Category Archives: Actueel

Mijn buurtje

Posted on by

Wandelend door omringende straten kwam ik dit tegen. De kerstversiering werd in etappes gedaan, want eerst zag ik alleen nog maar de touwladders. Maar met de Kerstmannen is het beeld compleet.

Natuurlijk hangen overal lichtjes aan balkons, deuren en ramen. Veel vroeger dan andere jaren, want ja, iedereen heeft ongelofelijk behoefte aan iets gezelligs.

En sommigen willen dan iets alternatiefs. Varkentjes bijvoorbeeld.

Nou ja, wat maakt het uit. Deze zijn in ieder geval nog niet tot rollade getransformeerd.

Nieuwe stijl

Posted on by
Bron: Pinterest

2020 was het jaar waarin ineens alles anders moest. En het is zelfs nog steeds heel actueel.

Geen zoenen, geen knuffels, geen vergaderingen, geen bezoek, geen…. nou ja, kortweg alles is anders.

Het zal dan ook wel een heel andere kerst dan anders worden.

Maar de opa van Loesje laat zich niet uit het veld slaan. Je krijgt je glaasje thuis bezorgd, maar wel goed opletten en meteen naar de deur. Anders vervliegt het ;-(

Kookboek

Posted on by

Dit is een uniek exemplaar, want een zelfgemaakt kookboek.

In 1971 volgde ik , met collega Ans, een avondcursus “Fijne keuken” bij de “Rotterdamse Huishoud-school” in de Graaf Florisstraat. Destijds een bekend instituut in Rotterdam.

Ik leerde er bijzondere dingen koken en bakken, zoals bavarois maken, mokkataart, ragouts en gevulde speculaas.

De recepten kregen we op een gestencild papiertje. En die schreef ik dan keurig over in mijn map. Die ik ook weer zelf had versierd en geplastificeerd. Later schreef ik er andere recepten in, plakte ik uitgeknipte recepten uit de Libelle of Margriet in. Het werd een persoonlijk document en kreeg en mooi plekje in onze boekenkast.

En zeker eens per jaar haal ik dit boek weer te voorschijn. Meestal zo tegen december, want dan is het dé tijd om gevulde speculaas te maken.
En dat deed ik vorige week ook weer. Aan de hand van dat bij 50-jaar oude recept. Het is even wat werk, maar dat is het alleszins waard. Volgens Leo kan geen enkele bakker tippen aan die heerlijke smaak 😉

Gezellig

Posted on by

Nu Sinterklaas al weer naar Spanje is, rollen we vanzelf in de donkere dagen voor Kerstmis. En omdat het in deze rare tijd toch al niet zo vrolijk is, schenken veel mensen ’s avonds een borreltje voor het eten. Gezellig toch?

En bij zo’n borreltje hoort een hapje, nootje of snackje. En gezellig is synoniem met samen, dus allemaal om de borreltafel. Allemaal, dus ook de kat. En voor hem/haar is er dan ook een lekker hapje.

Toen mijn oog er op viel, vlogen mijn gedachten onmiddellijk naar de kinderen die geen ontbijt krijgen omdat het geld daarvoor ontbreekt. Naar de berichten over honger en ellende in verre landen, naar vluchtelingen zonder huis of bezit.

Dierenliefde is prima. Het is vanzelfsprekend dat je huisdier goed te eten geeft. Maar dit…..? Toch een beetje decadent. Of niet…?

Modern times

Posted on by

De hele film heb ik nooit gezien, maar wel een aantal scènes ervan. Charlie Chaplin volkomen dolgedraaid in de moderne wereld.

Dat overkwam mij afgelopen maandagmorgen. Het gebarsten scherm van mijn oude mobieltje (nou ja, nog geen jaar hè…!) was onherstelbaar vernield. Een nieuw scherm kon er niet op gemaakt worden, want de telefoonbehuizing was krom. Jaja, ga er dan ook niet met je dikke bibs op zitten!

Bij CoolBlue verwees de vriendelijke jongen die de reparatie zou doen me naar een ook al vriendelijke verkoopster. En het was Black Friday, ook op zaterdag nog, want vanwege Corona uitgespreid over meerdere dagen. Dus liep ik na een uurtje naar de auto terug, met een nieuwe telefoon.

De hele zaterdagavond en een groot deel van de zondag was ik bezig om alles in te stellen. Want een ander merk, een ander model en dus andere instructies. Eerst maar de beveiliging…

Zondagnacht werd een update uitgevoerd en het toestel uitgeschakeld. Maandagmorgen, nog in bed, probeerde ik de toegangscode. Helaas, niks, nada, noppes. Na vele pogingen gaf ik het op…. Dat wat ik had genoteerd, bleek niet de juiste code. Hellup… wat moest ik nou?

Leo raadde aan om CoolBlue te bellen. Het was nog flink zoeken voor ik het nummer had, maar gelukkig waren ze “ouderwets” per telefoon bereikbaar. Even wachten en ik kreeg iemand aan de lijn.

Maar helaas, na een half uur werd de verbinding verbroken. En na een nieuwe poging kreeg ik een andere jongeman aan de telefoon. Die adviseerde al snel: terugzetten naar de fabrieksinstellingen. En hoe dat moest legde hij me haarfijn en stap voor stap uit. En na weer zo’n minuut of 20 had ik opnieuw een volkomen leeg toestel en kon ik opnieuw beginnen.

Die beveiligingscode, ja die heb ik eerst netjes opgeschreven en 2x gecontroleerd voor ik hem definitief bewaarde. Pffft, hèhè…. moderne tijden en ouwe dames, het is niet de beste combinatie

Maar die reclame van CoolBlue “alles voor een glimlach”, die klopt helemaal.
Prima service en super vriendelijk.

Best trots

Posted on by

En waarop dan wel? Nou, niet op iets wat ik zelf gemaakt heb of waaraan ik heb deelgenomen. Maar wel waarover wij zondags op weg naar Workum reden: de Afsluitdijk.

Het was niet de eerste keer dat wij er over gingen. Al heel lang geleden en nu dus weer. Een lange rechte dijk, met aan weerszijden enorme massa’s water.

Ongenaakbaar ligt hij daar. De wind waait en laat de vlaggen bij het monument in het midden wapperen. De lucht ruikt zilt en in de verte zie je een hint van het vaste land. Veel meer is er eigenlijk niet te zien.

Daar midden op die lange Afsluitdijk staat een kolossaal monument voor Cornelis Lely, die de aanzet gaf voor het plan. Wat verder op, bij de grote uitkijktoren, staat een veel kleiner beeld van een dijkwerker.

En juist dat beeld vond ik zo treffend. Die kromgebogen man staat voor al die duizenden anderen, die met eenvoudig gereedschap hun ruggen pijnigden om steen voor steen te stapelen. Zodat tenslotte de Zuiderzee bedwongen en het huidige IJsselmeer werd.

Ik had een foto van die dijkwerker van dichterbij willen maken, maar mijn telefoon floepte uit mijn hand en het scherm barstte. Daardoor vergat ik dat helemaal. Gelukkig had ik wel de lange dijk al vastgelegd.

En wie goed kijkt, ziet aan de linker kant de dijkwerker bezig met stenen leggen….

Nieuwe ervaring

Posted on by

Vorige week reden we via Hoorn en de Afsluitdijk naar Workum voor een paar nachtjes in Hotel Wymerts. Alles was al voor de C-maatregelen besproken en hoewel we hadden kunnen annuleren, besloten we toch te gaan.

En daar hebben we totaal geen spijt van gehad. Want we kregen een totaal nieuwe ervaring. Meteen bij aankomst hoorden we dat wij de enige gasten waren. Tja, we hadden al verwacht dat alles een beetje anders zou gaan.

Zo was het restaurant die avond gesloten. Maar ergens anders eten, kon niet vanwege die vermaledijde Corona. Geen probleem, bij de plaatselijke pizzeria haalden we twee pizza’s. En in het restaurant konden we een tafeltje uitzoeken, borden en bestek pakken en iets te drinken nemen.

Ook ons glaasje voor het eten hoefden we niet te missen. Alles stond keurig uitgestald en pak klaar.

De volgende dag geen ontbijtbuffet, maar een heerlijk ontbijt op maat. Het diner die avond zat in het arrangement. En daarbij werden we verrast met allerlei tapas, alles vers en heel lekker.

De laatste avond aten we ook in het hotel. Al de avond te voren hadden we een keuze van de menukaart gemaakt. En ook nu weer smaakte het eten voortreffelijk. Een kopje koffie met door de hotelier zelfgemaakte sinaasappellikeur erbij maakte ons diner helemaal af.

Het was een bijzondere ervaring, die we beslist niet wilden missen. Want wie heeft er nou een heel hotel voor zich alleen?

Wanneer we nog eens terug gaan naar Workum, gaan we zeker weer bij Hotel Wymerts slapen.

Cijfers

Posted on by

De afgelopen tijd hebben we alsmaar enorme bakken cijfers over ons gekregen. Hoeveel testen, besmettingen, doden of bezette ziekenhuisbedden dan wel IC-plekken vlogen over de schermen van onze pc’s, laptops en telefoons. Het duizelde me soms en ik heb me verbaasd over het gemak waarmee die cijfers gepresenteerd werden. Op zichzelf staand, zelden in samenhang met andere cijfers of vergelijkingen met andere perioden.

Bron: Google

Nu vliegen de cijfers ons opnieuw om de oren. Want er komen vaccins op de markt. De wereld wacht met smart, want dan kunnen we terug naar “het oude normaal”.

Van het ene vaccin wordt gezegd dat het ruim 90% effectiviteit heeft; het andere -revolutionair gemaakte- vaccin zou zelfs 94,5% effectief zijn. Dat is getest. Dus je hoeft je geen zorgen te maken?

Eh…. op hoeveel mensen is dat dan getest? Op circa 30.000 personen, waarvan er 15.000 een placebo kregen. Uitgaand van een wereldbevolking van 7.500.000.000 mensen, is er dus getest op 0,0002% van de mensheid.

Ja, ik begrijp het wel, dat percentage van 4 cijfers achter de komma oogt niet zo. Maar een eerlijke en transparante berichtgeving vind ik het niet.

Dus dan wacht ik nog even voor die prik mijn lijf in gaat…..
Eerst maar eens bekijken hoe het zich ontwikkelt…

Energie / verspilling

Posted on by

Je ziet het wel vaker. In de haast om vooral zo zuinig of bewust mogelijk om te gaan met energie, vergeet men even dat wat er weg gegooid wordt ook energie gekost heeft. Of hoeveel energie er nodig is om “energiezuinige” dingen te fabriceren, maar er geen rekening mee houden hoeveel energie er al gebruikt is voordat het product op de markt komt.

Maar deze strip legt haarfijn de vinger op de zere plek. Jan en Jans hebben spaargeld over en willen er wat mee doen. Iets nuttigs. Zonne-panelen lijken dan een goede bestemming.

Maar ach, daar waar de zon het gunstigst zou schijnen, staan prachtige oude bomen. Maar… ja hoor, binnen luttele weken is beslist dat die bomen moeten worden omgehakt. Dan worden de zonnepanelen geplaatst.

Dag mooie bomen, met heerlijke schaduw en zo’n prachtig gezicht naast hun pittoreske huisje. Dag nestelplekje voor de vogels. Dag natuur, welkom vooruitgang… Of toch iets over het hoofd gezien…?

Digitaler

Posted on by

Kun je een woord als “digitaal” bijvoegelijk gebruiken en dan vergroten, dus digitaler, digitaalst?

Ik denk het niet maar toch hou ik deze kop maar even boven dit bericht.

Het maakt misschien iets meer duidelijk van wat ik laatst las.

Nu veel mensen thuis werken en dus minder persoonlijk contact hebben, wordt er van alle kanten gedacht over nieuwe mogelijkheden. En één van die mogelijkheden is dat je een (kerst)kaart van je bedrijf krijgt, waarop een QR-code. Even scannen met je telefoon en hup, daar staat de baas voor je. En richt een persoonlijk woord tot zijn personeel.

Leuk bedacht, maar persoonlijk? Dat lijkt me toch niet. Nog even en het wordt een robot, die met een stalen stem en dito blik je wat komt vertellen.

Al die zoenen op de nieuwjaarsreceptie hoeven niet meer, gelukkig maar. Maar zo’n ingeblikte baas, nee dat is het toch ook niet helemaal.