ineens iets voorbij, waarvan je denkt “Kijk nou, das handig!”
Zo ontdekte ik op Pinterest deze pleisterkaart. We kennen het allemaal. Je snijdt in je vinger, wilt er een pleister op plakken, maar die gaat er binnen no time ook weer af. Hier staan handige tips om het beter op te lossen.
Al een paar keer maakte ik deze lekkere Marokkaanse bonensoep. Goed vullend, zonder vlees maar met een heerlijke smaak. En ook vandaag zet ik hem weer op tafel. Ik serveer er een volkoren broodje bij.
Voor 4-5 personen:
groot blik witte bonen
blik tomatenblokjes
2 uien
3 teentjes knoflook
1 winterwortel
3-4 stengels bleekselderij
1 gele of groene paprika
2 tl ras-el-hanout
1 tl kurkuma
1 tl komijn
½ bosje verse peterselie of koriander
½ liter groentebouillon
(olijf)olie om te bakken
Peper en zout
Snijd uien en knoflook fijn.
Verwarm de olie in een grote pan en fruit hierin de uien en knoflook.
Snijd wortel, bleekselderij en paprika in blokjes en voeg deze bij de uien/knoflook en laat even meebakken.
Strooi de ras-el-hanout, kurkuma en komijn over de groenten en roer goed door.
Voeg de tomatenblokjes en de groentebouillon toe en breng aan de kook. Laat alles zachtjes 12 tot 15 minuten op laag vuur pruttelen.
Voeg dan de witte bonen toe en warm alles nog ca. 5 minuten goed door. Breng op smaak met peper en zout en bestrooi met gehakte peterselie, of voor de liefhebbers, koriander
EET SMAKELIJK!!
PS: Vaak word aangeraden de bonen af te spoelen. Maar ik vind dat zonde, want dan spoel je ook alle voedingsstoffen in het vocht weg. Dus gaat bij mij het hele blik, met nat en al, er in.
Nee, geen nieuwe actie bij de blauwe grootsuper. Er wordt op dit moment door diverse mensen gehamsterd, om dat je nooit kunt weten….
Ik las al dat bonen in tomatensaus, desinfecterende handgel en zeep op dreigen te raken. En ik ben dus niet de enige die zakdoekjes op voorraad heeft. 😉
Ook schijnt men op grote schaal wc-papier in te slaan.
Het doet me denken aan een tante, die enorme voorraden lucifers, zeep en andere voedingsmiddelen insloeg. Ze had er een grote kast vol mee. Wat er mee gedaan is toen ze uiteindelijk overleed weet ik niet. Misschien is het allemaal wel weggegooid…
Zelf heb ik wel altijd een soort ijzeren voorraad. En omdat ik nogal eens vergeet wat ik heb gekocht, staat er hier ook wel wat dubbel. Ik hoef dus nog niet in te slaan, maar kan voorlopig nog wel vooruit.
Het restje boerenjongens en wat kruidnootjes brachten me op het idee voor het toetje van een etentje met vrienden. Ik noemde het Boeren appeltrifle.
Dit heb je voor 4 personen nodig:
40-50 kruidnootjes
4-6 eetlepels rozijnen (uit de boerenjongens)
4-6 eetlepels vocht van de boerenjongens
500 gram appelmoes, naar smaak gezoet
250 gram ricotta
1/8 liter slagroom
Suiker of honing naar smaak
Kaneel naar smaak
Neem 4 mooie (limonade)glazen en bedek de bodem met wat kruidnootjes. Lepel hier wat Boerenjongensnat over.
Meng de appelmoes met de rozijnen, maar houd wat rozijnen over voor de garnering. Voeg kaneel naar smaak toe. Zet even apart.
Klop in een kom de slagroom tot er pieken ontstaan, lepel er dan de ricotta door. Meng alles goed door elkaar en breng op smaak met honing of suiker.
Lepel een laag ricotta/slagroom op de kruidnootjes.
Leg langs de rand kruidnootjes er op en lepel er vervolgens wat appelmoes over.
Nog een laag ricotta/slagroom er boven op en eindigen met een laag appelmoes.
Garneer met de resterende rozijnen en zet alles een paar uur in de koelkast, zodat de smaken goed door kunnen trekken.
Serveer met een lange lepel.
EET SMAKELIJK !!
Wie dit toetje zonder alcohol wil maken, kan de avond tevoren blanke rozijnen weken in wat appelsap en dit gebruiken in plaats van boerenjongens.
Op Facebook vond ik een recept van Kookidee.nl dat me wel lekker en niet al te ingewikkeld leek. Een frittata met prei en krieltjes.
Maar spekjes had ik niet in huis en ui en prei samen vinden wij niet zo lekker. Dus gaf ik er mijn eigen draai aan. En ook omdat wij tamelijk grote eters zijn, veranderde ik de hoeveelheid groente en aardappelen. Kortom, het werd een beetje mijn eigen (vegetarische) recept.
Ik maakte het voor 2 tot 3 personen zo:
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Was de krieltjes, snij in niet te dunne plakken en kook ongeveer 8 minuten.
Snij de puntpaprika in kleine stukjes en was de prei, snij in ringen en bak dit samen kort in wat olijfolie. Voeg de tijm en wat zout en peper toe. Voeg na ongeveer 5 minuten de gekookte krieltjes toe en laat die ook nog een paar minuutjes mee bakken.
Klop ondertussen de eieren met de crème fraiche en voeg driekwart van de geraspte kaas toe.
Vet een ovenschaal in met boter en doe de prei/krieltjes in de schaal. Verdeel er het eiermengsel over en strooi het restant van de kaas er over.
Bak ongeveer 25-30 minuten in de oven, tot alles gaar en goudbruin is.
Bestrooi eventueel met wat gehakte peterselie.
EET SMAKELIJK!!
PS: De volgende dag is een restje koud ook erg lekker.
Een aantal jaren geleden was ik in de supermarkt op zoek naar een bepaald soort bonen. Met geen mogelijkheid te vinden. Een schamele voorraad witte bonen in tomatensaus, wat bruine bonen en dan was het dan wel.
Maar nu zijn bonen hip en trendy. Niks saaie peulvruchten. Een beter alternatief voor vlees en zo veelzijdig…. kijk maar. Ze hebben nu ook niet meer die saaie etiketten, maar zijn voorzien van vrolijke kleurtjes.
Ze staan je gewoonweg kleurrijk te verleiden om te kopen en te verwerken.
Dus zeg maar dag tegen een tartaartje, kipfileetje of verse worst. Bonen moet je hebben. Er is keus te over, elke dag van de week kun je een andere soort op tafel zetten.
Wie denkt dat stroopwafels een echte Hollandse specialiteit zijn, heeft het mis. Want deze doos kregen we uit Duinkerken. En natuurlijk zijn dat dan “gaufres traditionelles”, dus helemaal echt een traditioneel Frans product, dat al meer dan 100 jaar gemaakt wordt.
Het belangrijkst is natuurlijk “hoe smaakt het?” en dan kan ik nu zeggen dat de Franse wafels smaken, maar dat wij toch echt veruit de Goudse stroopwafels prefereren. De stroop van de Franse wafels was niet zo mooi verdeeld, een beetje gruizig.
Nee, geef ons maar die echte uit Gouda bij de koffie. Want niet alles van ver is ook net zo lekker 😉
