Cadeau

Maandagmorgen vertrokken we al vroeg richting Den Helder, om vandaar met de boot naar Texel te gaan. We gingen het cadeau voor onze 45 jarig huwelijk verzilveren. We waren te vroeg om meteen naar het hotel te gaan, maar reden eerst nog naar Oosterend.

tesel-zon

Het had de hele reis geregend, maar net toen we daar de auto geparkeerd hadden, piepte de zon door de wolken en was het droog. En dat bleef het ook alle dagen, het werd zowaar zonnig!
De kinderen hadden alles prima voor ons geregeld. We hoefden niets te overleggen, alleen onze naam zou voldoende zijn in het hotel. En ja hoor…dat klopte. De parkeerplaats, de kamer en het diner ’s avonds, het was allemaal pico bello!
We hebben bijna het hele eiland doorkruist, lieve dorpjes gezien, leuke huisjes, mooie natuur en lekker gewandeld. Drie heerlijke dagen, waarvan hieronder een sfeerbeeld:

Herfst

herfstVorige week keek ik vanyuit de keuken naar buiten. Het waren mooie herfstdagen geweest, met zon. Nu was het een beetje regenachtig, grauw weer. Toch leek het of de tuin verlicht werd door de kleuren die er op dat moment in te zien waren. Vroeger in mijn jeugd, als mensen zeiden dat de herfst zo prachtig was, dacht ik “geef mij maar lente”. En al ben ik ook weer blij als de bomen botten en er overal een groen waas over de natuur komt, kan ik nu toch echt heel erg genieten van de herfstkleuren. Zou dat dan met de leeftijd te maken hebben?
In dat geval is het een meevallertje, waar ik nog lang van genieten wil!

1914-1918

1914

klaproos.jpgToen de oorlog uitbrak, was ik nog klein.
Mijn vader zocht zijn oud soldatenpak
Van zolder uit een doos vlak onder ’t dak,
En wij brachten hem samen naar de trein.

En ik wist niet, waarvoor dat was. En toen
Vroeg ik het aan mijn moeder. En ik hoorde,
Dat nu de soldaten elkaar vermoordden.
Mijn vader ook? Die zou dat toch niet doen –

Nu ben ik groot en wijs en veel vergeten,
Van wat de dwazen en de kindren weten
En waar ik, als ik er aan denk, om lach.

Maar als wij, grote mensen, ’t niet verhindren,
Dat er weer oorlog komt, God, geef ons kindren,
Die nog begrijpen, dat het toch niet mag.

Muus Jacobse (1909-1972)
(met dank aan Raymond Noë)

Dit gedicht deelde de Sandwich een tijd geleden. En ik vond het zeer toepasselijk om het vandaag, 11 november – wapenstilstandsdag, hier te publiceren.
Aan stoere mannen met stoere woorden hebben we helaas geen gebrek in deze tijd. Maar geef ons nog een heleboel kinderlijke zielen, die geen oorlog maar vrede willen.

DUURzaam

Twee groene kaarten van de Postcodeloterij, voor elk lot één, lagen vorige week op de deurmat. Ik mocht dus voor 25 euro duurzaam gaan winkelen bij de grootgrutter. Je weet wel, die vroeger zo op de kleintjes lette.
duurzaam.jpgEn omdat ik liever niet de kant-en-klare “duurzame” producten van de voedingsindustrie koop, besloot ik gisteren biologische spinazie in mijn karretje te leggen. Maarrrr… die zak met 200 gram bioblaadjes kostte ruim 2x zoveel als een zak NIET biogroene spinazie. Nog voordeliger was een zak NIET biogroen van 400 gram. Die kostte zelfs minder dan 2x 200 gram samen. Ja ja, meneer AH, dat lijkt er toch wel een beetje op dat de prijzen eerst flink verhoogd worden en er dan “genereus” met korting wordt gewapperd. Daar trappen wij niet in! Zo wordt biologisch alleen maar DUUR en niet duurZAAM! Ik begrijp best wel dat biologisch wat duurder kan uitkomen, maar deze verschillen waren me toch te gortig. Of was het helemaal niet de bedoeling dat we en masse biologische groenten gingen kopen? Moesten we toch maar vooral kiezen voor die producten van de international? Tja, dat is dan jammer. Ik doe daar niet aan mee!

 

Vegetarisch koken

Ergens in het begin van de jaren 70 bezochten Leo en ik een lezing over De Kleine Aarde. Het was voor ons het begin van een periode vegetarisch koken. Dat viel toen nog niet mee, want kookboeken waren er niet zo veel over dat onderwerp. Niet alle recepten waren even lekker of vielen bij ons en de kinderen in de smaak. En het eten had toen toch wel een hoog “geitenharenwollensokken-gehalte”. Dat vond in ieder geval de buitenwacht, zodat wij toch regelmatig vlees aten. En dat werd in de loop der tijd jammer genoeg steeds meer. Maar de laatste tijd neig ik weer meer en meer naar vleesloze maaltijden. Alle voedsel-schandalen maken vlees eten steeds minder lekker. En vlees is veel meer milieubelastend dan plantaardig voedsel.
smakelijkedruppels.jpgNu zijn er kookboeken met vegetarische recepten te over. Maar tussen al die boeken steekt het kookboek van Michiel van Zuijlen er echt bovenuit. Het werd afgelopen zondag tijdens een heel gezellige bijeenkomst gelanceerd. Er staan vijfentwintig heerlijke recepten in, die niet al te veel werk en tijd kosten. Eerlijke gerechten die een lust voor het oog zijn en de tong strelen. Dat konden we bij de presentatie proeven 😉
Mijn exemplaar ligt al klaar in de keuken. En een aantal recepten zijn al genoteerd en komen dit jaar op tafel bij het kerstdiner.
Het boek is te bestellen via deze website. Wil je alvast eens wat recepten proberen, kijk dan op deze Facebookpagina.

Flintstones

Vorige week nog had Leo een paar filmpjes van The Flintstones zitten kijken. Zomaar, voor de leut. Een beetje jeugdsentiment…
En toen was ik in Hoorn en gingen Bettie en ik naar het Museum van de 20e eeuw. En kijk, daar was een kleine tentoonstelling over de Steentijd-familie. Leuk om te zien wat er (toen ook al) aan merchandising te koop was. En natuurlijk de vele tekeningen uit de serie. Er werden ook filmpjes gedraaid. Wie op de link onder de foto klikt, kan ook nog opnieuw genieten van zo’n filmpje 😉

Flinstones

Klik hier voor een klein filmpje

Goed advies…

hummusKijk, dat is nog eens een goed advies. Geen ruzie, geen oorlog, niet kissebissen met elkaar.
Maar samen roeren in een potje, iets lekkers maken, samen opeten en plezier maken, dat kan nooit kwaad.
En hummus is niet alleen lekker, maar ook nog gezond. Win-win situatie toch?
Ik zag dit in Hasselt op een muur staan. Of de Hasseltenaren het ter harte genomen hebben, dat weet ik natuurlijk niet. Het is gewoon een advies voor iedereen.
Niet alleen voor de mensen in Hasselt, maar overal ter wereld.
Zullen we het maar navolgen?

Je zult maar…

Je zult maar ziek zijn en wonen in de Noordoostpolder. Je moet naar het ziekenhuis. Maar dat ziekenhuis is failliet en op stel en sprong gesloten. Waar moet je dan heen?
De media zaten er vorige week natuurlijk bovenop. Kan er geen hulp van de overheid komen? Hoe moet het nu verder? Ze gingen natuurlijk bij de verantwoordelijke minister te rade.
Minister-BruinsEn wat zegt die? Met een zuinig mondje meldt hij dat het natuurlijk heel vervelend is, maar goede zorg blijft gegarandeerd. “Mensen kunnen terecht in de omliggende ziekenhuizen….zoals in Harderwijk, Hoorn of Sneek…. Ja, dat is wel wat verder weg, maar blijft nog binnen de norm van 45 minuten…”
Ik keek met verbijstering en heb me afgevraagd onder welke steen die minister en de regering al die tijd heeft liggen slapen. Gaat die man altijd met de auto, heeft hij nooit eens last van files?
En nog erger, wie geen auto heeft en dus van het openbaar vervoer afhankelijk is, hoe komt die daar dan?  Ik heb het nagekeken, schrik niet:

– Van een willekeurig adres in Tollebeek ( een kleine plaats in de Noordoostpolder) ben je in 8 minuten bij het IJsselmeerziekenhuis in Emmeloord. Elk halfuur gaat er een bus. En als je een aardige buur of kennis hebt, zul je misschien wel gebracht en gehaald kunnen worden. Dat was dus helemaal niet slecht. Maar nu….
– Moet je van hetzelfde adres naar het Westfriesgasthuis in Hoorn, dan ben je minimaal 2,46 uur kwijt en moet je 4x overstappen. De andere mogelijkheid duurt 3,16 uur en dan hoef je slechts 3x over te stappen.
– Wil je van Tollebeek naar Sneek, dan duurt de reis 1,35 uur met 2x overstappen, maar dat kan maar één keer per uur.
– En tenslotte duurt de reis met het OV van datzelfde adres in Tollebeek naar Harderwijk 1,38 tot 1,49 uur, waarbij je minimaal 2x moet overstappen.

Heeft die minister zich al gerealiseerd wat dat voor oudere of minder mobiele mensen zal gaan betekenen?

Delfts blauw

Het is weer eens wat anders dan die kussende mannetjes en vrouwtjes, dit olie-en- azijnstel. Ik vond het in een souvenirwinkel op Schiphol en daar hoort het natuurlijk ook. Want het lijkt me prima geschikt om net op de valreep nog mee te nemen voor die ene tante, die je vergeten was in je souvenirjacht. Dat we in Nederland inmiddels een heel andere manier van bouwen hebben… och, daar komt het niet op aan.
Oh ja, niet vergeten het prijsje er af te halen voor het ingepakt wordt 😉
delfts-blauw

Boekenwinkel

Even dreigde de winkel definitief zijn deuren te sluiten, maar personeel zorgde er voor dat een doorstart mogelijk werd. In het oude ABN-AMRO-gebouw aan de Coolsingel werd Boekhandel Donner opnieuw ingericht. Ja, dat is al wel weer een tijdje geleden en de winkel miste nog een beetje allure.
Maar nu is Donner echt als een fenix uit de as verrezen. Er wordt nog steeds druk verbouwd aan dat oude ABN-AMRO-gebouw, maar een deel is al klaar en daar, juist daar zit nu Donner. Fris en weer met een heel uitgebreide collectie. Zo’n winkel waar je lekker snuffelen kan tussen rijen boeken. Boeken voor grote en kleine mensen, voor iedereen! Waar je boeken vindt over allerlei uiteenlopende onderwerpen. Niet alleen maar de toptien, maar ook dikke en zware boeken over treinen, stations, koken, filosofie, ict, wereldproblemen, opvoeding. Gewoon, over alles!