Vlak voor Kerst stond er ineens een bericht in de buurtpreventie-app. Er was een vreemde snuiter midden in de nacht gesignaleerd. Hij keek in brievenbussen en ging voor de deur staan met een telefoon. Spannend en niet echt vertrouwenwekkend. Dat men het wist, kon natuurlijk alleen maar door de vele “intelligente” bellen en camera’s die her en der geplaatst zijn.

Er werd een buurtwacht gevormd, die om half drie ’s nachts ging patrouilleren. En al die filmpjes moesten natuurlijk ’s morgens worden uitgelezen en bekeken. Er werden nog meer bellen en camera’s geplaatst. Wie ’s nachts even zijn bed uit ging, werd gevraagd en passant ook maar even een oogje in het zeil te houden. Al met al onze wijk was in rep en roer.

Ja, natuurlijk, niemand wil dat er ingebroken wordt. Niemand wil dat zijn spullen door anderen worden besmeurd. Maar of we dat ook kunnen tegenhouden?

Want ondanks dat er nu zoveel bewaking is (ook de politie patrouilleerde vaker) werden er toch fietsen gestolen. Hoogstwaarschijnlijk midden op de dag werden die zomaar in een bestelbusje gestopt. Maar ja, wie let er nou op een bestelbusje… daarvan rijden er dagelijks vele af en aan….

Eigenlijk is het beter maar niet te weten. Al die techniek geeft vooral zenuwslopende tijden…..