Roken wordt steeds meer tegengewerkt. Stoppen met roken is de trend. Maar in de praktijk valt het allemaal nog niet mee.
En om te roken moet je vooral in de open lucht zijn, want binnen is het overal verboden.
Maar waar laat je dan je peuken? Op straat gooien is niet zo netjes en daarbij ook slecht voor het milieu.
Uiteraard werd hier door diverse mensen op ingespeeld en zo zie je nu her en der “peukenpalen” staan. De peuken die daarin worden verzameld, worden gerecycled. Geen idee wat er van gemaakt wordt.
Mijn fysiotherapeute is verhuisd naar een andere locatie. Een stuk verder rijden, maar dat heb ik er graag voor over.
Haar praktijk is nu gevestigd in een centrum met meerdere disciplines. Er werken fysiotherapeuten, maar ook verloskundigen, diëtisten en zo.
We moesten even wachten en mijn aandacht werd getrokken door een tafel met deze mand er op. Nieuwsgierig als ik ben, keek ik wat er zoal in dat mandje zat. Het bleken stuk voor stuk geboortekaarten te zijn. Geen idee vanaf hoelang, maar het was een flinke oogst.
Leuk om dat eens even door te nemen en te zien wat er allemaal voor namen gekozen werden. Ook de kaartjes verschilden van dag tot nacht, al viel me op dat ze ook steeds groter en langer worden.
Voorlopig is er nog genoeg nieuwe aanwas in Oud Beijerland. En dat is maar goed ook, want de jeugd heeft de toekomst. Dat zit daar wel snor!
Eiwit, een belangrijk deel van ons voedsel. Vroeger kreeg je dat gewoon uit de dingen die je at. Tegenwoordig wordt het aan allerlei soorten voedsel toegevoegd.
Yoghurt, kwark, snackrepen, eiwitshakes en grote potten met poeder, waarvan ik geen idee heb wat er verder in zit, te pas en te onpas zie ik dat er “proteïne” aan toegevoegd is.
Men zegt dat het nodig is om je spieren weer op te bouwen als je gesport hebt. Maar de huidige mens is allang niet meer zo fysiek bezig als de mensen vroeger. Dus zal het met die spieropbouw wel goed zitten. Tenminste, als je normaal sport. Topsport vraagt misschien wat andere voeding.
Nee, het is volgens mij vooral een winstgevend marketingidee. Want voordelig zijn al die producten niet. Een gebalanceerd eetpatroon levert vast voldoende eiwit, maar ook nog andere goede zaken zoals vezels, vitamines, mineralen.
Maar goed, wie zijn geld wil uitgeven aan extra proteïne, moet dat dan maar doen.
Nu we zo gebrand zijn op goed, gezond en zo zuiver mogelijk eten, viel dit bericht me op.
Aardbeien uit Marokko, die in Spanje een andere verpakking/sticker krijgen en dan uit Spanje lijken te komen.
Dat is in de eerste plaats natuurlijk misleiding, maar ook puur bedrog. En wat te denken over al die extra handelingen, de kosten en de milieuvervuiling die dat met zich mee brengt?
Ik laat nog maar even buiten beschouwing dat de Marokkaanse aardbeien met Hepatitis besmet leken. Maar als je denkt dat het Spaanse aardbeien zijn……! Je wordt als consument totaal om de tuin geleid. En waar kun je dan nog van op aan?
Het is natuurlijk het beste om alleen maar seizoensgroenten en fruit te kopen en te eten. Maar als dit in de winkel ligt, wordt het toch door de consument gekocht.
Hoe je het ook wendt of keert, er klopt helemaal niets van!
Ik weet niet of het ook werkelijk zo is, maar mij lijkt dat steeds meer (jonge) mensen weer roken. En dat zou dan ondanks alle stringente maatregelen zijn.
In Duitsland wordt roken niet gestimuleerd, maar heel veel tegenwerking lijkt me er ook niet te zijn. Je kunt nog steeds bij supermarkten rookgerei kopen en er hangen ook nog altijd sigarettenautomaten. Weliswaar een stuk minder dan vroeger, maar ze zijn nog altijd te vinden. En voor iedereen duidelijk zichtbaar en toegankelijk.
Op het winkelcentrum in onze buurt kun je alleen nog sigaretten kopen in een speciale zaak, die volledig geblindeerd is. Voor de deur, waar duidelijk “open” op staat, ligt een rode loper. Alsof je een VIP bent.
Nu rook ik al vele jaren niet meer, dus of ik er ook als VIP behandeld al worden kan ik niet zeggen. Aan de prijs zal het niet liggen.
Tegenwoordig kun je van die kekke horloges kopen, smartwatches. En wat daar allemaal mee kan en te controleren is… Niet alleen kun je er mee telefoneren, betalen, de tijd controleren. Maar ook bloeddruk, hartslag, stappenteller, zuurstofgehalte zijn er op na te kijken. Er zijn er zelfs die een EEG kunnen maken en nog redelijk betrouwbaar ook.
Bron:Google foto’s
Aan zoiets begin ik helemaal niet. Ik voel me prima en wil dat ook graag zo houden. Maar al die controlemiddelen lijken mij veel te veel.
Heel mensen -zeker leeftijdgenoten- controleren regelmatig hun bloeddruk. Ik kan dat wel begrijpen, maar zelf ben ik er nog niet toe gekomen.
Ik denk niet dat het me rustiger zou maken. Ik heb het daar al met de cardioloog over gehad en die begreep me wel.
Want stel dat die bloeddruk te hoog is, wat moet ik dan doen. Bel ik hem dan? Neem ik een pilletje extra….?
Nee, ik weet het niet en maak me er dus ook niet druk om. Dat past beter bij mij.
Maar wie zo’n apparaatje om wil hebben, hoeft zich natuurlijk weer niks van mijn mening aan te trekken!
Mijn moeder zal ongeveer de leeftijd van mij nu hebben gehad, toen ze klaagde over koude en pijnlijke voeten. Warme sloffen zouden de oplossing zijn. Die vond ze in een degelijke schoenenwinkel. Donkerbruin en met bont gevoerd. En ja, haar voeten werden heerlijk warm. Maar wat kon ze zeuren over de lelijke “afgeknipte kaplaarzen”. Nee, elegant waren die sloffen beslist niet.
Nu heb ikzelf al vrij snel in de winter koude voeten. Echt koude voeten, die maar niet warm te krijgen zijn. En met koude voeten naar bed is geen optie. Want het duurt uren voor ze zijn opgewarmd en ik lig maar te woelen. Natuurlijk heb ik een extra dekentje en een kruik. Maar desondanks …..
Daarom was ik blij dat jongste vertelde over de heerlijke warme sloffen die hij gekocht had. Die moest ik hebben. Ik zocht op internet en vond de site. Drie soorten zijn er: slippers, lage en hoge sloffen.
Meteen nadat ze bezorgd werden, trok ik ze aan. En ja, ik heb nu echt heerlijk warme voeten. Maar ik hoorde ook de stem van mijn moeder: Wat heb jij daar nou toch? Het lijken wel afgeknipte kaplaarzen.
Soms denk ik dat we hier in Nederland de weg compleet kwijt zijn. Over de meest simpele dingen wordt een toestand gemaakt alsof de wereld aan zijn eindje is.
Bron: Google foto’s / ANP
Neem nou het weer. Het vroor deze week. Lekker pittig weer, met een beetje zonneschijn. Prima weer om een wandeling te maken. Wie op de fiets moet, heeft beslist wel een muts en handschoenen om zichzelf warm te houden. En wat heerlijk is het dan om binnen te stappen in een behaaglijke warmte.
En voor veel mensen de voorpret van weer op natuurijs te kunnen schaatsen.
Maar op het nieuws niets anders dan codes en berichten om je te beschermen. Ik zag een bericht voorbij komen waarin verteld werd hoe je “niet zou bevriezen”. Nota bene, het was nauwelijks 5 graden onder nul. En ja, met de wind was het best koud.
Maar in 1963, ik zat op de MULO, was er wekenlang veel meer vorst. En ik -en ook medescholieren- had nog nooit van thermokleding, fleecetruien of warmtekussens gehoord, laat staan dat we het gebruikten.
De nieuwsgaring nu loopt van overdreven naar rampzalig. Wanneer beseffen we nu eens dat het weer deel uitmaakt van de natuur en dat we daar weinig tot niks aan kunnen veranderen.
Laten we vooral de prettige kanten van zulk weer benadrukken. Al schaats ik zelf al lang niet meer, ik kan met veel plezier kijken naar de mensen die op het ijs zijn.
