Category Archives: geluksgevoel

Boek

Posted on by
7

Met kerst lag dit boek voor mij onder de boom. Een boek in stripvorm, maar met een serieuze inhoud. Op luchtige wijze vertelt Peter Wohlleben hoe hij tot de liefde voor de natuur is gekomen en leidt hij je door de facetten van de natuur. Benjamin Flao heeft alle tekeningen gemaakt en ingekleurd.

Het begint met het ontstaan van de aarde, miljoenen jaren geleden. Maar in sneltreinvaart beland je in het bos van nu, kijk je mee wat daar allemaal zo leeft. En dat is meer dan je denkt. Want in een handvol bosaarde zitten meer dieren dan er mensen op de wereld zijn. Dat is toch een heel wonderlijk idee.

De aarde krioelt van microscopisch kleine wezens, maar ook wormen, kreeftsoorten, amoeben en nog veel meer. Soms vinden wij die beestjes vies en misschien ook wel schadelijk. Willen we ze weg hebben en spuiten we dus maar met allerlei chemische middelen.

Maar alles heeft samenhang in de natuur. Alles bij elkaar maakt dat de planten en bomen leven, de een niet zonder de ander kan. Peter Wohlleben kan dat mooi verwoorden. Hij is een fervent voorstander van biologisch bosbeheer en heeft inmiddels in Hummel een stuk beukenbos ter beschikking waar hij zijn ideeën waar maakt.

Ik was best een flinke tijd bezig met dit boek. En lang niet alles blijft ook voldoende hangen in mijn hoofd. Het is ook zoveel informatie. Zo nu en dan moet ik alles even tot me door laten dringen. Maar zo’n boek neem ik graag nog eens ter hand om dingen op te zoeken.

Stilte

Posted on by
13

Vorige week waren we er een paar dagen tussenuit. Even geen huishouden, geen eten koken. Maar ons lekker laten verwennen in een hotel, net over de grens. Daar waren we al eerder en ook toen beviel ons dat heel erg goed.

We boften met het weer. Stralende zon, weinig wind en een natuur die bijna niet kon wachten om uit te botten. We reden naar een hoogveengebied, met grote vlaktes onder water en een stilte die we in Nederland bijna niet meer kunnen vinden.

Eigenlijk wilden we wandelen, maar toen we een bankje bij een uitkijkhut vonden, lekker in de zon maar ook een beetje schaduwrijk onder de bomen, besloten we een rustpauze in te lassen.

Zo maar zitten, geen zorg in de wereld en de vogels die een gratis concert gaven. Wat kan een mens meer verlangen?

Maandag met muziek

Posted on by
5

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Een heel bekende Folk-song, van Paul McCarntney en Wings: Mull of Kintyre”

Vakantieherinnering

Posted on by
12

In 1988 gingen we met onze toen nog tienerkinderen naar Weissenborn, in Duitsland. Het was de laatste plaats voor de Oostduitse grens.

Toen we aankwamen regende het, ook de volgende dag nog. Maar het werd alsmaar kouder, er hingen inmiddels ijspegels aan de waslijn. En toen we de volgende morgen naar buiten keken was de wereld helemaal bedekt onder een dikke sneeuwdeken. En onze auto onder een dikke ijslaag verborgen.

En het bleef sneeuwen. We konden niet weg, moesten in het dorp onze boodschappen halen. We waren ingesneeuwd. Och, eigenlijk wel een leuk avontuur.

Toen was er nog een kruidenier, een slager, een bakker in het dorp. Dus honger hoefde we niet te lijden. Na een paar dagen kende men ons al een beetje. De kruidenier, altijd gekleed in de zelfde dikke trui, maakte al snel een praatje. We roken waar er gebakken werd en hoorden varkens schreeuwen en koeien loeien.

En natuurlijk genoten we van de natuur rond om het dorp. Het was er nog zo puur, zo ongerept. Je kon er heerlijk wandelen, wat we dan ook volop deden.

Als we ’s middags bij het café wat gingen eten, kregen de jongens al meteen een groot glas Malzbier voorgezet en Leo een bier, met mooie schuimkop. We aten schnitzels, bratwurst, sauerkraut en grunkohl en voelden ons er erg op ons gemak.

Zomaar een herinnering aan een leuke vakantie.

Maandag met muziek

Posted on by
7

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Niet meer een van de nieuwste songs, maar ik vind het nog altijd een heerlijk liedje. The Honeycombs met “Have I the right”

Maandag met muziek

Posted on by
1

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Nog even kom ik terug op Internationale Vrouwendag. Want hoewel we hier in Nederland al best een heel stuk zijn opgeschoten met de vrouwen emancipatie, zou het best elders in de wereld nog veel beter kunnen. Daarom zingt Coby Schreiner “Er is een land waar vrouwen willen wonen”.

Als de clip niet start, dit is de link

Favoriet

Posted on by

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Dit keer vroeg Elisabeth ons welke plant of bloem favoriet is. Tja, welke eigenlijk niet, dat zou pas opschieten. Want er is aan elke bloem of plant wel wat leuks te ontdekken.

Al zijn ze echt niet allemaal even leuk. Want sommige tuinplanten woekeren en heb je liever niet in de border, kamerplanten worden soms te groot en passen dan weer niet in de kamer. Of je huis is er niet zo geschikt voor, te weinig zonlicht of juist te veel…..

Echt een hekel heb ik er niet aan, maar die stekelige cactussen kunnen me niet altijd bekoren, net zo min als lelies. Lelies in de tuin, nou vooruit. Maar van lelies in een vaas kom ik het liefst snel af. En je kunt me alle kleuren bloemen geven, maar liever geen witte. Ze zijn niet echt lelijk, maar ik associeer dat me droefenis, rouw.

Vroeger kocht ik regelmatig bloemen, maar nu heb ik ze liever in de natuur en in het seizoen. Vanaf de eerste puntjes van de tulpenbollen en crocussen tot aan de laatste herfstasters, die een nog een beetje kleur aan de somberheid geven.

Wil je zien wat anderen schreven over hun favoriet, kijk dan ook even bij BussyBessie.

Collage (8)

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Voor de 8e collage waren de woorden beige – kris-kras – ijsvogel – gouden boekjes en pastoor.

Beige papier zat niet in mijn voorraad, maar maakte ik met roomwit en wat passende kleuren distress inkt. De ijsvogel was niet zo’n probleem, die vond ik op internet. Daar zocht ik ook naar de gouden boekjes en kwam natuurlijk terecht bij blogvriendin Bertiebo, die een verzameling van deze boekjes heeft en er vaak over schrijft. Maar het zou te gemakkelijk zijn geweest om haar plaatjes te kopiëren en uit te printen. Het was wel een handige leidraad naar wat echt oud en nieuw

Als niet katholiek kwam ik te laat tot de ontdekking dat kapelaan Oderkerke geen pastoor is. Maar toch gebruikte ik zijn plaatje. Misschien is hij het later toch nog geworden…? Het kriskras is terug te vinden in de lijntjes die ik op het papier maakte. En zo kwamen de plaatjes toch allemaal bij elkaar tot een soort van geheel.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Lente

Posted on by

Maart, lentemaand.

We gingen naar Trompenburg en hoopten dat de lente echt in aantocht is. En ja hoor, kijk maar.

De natuur trekt zich nergens iets van aan. Die gaat gewoon zijn gang.

Collage (7)

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Voor de 7e collage waren de woorden: roomwit, draden, puzzelen, hond en doneren.

Puzzelen werd het sowieso. Maar hoe van dat al een acceptabel plaatje te maken, was nog wel wat anders.

Ik heb genoeg foto’s van legpuzzels, maar wilde die andere soort, kruiswoordpuzzels en zo, gebruiken. Voor de hond had ik een plaatje in gedachten, maar vinden, ho maar! Uiteindelijk vond ik iets dat er ook wel bij paste, ook omdat de achtergrond bestaat uit een geëmbost stukje roomwit papier met een soort knippatroon erop. Wat ook nog al puzzelachtig is en waarbij een klosje garen mooi aansloot.

Maar doneren, hoe pas je dat dan in. Voor mijn gevoel, heeft doneren vooral iets te maken met geven met je hart. Bloed doneren, dat deed ik vele jaren, tot het niet meer mocht. En zo kwam de collage tenslotte bij elkaar. De lijn tussen de zak met bloed en het hart bestaat uit meerdere rode draden garen, dus ook dat woord is gebruikt.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.