Collage (5)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Bij collage nummer 5 was de opdracht om de volgende woorden in het geheel te passen: lila, streepjes, bakken, tijger en discus.

Lila is niet mijn kleur, maar gelukkig had ik een viltstift die van pas kwam. Streepjes kwamen van een papiertje in mijn voorraad en bakken zou ook geen moeilijkheden opleveren. Ik had al een aantal plaatjes van al dan niet geslaagde taarten bij elkaar gezocht, toen ik ineens een oude reclamekaart vond, die veel beter paste.

Zoekend naar afbeeldingen van een discus kwamen steeds discusvissen naar voren. Ik hoop maar dat het er mee door kan. En met het logo van het IFFR (International Film Festival Rotterdam) had ik ook een tijger te pakken.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Favoriet

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Heerlijk vind dat, een spelletje spelen. Jammer genoeg deelt Leo dat plezier niet. Hoogst zelden is hij te verleiden tot een potje Rummikub of zo. Maar geen nood, want binnen de wandelclub zijn er wel dames die zich een middag willen vermaken met Triominos, Skipbo of Rummikub.

Vroeger was ik ook bij een spelletjesclub, waar we van alles speelden. Helaas is de club ter ziele gegaan. Voor corona speelde ik vaak Canasta en ging ik ook elke week scrabbelen.

Sommige spelletjes op mijn tablet speel ik ook graag. Al meer dan 6 jaar begin ik de dag met een rondje Junes Journey. Het is een zoekspelletje en in de loop van de tijd is dat spel alsmaar uitgebreid met meerdere varianten. Maar ik speel het liefst het oorspronkelijke spel. En na dat rondje Junes Journey speel ik -ook elke dag- een rekenspelletje.

Wie wil kan hele dagen op die spellensites doorbrengen. Maar ik heb natuurlijk ook nog andere dingen te doen.

Wil je zien wat anderen schreven over hun favoriet, kijk dan ook even bij BussyBessie.

Collage (4)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dit is alweer de vierde week, waarin de woorden Lichtblauw-kreukelig-pianospelen-egel-sterker samen het onderwerp vormen.

Op de lichtblauwe achtergrond plakte ik wat tissuepapier. Dat werd vanzelf kreukelig. Met reepjes wit en zwart papier maakte ik een stukje pianoklavier, waarop wat muzikale egeltjes kwamen.

Bij het begrip sterker moest ik wat langer verzinnen. Hoe breng je dat tot uitdrukking? Maar mijn sleutelhanger herinnerde me aan Rosie the Riverter, het internationale symbool voor sterke vrouwen. En daarmee had ik ook dat probleempje opgelost.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Lente

Het zijn niet alleen de sneeuwklokjes die de lente aankondigen. De knoppen van de magnolia in buurmans tuin groeien tegen de klippen op, langs de Rotte worden de eerste wilgen geknot en ook tijdens onze wandeling zien we de knoppen van de camelia voorzichtig kleuren.

En de zon is ook niet meer zo verscholen, maar straalt in een helder blauwe lucht. Nog even geduld dus….

Maandag met muziek

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Ze kwam, ze zag en overwon…. En alle vrouwen hadden het nakijken. Een mooie tango: Carlos Gardel in Por una Cabeza.

Als de clip niet start, dit is de link

Collage (3)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Dit keer waren de woorden: kersenrood, scheuren, toneel, fantasiedier en aardrijkskunde. Hoewel ik meteen een idee had, werd het uitvoeren niet gemakkelijk. Het is me gelukt, maar of het ook “mooi” is geworden, daar twijfel ik nog over. Toch maar op mijn blog gezet, want uiteindelijk komen alle woorden er wel in voor.

De kersenrode gescheurde papierstroken vormen een toneel, een kaart van China en de rode draak verwijzen naar aardrijkskunde. Het dier op de voorgrond is duidelijk gefantaseerd.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Boek

Cobi van Baars: De onbedoelden.

Na de uitzendingen van Andere tijden en de podcast Het is niet van mij, las ik ook nog het boek De onbedoelden van Cobi van Baars, die hetzelfde thema behandelt.

Een roman, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Een jong meisje wordt in de jaren 60 ongewild zwanger. Haar ouders beslissen dat het kind moet worden afgestaan, al wil ze dat zelf niet.

Ze krijgt een tweeling, moederziel alleen. De kinderen, twee meisjes, worden onmiddellijk bij haar weggehaald. Zij keert naar huis terug, waar nooit meer en woord aan de kinderen gespendeerd wordt.

De kinderen worden gescheiden en komen elk bij ander kinderloos echtpaar terecht. Pas als ze volwassen zijn komt de waarheid aan het licht.

Het boek springt van de ene naar de andere persoon en belicht zo hoe iedereen op zijn of haar eigen wijze tegen de zaak aankijkt. Dat vond ik wat lastig om te lezen, maar wel heel knap beschreven. Want iedereen beleeft het anders, heeft andere invloeden ondervonden. Geluk of ongeluk is niet voor iedereen het zelfde.

Absoluut een aanrader, dit boek. Al is het alleen maar omdat we, met de kennis van nu, heel andere beslissingen zouden nemen.

Maandag met muziek

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Even naar tropische sferen, al is het alleen maar met die mooie Hawaii hemden. Een ouwetje, maar wel een nieuwe cover, van The Bob Squad in The Banana boat song.

Lezen

Lezen, ik zou niet zonder kunnen. Er ligt altijd wel een boek naast de bank, de bieb heeft aan mij een regelmatige klant. En onze kinderen lazen en lezen ook nog steeds graag.

Maar of de kinderen van nu zo happig zijn om een boek ter hand te nemen. Ik zie allerlei initiatieven om ze aan het lezen te krijgen, maar dat handige schermpje trekt ook en is hardnekkig verslavend.

Op de markt trof ik een kraam aan met boeken. Nieuwe boeken en dat had ik eigenlijk nog niet eerder gezien. Mijn oog werd getrokken naar “Pluk van de Pettenflet”, dat niet alleen de kinderen leuk vonden, maar waar ik zelf ook met plezier uit voorlas.

Ik raakte met de verkoper, Eddie van der Beek, in gesprek, die een reguliere boekhandel heeft, maar ook zo nu en dan op de markt zijn handel verkoopt, tegen redelijke prijzen. Een gepassioneerde man, die kinderen weer graag het plezier van het lezen wil leren.

En gelijk heeft hij. Want met een boek ben je nooit alleen en hoef je je ook nooit te vervelen. Thuis, op de bank of in een luie stoel, aan tafel of in bed, je kunt met een boek reizen naar elke plek op de wereld en zelfs verder weg!

Toetjes

Er zijn, denk ik, maar weinig mensen die geen toetjes lusten. Die zijn er dan ook in allerlei vormen en smaken en dus kan iedereen wel iets lekkers bedenken als afsluiting van de maaltijd.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de tentoonstelling “Grand dessert” in het Kunstmuseum in Den Haag druk bezocht wordt. Het is een lust voor het oog en je neus. Want er zijn allerlei geuren te herkennen, je kunt (met je ogen) genieten van drilpuddingen tot ijscoupes in soorten en maten.

Samen met Lies bekeek ik een enorme verzameling puddingvormen, konden we likkebaardend kijken naar gehaakte fruittaarten, macarons en andere heerlijke zoetigheden. Er was een grote proeverij van taartjes, koekjes, bonbons en snoep te bewonderen. Niet te eten, want de kunstenares is allergisch en mag geen desserts eten. Dan maar van glas, net zo mooi, zoet en heerlijk om te bekijken. Maar zonder allergenen en zonder calorieën…. 😉

Er was ook plaats ingeruimd voor kookboeken, zodat we even konden uitrusten en een beetje inspiratie op doen om thuis te gaan koken en bakken.

Kortom een heerlijke tentoonstelling, mooi opgesteld en sfeervol. Ik kon er niet genoeg van krijgen, dus ga ik zeker nog een keertje kijken.