Category Archives: huishouden

Recept

Posted on by

Voor 2022 kozen we een kalender met recepten van Brenda Kookt. Elk weekend een weekmenu, zodat je de boodschappenlijst kunt opmaken. En dan elke werkdag de recepten en hoe ze bereid moeten worden.

En omdat wij pasta heerlijk vinden, koos ik de eerste week meteen dit recept.

Eenpansspaghetti met gehakt: (4 personen)

1 ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook, geperst
350 gr rundergehakt
1 courgette, in blokjes
1 rode paprika, in blokjes
120 gr champignons, in plakjes
1 blikje tomatenpuree (70 gr)
500 ml runder- of groentebouillon
1 blik tomatenblokjes (400 gr)
1 el gedroogde oregano 1/2 tl gedroogde basilicum
250 gr spaghetti
peper en zout naar smaak
olijfolie, om in te bakken
Parmezaanse kaas, ter garnering

Verwarm olijfolie in een grote pan.
Doe de ui, knoflook en het gehakt erbij en bak het gehakt dan in 5 minuten rul. Roer het mengsel tussendoor regelmatig door.
Doe de blokjes courgette, paprika en plakjes champignon erbij en bak nog 5 minuten.
Doe hierna de tomatenpuree erbij en bak deze 2 minuten met het mengsel mee voor je de bouillon en tomatenblokjes toevoegt samen met de oregano, basilicum en peper. Roer het geheel door elkaar en breng aan de kook.
Halveer de spaghetti en voeg de spaghetti toe aan de pan. Druk de spaghetti onder tot deze helemaal in de saus ligt. Zet het vuur middelhoog tot laag en laat de saus en pasta 15-18 minuten pruttelen met de deksel op de pan tot de spaghetti gaar is.
Roer het mengsel tussentijds iedere 5 minuten door.
Serveer de spaghetti met geraspte Parmezaan.

Bron: Brenda kookt.nl/De makkelijke maaltijden scheurkalender 2022

EET SMAKELIJK!!

PS:
Normaal kook ik de pasta apart en meng het met de saus. Maar deze methode wilde ik beslist proberen. En het was een succes. Zozeer zelfs, dat ik in de vakantie weer alles in één pan klaarmaakte. En als je eenmaal zoiets hebt gezien, zie je meteen andere koks ook op deze manier pasta maken.

Of rechtgeaarde Italiaanse koks deze methode ook hanteren weet ik niet. Maar het is beslist het proberen waard.


Afval

Posted on by

Ook dit jaar deden de bezorgdiensten goede zaken. Want al zitten we in een lockdown en zijn veel winkels gesloten, er is altijd wel iets dat men wil hebben.

En dan is de keus -en de verleiding- op internet reuzen groot. Al dat spul moet natuurlijk verpakt worden in handzame dozen, die ook nog eens netjes te stapelen zijn.

En dan heb je al snel een heleboel afval. In dit geval stonden de lege dozen voor een winkel, dus zal niet alles van één persoon geweest zijn. Maar een flinke berg was het toch.

Wel weer keurig verzameld en opgestapeld. Maar het is wel tekenend voor de tijd.

We hebben allemaal steeds meer afval en wat ze ook zeggen of doen… echt duurzaam lijkt het me niet.

Recept

Posted on by

Al meer dan 15 jaar maakt Leo deze zuurkoolschotel. Het is een bewerkelijk recept, maar zo lekker dat hij het er voor over heeft om een tijdje in de keuken te staan. Hij maakt dan een flinke hoeveelheid, zodat we ook een portie in de diepvries kunnen zetten. Misschien een idee voor andere keukenprinsen? 😉

Zuurkoolschotel met gehakt en appel

4 personen (Voorbereidingstijd 40 minuten; Bereidingstijd 50 minuten)

Ingrediënten:
1 kilo aardappelen
500 gr halfomhalf gehakt
500 gr (wijn)zuurkool

Ca. 5-6 Elstar appelen
50 gr spek
1 ui (gesnipperd
1 teen knoflook, fijngesneden
1 theelepel karwijzaad (kummel)
melk
peper, zout, cayennepeper
1 ei (optioneel)

Bereiding:
Schil de appelen, boor het klokhuis eruit en snij ze in stevige plakken. Bak de plakken in wat boter en haal ze als ze goudbruin zijn uit de pan.
Fruit daarna de ui met het spek in de pan en voeg als de ui mooi glazig is eerst het karwijzaad en daarna het gehakt en de knoflook toe.
Op smaak brengen met weinig zout, flink peper en (evt.) cayennepeper.
Vet een ovenschaal in.

Kook de aardappelen, giet af en laat even droogstomen. Stamp ze tot puree met wat melk en breng op smaak met peper, zout en wat nootmuskaat.
Leg op de bodem de helft van de appelplakken, leg daarover heen de zuurkool, het gehakt en de rest van de appelplakken. Dek af met de puree. (Tot hier kan alles van te voren worden klaargemaakt)
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Strooi wat paneermeel over de puree en leg hier en daar wat vlokjes boter en zet de schotel ca. 40 tot 50 minuten in de oven tot er een goudbruin korstje op zit.

EET SMAKELIJK!

Smoesjes

Posted on by

Er is een tijd geweest dat bij de grote blauwe supermarkt gevraagd werd of je de bon wilde. Ik vond het altijd een vreemde vraag. Je wilt toch op zijn minst kunnen aantonen wat je allemaal gekocht hebt. En soms eens kunnen kijken hoeveel het een en ander nou kostte.

Maar in het kader van het milieu bleek die kassabon te zorgen voor te veel papierverbruik. Dus lieten tientallen mensen de bon niet meer uitprinten. Tja, het zou misschien enigszins zoden aan de dijk kunnen zetten…? Ik vond het nogal vergezocht.

Maar… na een kleine verbouwing van de Appie in mijn wijk, krijg ik de bon nu ongevraagd en bijna in mijn handen gepropt. Waarom? Omdat je bij de uitgang nu een hekje hebt en je daar je bon moet laten scannen. De winkel werkt nu met scanners en automatische kassa’s, vandaar.

Weg milieu besparingen, weg smoesjes. Iedereen weer aan de bon, of je wil of niet.

Besparen doet Appie natuurlijk op een andere manier. Er zijn nu minder kassa’s en dus ook minder caissières nodig. En die besparing op personeelskosten, dat zet pas zoden aan de dijk! 😉 😉

Boek

Posted on by

Op dit moment ben ik niet in de stemming voor diepgaande boeken. Het hoeven niet allemaal 3stuiver romannetjes te zijn, maar problemen die trek ik even niet.

Nou ja, gezellige boeken te over, dus vervelen hoef ik me niet.

Zo las ik dit boek, verteld door de ene dochter en op schrift gesteld door een ander. Het verhaal van een gezin met zeventien kinderen. Van armoe, samen zijn, met elkaar optrekken. Van een huishouden waar altijd wel werk te doen was. Tja, dat ligt natuurlijk ook min of meer voor de hand.

Toch heeft elk kind op zijn eigen manier herinneringen aan hun jeugd. Aan kattenkwaad of aan smoesjes om onder een karweitje uit te komen. Aan allerlei manieren om aan de boosheid en tucht van moeder te ontkomen.

De rol van vader bleef vrijwel onbelicht. Tenminste, hij werkte zich natuurlijk drie slagen in de rondte, had een moestuin en een krantenwijk. En dan nog tijd om voor al dat nageslacht te zorgen. Voor hem had het eigenlijk niet zo gehoeven, maar ja, goed katholiek en een vrouw met een eigen wil. Dan lijkt er geen ontkomen aan.

Moeder heeft duidelijk de broek aan en voedt op met straffe hand. Naar mijn mening een iets te straffe hand. Al kan ik niet anders oordelen dat ze haar gezin als een uitstekend manager leidde. In deze tijd was er vast een headhunter die haar een aantrekkelijke baan zou aanbieden.

Een prettig boek om te lezen en voor mij een totaal andere wereld dan in mijn jeugd.

Franse maaltijd

Posted on by

In onze voorraad stond nog een blik Confit de canard. Zo’n groot rond blik met in eigen vet gegaarde eendenbouten. Daar moesten we echt een keer iets mee doen.

En dat werd een Franse maaltijd. Het blik werd geopend en voorzichtig in een pan heet water gezet, zodat het vet kon smelten. Dan gaan de eendenbouten makkelijker eruit.

Intussen werden de aardappels in schijfjes gesneden en halfgaar gekookt. Even afkoelen en dan konden ze in het eendenvet goudbruin en krokant gebakken worden.

Erbij maakte ik een frisse venkelsalade, als tegenhanger voor al dat vet.

Het was heerlijk! Maar wat zit er dan nog een boel vet in zo’n blik. Je kunt het natuurlijk laten stollen en in de kliko gooien. Maar dat vind ik dan toch wel weer heel erg zonde.

Dus vulde ik de ijsblokjesvorm en wat andere kleine diepvriesdoosjes. Na een nachtje in de diepvries hield ik mooi kleine blokjes vet over om over een paar weken weer eens zulke verrukkelijk aardappeltjes te bakken.

Patatje met

Posted on by
Bron: Google foto’s

Nou geloof ik dat we al veel te veel eet- en snackgelegenheden hebben. Maar om dat te gaan verbieden….? Want laatst las ik berichten dat snackbars uit het straatbeeld zouden moeten verdwijnen.

Zo nu en dan een lekker frietje of een broodje kroket, dat is toch niet zo erg? Als je week in week uit gezond en vers gekookt hebt, is zo’n vette hap best wel eens lekker. En dat zal onze gezondheid echt niet schaden.

Het lijkt mij beter dat we al van jongs af aan leren wat goed en lekker is. Dat kinderen op school al leren wat je beter wel of juist niet moet eten. En dan het liefst met wat praktijkonderwijs, zodat ze een beetje leren koken. Geen sierlijke liflafjes, maar gewone kost van alledaagse producten. Maar lekker op smaak gebracht met kruiden.

Toen en nu

Posted on by

In mijn ouderlijk huis was, tot 1969, geen douche of badkamer. Hoe we dan schoon werden? Nou gewoon, in een teil. Die werd in de keuken gezet en daar ging ik dan in. Hij werd gevuld met keteltjes warm water en dan kon ik een beetje ploeteren.

Misschien ging mijn moeder en zus er later ook nog wel in. Al geloof ik dat zij wel telkens weer schoon water namen. En mijn vader? Die ging elke week met zijn handdoek en schoon ondergoed naar het badhuis.

Zo’n ritueel werd natuurlijk niet elke dag herhaald. Geen denken aan! Eén keer per week, dat was het. De andere dagen wasten we ons aan het aanrecht. En werden we ook schoon.

Bron: Foto’s Google

Bij Leo was wel al langer een douche. Gemaakt op een deel van het balkon. En dat was ’s winters best een koude bedoening. Maar die kou deerde hem niet. Die was hij wel gewend. Want dagelijks waste hij zich op zolder, aan een kleine wasbak met uitsluitend koud water. Ja, ja, dat waren barre tijden.

Nu is er in vrijwel elk huis wel een douche en is dagelijks douchen gewoon. En wat wordt er nu gezegd? Dat het helemaal niet nodig is om elke dag te douchen. Zowel uit gezondheids- als uit milieuoogpunt.

Ach ja, nou hebben we alle mogelijkheden voorhanden, zijn er toch nog bezwaren…
😉 😉 😉

Toch jammer

Posted on by

Hoewel je zeker weet dat ergeren niet goed is voor je gezondheid of je bloeddruk, ontkom ik er vaak niet aan.

En in de supermarkt is het niet moeilijk om ergernissen te vinden. Overdaad, overbodige spullen en ook de verpakkingen zijn me vaak een doorn in het oog.

Ik was dan ook blij te zien dat de kruiden van Souq in een kleurig papieren zakje zaten. Totdat ik zo’n zakje pakte. Want dat papier was slecht overbodig omhulsel. De kruiden zitten in een “handig (plastic) bewaarbakje”.

Nee Souq, niks handig. Weer zo’n bakje dat de plastic afvalberg gaat vergroten. Stop die kruiden in een stevig en zo klein mogelijk zakje. Want zelfs als dat van plastic is, geeft dat minder rommel. Een handig bakje of potje hebben we meestal zelf wel.

Jammer, gemiste kans!

Luxe, luxer…

Posted on by

De generatie van mensen boven de 70, mijn generatie dus, heeft waarschijnlijk nog wel herinneringen aan het wc-papier van vroeger. Grijs, grauw en verre van zacht. Althans dat hing aan de rol op onze wc thuis.

Bij een tante was niet eens een eigen wc. Die was op de overloop en werd gedeeld met meerdere buren. Daar hingen stukjes krantenpapier aan een spijker. Wel geteld één keer ging ik daar plassen.

Hier liggen altijd diverse rollen, want niks erger dan geen wc-papier hebben. Gewoon papier, meerlaags en redelijk zacht.

Maar nu is er The good roll, duurzaam en ecologisch toiletpapier. Keurig thuisbezorgd, verpakt in een kartonnen doos en elke rol omhult met een fraai gekleurd papiertje.

Ach ja, het zal allemaal wel. Maar wij blijven toch maar het papier van die grote discounter gebruiken. Zelf gehaald, in ene moeite door met de andere wekelijkse boodschappen.

Hoeft er niet nog een bezorgdienst in de straat te parkeren.