Category Archives: Gezondheid

Krakend

Posted on by

Een beetje bruuske beweging en het dopje van Leo’s oogdruppels valt op de grond, rolt weg. Onder het bed, je zal het altijd zien.

Ik ga op de knieën, maar vind het niet. Opstaan dan maar, al kraakt mijn lijf aan alle kanten. Misschien is het verder gerold, dus aan de andere kant kijken. Ook daar weer door de knieën.

Nee, niks te zien. Het is ook zo donker. Wacht, lamp van telefoon erbij. Opstaan (kraak, kraak), telefoon pakken, lampje aan. Opnieuw zak ik krakend op de grond en ja, daar ligt dat vermaledijde dopje. Net achter een poot van het bed. Daar kan ik zo niet bij. Waarmee kan ik het nou dichterbij halen? Oh ja, er ligt een raamstok in de badkamer.

Maar weer opstaan. Pfft, dat valt niet mee en dat allemaal om één uur ’s nachts en na een lange dag. Stok gepakt en opnieuw proberen. Potverdrie, kan ik er net niet bij. Opstaan, om het bed heen lopen en weer op de grond.

Hèhè, het is gelukt. En voor de laatste maal sta ik krakend op. Inmiddels voel ik de slappe lach opkomen. Twee ouwetjes, midden in de nacht, krakend en steunend. Het moet niet gekker worden.

Levertraan

Posted on by

Deze foto vond ik op Instagram, het is een opname van Robert Doisneau. Eigenlijk weet ik helemaal niet wat die jongens in hun mond gestopt krijgen. Maar mijn fantasie ging op de loop.

Bron: Instagram / Robert Doisneau / Simpleisbeautifulphotografy

Meteen proefde ik weer de levertraan, die ik van mijn moeder moest slikken. Nou ja, dat was één keer, want ik spuugde het onmiddellijk weer uit. Maar vergeten doe ik nooit. Alleen de lucht deed me al kokhalzen. Getver, wat smerig!

Deze jongens staan ook niet te trappelen, maar of ze veel kans hadden de vieze slok te ontlopen? Het lijkt me een onwrikbaar ritueel. Het moest en zou naar binnen, voor je gezondheid!

En dan vraag ik me af, wat zou er van al die jongens geworden zijn? Zijn ze echt groot en sterk geworden? Zijn ze nu oud, maar nog gezond en fit?

Dat is een vraag waar ik nooit antwoord op zal krijgen.

Blokjes

Posted on by

Dit zijn bouillonblokjes. Van die handige dingen, die het niet alleen in soep goed doen, maar ook smaak geven aan een sausje.

Ik maak ze zelf en vries ze in. Ik gebruik daar een recept van Nancy Birtwhistle voor, maar wel met een eigen twist.

Zo gebruik een flinke lepel miso pasta en verder wat ik in de vriezer heb opgespaard. Want in een grote diepvrieszak stop ik regelmatig wat stukjes groente, zoals bleekselderij, wortel, steeltjes van kruiden of champignons. In een paar weken heb ik dan een flinke zak vol en kan ik bouillonpasta/blokjes maken.

Ik fruit een flinke gehakte ui goed aan in een scheut olie, doe er wat knoflooktenen bij en kruid het met tijm, Italiaanse kruiden, flink wat peper, hete paprika en een theelepel zout. Dan de bevroren groenten erbij.

Alles zachtjes laten pruttelen, zo nu en dan omroeren en als het een beetje zachte massa is geworden, roer ik er de miso door en een eetlepel maizena. Na ongeveer anderhalf uur is het een dikke prut. Die laat ik afkoelen en mix ik daarna zo fijn mogelijk. Alles in ijsblokjesvormen en laten bevriezen. Daarna blokjes lossen en in diepvrieszakjes of bakjes doen.

Het lijkt een heleboel werk, maar ik weet nu wel wat er allemaal in zit en vooral wat er niet in zit. Bouillonblokjes zonder palmvet en veel minder zout. Dat is mij het werk wel waard.

En zo gaat er ook geen voedsel verloren.

Blij, blij…..?

Posted on by

Dit bord zag ik vorige week. Ik had nogal haast, dus nam ik niet goed de tijd om het van dichtbij te fotograferen. Maar de boodschap is toch goed te lezen.

Hoera, we hebben weer een gaatje. Nou fijn dan!

Daar hoef je toch niet blij om te zijn? Meestal betekent dat pijn, een nare behandeling en een fikse rekening van de tandarts.

Maar nee, zo is dat helemaal niet bedoeld natuurlijk. Een drukke praktijk, dus is het moeilijk een afspraak te maken. Maar nu is er weer een plek te reserveren. Ja, dat is weer wel een reden om blij te zijn.

Ach, alles is voor tweeërlei uitleg vatbaar.

Ontbijt

Posted on by

Verblijven in een hotel heeft diverse bekoringen voor mij. Ik ben altijd zeer benieuwd naar de kamer, het uitzicht en vooral het ontbijt.

We hebben tijdens onze reizen al heel wat vreemde gerechten als ontbijt voorgeschoteld gekregen. Van zeer pittige kerriesoep, glibberige mie uit enorme gamellen tot een soort soep waar de kippenkop nog in dreef.

In westerse hotels is het aanbod wat minder exotisch, al mogen we graag iets proberen wat we niet kennen. Dat zijn nu vaak vega smeersels, maar ook wel kaas of worst die er geheel anders uitziet dan thuis. En soms is het lekker, of valt het gewoon vies tegen.

In de meeste hotels krijg je tegenwoordig een ontbijtbuffet. En daar genieten Leo en ik erg van. Rustig beginnen met een sapje, een eitje, bacon, worstjes en soms nog wel meer. Dan langs de broodjes en kiezen uit wat er voorhanden is. Meestal is één ronde niet genoeg en lopen we wel een paar maal met als toetje wat yoghurt met fruit. Thuis eten we ook altijd redelijk uitgebreid, maar beslist minder dan in een hotel.

En dat ondanks het artikel in Metro, waarin de bacteriebrigade waarschuwt vooral goed op te letten of alles wel op de juiste manier wordt gekoeld of verwarmd.

Niet te vinden

Posted on by

Stap in Duitsland een DM-drogist of Rossmann binnen en wordt overdonderd door de enorme hoeveelheid artikelen die er te koop zijn.

Vele soorten tandpasta bijvoorbeeld. En dan de andere tandverzorging. Borstels, gewoon en elektrisch, tandenstokers, flosdraad en nog meer. Een paar dingen vielen me daarbij op. Plastic tandenstokers in overvloed, kleuren, soorten en maten.

Maar houten tandenstokers, nergens te koop. En dat lijkt me nu toch ietsje milieuvriendelijker. Gelukkig hier nog wel te vinden, bij vrijwel elke drogist.

Ook zocht ik naar iets waarmee je de tandenborstel kan afsluiten. Wij gebruiken een elektrische reistandenborstel met aparte borstels. En als je die dan nat mee terug moet nemen…. bah…..!

Na heel veel zoeken vond ik uiteindelijk wel iets. Nu kunnen onze vochtige tandenborstels dus netje in het plastic kapje en met de borstelhouder in een plastic opberghoesje.

En dat laatste heb ik jaren geleden zelf gemaakt, want ook dat is nergens te koop. Vreemd toch, want een reistandenborstel neem je tenslotte mee op reis en moet ook behoorlijk opgeborgen kunnen worden.

Verzorging

Posted on by

Mijn tante Zus werd 94 jaar en had tot op het eind van haar leven een superzacht velletje. Geen vlekje, geen pukkeltje te zien. Hoe verzorgde ze haar huid toch? Als je daarnaar vroeg, lachte ze een beetje. En steevast antwoordde ze: “Gewoon elke dag met de vaatdoek en een beetje Sunlight zeep”. Mijn zus en ik geloofden dat natuurlijk niet. Sunlight zeep, die scherpe zeep en dan geen lekker luchtje. Jasses!

Mijn zus zwoor lange tijd bij Lancôme, later bij de producten van Dr. De Hoog. Zelf gebruikte ik jarenlang Dr. Payot, maar in een zuinige bui switchte ik naar de potjes en flesjes van het Kruidvat huismerk. Inmiddels gebruik ik dat huismerk al weer jaren tot grote tevredenheid.

Dat belet me niet om bij een bezoek in Duitsland uitgebreid rond te snuffelen bij zulke grote drogisterijen als DM of Rossmann. En dan koop ik nog wel eens wat bodylotion van de huismerken.

Leo gebruikt voor zijn gezicht wel een wat duurder merk, omdat zijn huid soms heel allergisch kan reageren. Dat bestelt hij op internet. Maar een tubetje voetcrème of doucheschuim koopt hij dan toch wel in Duitsland.

We blijven ons verbazen over de enorme sortering van allerlei producten, waarvan we niet wisten dat we ze nodig zouden kunnen hebben.

Peukjes

Posted on by

Roken wordt steeds meer tegengewerkt. Stoppen met roken is de trend. Maar in de praktijk valt het allemaal nog niet mee.

En om te roken moet je vooral in de open lucht zijn, want binnen is het overal verboden.

Maar waar laat je dan je peuken? Op straat gooien is niet zo netjes en daarbij ook slecht voor het milieu.

Uiteraard werd hier door diverse mensen op ingespeeld en zo zie je nu her en der “peukenpalen” staan. De peuken die daarin worden verzameld, worden gerecycled. Geen idee wat er van gemaakt wordt.

Maar het is toch een mooi initiatief, vind ik.

Geboortes

Posted on by

Mijn fysiotherapeute is verhuisd naar een andere locatie. Een stuk verder rijden, maar dat heb ik er graag voor over.

Haar praktijk is nu gevestigd in een centrum met meerdere disciplines. Er werken fysiotherapeuten, maar ook verloskundigen, diëtisten en zo.

We moesten even wachten en mijn aandacht werd getrokken door een tafel met deze mand er op. Nieuwsgierig als ik ben, keek ik wat er zoal in dat mandje zat. Het bleken stuk voor stuk geboortekaarten te zijn. Geen idee vanaf hoelang, maar het was een flinke oogst.

Leuk om dat eens even door te nemen en te zien wat er allemaal voor namen gekozen werden. Ook de kaartjes verschilden van dag tot nacht, al viel me op dat ze ook steeds groter en langer worden.

Voorlopig is er nog genoeg nieuwe aanwas in Oud Beijerland. En dat is maar goed ook, want de jeugd heeft de toekomst. Dat zit daar wel snor!

Proteine

Posted on by
Bron: Google foto’s

Eiwit, een belangrijk deel van ons voedsel. Vroeger kreeg je dat gewoon uit de dingen die je at. Tegenwoordig wordt het aan allerlei soorten voedsel toegevoegd.

Yoghurt, kwark, snackrepen, eiwitshakes en grote potten met poeder, waarvan ik geen idee heb wat er verder in zit, te pas en te onpas zie ik dat er “proteïne” aan toegevoegd is.

Men zegt dat het nodig is om je spieren weer op te bouwen als je gesport hebt. Maar de huidige mens is allang niet meer zo fysiek bezig als de mensen vroeger. Dus zal het met die spieropbouw wel goed zitten. Tenminste, als je normaal sport. Topsport vraagt misschien wat andere voeding.

Nee, het is volgens mij vooral een winstgevend marketingidee. Want voordelig zijn al die producten niet. Een gebalanceerd eetpatroon levert vast voldoende eiwit, maar ook nog andere goede zaken zoals vezels, vitamines, mineralen.

Maar goed, wie zijn geld wil uitgeven aan extra proteïne, moet dat dan maar doen.