Spontaan, een woord wat binnenkort in onbruik zal geraken. Want wat kun je nu nog spontaan doen? Ja, ja, je kunt natuurlijk nog spontaan gaan wandelen of fietsen. Maar als je wat anders wilt….?
Voor een museumbezoekje, bezoek aan arboretum, dierentuin, evenementenpark of restaurant moet je reserveren. En kijk niet gek op als je een formulier moet invullen, met allerlei gegevens.
En wil je met het openbaar vervoer, moet je een mondkapjes dragen. Dus even nadenken voordat je de deur uit stapt. Heb ik een kapje voor de terugrit? En doekjes om je handen te ontsmetten en een fles handgel?
Die mondkapjes heb ik wel, voor het geval dat… Maar dat OV laat ik voorlopig links liggen, dus doekjes en gel ook.
Boodschappen doe ik één keer per week met een uitgebreid boodschappenlijstje, dat elke dag wordt aangevuld. En iets vergeten, jammer, dan maar zonder…. Bij de supermarkt kan ik gelukkig nog wel even terug naar een schap als ik iets vergeten ben.
Bij de drogist is een vooruit gestippeld pad gemaakt. En zo word je dus langs alles geleid, of je dat nou wilt of niet. Goed opletten dus dat je niet per ongeluk jouw boodschap voorbij loopt.
Nee, het leven is er vooralsnog niet leuker op geworden. Ingewikkelder wel. En stel dat je geluk hebt en een plaatsje hebt veroverd op dat terras… Dan zit je zo ver uit elkaar, dat een normaal gesprek niet mogelijk is.
Weet je wat…? We wachten even af hoe het allemaal uit zal pakken. Voorlopig genieten Leo en ik lekker op ons eigen terras, knusjes bij elkaar.
