Category Archives: Gedichten

Gedicht

Posted on by

Dit gedicht was gedrukt op het tafellaken bij het Dichtersontbijt in Deventer, enkele weken geleden.

NIEUWE PROCEDURE
Om in deze vriendenkring
opgenomen te worden
hoef je geen formulieren
in te vullen, zoals:
“Kijkt u scheel?
Ruist uw hart?
Is uw huid
oranje, groen
of allebei – in dat geval
in welk patroon?
Nee, wij vragen heel gewoon:
“Mag ik even?
En zelfs als u het niet wilt
sluiten wij u in ons hartAnneke Buys

Anneke Buys schrijft niet alleen gedichten, maar maakt ook beelden. Zie ook haar website: http://annekebuys.nl

 

Boekenmarkt

Posted on by

Al een tijdje vinden we dat we nu wel boeken genoeg hebben. Wat heet, er kunnen zelfs wel wat weg, naar de kringloop, naar een tweedehandsmarkt of zo.
Maar ja, dan loop op de boekenmarkt in Deventer en dan ga je voor de bijl. Gelukkig hielden we ons in en bleef het bij twee boeken en een ontbrekend stripboek. Maar toch…..
Maar zeg nou zelf, dit kon ik toch niet laten liggen. Een plekje voor zo’n klein boekje is er altijd wel! En wat voor een boekje…. met 53 mini-plaatjes van mijn favoriet Hiroshige, met minikopieën van  houtsnedes en haiku’s over de plaatsen langs de Tokaido en ook nog eens Japans gebonden. Geweldig toch?

Afscheid

Posted on by

Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen je ontvallen. En elk afscheid heeft zijn eigen sfeer. Deze week moesten wij afscheid nemen van een lieve oud-collega en bij een van de toespraken werd een gedicht van Jan Prins geciteerd.

Zoekend naar de tekst op internet, kwam ik dit filmpje tegen van Frits Bom, die er zijn eigen interpretatie aan gaf. Een pure liefdesverklaring aan Rotterdam, die mijn collega vast ook had gewaardeerd:

 

 

De fuut

Posted on by

Dit was al een eens “gedicht van de dag” op mijn oude blog, maar ik vind het zo leuk. Vandaar reprise:

De fuut
(Waarom zou vader fuut zijn jongen dragen?
Kijk, zoiets moet je aan de kenners vragen!)De eerste kenner wijst op het gevaar
Van onverhoeds omhoogkomende snoeken
Beducht voor die moordlustige bezoeken
Zegt hij, beschermt de fuut zijn kinderschaar

De tweede kenner schudt het hoofd – en zucht
Het hemelruim zit juist vol kinderrovers!
De ouders fuut fungeren als klaar-overs
Uit doodsangst voor een aanval uit de lucht

De derde kenner houdt een resoluut
College over warmtecirculatie
De vierde heeft een Freud-interpretatie
Maar niemand vraagt het aan de kleine fuut

Toch zou die kleine fuut een heel secuur
En hoogst verstandig antwoord kunnen geven
Wie weet er voor een kind een mooier leven
Dan op zijn vaders rug door de natuur!

Ivo de Wijs

  

Last rose of summer

Posted on by
Moedig hield ze stand, deze laatste roos van de zomer. Maar ook zij heeft het veld moeten ruimen voor de winterkou, de nattigheid en de vorst.

Klik op de foto of hier om een YouTube-filmpje te openen met André Rieu’s versie van The last rose of summer

 En dit is de oorspronkelijke tekst van het gedicht door Thomas Moore:

‘Tis the last rose of summer
Left blooming alone;
All her lovely companions
Are faded and gone;
No flower of her kindred,
No rosebud is nigh,
To reflect back her blushes,
To give sigh for sigh.
I’ll not leave thee, thou lone one!
To pine on the stem;
Since the lovely are sleeping,
Go, sleep thou with them.
Thus kindly I scatter,
Thy leaves o’er the bed,
Where thy mates of the garden
Lie scentless and dead.
So soon may I follow,
When friendships decay,
From Love’s shining circle
The gems drop away.
When true hearts lie withered
And fond ones are flown,
Oh! who would inhabit,
This bleak world alone?

Crisis

Posted on by

Kijken naar de TV is geen pretje, vandaag de dag. Kommer en kwel, macht en misbruik, en vooral crisis. Het wordt een sombere toekomst, alles wordt minder. Tssss, het is me wat. Voorlopig hou ik me maar rustig, het zal mijn tijd wel duren. Net als in 1973, toen Annie M.G. Schmidt deze tekst schreef:

Stikkend in de zalm en paté met malaga
En de diepvries à la creme en de paprika.
Wij arme misdeelden. Ik walg van de weelde.
Ik walg van de wijn en de kaasfondue
En ik walg van Wina Born in de Avenue
’t Zit me allemaal tot boven in de strot
En ik bid: O God
Geef me de gruwel met krenten weer
En de sappige worm in me juttepeer
En in plaats van de Berend-Boudewijnkwis
Een preek over hel en verdoemenis.

Misschien enigszins gedateerd, maar niks nieuws onder de zon.