Vandaag is het Internationale Hart-dag en is het de bedoeling dat alle vrouwen worden iets roods dragen. Om aandacht te vragen voor de hart-problemen die vrouwen ondervinden en die vaak niet goed worden opgemerkt.
Daarom vroeg ik Leo om me op de foto te zetten, want in mijn rode jasje vier ik die Wereld Hartdag gepast mee. Na vorig jaar is het voor mij elke dag “hartdag” en nu vandaag dus zelfs een beetje meer!
Vandaag is ook mijn verjaardag, want precies 69 jaar geleden werd ik geboren.
Daarom laten we vanavond de champagnekurk knallen! Proost, L’chaim!
Category Archives: Gezondheid
Hoge nood
Wat doe je als je, midden in de nacht, niet meer in het café naar de wc kan? En er nergens in de buurt een andere mogelijkheid is? Je plast wild en misschien schaam je je ook wel wild dat jou dat nou juist moet overkomen.
Eerlijk gezegd, ik heb al ontelbare keren ergens in de natuur wild geplast. Want wat moet je anders als je nergens een toilet kunt vinden, geen horecagelegenheid is en je al uren hebt gewandeld? Een gewoonte er van maken doe ik natuurlijk niet. Bij voorkeur zit ik toch op een fatsoenlijke wc.
Maar niet alleen ’s nachts, maar ook overdag is het soms problematisch. Ik weet uit ervaring dat er hier geen toilet is op het winkelcentrum. Dan moet je, toch ook een beetje illegaal, naar het gezondheidscentrum. En als er al een openbaar toilet is, dan moet je betalen. Het kostte me deze week 0,70 euro en dat vind ik toch wel een beetje duur. Mannen kunnen in zo’n krul of piespaal helemaal gratis en voor niks. En die dingen moeten toch ook schoongemaakt worden. Wat vreemd toch, want iedereen, man, vrouw of transgender, moet toch minstens een paar keer per dag.
Mijn vriendin uit Essen vindt het hier in Nederland maar karig geregeld. In Duitsland is er in elk winkelcentrum een openbaar toilet, ook in de kleinere centra. In Frankrijk ga ik vaak onderweg even naar zo’n mega supermarché. Even een plasje plegen is daar geen probleem. In Parijs vond ik overal op straat keurige toiletten, die na elke beurt weer automatisch schoon gemaakt werden. Dat zijn niet de meest gezellige wc’s, maar wat was ik blij dat ik kon. In Groot Brittannië is het meestal ook geen probleem, overal netje gebouwtjes en de properheid is vaak prima in orde. Ik herinner me ook oude, maar keurig schone wc’s in Praag, met toiletjuffrouwen die je van een velletje papier voorzagen 😉
In Beijing verwonderden wij ons over de vele gloednieuwe toiletten, maar dat was in aanloop voor de Olympische spelen. Hoe ze nu zijn….?
Ik denk dat er op dit gebied nog heel veel te doen is in Nederland. En die mevrouw die haar boete niet betaald heeft en het op een proces laat aankomen, wens ik heel veel succes.
Wel voor mannen piespalen neerzetten en niet voor vrouwen. Dat is toch wel heel bedenkelijk en ook zeer vrouwonvriendelijk!!
Deel dit op:
Natuur in de stad
Dat hadden we eerlijk gezegd niet verwacht, dat we zouden uitkijken op een lavendelveldje vanuit ons hotelkamerraam. Maar op het dak van de aanbouw van Boutiquehotel Stadthalle in Wenen was toch echte lavendel aangeplant. Er stonden zelfs bijenkasten. In het hotel zelf kon je de honing en andere producten kopen die van die lavendel gemaakt waren.
De buitenmuren van het hotel waren beplant met varens en klimplanten en voor een groot deel voorzien van zonnepanelen, zodat ook de energie op eigen kracht werd opgewekt.
Verder waren alle zaken in het hotel zoveel mogelijk biologisch. Dus begon de dag al met een gezond en heerlijk ontbijt.
Zo kan natuur in de stad dus ook worden gebruikt.
Deel dit op:
Aanbevolen
Iedereen heeft wel eens last van een verkoudheid. Lastig hoor, als je de hele dag loopt te niesen en het water uit je neus druipt. Maar het vervelendst van zoiets vind ik dat je neus ook zo pijn gaat doen. De mijne wordt, ondanks zachte papieren zakdoekjes, altijd rood en rauw. En wat ik er ook op smeerde, niks hielp.
Totdat ik laatst weer zo verkouden was en toevallig het doosje littekencrème van Biodermal op mijn nachtkastje zag staan. Die littekencrème gebruik ik eigenlijk al jaren lang. Inderdaad, om de diverse sporen van operaties zacht en soepel te houden. Maar nu gebruik ik het dus ook voor mijn neus. Even een heel klein beetje erop smeren voor het slapen gaan en je neus is de volgende morgen weer tiptop in orde.
Een klein tubetje van 25 ml. is beslist niet goedkoop, maar je doet er ongelofelijk lang mee. Even googlen loont, want er zijn diverse leveranciers met uiteenlopende prijzen.
Deel dit op:
Oefenen
Oefening baart kunst, dat is een oud gezegde. En dat geldt nog steeds, want alles wat lastig is om te doen, wordt gemakkelijker naarmate je er meer ervaring in krijgt. Maar soms is oefenen wel lastig. Een micro-chirurg heeft natuurlijk niet zo veel oefenmateriaal voorhanden. Maar arts-assistent Victor Volovici oefent dan ook niet op levende wezens of op kippenpootjes, ratten of wat dies meer zij. Nee, hij oefent op bloemblaadjes. Stel je het eens voor, het blaadje van een gerbera met een snee er in weer heel maken.
Bron: AD / Sanne Donders
Met uiterst dunne pincetten, nog dunner draad en dan ook nog een keurig knoopje erop. Voor Victor is het een soort van meditatie. Hij oefent na een drukke dag thuis nog een keertje extra, om zich te ontspannen.
Nou ja, de een lost een puzzel op, een ander gaat in de lotushouding zitten mediteren. Hij doet het zo en doet het steeds perfecter.
Inmiddels worden meer micro-chirurgen op deze manier geoefend in super minieme hechtingen maken. Heel bijzonder!
( klik op de foto om het artikel uit AD van 11/08/2017 te lezen)
Deel dit op:
Eieren
Onze eieren komen meestal van de “eierman“, de man die al vele jaren elke week trouw bij ons aan huis komt. Er staat geen stempel op. Ik denk dat het biologische eieren zijn, maar echt helemaal zeker ben ik daar niet van. Maar ja, hij is nu met vakantie, dus kocht ik eieren bij Appie. Die heb ik natuurlijk meteen gecontroleerd en gelukkig, ze waren niet besmet met fipronil. Althans, dat denk ik, maar ook dat weet ik niet zeker. 
Want als ik hoor en lees hoeveel eieren er dagelijks gelegd en verhandeld worden, kan ik nauwelijks geloven dat die allemaal gecontroleerd zijn. Hoelang wordt dat vergif al gebruikt?
En trouwens, in hoeveel voedingsmiddelen zit ei? In cake, koekjes, mayonaise, advocaat… Is dat dan allemaal wel safe? Is dat ook gecontroleerd en, indien nodig, vernietigd?
Of zijn we weer opgezadeld met een enorme hype. Want je kunt de radio niet aanzetten, de krant niet opslaan of FB bekijken, of je ziet er wel een berichtje over.
En hoewel ik het heel prima vind dat er over bericht wordt, is het toch ook wel erg hypocriet. Want al die andere zaken die te koop zijn, zijn op de lange duur ook fnuikend voor onze gezondheid en die van onze kinderen. Maar daar hoor je nauwelijks iets over. In tegendeel, daar wordt lustig mee geadverteerd.
Deel dit op:
Airfryer
bron: Lidl Duitsland
Wij zijn niet zulke frituurliefhebbers. Veel te veel rompslomp, vette troep en onze gezondheid, toch…?
Een airfryer had ik dan ook niet nodig, dacht ik. Totdat schoonzus vertelde dat zij er niet alleen friet in maakte, maar ook broodjes bakte en nog wel meer gerechten er in maakte. Kon dat dan? Jazeker! Dus bij de eerstvolgende Lidl-aanbieding kochten wij zo’n apparaat. Meteen mooie aanleiding om ons te ontdoen van wat overtollig spul, zoals de friteuse, die al lang stond te verstoffen.
Inmiddels heb ik al diverse malen broodjes gebakken en dat gaat reuze snel en goed. En natuurlijk heb ik al wat geëxperimenteerd met wat er allemaal meer mee kan. Zoals kleine appelbollen maken. Of even snel een klein snackje. Grote hoeveelheden willen wij toch niet, dus is het nu niet meer nodig om de grote oven er voor aan te zetten.
Ik heb een er een Pinterest-bord voor gemaakt, waar ik al heel wat recepten op verzameld heb. Binnenkort zet ik hier een zelfbedacht en gemaakt recept.
Deel dit op:
Klagen… helpt niet
Niet alle dagen schijnt de zon en niet alle dagen ziet het leven er vrolijk uit. Maar er over klagen helpt je niet. En dan is het goed als je daar even op gewezen wordt. Dus voor iedereen die het even niet ziet zitten, kijk goed naar dit bord 😉 😉 😉
En geniet van wat je hebt!!
Deel dit op:
Vallen
Tja, ik was languit gegaan en dan kun je als liefhebbend echtgenoot niet achterblijven. Vorige week liepen we naar de metro, op weg voor een wandeling in de stad, toen Leo niet goed uitkeek waar hij liep. En boem, daar lag hij languit. Ik schrok me te pletter. In de seconde dat zo’n val duurt, gaan er zoveel gedachten door je hoofd. Gelukkig is ook mijn man een stevig tiepje en stond hij vrijwel meteen weer op. Beetje geschaafde hand, kapotte knie. Daar zag je niks van, want hij droeg een spijkerbroek. Dus, vooruit maar weer en verder lopen.
Maar eenmaal uit de metro bleek dat die broek toch een beetje op de wond schuurde. Dan maar even op zoek naar pleisters. Helaas, de grootgrutter was op Hemelvaartsdag niet geopend, Halfords had geen pleisters. Even langs de Praxis, waar wel een half open doosje te krijgen was. Maar gelukkig, de verkoper was een echte praktische man. Hij pakte resoluut de grote EHBO-doos en ik kon een flink stuk pleister afknippen. En daarmee kon mijn man weer verder lopen. Die lange wandeling werd wel een beetje bekort. Na alle schrik wilden we rustig bijkomen in onze eigen tuin, bij een lekker glaasje wijn en een koel pilsje.
Deel dit op:
Vallen
Ik heb het niet zo op selfies en nu al helemaal niet. Want ik ben even niet om aan te zien. Donderdagmorgen, net toen ik wilde gaan wandelen, ben ik gevallen. Boem, met mijn neus op het asfalt. Nee, gelukkig, er was niks gebroken en ik kon meteen weer terug naar huis lopen. Maar ik ben wel geschrokken en mijn neus zag er even niet zo mooi uit. Hij werd dik, gloeide, en is inmiddels bont en blauw, met uitlopers onder mijn beide ogen. Bij de super ontlokte het al iemand de vraag “wie heeft er gewonnen?” terwijl daarbij Leo schaapachtig werd aangekeken. En ook anderen suggereren flauwtjes dat hij misschien…? Maar nee, ik struikelde over de hond van onze buurman. Ik stond even met hem te praten en wilde daarna verder lopen. Maar ik had helaas niet gezien dat zijn hond me voor de voeten liep. Voortaan dus eerst maar even kijken waar ik loop…!
