Category Archives: huishouden

Recept

Posted on by

Zoals beloofd vandaag het recept voor het deeg van de gevulde speculaas.

Deeg:
75 gram bloem
75 gram zelfrijzend bakmeel
100 gram (room)boter
50 gram lichtbruine basterdsuiker
ca 2,5 theelepel speculaaskruiden
1 eetlepel melk
1 ei + 1 ei om te bestrijken
snufje zout

Meng in een kom de bloem, suiker, speculaaskruiden en het zout. Snijdt de boter er met 2 messen doorheen en meng daarna met de melk tot een stevig samenhangend deeg.

Dat kan ook in de keukenmachine. Ik deed dat meteen na het maken van de amandelpers. In de koelkast blijft het deeg wel een of twee dagen goed. Scheelt wel afwas 😉 In elk geval moet het deeg minstens 1 uur in de koelkast rusten en koelen.

Verwarm de oven voor op ca. 160 graden. Vet de bakvorm in en bekleed eventueel met een velletje bakpapier.
Deel het deeg in tweeën. Rol uit tot een lap die groot genoeg is om de bakvorm en de rand te bekleden (ik gebruikte een vorm van ca. 20×20 cm).

Verdeel dan de amandelpers over het deel. Rol het andere deeg uit ter grootte van de vorm en leg op de amandelpers. Druk goed aan en druk wat amandelen in het deeg. Bestrijk het tenslotte met wat los geklopt ei.

Zet de vorm in de oven en bak ca. 40 minuten. Haal de bakvorm daarna uit de oven en laat afkoelen. Daarna kan de gevulde speculaas uit de vorm gehaald en gesneden worden.

VEEL SUCCES EN EET SMAKELIJK!!

Recept

Posted on by

Op veler verzoek ( 😉 ) is hier het recept van mijn onvolprezen gevulde speculaas. Ik geef vandaag het recept voor amandelpers, morgen ga ik verder met het deeg.

Amandelpers:
100 gram amandelen
100 gram kristalsuiker
1 theelepel rozenwater *)
1/2 ei
1 eetlepel room
rasp van 1 bio citroenschil
wat druppels citroensap

Maak de amandelpers liefst enige dagen tevoren, zodat de smaken goed kunnen rijpen.
Haal de bruine vliesjes van de amandelen door ze in ruim water ca. 1 minuut te koken en dan koud af te spoelen. De vliesjes kunnen er dan makkelijk vanaf geschoven worden. Droog de amandelen in een theedoek.
Heb je geen rozenwater in huis, dan kun je het ook weglaten.

Voor het malen van de amandelen is een keukenmachine erg handig, maar vroeger heb ik het ook met zo’n ouderwets molentje gemaakt.

Maal de amandelen tot een grof mengsel. Voeg dan de suiker toe en maal tot het lijkt op grof zand.
Voeg het rozenwater en citroenrasp toe en maal tot een samenhangend “deeg”. Doe over in een schaal en roer er de room en het ei door. Het moet enigszins smeerbaar worden, maar niet vloeibaar. Mocht het te droog zijn, voeg dan nog wat druppels water toe.
Dek af met plasticfolie en zet in de koelkast.

Kookboek

Posted on by

Dit is een uniek exemplaar, want een zelfgemaakt kookboek.

In 1971 volgde ik , met collega Ans, een avondcursus “Fijne keuken” bij de “Rotterdamse Huishoud-school” in de Graaf Florisstraat. Destijds een bekend instituut in Rotterdam.

Ik leerde er bijzondere dingen koken en bakken, zoals bavarois maken, mokkataart, ragouts en gevulde speculaas.

De recepten kregen we op een gestencild papiertje. En die schreef ik dan keurig over in mijn map. Die ik ook weer zelf had versierd en geplastificeerd. Later schreef ik er andere recepten in, plakte ik uitgeknipte recepten uit de Libelle of Margriet in. Het werd een persoonlijk document en kreeg en mooi plekje in onze boekenkast.

En zeker eens per jaar haal ik dit boek weer te voorschijn. Meestal zo tegen december, want dan is het dé tijd om gevulde speculaas te maken.
En dat deed ik vorige week ook weer. Aan de hand van dat bij 50-jaar oude recept. Het is even wat werk, maar dat is het alleszins waard. Volgens Leo kan geen enkele bakker tippen aan die heerlijke smaak 😉

Gezellig

Posted on by

Nu Sinterklaas al weer naar Spanje is, rollen we vanzelf in de donkere dagen voor Kerstmis. En omdat het in deze rare tijd toch al niet zo vrolijk is, schenken veel mensen ’s avonds een borreltje voor het eten. Gezellig toch?

En bij zo’n borreltje hoort een hapje, nootje of snackje. En gezellig is synoniem met samen, dus allemaal om de borreltafel. Allemaal, dus ook de kat. En voor hem/haar is er dan ook een lekker hapje.

Toen mijn oog er op viel, vlogen mijn gedachten onmiddellijk naar de kinderen die geen ontbijt krijgen omdat het geld daarvoor ontbreekt. Naar de berichten over honger en ellende in verre landen, naar vluchtelingen zonder huis of bezit.

Dierenliefde is prima. Het is vanzelfsprekend dat je huisdier goed te eten geeft. Maar dit…..? Toch een beetje decadent. Of niet…?

Ongewoon

Posted on by

Ik moet al ontelbare keren een hartige taart gemaakt hebben. Heel vaak met prei, soms met een ander vulling. Met vis, met vlees of geheel vegetarisch. Maar de mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos.

Vorige week maakte ik deze taart, uit de laatste Allerhande. Een taart gevuld met bloemkool, rode ui en oude kaas.

Het leek me zo op het eerste gezicht erg lekker. Maar toen ik het recept eens goed bekeek, zag ik dat de bloemkool er rauw inging en daarover had ik zo mijn twijfels…

Maar… geheel onterecht. Want die taart was echt lekker. De bloemkool was knapperig, fris en combineerde prima met de rode ui.

En niet onbelangrijk, die taart was zo klaar gemaakt. Dat kan zelfs van te voren. Dus echt een recept voor drukke dagen.

Loze belofte

Posted on by

Eén maal in de vier weken wordt bij ons het papierafval opgehaald. Daarvoor hebben we allemaal in onze buurt zo’n knalblauwe container. Netjes doen wij daar zoveel mogelijk ons papier in en zetten die op tijd langs de straat. Net als op 9 oktober.

Maar toen bleek dat onze container en die van de buren was blijven staan. Nou ja, vergissen is menselijk. Dus belde Leo met de gemeente en kreeg een vriendelijke meneer aan de lijn. “Oh, wat vervelend. En fijn dat u even belt. We gaan er voor zorgen dat de containers zo snel mogelijk worden geleegd. Zet ze maar zichtbaar in de tuin, dan komt het in orde.” Alles werd ook nog eens per mail bevestigd.

Dus buren op de hoogte gebracht en container in de tuin gezet. Later hebben we de container maar pakklaar bij de heg gezet. En twee weken later staan die er nog net zo bij.

Helaas, een gevalletje van “Loze beloftes”.

Ouderwets

Posted on by

Hoewel we heel vaak vegetarisch eten, had ik vorige week ineens ontzettende zin in een lekkere stoofschotel. Misschien kwam het door het akelige weer? Maar de Allerhande lag binnen handbereik en misschien ben ik toch iets te veel beïnvloedbaar door mooie foto’s en wervende praatjes 😉

In ieder geval zat tussen mijn boodschappen een flink stuk vlees. En geurde de keuken binnen no time verrukkelijk naar roomboter, rode wijn, uien. Het was echt een flinke pan vol. En toen ik daarbij ook nog eens een “gratin dauphinois” maakte, konden we aan een heerlijke dis.

Natuurlijk eten we met z’n tweeën alles niet in één keer op. Dus kon ik wat doosjes met stoofvlees in de vriezer schuiven. Een voorraadje is tenslotte ook wel handig.

Kleine dingen

Posted on by

Ja…! Hij doet het weer, onze computer. Dacht ik gisteren dat hij de geest had gegeven, bleek het slechts een zieke muis te zijn geweest. Gelukkig hadden we nog een muisje dat als vervanging kon dienen.

Bron: Google foto’s

Zieke muis eraf, gezonde muis weer aangesloten, opnieuw opgestart. En na enig denken besloot meneer computer het gewoon weer te doen.

Pffft… zucht (van verlichting). Het zijn de kleine dingen die het niet (meer) doen, die de grootste ergernissen veroorzaken 😉

Zo was het toen

Posted on by

In elk hotel krijg je tegenwoordig geen botervlootje meer bij het ontbijt, maar kleine voorverpakte plastic cupjes met boter of ander te smeren vet. Zo’n botervlootje is natuurlijk helemaal uit de tijd. Niet rendabel, zeer onhygiënisch….

Bron: Facebook

Maar vroeger kon je ook al van die kleine porties boter kopen. En die rolden toen nog helemaal niet automatisch uit een machine.

Dat werd door vrouwen aan een soort van lopende band handmatig verpakt, kijk maar.

Zo te zien kregen ze een mooie vierkante klont, waar ze telkens een klein stukje van af sneden. En dan netjes inpakken in vetvrije papiertjes.

Ondertussen zal er wel heel wat afgekletst zijn. Toch wel gezelliger dan nu zo’n kille machine….

Makkelijk

Posted on by

Als we in de loop van de middag afspraken hebben, vind ik het makkelijk om bij thuiskomst iets in de oven te kunnen schuiven. Niet al te ingewikkeld en toch lekker en gezond.

Vorige week maakte ik deze ovenschotel met spinazie en champignons.

Voor 2 personen:
400 gram verse spinazie
1 ui, gesnipperd
1 knoflookteen, geperst
250 gram champignons in plakjes
500 gram kruimige aardappelen
200 ml melk
1 ei
ca. 40 gram boter
peper, zout, nootmuskaat
2-3 eetlepels paneermeel
5-6 eetlepels geraspte kaas

Schil de aardappelen en kook ze gaar. Maak er met de helft van de boter, de melk en het ei een luchtige puree van.
Laat het restant van de boter in een grote pan smelten, fruit de ui en knoflook aan tot het glazig is.
Voeg de champignons toe en bak al omscheppend bruin en gaar. Kruid met peper (en wat zout).
Voeg eventueel wat vocht toe (water of wijn) als het te droog wordt.

Schep het champignonmengsel op een bord en bak daarna in dezelfde pan de spinazie. Laat goed slinken. Kruid de spinazie met peper, zout en wat nootmuskaat en bindt het met wat paneermeel. Je kunt de spinazie eventueel nog wat fijner maken. Ik doe dat altijd met de keukenschaar.

Vet een ovenschaal in, leg de spinazie op de bodem. Verdeel daar de champignons over en strooi er 2-3 lepels kaas over.
Verdeel daarover de aardappelpuree en strooi het restant kaas erover.
Leg hierop wat kleine klontjes boter en bak de schaal in de oven 35-45 minuten of totdat alles mooi goudbruin is geworden.

EET SMAKELIJK!!

Dit recept kan aan persoonlijke wensen worden aangepast. Wie het niet helemaal vegetarisch wil maken, kan met de champignons wat blokjes ham of kip mee bakken. Oude, jonge of geitenkaas, net wat je zelf het lekkerst vindt.
En wil je het helemaal makkelijk hebben, neem je diepvriesspinazie 😉