Boek

“De kers op de taart”, alleen de titel al trok me aan. En toen ik op de achterzijde las dat het ging over een bakwedstrijd en allerlei romantische verwikkelingen, was de keus voor dit boek van Katie Fforde snel gemaakt.

Zoë staat op een keerpunt in haar leven. Ze wil graag een delicatessenwinkel beginnen, maar heeft niet voldoende geld om dat te realiseren.

Maar stel dat ze de bakwedstrijd zou winnen, dan… En ja, op de eerste dag al werkt ze zich in de nesten. Ze is ook veel te lief, te behulpzaam. en ook recht door zee, in tegenstelling tot haar kamergenote. Die kent geen scrupules en brengt alles in stelling om haar doel te bereiken.

Een gezellig boek, leuk geschreven. Met alle ingrediënten voor een mooi verhaal. Een groot Engels landhuis, een enorme verbouwing, een bruiloft en een bevalling. En tussendoor moet Zoë natuurlijk ook nog die bakwedstrijd winnen. Krijgt ze alle leden van de jury op haar hand? En gaat er om spannen…!

Heerlijk luchtig feel-good boek.

Recept

Voor 2022 kozen we een kalender met recepten van Brenda Kookt. Elk weekend een weekmenu, zodat je de boodschappenlijst kunt opmaken. En dan elke werkdag de recepten en hoe ze bereid moeten worden.

En omdat wij pasta heerlijk vinden, koos ik de eerste week meteen dit recept.

Eenpansspaghetti met gehakt: (4 personen)

1 ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook, geperst
350 gr rundergehakt
1 courgette, in blokjes
1 rode paprika, in blokjes
120 gr champignons, in plakjes
1 blikje tomatenpuree (70 gr)
500 ml runder- of groentebouillon
1 blik tomatenblokjes (400 gr)
1 el gedroogde oregano 1/2 tl gedroogde basilicum
250 gr spaghetti
peper en zout naar smaak
olijfolie, om in te bakken
Parmezaanse kaas, ter garnering

Verwarm olijfolie in een grote pan.
Doe de ui, knoflook en het gehakt erbij en bak het gehakt dan in 5 minuten rul. Roer het mengsel tussendoor regelmatig door.
Doe de blokjes courgette, paprika en plakjes champignon erbij en bak nog 5 minuten.
Doe hierna de tomatenpuree erbij en bak deze 2 minuten met het mengsel mee voor je de bouillon en tomatenblokjes toevoegt samen met de oregano, basilicum en peper. Roer het geheel door elkaar en breng aan de kook.
Halveer de spaghetti en voeg de spaghetti toe aan de pan. Druk de spaghetti onder tot deze helemaal in de saus ligt. Zet het vuur middelhoog tot laag en laat de saus en pasta 15-18 minuten pruttelen met de deksel op de pan tot de spaghetti gaar is.
Roer het mengsel tussentijds iedere 5 minuten door.
Serveer de spaghetti met geraspte Parmezaan.

Bron: Brenda kookt.nl/De makkelijke maaltijden scheurkalender 2022

EET SMAKELIJK!!

PS:
Normaal kook ik de pasta apart en meng het met de saus. Maar deze methode wilde ik beslist proberen. En het was een succes. Zozeer zelfs, dat ik in de vakantie weer alles in één pan klaarmaakte. En als je eenmaal zoiets hebt gezien, zie je meteen andere koks ook op deze manier pasta maken.

Of rechtgeaarde Italiaanse koks deze methode ook hanteren weet ik niet. Maar het is beslist het proberen waard.


Lekker

Voor de kerst maak ik altijd graag een homemade cadeautje. Dit jaar keek ik op de site van Pick up limes en ging ik voor deze notenpasta. Puur, zonder suiker en vol smaak.

Heerlijk op een (witte) boterham, toast of een cracker. En met een paar plakjes appel lijkt het wel een taartje.

Er is een YouTube filmpje van met meerdere recepten, maar op 8.25 minuten begint dit recept.

Dit heb je nodig:
150 gram pecannoten
195 gram cashewnoten
1 eetlepel gemalen kaneel
½ theelepel vanille extract
¼ theelepel zout

Verwarm de oven voor op 180 graden Celcius.
Leg de pecannoten en de cashewnoten op een bakplaat, maar zorg dat de beide soorten gescheiden zijn. Rooster de noten ongeveer 7 minuten en haal het blik uit de oven. De pecannoten zijn dan voldoende geroosterd en kunnen op een bord afkoelen. De cashewnoten even husselen en nog 5 tot 7 minuten verder roosteren.

Laat daarna beide soorten goed afkoelen.
Doe de noten met kaneel, zout en vanilleextract in de keukenmachine en maal ze fijn. Schraap zo nu en dan de zijkanten naar beneden en maal verder totdat het mooie gladde en smeerbare substantie wordt. Dat kan wel 5 tot 7 minuten duren.

Hevel de pasta over in een schone pot en sluit af. Een mooi etiket en/of label maakt het cadeautje helemaal af.

Recept

Al meer dan 15 jaar maakt Leo deze zuurkoolschotel. Het is een bewerkelijk recept, maar zo lekker dat hij het er voor over heeft om een tijdje in de keuken te staan. Hij maakt dan een flinke hoeveelheid, zodat we ook een portie in de diepvries kunnen zetten. Misschien een idee voor andere keukenprinsen? 😉

Zuurkoolschotel met gehakt en appel

4 personen (Voorbereidingstijd 40 minuten; Bereidingstijd 50 minuten)

Ingrediënten:
1 kilo aardappelen
500 gr halfomhalf gehakt
500 gr (wijn)zuurkool

Ca. 5-6 Elstar appelen
50 gr spek
1 ui (gesnipperd
1 teen knoflook, fijngesneden
1 theelepel karwijzaad (kummel)
melk
peper, zout, cayennepeper
1 ei (optioneel)

Bereiding:
Schil de appelen, boor het klokhuis eruit en snij ze in stevige plakken. Bak de plakken in wat boter en haal ze als ze goudbruin zijn uit de pan.
Fruit daarna de ui met het spek in de pan en voeg als de ui mooi glazig is eerst het karwijzaad en daarna het gehakt en de knoflook toe.
Op smaak brengen met weinig zout, flink peper en (evt.) cayennepeper.
Vet een ovenschaal in.

Kook de aardappelen, giet af en laat even droogstomen. Stamp ze tot puree met wat melk en breng op smaak met peper, zout en wat nootmuskaat.
Leg op de bodem de helft van de appelplakken, leg daarover heen de zuurkool, het gehakt en de rest van de appelplakken. Dek af met de puree. (Tot hier kan alles van te voren worden klaargemaakt)
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Strooi wat paneermeel over de puree en leg hier en daar wat vlokjes boter en zet de schotel ca. 40 tot 50 minuten in de oven tot er een goudbruin korstje op zit.

EET SMAKELIJK!

Erwtensoep

Het is weer echt weer voor een stevig pannetje soep. Dus besloot ik een stevige pan erwtensoep te maken. Vegetarische erwtensoep wel te verstaan.

Het recept is niet van mezelf, maar komt van deze site: Eetman. Vorig jaar maakte ik deze soep ook al een paar keer en dit jaar ga ik in de herhaling. Voor ons tweeën is zo’n pan natuurlijk veel te groot. Maar dan stop ik gewoon wat dozen in de diepvries, voor nog meer kille dagen ;-). Helemaal het recept volgen doe ik niet, hier en daar pas ik het naar eigen smaak aan.

Dit is het recept:

  • 500 gram spliterwten
  • groentebouillonblokjes (voor ca. 2 liter bouillon)
  • 2 stuks prei (+ 2 uien eventueel)
  • 2 winterwortelen
  • 0,5 knolselderij
  • 30 gram peterselie (ongeveer een plantje)
  • 5 stengels bleekselderij
  • 40 gram bladselderij
  • 4 eetlepels roerbak olie (bijvoorbeeld arachideolie)
  • peper en zout naar smaak
  • 1-2 laurierbladen
  • kruiden (zoals tijm of pittige paprika) naar eigen smaak

Doe de spliterwten met twee liter water in een grote pan en breng het aan de kook. Laat ze daarna op een zacht vuur koken. Doe de deksel op de pan, maar roer de pan wel af en toe even. Kijk na ongeveer drie kwartier of de erwten al zacht zijn.

Snij alle groenten in niet te kleine blokjes of reepjes.
Verhit wat olie in een grote soeppan en bak eerst de knolselderij even aan, daarna steeds een andere groente toevoegen, dus wortel, bleekselderij, prei. Als alle groenten geslonken zijn kunnen de voorgekookte erwten erbij.

Door het bakken van de groenten is heel veel smaak vrijgekomen, dus is er niet al te veel zout meer nodig. Voeg dus voorzichtig bouillonblokjes toe en breng op smaak met peper en zout.

Laat alles nog even doorkoken en voeg dan de bladselderij en peterselie toe.

De soep is nu klaar om op te scheppen. Wie niet buiten rookworst kan, mag die natuurlijk toevoegen. En een vegaworst is ook nog mogelijk. Net wat je zelf graag lust!

EET SMAKELIJK

Zonder keuken

Bron: Pinterest

Een tijdje geleden las ik dat er tegenwoordig appartementen worden opgeleverd zonder keuken. Want waarom zou je ruimte en apparatuur in beslag nemen, als je die niet gebruikt.

Maar waarom zou je een keuken niet gebruiken? Je moet toch eten? Maar blijkbaar vind de moderne mens dat niet zo belangrijk. Die staat niet meer in de keuken, maar laat het eten thuisbezorgen of gaat naar een restaurant. Althans, volgens dat artikel dan….

Mijn mond viel pardoes open. Ik zou me een woning zonder keuken helemaal niet kunnen voorstellen. Hoe klein ook, ergens een plekje waar je thee of koffie kunt zetten, waar je staat te prutsen met een snijplank en een pan of desnoods een blik opendraait en opwarmt. Waar je zelf beslist of je wel of geen zout, suiker, sambal of mosterd aan je gerecht wilt toevoegen…!

Ik kijk regelmatig binnen bij andere mensen, in andere landen, op andere continenten. Met YouTube is dat geen enkele moeite. Maar in al die appartementen is er altijd wel plaats voor een soort van keuken. Het hoeft tenslotte niet super groot te zijn. Het lijkt mij toch echt een basis-behoefte in een huis.

Een woning zonder keuken…..? Ik moet er echt niet aan denken!

Franse maaltijd

In onze voorraad stond nog een blik Confit de canard. Zo’n groot rond blik met in eigen vet gegaarde eendenbouten. Daar moesten we echt een keer iets mee doen.

En dat werd een Franse maaltijd. Het blik werd geopend en voorzichtig in een pan heet water gezet, zodat het vet kon smelten. Dan gaan de eendenbouten makkelijker eruit.

Intussen werden de aardappels in schijfjes gesneden en halfgaar gekookt. Even afkoelen en dan konden ze in het eendenvet goudbruin en krokant gebakken worden.

Erbij maakte ik een frisse venkelsalade, als tegenhanger voor al dat vet.

Het was heerlijk! Maar wat zit er dan nog een boel vet in zo’n blik. Je kunt het natuurlijk laten stollen en in de kliko gooien. Maar dat vind ik dan toch wel weer heel erg zonde.

Dus vulde ik de ijsblokjesvorm en wat andere kleine diepvriesdoosjes. Na een nachtje in de diepvries hield ik mooi kleine blokjes vet over om over een paar weken weer eens zulke verrukkelijk aardappeltjes te bakken.

Patatje met

Bron: Google foto’s

Nou geloof ik dat we al veel te veel eet- en snackgelegenheden hebben. Maar om dat te gaan verbieden….? Want laatst las ik berichten dat snackbars uit het straatbeeld zouden moeten verdwijnen.

Zo nu en dan een lekker frietje of een broodje kroket, dat is toch niet zo erg? Als je week in week uit gezond en vers gekookt hebt, is zo’n vette hap best wel eens lekker. En dat zal onze gezondheid echt niet schaden.

Het lijkt mij beter dat we al van jongs af aan leren wat goed en lekker is. Dat kinderen op school al leren wat je beter wel of juist niet moet eten. En dan het liefst met wat praktijkonderwijs, zodat ze een beetje leren koken. Geen sierlijke liflafjes, maar gewone kost van alledaagse producten. Maar lekker op smaak gebracht met kruiden.

Toch jammer

Hoewel je zeker weet dat ergeren niet goed is voor je gezondheid of je bloeddruk, ontkom ik er vaak niet aan.

En in de supermarkt is het niet moeilijk om ergernissen te vinden. Overdaad, overbodige spullen en ook de verpakkingen zijn me vaak een doorn in het oog.

Ik was dan ook blij te zien dat de kruiden van Souq in een kleurig papieren zakje zaten. Totdat ik zo’n zakje pakte. Want dat papier was slecht overbodig omhulsel. De kruiden zitten in een “handig (plastic) bewaarbakje”.

Nee Souq, niks handig. Weer zo’n bakje dat de plastic afvalberg gaat vergroten. Stop die kruiden in een stevig en zo klein mogelijk zakje. Want zelfs als dat van plastic is, geeft dat minder rommel. Een handig bakje of potje hebben we meestal zelf wel.

Jammer, gemiste kans!

Toch maar weer…

Na een tijdje radiostilte begon ik deze week toch maar weer met bloggen. Ik miste het. Het geeft op een bepaalde manier structuur aan mijn dagelijkse bezigheden.

Ik weet het, wat ik schrijf is beslist niet altijd een hoogstaand en literair verantwoord verhaal. Maar bloggen vraagt wel om me regelmatig te verdiepen in wat verschillende onderwerpen. En ook om het luchtig te houden. Niemand zit uiteindelijk te wachten op een zeurderig verhaal.

Heb ik al een paar dingen op de plank liggen? Ja zeker, zoals dit boek. Een flinke pil, die ik meenam uit de bieb.

Met een heleboel gewone, niet al te ingewikkelde recepten van Nederlandse bodem. Of van buiten Nederland, maar dan zo ingeburgerd dat we de buitenlandse invloed niet meer herkennen.

Eens kijken wat ik daaruit koken ga…!