Category Archives: Gedichten
Stadsgedicht
Ontroerend
Dit lied van Jenny Arean vind ik prachtig, maar kan ik niet met droge ogen aanhoren.
Jean Ferrat
Pas vorige week las ik dat op 13 maart jl. Jean Ferrat op 79 jarige leeftijd was overleden.
Hij had een voorliefde voor poëzie, met name van Louis Aragon, een prachtige sonore stem en nogal linkse sympathieën. Klik op de foto hieronder om een opname te openen van al heel lang terug. Maar het chanson is nog steeds even prachtig.
Gedichten zien
Wie, net als ik, van poëzie houdt kan nu niet alleen gedichten lezen, maar ze ook voorgedragen zien.
Op de website van Marjolijn van Heemstra worden gedichten uit haar bundel “Als Mozes had doorgevraagd” voorgedragen in korte You Tube-filmpjes.
Zo heb je dus Youp van ’t Hek, Margreet Dolman, Ramsey Nasr en André Kuipers en nog vele anderen voor jou alleen.
Haiku’s
Snuffelend op de boekenmarkt kwam ik een klein boekje tegen met allemaal Nederlandse haiku’s.
Deze van Yka Flijlink-Stienstra vond ik zo leuk:
Onverwacht bezoek – bij het begroeten zegt hij: “Oma, dit is Loes” Mijn tiener-kleinzoon Soms, zomaar ineens Mijn kleinkind van zes Voor het eerst in de trein Ze kijkt me aan, zegt, |
Uiteraard heb ik gezocht of ik Yka kon traceren op internet. Er is inderdaad iets van haar gepubliceerd. Ik vrees echter dat ze inmiddels is overleden, omdat haar commentaar vermeldde dat ze “een oma van 80” was en dat was voor 1997. Maar haar haiku’s blijven onveranderd mooi!
Gedichtendag 2010
Het is vandaag in Nederland en Vlaanderen GEDICHTENDAG.
Dit gedicht van Simon Vestdijk stond vorig jaar ook al op mijn oude blog:
Dijk bij avond
Een grenspaal op een klinkerband,
De zee verneveld naast het land.
Hard glibb’rig grauw, een dos van wier:
Bazalt in mijlen, kier na kier.
Ontel’bre vochtige ravijnen,
Waar binnendieren in verkwijnen.
De steenen huid ziek overtogen
Met ringen mos, die geel verdrogen.
Het gras in welf, wat daar nog weidt?
Iets wits en levends, schaap of geit?
Maar zelfs de stormbal geeft geen taal
Of teeken aan zijn klamme paal.
O kuststreek zonder slot of zin,
Gelijk aan ’t einde het begin,
Waar in een eeuw geen branding sloeg,
Stort in, verdwijn, het is genoeg.
Simon Vestdijk (1898-1971)