Oeps, mag dat nou nog wel? Zo’n iets te dikke man in een te krap tutuutje? Van mij mag ie. Maar als ik de reacties zie die op het optreden van de heer R. v.d. Gijp in Voetbal International, dan weet ik het zo net nog niet. Toen waren heel veel mensen op hun lange tenen getrapt. En was het nou beledigend? Nou, nee hoor. Platte humor, dat wel. Maar dat vind ik ook heel vaak van anderen. En als ik het dan voorbij zie komen, dan klik ik het weg. Of zet het helemaal niet aan. Simpel toch…?
Deze manier van reclame maken is ook niet erg subtiel, maar wel opvallend. Alhoewel ik nou echt niet meer weet welk bedrijf het was….
Category Archives: Actueel
Film
Ik had me wat meer voorgesteld van deze film “The leisure seeker”, met overigens prachtige rollen van Helen Mirren en Don Sutherland. Er zat wel wat humor in, al was het geen dijenkletser. Maar daar was het onderwerp ook niet naar. Want Alzheimer en kanker zijn geen vrolijke onderwerpen, al maakte Ella er het beste van. Soms moest ik echt wel lachen. Maar ik heb me ook geërgerd aan wat die vrouw telkens opnieuw deed. Moet je nu steeds maar weer vragen naar iets, terwijl je weet dat je man het niet meer kan onthouden?
Beslist een film met veel mooie momenten, prachtige beelden en prima acteerspel. Maar ook met een beetje bittere nasmaak.
Deel dit op:
Film
“Darkest hour” stond voor Leo en mij hoog op de lijst van films die we wilden zien. Vrijdag gingen we er naar toe en we zaten ruim twee uur met uiterste aandacht te kijken.
Ondanks alle tegenwerpingen, ondanks de hopeloze positie waarin het Engelse leger zich bevindt, ondanks alle argumenten om toch maar vooral vredesonderhandelingen te starten, gaat Winston Churchill door. Soms tegen beter weten in, op onorthodoxe wijze. De geschiedenis heeft ons geleerd dat hij uiteindelijk het gelijk aan zijn kant had.
Gary Oldman is Churchill, compleet met sigaar, bolhoed en vlinderdas. Aanrader!
Deel dit op:
Prijzen
Ja, ja, ik weet het wel. De economie moet draaien, er moet geld verdiend worden, bla bla bla. Maar soms vraag ik me af hoeveel geld er verdiend wordt.
Een kopje koffie thuis kost maar een schijntje, maar buiten de deur moet je er zeven of acht maal zo veel voor betalen. Soms gaat de prijs nog meer over de kop. Dus leg je zo 2,75 of 2,90 neer voor een kopje koffie. Als die koffie je dan netjes geserveerd wordt, heb ik daar ook wel begrip voor. Maar als je diezelfde koffie moet halen aan de bar, je de suikerstaafjes en melkcupjes zelf moet graaien uit een grote bak, moet zoeken naar roerstokjes, dan vind ik zo’n kopje beslist aan de prijzige kant. En ik schrijf kopje, maar meestal gaat het dan om een (kartonnen) bekertje en is een koekje erbij ook slechts tegen flinke betaling te krijgen.
Op Schiphol maken ze het helemaal bont. Afgelopen zaterdag moest daar voor een simpele beker koffie 3,95 betaald worden. De sandwich (twee bruine boterhammen met kaas en slap blaadje sla) koste 5,95. Die prijzen staan in generlei verhouding tot de service die erbij zou moeten horen. En ik vraag me dan altijd af hoe het mogelijk is dat je, in het buitenland, voor minder geld wel een echt kopje koffie en meer service krijgt.
Deel dit op:
Niet te laat
Nauwelijks zijn de kerstkrans, kerstdiner en oliebollen naar binnen gewerkt en verteerd, of er ligt in de winkels alweer ander snoepgoed. Deze kleurige uitstalling zag ik afgelopen zaterdag en ik dacht meteen “die zijn niet te laat!” Want Pasen valt weliswaar vroeg dit jaar, maar is toch pas op 1 en 2 april. Meer dan 10 weken tevoren kun je dus al paaseitjes kopen (en eten!) Ppffft…. zo krijg je natuurlijk nooit de kans om op dieet te gaan… 😉 😉 😉
Deel dit op:
Oppepper
Gisteren was het dus “Blue Monday”, de meest depressieve dag van het hele jaar. Ik hoop maar dat jullie allemaal deze dag een beetje zinvol hebt doorgebracht en je niet hebt laten opnaaien door allerlei zwarte gedachten. Zelf maakte het me niet uit. Somber weer bestrijd ik met een gezellig lichtje aan, een lekker warm kopje thee en een vrolijk muziekje. En als ik dan toch even buiten ben, laat ik me opvrolijken door zoiets als dit: fleurige plantjes om in de vensterbank te zetten. Die kleuren zelfs hele weken vol!!
Deel dit op:
Art déco
Met schoondochter ging ik naar de tentoonstelling Art Déco in het Gemeentemuseum in Den Haag. Ik ben altijd zeer gecharmeerd de modetentoonstelling die daar te zien zijn. Ook nu weer een tentoonstelling gegroepeerd om Paul Poiret, de modeontwerper die de vrouwen verloste van het corset. En daar ben ik hem zelfs nu nog dankbaar voor!
Een joyeuze man die zich in het begin van de 20e eeuw omringde met mooie vrouwen. Een tijd waarin de mode drastisch veranderde en vrouwen veel meer vrijheid namen en kregen. Nou ja, als je goed in de slappe was zat natuurlijk. Maar wat een plezier om al die mooie dingen te zien. Niet alleen kleding, maar ook films, meubels, kunstwerken, vazen, stofontwerpen en schilderijen. En vreemd genoeg leken de jurken van toen helemaal niet zo buiten het modebeeld van nu te vallen. Schoondochter en ik zagen er een aantal die we zo wilden aantrekken om er meteen een charleston in te dansen 😉
De tentoonstelling is nog tot 4 maart 2018 te zien en is beslist een bezoek waard.
Deel dit op:
Hollands
Kijk nou toch… Zelfs op de peperdure Könings Allee in Düsseldorf staat zo’n Hollandse bakfiets. Je zou verwachten daar toch een exemplaar van Duitse makelij aan te treffen, maar nee hoor, gewoon holländisch. Ik moest er even om grinniken en vond het wel een foto waard.
Deel dit op:
Ontspullen
Ontspullen, iedereen kent het woord wel, maar ik geloof niet dat het in de Dikke Van Dale staat. Nou ja, we weten in ieder geval wat het betekent. Doodgewoon alle ouwe meuk weggooien. En dat doen we dan bij voorkeur aan het begin van het jaar, want het was er weer druk vorige week, bij het Milieupark in Rotterdam. Lange rij auto’s met ladingen troep, dozen rommel en zakken afval. En er waren er al een heleboel geweest ook, zo te zien aan deze rij met volle containers. Het ruimt wel op. Jammer is alleen dat we binnen een jaar weer met nieuwe rotzooi zitten… 😉 😉 😉
Deel dit op:
Cursus
Er lag een brief van de ziektekostenverzekering op de mat. Met een mooie folder over een cursus Valpreventie. Het leek me wel wat. Ja toch? Dus bekeek ik de folder met belangstelling. Toch besloot ik om niet aan die cursus deel te nemen. Want ik weet best wel hoe je vallen moet voorkomen. Door goed uit te kijken, je vast te houden op de trap, niet te zwaar te tillen. Stevige schoenen te dragen. En je veters zo te strikken dat ze niet los gaan. En laat dát nou net de meneer op de foto niet hebben gedaan. Die is vast gestruikeld na de opname, want zijn veter hangt helemaal los.
Ik had ineens het gevoel dat de kwaliteit van die cursus te wensen overlaat.
