Gedicht van Paul Niemöller, op een muur in het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek.
Eerst kwamen ze voor de Joden
en ik zei niets
want ik was geen Jood
Toen kwamen ze voor de communisten
en ik zei niets
want ik was geen communist
Toen kwamen ze voor de vakbondslieden
en ik zei niets
want ik was geen vakbondslid
toen kwamen ze voor mij
en was er niemand meer over
die iets kon zeggen
 |
Er kwam een gloednieuw boek over Annie M.G. Schmidt uit: “Het ABC van Annie MG“. Dat begint met Abeltje en eindigt met Ziezo en alle letters daartussen. Heerlijk om zo’n kille herfstavond mee door te komen en even terug te dromen naar mijn kindertijd.
Want ik begon al heel vroeg met lezen. Dat vond mijn moeder wel prettig, want dan bleef ik binnen en kon ik geen gevaarlijke spelletjes spelen of weglopen…. |
| Ik had al wel wat boekjes gekregen, maar Abeltje was het allereerste echte boek met een verhaal van begin tot eind. Heerlijk, daar lag ik languit voor de haard. Blad na blad verslond ik en alles wat er om mij heen gebeurde, deed er nauwelijks toe. Ook hoorde of zag ik niet veel, want ik was helemaal verdiept in mijn verhaal. Later kwam daar de bieb, waar ik vast klant was en nog ben.
Een liefde voor altijd. Boeken, letters, verhalen, maar ook gedichten. Soms is lezen eventjes wat minder in trek, omdat er ook zo veel op schermpjes te zien en te beleven valt. Maar met een boek op de bank, schemerlamp aan en thee binnen handbereik. Toppunt van geluk! |
 |
 |
Annie M.G. Schmidt, Ik ben er mee opgegroeid. Eén van de eerste boeken die ik kreeg, was “Het fluitketeltje”. In mijn herinnering zit ik weer op het stoepje van ons balkon, stilletjes te lezen. En nog steeds lees ik haar werk met heel veel plezier.
Voor onze kinderen kocht ik al gauw “Jip en Janneke” en startte ik met voorlezen toen onze oudste 3 maanden was. Elke avond, jarenlang, las ik of Leo voor als onderdeel van het “slapengaan ritueel”. |
Daar gaat ie dus, Pluk in zijn rode kraanwagentje. Als tie nou maar weet dat ze in Engeland nog steeds links rijden….
Ik kreeg een schattig dichtbundeltje van Annie M.G. Schmidt, met daarin veel al heel bekende gedichtjes, maar ook die ik nog niet kende. Zoals dit:
| Biologie O, juffrouw Beekman, was u maar eencellig. Dan kon de liefde u zoveel niet schelen. Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen. Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig maar heel erg praktisch. Zo’n eencellig wezen Terwijl u, met uw veertienbiljoen cellen Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig… Annie M.G. Schmidt |
 |
Elke maandag vind je hier een leuke poster. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
Afgelopen zondag in De Sandwich van Jacques Klöters. Prachtig lied, en helaas, alweer of nog steeds, actueel. Want hoeveel moeders treuren om hun kind, dat nooit meer terug zal komen….
De Dapperstraat in Amsterdam, bekend door het gedicht van J.C. Bloem. En ook zij moeten kunnen lezen, dat je er “domweg” gelukkig kunt zijn. |
DE DAPPERSTRAAT
Natuur is voor tevredenen of legen. Geef mij de grauwe, stedelijke wegen, Alles is veel voor wie niet veel verwacht. Dit heb ik bij mijzelven overdacht, J. C. BLOEM (1887-1966) |
Zomer, zon… dus fijn een dagje fietsen….
Gefotografeerd in Doesburg:
 |
Onze kinderen waren nog maar een paar maanden, maar toen al gingen ze ’s avonds niet eerder slapen voordat er was voorgelezen. Zelf een boek kiezen konden ze natuurlijk nog niet, maar ik koos voor hen Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. Elke avond een verhaaltje. En toen het boek uit was, moest ik het opnieuw voorlezen. En daarna nog eens en nog eens. Dat was helemaal geen straf, want ik vond het boek zelf zo leuk. Later kwamen daar Pluk van de Petteflet en Otje bij. En de gedichtjes van Annie. Heerlijk.Nu las ik laatst op Facebook dat ook kindertjes in India de avonturen van de twee kleuters kunnen volgen, want Jip en Janneke is in het Hindi uitgegeven.
Grappig dat de verhaaltjes en tekeningen zo universeel en tijdloos zijn. |
