Rotterdam is een stad van werken en van bouwen. Het ene project is nog niet klaar of het andere staat al weer op stapel. Wandelen door de stad betekent vaak langs, over of door een opgebroken straat lopen en overal vind je heimachines en bouwkranen.
Maar vorige week verbaasde ik me toch wel over dit gezicht, genomen vanaf de kade tegenover Katendrecht. Acht enorme bouwkranen telde ik. Eigenlijk staan er nog meer, maar die pasten niet allemaal op de foto. Zoveel had ik er nog niet bij elkaar gezien….
Ja, in Rotterdam zijn de hemdsmouwen weer opgestroopt.
Effe doorwerken nog, en dan hebbie zo een heel nieuw stadsdeel!
Category Archives: Actueel
Charles Aznavour
Het overlijden van Charles Aznavour kwam niet geheel onverwacht. Een man van 94 jaar, hoe vief hij ook nog oogde, is toch maar een mens van de dag. Maar het heeft me beslist heel erg geraakt. Ik ben al fan vanaf mijn tienertijd. “Kareltje” noemde mijn zwager hem plagend en zo bleef hij bij ons thuis bekend. Vele platen van hem heb ik grijs gedraaid en veel nummers kan ik woordelijk meezingen. Na de LP’s kwamen CD’s, DVD’s en bij elk bezoek aan Parijs stak ik wel weer een nieuw exemplaar in mijn koffertje. Nog regelmatig draaien we zijn nummers. Ze blijven altijd fijn om te beluisteren.
Maar welke zal ik hier nu zetten? Er zijn er zoveel….
Ik koos uiteindelijk voor een uitvoering van “Les bons moments”, dat hij zong in Carnegie Hall in New York. Want bij een afscheid kunnen we het beste maar aan de mooie momenten terugdenken. Merci Monsieur Aznavour!
Deel dit op:
Verjaardag
Vandaag word ik 70 jaar. Gek, dat scheelt maar één dag met gisteren, toen ik nog (maar) 69 was 😉
Maar 70 klinkt en lijkt veel ouder. Niet dat ik daar erg veel om maal. Want 70 is toch een mooie leeftijd en ik ben van plan om er nog heel veel jaren bij te doen. Maar wat zo’n cijfer toch een impact heeft. Nou ja, ik wil er ook niet al te lang bij stil staan.
We zullen vandaag vast wel ergens koffie gaan drinken, met zulke lekkere taartjes er bij. Mhhmm, misschien nemen we er wel twee.. of drie! Het leven moet tenslotte gevierd worden.
En…. ik heb een rood tshirt aan. Rood is sowieso een favoriete kleur, maar het is vandaag ook Dress Red Day. De dag dat we aandacht geven aan hart- en vaatziekten. Dat moeten we natuurlijk elke dag doen, maar vandaag dus nog een beetje extra! En je weet, ik heb alle reden om zo’n dag te vieren.
Deel dit op:
Maeslantkering
Tijdens de Wereldhavendagen bezochten we ook de Maeslantkering.
Na een gezellige boottocht kwamen we bij de stormvloedkering aan, waar we een rondleiding kregen. Er zijn natuurlijk heel veel manieren om het water bij een storm tegen te houden, maar de haven van Rotterdam is te bereiken zonder belemmeringen, dus moest er voor de kering een bijzonder plan bedacht worden. Sluizen of iets van die strekking kwamen niet in aanmerking. Het plan voor de kering werd uitgevoerd door een Nederlands consortium van HBG (nu BAM), Volker Stevin en Hollandia Kloos.
Als hij niet in gebruik is -en dat is gelukkig heel vaak en heel lang- dan liggen de halfronde deuren van de kering tegen de wal. De deuren hoefden niet ter plekke gebouwd te worden. Dat gebeurde in een droogdok. De deuren zijn hol en drijven wanneer ze niet in gebruik zijn. Ze draaien op een enorm “bolscharnier”, het grootste ter wereld met een diameter van 10 meter en een gewicht van bijna 700 ton. De deuren worden in beweging gezet door een “locomobiel” en tanden aan de bovenzijde van de deuren. Een tamelijk simpele, maar wel effectieve manier. De kering is ook redelijk “onderhoudsarm”, want er liggen geen vitale delen onder water.
Doorlopend wordt het weer en de stormkansen door computers in de gaten gehouden en wanneer er hevige storm dreigt, treedt het noodplan in werking. Natuurlijk wordt er regelmatig getest, want niemand wil tijdens een hevige storm tot de ontdekking komen dat er iets aan schort. De laatste test werd afgelopen zaterdag gehouden. De Maeslantkering is het laatste deel van het Deltaplan. Nederland mag dan een stip op de wereldkaart zijn, er zijn hier toch maar prachtige projecten tot stand gekomen!
Ik ben altijd weer verbaasd en trots dat wij hier zoiets kunnen bedenken en bouwen. Al met al is het een geweldig en imposant bouwwerk en een bezoek met rondleiding meer dan waard. In dit blog kan ik niet alle wetenswaardigheden vertellen, maar geloof me, het is een vernuftig bouwwerk.
Deel dit op:
Soep
Al een paar weken geleden maakte ik van dit stilleven een stevige gele linzensoep. Die eten we vandaag, dat is gemakkelijk. Want dit weekend vieren we alle jaarlijkse hoogtijdagen in één keer. We hebben een leuk huis gehuurd, in een mooie omgeving.
Ik vroor de soep in, nam het mee in de koelbox en vanmiddag warm ik het op. Broodje erbij en klaar is Kees. Binnenkort zal ik het recept wel geven.
Nu hebben we andere dingen te doen 😉 😉
Deel dit op:
Privacy
Op 11 juli blogde ik over de nieuwe regels bij het ophalen van recepten. Ik was toen al benieuwd hoe dit in de praktijk zou gaan. Ik vreesde dat het allemaal wel niet zo’n vaart zou lopen en ja hoor, niks aan de hand…
Vorige week waren mijn medicijnen op. Dus toog ik naar de apotheek. Het aardige meisje tegenover mij kende ik niet. Zij kon onmogelijk weten dat ik mevrouw H. zelf ben. Zo bekend als de bonte hond ben ik nou ook weer niet. Ik vroeg expres om de medicijnen van mevrouw H., niet om mijn medicijnen. Het meisje vroeg om de geboortedatum, die ik natuurlijk meteen gaf. En hup, daar viste ze mijn 3-maandelijkse voorraad pillen al op. Alstublieft mevrouw, prettige dag en tot ziens. Identificeren…? Welnee….!
Nou kan ik me niet voorstellen dat iemand mijn medicijnen zou willen slikken. Maar stel dat je een flinke voorraad opiaten krijgt, dan is het andere koek. In dat opzicht begrijp ik die privacy regel wel. Maar dan moeten dus alle mensen gecontroleerd worden en aantonen wie ze zijn, met een geldig identiteitsbewijs. Nu is het gewoon een wassen neus!
Deel dit op:
Vliegveld
Dat op een vliegveld de veiligheid constant in de gaten wordt gehouden, spreekt vanzelf. Jammer genoeg denken we nu in de eerste plaats aan aanslagen, terrorisme. Maar ook brandveiligheid heeft een zeer hoge prioriteit. Daarom is er op het vliegveld altijd, 24 uur op 24 een brandweerploeg aanwezig. Ze hebben een aantal dagen dienst, in wisselploegen. Slapen en eten in hun eigen ruimten, hebben een eigen sportunit. Ze staan dus elke minuut van de dag paraat en oefenen regelmatig om op te zijn voorbereid. Voor alle soorten van calamiteiten, grote en kleine branden.
De brandweer heeft er de beschikking over enorme brandweerwagens. Dat zie je wel aan de vriendelijke stagiair die naast één van de wielen staat.
En mocht er dan iets gebeuren, zijn ze ook zo startklaar: ze stappen meteen in hun klaarstaande broek en schoenen!
En speciaal voor ons werd nog even een spuitdemonstratie gegeven.
Deel dit op:
Druk, druk, druk…
Och heden, wat kan een mens toch veel te doen hebben. Nou ja, denken veel te doen te hebben, want als pensionado zouden we natuurlijk geen tijdgebrek mogen claimen. Maar toch, twee drukke dagen met excursies van de Wereldhavendagen, wat klusjes in huis, boodschappen, plannen voor een komend weekend en na al die uitstapjes eens even lekker uitslapen… Tja dan schiet het bloggen er even bij in. Geen ramp, denk ik dan maar. Binnenkort maak ik wel blogjes over wat we zoal deze dagen gedaan en gezien hebben. Nu zullen jullie het nog even met een foto-impressie moeten doen 😉
Deel dit op:
Trend
Rotterdam heeft er een nieuw “eetpaleis” bij, een foodhal op de Wilhelminapier. Leo en ik liepen er afgelopen weekend doorheen. We waren op weg naar iets anders, hadden geen honger. Maar kregen ook geen trek bij het zien wat zo’n foodhal inhoudt.
Het zal wel een trend zijn en bij jongeren heel geliefd, maar wij vinden dat zelf je eten halen, het geserveerd krijgen op een kartonnen plaatje, bordje of in een servetje gerold, nou niet het toppunt van culinair genoegen. Koffie uit kartonnen bekertjes, bier zonder glas, nee het trekt ons niet aan. Misschien zijn we er te oud voor aan het worden. Hebben we behoefte om ons te laten bedienen, ik weet het niet. Maar geef ons maar een gezellig café met een vriendelijke serveerster en net bestek en servies.
Deel dit op:
Wereldhavendagen
Het is al weer bijna het eerste volle weekend in september, dus worden in Rotterdam de Wereldhavendagen gehouden. Ik weet inmiddels dat ik het altijd verkeerd uitspreek, want het zijn natuurlijk de wéreldhaven-dagen en niet de wereld-hàvendagen. Rotterdam is tenslotte een echte wereldhaven! Ik ga mijn leven beteren 😉
Wij hebben al een aantal excursies geregeld. Het betekent morgenochtend zeer vroeg present zijn, want dan gaan we naar het vliegveld voor een rondleiding achter de schermen. Want ook het vliegveld behoort tot een deel van de haven!
Het belooft mooi weer te worden, dus wie weet, komen er ook een paar mede-bloggers een kijkje nemen. Er is voor iedereen altijd van alles te zien en te beleven.
