Category Archives: Gezondheid

Terugblik

Posted on by

Deze weken kijk ik terug op wat mij vorig jaar rond deze tijd is overkomen.

Nu dit elke morgen

Nu dit elke morgen

De moderne medische zorg kent vele mogelijkheden. Zolang je nog niet geopereerd bent, krijg je medicijnen om alles zo rustig en regelmatig als mogelijk te houden. Je wordt constant gemonitord en krijgt medicijnen. ’s Morgens vroeg komt de verpleging met een hele collectie pillen. Groot, klein, rond, langwerpig, wit, geel, roze. Voor je bloeddruk in diverse soorten, het hartritme, vochthuishouding. Ja, ik keek wel wat het was, maar het fijne werd me toch niet helemaal duidelijk. Sommige medicijnen herkende ik wel, andere waren nieuw en de namen zeiden me niks. Dus slikte ik al voor het ontbijt gehoorzaam wel 10 of 11 pillen. En was dat nog niet voldoende, dan kreeg  ik iets via het infuus.  ’s Avonds kreeg ik gelukkig maar één pil te verstouwen.
Maar gelukkig, sinds ik thuis ben hoef ik niet meer zo veel te slikken. Al is het al met al elke drie maanden toch een flink pakket dat de apotheker me overhandigt 🙁

(wordt vervolgd)

Bewaren

Bewaren

Terugblik

Posted on by

Deze weken kijk ik terug op wat mij vorig jaar rond deze tijd is overkomen.
Maandag zou ik gekatheteriseerd worden. Met een cameraatje zouden ze via mijn lies of via mijn pols mijn hart bekijken. Natuurlijk snapte ik best dat zoiets niet met een gewone camera gebeuren zou. Maar het is vreemd gesteld met een angstig mens. Die verliest elk gevoel voor de werkelijkheid. In mijn verbeelding werd de camera steeds groter, totdat ik dat beeld van een enorme videocamera niet meer van mijn netvlies af kreeg. Ik kreeg het Spaans benauwd en had het liefst de benen genomen. Dat ik zo gespannen was, viel ook een cardiologe op. Zij schreef een pilletje voor om rustig te worden. En die pilletjes maken alle randjes meteen fluweelzacht. Dus werd ik ’s middags volkomen kalm en rustig naar de katheterisatie afdeling gereden. Ik mocht mee kijken hoe ze via mijn polsslagader naar mijn hart gingen, hoe het klopte en wat er mis was. Maar wat ik zag, leek nog het meest op een soort Google maps zonder wegen, lijnen, aanduidingen. Daar kon ik dus geen chocola van maken. Ik heb mijn ogen maar dicht gedaan en ben rustig blijven liggen. En voor ik het wist, was het voorbij. Nee, die katheterisatie viel me niet tegen. Wat wel tegenviel was de conclusie. Ik zou geopereerd moeten worden. Wanneer? Als er plaats was. Ik zou het vanzelf wel horen.(wordt vervolgd)

Terugblik

Posted on by

De komende tijd zal ik regelmatig terugblikken op wat er vorig jaar allemaal gebeurde. Toen was er te veel om aan te denken en kon ik het schrijven van een blog er niet bij hebben. Inmiddels ben ik gelukkig in rustiger vaarwater gekomen.
Want een stressige toestand was het wel. Het ene ogenblik appte ik dat het prima ging en dat ik alleen nog even moest fietsen en het volgende ogenblik moest ik Leo melden dat hij naar het ziekenhuis moest komen, met nachtgoed en toiletspullen.
Gek genoeg had ik zelf niet de tijd om te schrikken. Er gebeurde zo veel. Onderzoeken, vragen van doktoren en verpleegsters, de hele entourage op zo’n hartbewaking. Ik kende het niet, vond het wel interessant. Gek hè, net of alles een beetje langs me heen ging.

mijn uitzicht van uit mijn bed

mijn uitzicht van uit mijn bed

Het team van cardiologen in het IJsselland ziekenhuis leek me vrij jong. Ik wilde dan ook niet geloven dat zij het echt bij het rechte eind hadden. Mijn hart? Welnee, ik had een beetje last van mijn maag of mijn slokdarm. Ze vergisten zich natuurlijk. Maar op zaterdagmorgen, toen ik me in de badkamer zelf mocht wassen, bleek dat de diagnose wel degelijk juist was. Ik werd weer beroerd, kreeg het benauwd en toen sloeg de schrik echt toe. Zou ik de rest van mijn leven nou als een zielig vogeltje moeten doorbrengen? Zou ik het bij elke inspanning benauwd krijgen? En hoe moest dat dan…? Konden we nog wel in ons huis blijven wonen? Konden we nog wel op reis gaan? Hoe afhankelijk van zorg zou ik worden en kon ik of Leo daar wel mee omgaan? Het waren vragen die niet meteen een antwoord kregen. De doktoren en verplegend personeel zijn aardig, maar hebben niet veel tijd om eens even een gesprek te beginnen.
Maar na een paar uur nam mijn optimistische aard de overhand. Het zou wel goed komen. Tenslotte had mijn vader na een hartinfarct in 1953 ook nog 34 jaar geleefd. Toen was de medische wetenschap nog lang niet zo geavanceerd als nu. In ieder geval zou er alles aan worden gedaan om me beter te maken. Hoe, daar had ik nog geen idee van. (wordt vervolgd)

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Glad ijs

Posted on by

We kunnen het in de winter natuurlijk verwachten, gladde straten en wegen. Dan is het oppassen geblazen. Wie loopt, kan zich wapenen tegen de gladheid door stevige schoenen aan te trekken met goed profiel. Maar ook door op te letten hoe je loopt. Niet stoïcijns rechtop blijven lopen, maar een beetje naar voren toe. Een beetje alsof je een pinguin bent. En die raad heb ik niet zelf bedacht, maar komt van Duitse orthopeden. Dit was het plaatje bij hun bericht:

pinguingang

Anders bekeken

Posted on by
cholesterol-molecuul

bron: Google afbeeldingen

Deze foto zegt me eigenlijk niks. Het is een model van een cholesterol molucuul. Ik heb geen idee hoe ik het moet bekijken en wat er mee kan. Natuurlijk weet ik wel wat cholesterol is, dat wil zeggen ik weet dat je er vooral niet te veel van in je lijf moet hebben. Heb je dat wel,  dan zijn er medicijnen voor, die je moet slikken. Tot zover mijn kennis.

Nooit gedacht dat het ook mooi kon zijn. Maar in een interview met Prof.dr . Ben Feringa, die de Nobelprijs voor chemie kreeg, las ik dat hij met heel veel plezier naar zo’n mooi molecuul als cholesterol kan kijken. Het is dus maar van welke kant je het benadert 😉

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Wandelen

Image

ommoord-mistigHet hoeft helemaal geen mooi weer te zijn om lekker te wandelen. Vorige week was het koud en mistig. Maar vijf dames, waaronder ikzelf, hadden toch hun wandelschoenen uit de kast gehaald voor de wekelijkse donderdagochtendwandelig. We maakten een rondje Ommoord, langs kinderboerderij en de Rotte naar Oud Verlaat. Onderweg hielden we even halt voor een sanitaire stop en daar maakten we ook maar tijd vrij voor een kopje koffie 😉
En zo had ik mijn 10.000 stappen weer binnen voor die dag.

Bewaren

Verwenmiddag

Posted on by

Onze Scrabbleclub De Klinkers hoeft de speelruimte die ze gebruikt niet te betalen. Wel verwacht men dat er iets gedaan wordt voor de bewoners van de bijbehorende flat. De Klinkers organiseert dan ook elke dinsdagmiddag een spelletjesmiddag, waar zo’n 8 tot 10 dames komen om Canasta, Rummykub of Trionimos te spelen. Zelf kom ik ook graag, niet alleen om te spelen maar ook een beetje te helpen.
Eens per jaar worden de deelneemsters getrakteerd op iets bijzonders. Dit jaar had Ria Stoop, die vrijwel alles regelt, een verwenmiddag bedacht.
Op 21 december zaten Alie, Virginia, Emily, Wilma, Door, Brunilde, natuurlijk ook Ria en ikzelf om 12 uur aan de koffie. En daar kwamen Jennifer en Casia van het Albeda College om elk van ons te verrassen met een fijne manicure, inclusief massage en fraai gelakte nagels.
Dilay, ook van het Albeda College, kwam even later sjouwend met een grote koffer vol mooie kleurtjes, kwasten en nog veel meer. Zij verzorgde de make-up voor ons, zodat we tot in de puntjes opgemaakt werden.
Het is verrassend te ontdekken dat met wat vakkundig aangebrachte ogenschaduw, mascara, rouge en lippenstift een complete metamorfose kan worden bewerkstelligd. En zo’n manicure is gewoonweg heerlijk!
Maar niet alleen het uiterlijk, ook de inwendige mens kreeg voldoende aandacht. Ria had gezorgd voor kerststol en cheesecake bij de koffie en thee. Later werd een drankje geserveerd en stonden stukjes kaas en worst en ander hartigs op tafel.
Zo rond half vier waren alle dames gemanicuurd, gelakt en opgedoft. Gezamenlijk ruimden we op, wasten alles af en zetten de schone spullen weer in de kast.
Ria had voor iedereen ook nog een kerstgeschenk en natuurlijk kregen Jennifer, Casia en Dilay een doos lekkers en een envelopje als dank voor hun werk, waarna allen tevreden weer naar huis gingen.

 

Kerstversiering

Posted on by
kerstversiering Kerst vind ik zelf, al hoewel we helemaal niet religieus zijn, vooral een feest van bezinning. Ik voel me altijd al gezegend, maar in deze tijd van het jaar raakt het me meer. En dit zo vreemd begonnen jaar treft het me in het bijzonder.
Er wordt hier sowieso matig versierd. Een eigengemaakt kerststuk op tafel, extra kaarsjes, de kerstkaarten opgehangen, dat is het wel zo’n beetje.

Oh nee…., ik vergeet de kerstmannen. Die liggen altijd bovenop de kerstspullen en krijgen een plaatsje. Ze zijn al oud, een beetje sleets. Maar er hangen heel dierbare herinneringen aan.
En soms komt er zelfs nog wel eens wat nieuws bij. Zoals dit beeldje, gevonden op de fancyfair van de kerk in Ommoord. Zoet, super kitsch en daardoor bijna mooi. Ach, voor € 1,50 mocht het wel mee.

Bewaren

Airfryer

Posted on by

airfryer

bron: Google

 Overal duiken ze op, de airfryers waarin je zonder al te veel vet kunt frituren. Op zich niks mis mee, want al dat vet is niet echt gezond.
Maar dan lees ik op Facebook een recept voor boerenkoolstamppot uit zo’n apparaat. Dit zou je nodig hebben voor 2 porties: 400 gram aardappelschijfjes, 300 gram boerenkool, 500 gram magere spekblokjes, 3 eetlepels mosterd, 250 ml magere room, 3 eieren en 1 rookworst.
Wij hebben zo’n apparaat niet, maar zouden we het wel hebben, dan maakte ik toch van z’n leven niet dit gerecht.

Want met z’n tweeën 500 gram vlees plus een rookworst en maar net 300 gram groenten verorberen, dat lijkt me niet echt een gezonde maaltijd. En wat is in hemelsnaam MAGERE room? Het vet druipt er aan alle kanten vanaf.

Nee, ook zonder Airfryer maak ik lekker eten klaar. Met veel minder vet, ook minder vlees en zeker met beduidend meer groente!

Bewaren