Category Archives: Gezondheid

Muur

Posted on by

Er komen steeds meer muurschilderingen in Rotterdam. Deze zag ik toen we de parkeergarage in het centrum van Rotterdam inliepen.

Ik heb geen idee wie hem gemaakt heeft, maar het is een heel kleurig geheel. En dat hielp om die sombere dag wat op te vrolijken.

We kwamen terug van een bezoek aan het Oogziekenhuis en het goot van de regen. Gelukkig was de uitslag voor Leo heel gunstig en dat hielp om nare gedachten weg te vagen.

En dit meisje liet dus ook nog eens de zonnige kant van het leven zien.

Ik weet dat er ergens wel een mogelijkheid zal zijn om na te gaan wie de artiest was. Maar ach, maar zo werkt het toch ook om ons humeur op te krikken.

Nog even langs de bakker, want zo’n uitslag moet wel gevierd worden. En ineens kon de dag niet meer stuk!

Lekker

Posted on by

Voor de kerst maak ik altijd graag een homemade cadeautje. Dit jaar keek ik op de site van Pick up limes en ging ik voor deze notenpasta. Puur, zonder suiker en vol smaak.

Heerlijk op een (witte) boterham, toast of een cracker. En met een paar plakjes appel lijkt het wel een taartje.

Er is een YouTube filmpje van met meerdere recepten, maar op 8.25 minuten begint dit recept.

Dit heb je nodig:
150 gram pecannoten
195 gram cashewnoten
1 eetlepel gemalen kaneel
½ theelepel vanille extract
¼ theelepel zout

Verwarm de oven voor op 180 graden Celcius.
Leg de pecannoten en de cashewnoten op een bakplaat, maar zorg dat de beide soorten gescheiden zijn. Rooster de noten ongeveer 7 minuten en haal het blik uit de oven. De pecannoten zijn dan voldoende geroosterd en kunnen op een bord afkoelen. De cashewnoten even husselen en nog 5 tot 7 minuten verder roosteren.

Laat daarna beide soorten goed afkoelen.
Doe de noten met kaneel, zout en vanilleextract in de keukenmachine en maal ze fijn. Schraap zo nu en dan de zijkanten naar beneden en maal verder totdat het mooie gladde en smeerbare substantie wordt. Dat kan wel 5 tot 7 minuten duren.

Hevel de pasta over in een schone pot en sluit af. Een mooi etiket en/of label maakt het cadeautje helemaal af.

Erwtensoep

Posted on by

Het is weer echt weer voor een stevig pannetje soep. Dus besloot ik een stevige pan erwtensoep te maken. Vegetarische erwtensoep wel te verstaan.

Het recept is niet van mezelf, maar komt van deze site: Eetman. Vorig jaar maakte ik deze soep ook al een paar keer en dit jaar ga ik in de herhaling. Voor ons tweeën is zo’n pan natuurlijk veel te groot. Maar dan stop ik gewoon wat dozen in de diepvries, voor nog meer kille dagen ;-). Helemaal het recept volgen doe ik niet, hier en daar pas ik het naar eigen smaak aan.

Dit is het recept:

  • 500 gram spliterwten
  • groentebouillonblokjes (voor ca. 2 liter bouillon)
  • 2 stuks prei (+ 2 uien eventueel)
  • 2 winterwortelen
  • 0,5 knolselderij
  • 30 gram peterselie (ongeveer een plantje)
  • 5 stengels bleekselderij
  • 40 gram bladselderij
  • 4 eetlepels roerbak olie (bijvoorbeeld arachideolie)
  • peper en zout naar smaak
  • 1-2 laurierbladen
  • kruiden (zoals tijm of pittige paprika) naar eigen smaak

Doe de spliterwten met twee liter water in een grote pan en breng het aan de kook. Laat ze daarna op een zacht vuur koken. Doe de deksel op de pan, maar roer de pan wel af en toe even. Kijk na ongeveer drie kwartier of de erwten al zacht zijn.

Snij alle groenten in niet te kleine blokjes of reepjes.
Verhit wat olie in een grote soeppan en bak eerst de knolselderij even aan, daarna steeds een andere groente toevoegen, dus wortel, bleekselderij, prei. Als alle groenten geslonken zijn kunnen de voorgekookte erwten erbij.

Door het bakken van de groenten is heel veel smaak vrijgekomen, dus is er niet al te veel zout meer nodig. Voeg dus voorzichtig bouillonblokjes toe en breng op smaak met peper en zout.

Laat alles nog even doorkoken en voeg dan de bladselderij en peterselie toe.

De soep is nu klaar om op te scheppen. Wie niet buiten rookworst kan, mag die natuurlijk toevoegen. En een vegaworst is ook nog mogelijk. Net wat je zelf graag lust!

EET SMAKELIJK

Boek

Posted on by

De boeken van Hendrik Groen zijn altijd doorspekt met een beetje wrange humor. Ik moet er vaak om lachen, maar soms ook een beetje met een “boer-met-kiespijn-gevoel”.

Na de recensie van Marthy bestelde ik het boek voor Leo. En ook hij was er enthousiast over, dus besloot ik het ook maar te lezen. Dan weet ik uiteindelijk waarover ik spreek en schrijf.

En ja hoor, ook ik zag de werkelijk absurde situaties rond de plannen van de hoofdpersoon in. De wrange grappen, de laconieke uitspraken en de werkelijk onwezenlijke plot.

Niet iedereen zal het boek kunnen waarderen. Maar ik denk zo wie de boeken van Roald Dahl met plezier las, zal hier ook veel plezier aan beleven.

En aan het eind… weet je dat alles toch nooit helemaal perfect gepland is…! Het leven heeft telkens weer andere verrassingen in petto.

En oh ja, geen boek voor teerhartige en waarheidsgetrouwe zielen.

Geen nood

Posted on by

Even een waarschuwing! Dit is een blog voor uitsluitend vrouwen 😉

Want mannen kennen het probleem (bijna) niet. Die plassen gemakkelijk achter een schuurtje of met hun rug naar de snelweg. Maar vrouwen lopen wiebelend en met samengeknepen billen. Want waar oh waar is een toilet?

In Nederland zijn openbare toiletten zelden of nooit te vinden of ze worden heel slecht aangegeven. En als je er dan een vindt…. bah! Ja, je kunt natuurlijk de bosjes inschieten of tussen de autodeuren knielen. Maar erg comfortabel is dat beslist niet.

Maar nu is er Uixi. Een klein, schoon en handig plasgootje. Ik bestelde er een en probeerde het thuis uit.

De eerste keer is het misschien nog wat onwennig, maar na een paar keer oefenen werkt het prima en schoon. Geen blote billen, geen vieze handen, geen nare natte plekken. Alles loopt naar behoren.

Na gebruik even uitschudden. Geen druppel blijft achter, dus het gootje kan weer terug in het bijgeleverde zakje. Klaar is….. eh de vrouw.

Ik vind het een wereld uitvinding en gaf het een permanente plaats in mijn rugzak.

Franse maaltijd

Posted on by

In onze voorraad stond nog een blik Confit de canard. Zo’n groot rond blik met in eigen vet gegaarde eendenbouten. Daar moesten we echt een keer iets mee doen.

En dat werd een Franse maaltijd. Het blik werd geopend en voorzichtig in een pan heet water gezet, zodat het vet kon smelten. Dan gaan de eendenbouten makkelijker eruit.

Intussen werden de aardappels in schijfjes gesneden en halfgaar gekookt. Even afkoelen en dan konden ze in het eendenvet goudbruin en krokant gebakken worden.

Erbij maakte ik een frisse venkelsalade, als tegenhanger voor al dat vet.

Het was heerlijk! Maar wat zit er dan nog een boel vet in zo’n blik. Je kunt het natuurlijk laten stollen en in de kliko gooien. Maar dat vind ik dan toch wel weer heel erg zonde.

Dus vulde ik de ijsblokjesvorm en wat andere kleine diepvriesdoosjes. Na een nachtje in de diepvries hield ik mooi kleine blokjes vet over om over een paar weken weer eens zulke verrukkelijk aardappeltjes te bakken.

Patatje met

Posted on by
Bron: Google foto’s

Nou geloof ik dat we al veel te veel eet- en snackgelegenheden hebben. Maar om dat te gaan verbieden….? Want laatst las ik berichten dat snackbars uit het straatbeeld zouden moeten verdwijnen.

Zo nu en dan een lekker frietje of een broodje kroket, dat is toch niet zo erg? Als je week in week uit gezond en vers gekookt hebt, is zo’n vette hap best wel eens lekker. En dat zal onze gezondheid echt niet schaden.

Het lijkt mij beter dat we al van jongs af aan leren wat goed en lekker is. Dat kinderen op school al leren wat je beter wel of juist niet moet eten. En dan het liefst met wat praktijkonderwijs, zodat ze een beetje leren koken. Geen sierlijke liflafjes, maar gewone kost van alledaagse producten. Maar lekker op smaak gebracht met kruiden.

Red Dress Day

Posted on by

Het is onbegonnen werk om alle “speciale” dagen te vermelden.

Maar vandaag, 29 september -ook nog eens mijn verjaardag- wordt extra aandacht gevestigd op hart- en vaatziekten bij vrouwen. Daarom wordt aan ons gevraagd om een rode jurk, trui of wat dan ook te dragen.

Bij mij werd het een knalrode broek. Maar ik vond het ook een prima gelegenheid om dit lied te laten horen en zien. Helemaal up-to-date, toch?

Chris de Brugh met “Lady in red”

Vandaag

Posted on by
Foto gemaakt in Onderduikmuseum te Aalten
Een vereenvoudigde versie van de Universele Rechten van de Mens (klik voor PDF-doc.)

We wisten het wel, maar toch….

Maar nu is het dan de dag waarop een groot aantal mensen, die een persoonlijke keus hebben gemaakt, voor gesloten deuren komen te staan. Ook Leo en ik behoren daartoe.

Ik zal jullie niet vermoeien met onze argumenten. Wel zou ik het prettig vinden als iedereen even verder leest.

Want ik vraag me nog steeds af WAAROM? Welke misdaad hebben wij begaan?

Hebben wij
* een moord begaan? Nee, we slaan nog geen vlieg dood.
* de belasting ontdoken? Ook niet, we betalen netjes elk jaar onze aanslag!
* hebben we ons dronken in het verkeer begeven? Absoluut niet!
* hebben we soms ergens brand gesticht? Geen denken aan!
* hebben we de koning ten diepste beledigd? Welnee!

Wat hebben we dan wel gedaan?
We hebben NEE gezegd tegen een experimentele vaccinatie (bron: RIVM), die NIET verplicht is! Die keus is de overheid onwelgevallig en maakt ons tot paria’s.

Het is onze keus, ons eigen lichaam.
Een ieder die zich wel heeft laten vaccineren, heeft daar zijn eigen redenen voor.

Hoe dan ook, we gaan er toch, op onze manier, het beste van maken!

Tijdig

Posted on by

Zodra het september is, komen de kruidnootjes in de winkels te liggen. Niet zo maar een paar zakjes, nee volop! In mijn Appie kon ik 6 van dit soort uitstallingen fotograferen.

Ja, ik weet dat ze lekker zijn en ik zal dit jaar zeker wel een of twee zakjes kopen.

Die kruidnootjes kun je nu natuurlijk ook kopen bij de andere supers, bij het Kruidvat, bij de bakker, bij… vul maar in.

Maar voordat het nou 5 december is…. Dan is de voorraad voor de zoveelste maal al weer aangevuld.

Obesitas is een steeds groter probleem. Nu ligt er een plan bij gemeentes om fastfoodzaken te gaan beperken… Nou, dit is een mooi voorbeeld van dweilen met de kraan open.

Ik blijf me verbazen.