Category Archives: Actueel

Jarig in Corona-tijd

Posted on by

De verjaardagsfeestjes van onze neefjes zijn altijd druk bezocht. Opa’s, oma’s, tantes, ooms, buren en vrienden en vriendinnen komen allemaal om de jarige te feliciteren en een cadeautje te geven.

Maar in deze rare Corona-tijd is op visite gaan nogal lastig. Hoe moest dat nou met die 1,5 meter?

Gelukkig hebben mama en papa veel fantasie en maakten ze er een leuke happening van.

Met Whatsapp werden we uitgenodigd om een “drive by-verjaardag” te komen opluisteren. Met een versierde auto, als dat zou kunnen…? Natuurlijk, we verzinnen wel iets.

Dus reden we zaterdag naar Culemborg, hingen we ballonnen uit het raam en gaven we het presentje door de zijruit aan de jarige. Die stond al te wachten op de auto’s die aan kwamen rijden.

En de visite kreeg nu eens geen kopje koffie met taart, maar een “goodiebag” met (zelf gebakken) lekkers.

En zo werd 4 jaar worden in Corona-tijd een heel bijzondere gebeurtenis, waar nog vaak over gepraat zal worden.

Maar volgend jaar hopen we toch weer “gewoon” op visite te kunnen gaan.

Aanwaaiers

Posted on by

Onze tuin is een beetje wild. Op sommige plekken misschien zelfs wel een beetje te wild. Maar heel erg vinden wij dat niet.

Integendeel zelfs.
Wij verwelkomen de aanwaaiers die onze tuin als een plek hebben gekozen om op te groeien.

Soms hebben ze het zo naar hun zin, dat de toevloed iets te veel wordt.

Maar bevallen ze ons niet, dan is het niet te veel moeite ze uit de grond te rukken. Dus mogen akelei, IJslandse papaver en hibiscus gewoon nog even doorgroeien.

(Ramp)toerisme

Posted on by

Het mag dan heerlijk rustig zijn in Nederland en de ons omringende landen. Dat betekent wel dat het toerisme zo langzamerhand de nek is omgedraaid.

Ik maakte wat foto’s bij de molens van Kinderdijk en bedacht een beetje beschaamd dat dit toch wel een soort van ramptoerisme mag heten.

Want het is fijn als je op je gemak kunt kijken, maar saai en levenloos is het wel. Een beetje reuring was toch wel prettig.

Werd je vorig jaar nog onder voet gelopen door hordes Chinezen, Japanners, Italianen of weet ik welke landsaard dan ook. Nu is het overal stil en verlaten. Lege parkeerterreinen, gestapelde stoelen op terrassen, bezoekerscentra en musea leeg en gesloten. Rondvaartboten die aangemeerd blijven.

Overal enorme investeringen die er nutteloos bij liggen. Hoe lang nog? Voorlopig nog wel…

Even weg

Posted on by

Geïnspireerd door de verhalen van Marthy besloten wij afgelopen dinsdag maar eens een keertje naar Kinderdijk te gaan. Dat is een plan van al langer geleden, maar dan wilde ik met de waterbus. Dat leek ons nu niet zo’n goed idee, dus namen we de auto.

We parkeerden vlakbij de molens en liepen langs het water. Het was ongelofelijk stil en rustig. Een beetje winderig, met veel wolken. Maar dat gaf nou juist zulke mooie vergezichten.

Normaal gesproken zouden we wel een flink stuk gewandeld hebben, maar mijn knie is nog steeds pijnlijk en dus liepen we maar een stukje en gingen we al snel weer terug.

Die molens zijn uniek in de wereld en zo mooi. Ze dateren van rond 1740 en werden in die tijd zonder computers, snelle berekeningen of lawaaiige machines gebouwd. Puur mensenwerk, steen voor steen. Ook het binnenwerk van stevige boomstammen werd geheel handmatig gemaakt, gezaagd en gebeiteld. En dan staat alles er na zo veel jaren nog zo prachtig bij.

Wel jammer dat we niet binnen konden kijken. Maar ja, dat zit er nu even niet in. Het was toch een leuk uitje!

Muzikale maandag

Posted on by

En weer staat hier een liedje dat -enigszins- verband houdt met de huidige Coronacrisis. Want we zitten nu al weken thuis, wandelen een beetje in de buurt. Maar ons territorium is nog steeds een redelijk beperkt. Wat verlangen we toch naar meer ruimte en vrijheid. Dus…. Don’t fence me in!

Nu maar even zo…!

Posted on by

In parken en bossen kun je nog lekker wandelen en daar wordt dan ook grif gebruik van gemaakt. Maar sommige parken zijn maar een paar weken per jaar open. Ze nu open stellen zou zorgen voor een enorme drukte die niet meer verantwoord is.

In de Japanse tuin van Clingendael in Den Haag was ik al een paar keer. Ik herinner me prachtig bloeiende rododendrons, maar vooral ook de rijen mensen die de bloemen bewonderden en er foto’s van wilden maken. Begrijpelijk, maar wat een capriolen sommigen daar voor uit wilden halen. Dat blijft de tuin nu allemaal bespaard. Maar we kunnen toch van alle moois genieten omdat op de site van de Gemeente Den Haag nu een YouTube filmpje te bekijken is. Een mooi initiatief!

Zo lief…!

Posted on by

Misschien was ze het al lang van plan, maar het kon ook zijn dat ons nichtje mijn blog van 5 mei had gelezen. En toen heeft gedacht dat Rotterdamse oom en tante nu in een dipje zaten en wel wat vrolijks konden gebruiken.

In ieder geval werd er de volgende dag een prachtig boeket bezorgd met een lieve wens en een dikke knuffel op afstand van het hele gezin. We werden er heel blij van, maar het was tegelijkertijd ook ontroerend.

De bloemen werden bezorgd in een grote stevige tas, met een stevig laagje waar water. Bloemenvoedsel erbij en netjes uitleg hoe we ze moesten behandelen. Vrolijkheid in optima forma.

We zitten overigens niet in een dip, maar zullen ook niet de enigen zijn die alle Corona-ellende inmiddels meer dan zat zijn. Gelukkig begint het er steeds meer naar uit te zien dat we vrijer en vrijer mogen worden. Afstand houden is niet zo erg, dat went.

En maar één keer boodschappen doen is ook niet zo erg. Ik word steeds efficiënter in het maken van lijstjes.

En elkaar knuffelen zal toch ook wel weer een keer mogen.

Kinderboerderij

Posted on by

Kinderboerderij “De Blijde Wei” ligt er nu maar verlaten bij. Het hek is dicht. Er klinken nu geen kinderstemmen. Alleen de medewerkers zijn er om de boel te onderhouden en de dieren te verzorgen.

Maar de dieren zijn er nog wel. Die trekken zich niks aan van Corona en vinden het misschien wel rustig. Nu kunnen ze heerlijk spelen in de wei en worden ze niet achterna gezeten door lawaai makende kinderen.

Het ziet er wat “terug in de tijd” uit. Jetses zou hier nog leuke platen hebben kunnen tekenen. Vroeger was dit een echte boerderij. Alles is nog authentiek en ademt een sfeer van vroeger.

Wij kwamen hier al met onze kinderen en nu komen er buurkinderen met hun pappa en mamma naar toe. Normaal gesproken is het er altijd wel druk. Op de parkeerplaats bij de grote witte Kip staan meestal rijen auto’s, want ook opa’s en oma’s gaan graag even een kijkje nemen. Net als wij dus deden, maar nu vanaf het wandelpad langs de sloot.

Vrijheid

Posted on by

Op het moment dat ik dit schrijf ben ik een beetje somber. Dat is niet gewoon, normaal gesproken ben ik een optimist. Nu zie ik de toekomst steeds donkerder in.

De beperkingen die ons al weken aan huis binden, lijken voor onze leeftijdsgroep nog niet minder te worden. In tegendeel, ik zie steeds meer belemmeringen opdoemen.

Begrijp me goed, ik heb heus wel begrip voor de maatregelen die genomen werden. Ik heb me er ook niet tegen verzet. We hebben onze kinderen al weken niet hier gehad, zijn ook niet naar hun toegegaan.

Boodschappen doen we gauw gauw. En dan alleen de noodzakelijke dingen kopen en snel weer naar huis. We hebben een tuin, dus kunnen we buiten zitten. Mijn welbevinden hangt niet af van winkelen bij een grote keten en vervelen doen we ons ook nog niet.

Maar ik zie steeds meer rare plannen geopperd worden. Nu is de 1,5 meter afstand houden nog gebaseerd op een noodvoorziening. Maar binnen enkele weken wil het kabinet daar een spoedwet voor maken. Waarom zo’n haast? Het kan geen kwaad om juist nu alles even rustig te laten bezinken. Normaal gesproken duurt het jaren voor wetten gemaakt, geregeld en afgekondigd worden. Nu zou een beetje meer tijd beslist niet overbodig zijn.

En kijk eens hoe de regelingen in het openbaar vervoer er uit komen te zien. Dat we nu even geen gezellige treinreisjes kunnen of willen maken, oké. Maar mogen we dat straks nog wel? Of moeten we dan onze reis van te voren aanvragen, wachten op toestemming en anderen laten beslissen wat wel of niet “relevant” is. Daar gaat onze vrijheid.

De vrijheid die we vandaag vieren, is volgend jaar misschien helemaal niet meer zo vrij…..?