Recept

Op Facebook stond een bericht van De Hippe Vegetariër met de vraag “Eten jullie wel eens knolselderij?” Nou en of, zelfs zeer regelmatig. Hij ziet er niet zo hip uit, die knol. Maar hij is meestal niet duur, lang te bewaren, gezond en heel erg lekker.
Probeer dit zelf bedachte vegetarische recept maar eens:

pannen

Vergeten foto van het recept te maken, maar Google helpt 😉

Knolselderij-stamppot (4 personen)
800 gram aardappelen, geschild en in stukken
ca. 800 gram knolselderij, geschild en in blokjes van ca. 2 cm.
100 gram feta, verkruimeld
250 gram (kastanje)champignons, in plakjes of kwarten
1 ui, fijngehakt
1 teen knoflook, fijn gehakt of geperst
1/2 bosje peterselie, fijn gesneden
3 of 4 bosuitjes, in dunne ringen gesneden
80 gram hazelnoten, geroosterd en gehakt
ca. 200 ml. melk
olie en/of roomboter
peper, zout, wat tijm en evt. nootmuskaat naar eigen smaak

Doe aardappelen en knolselderij samen in een flinke pan, zet met kokend water op en kook alles in ca. 18-20 minuten gaar. Giet af en laat even droog stomen.
Verwarm de melk. Stamp aardappelen en knolselderij tot een wat grove stamppot en roer er zoveel melk door tot een smeuïg geheel. Breng op smaak met peper, zout en evt. nootmuskaat. Roer er 3/4 van de feta, 3/4 van de hazelnoten en de bosui-ringetjes door.
Bak in een hapjespan in wat olie of roomboter de ui tot glazig en heel licht gekleurd, voeg knoflook en wat tijm toe en bak even mee. Zet het vuur wat hoger en bak de champignons met de peterselie. Voeg zoveel water (of bouillon of wijn) toe zodat ze niet droog bakken.
Verdeel de stamppot over 4 borden, schep de champignons er over en garneer met achtergehouden feta en hazelnoten.
EET SMAKELIJK!!

 

Recept

Een ander soort quiche of groententaart. Zelf bedacht en door Leo zeer gewaardeerd. Misschien een beetje bewerkelijk recept, maar je kunt het van te voren klaarmaken en later zo in de oven schuiven.

receptVoor 2/3 personen:
500 gram krieltjes, in schijfjes van 0,5 cm. gesneden
250 gram kerstomaatjes, doorgesneden
150 gram spekreepjes
2 tenen knoflook, fijngehakt
1 ui, fijngehakt
3 stengels bleekselderij, in stukjes
1/2 bosje peterselie, gehakt
1 theelepel (gerookte) zoete paprika
1/4 theelepel (of naar smaak) hete paprika
1 theelepel italiaanse kruiden
1/2 theelepel tijm
peper en zout naar smaak
4 eieren
olijfolie

Doe de aardappelschijfjes in een kom, bestrooi met het paprikapoeder en schud om.
Bak de spekreepjes uit, zet apart op een bord, doe wat olie in bij het vet en bak hierin ui , bleekselderij en knoflook aan.
Voeg dan de aardappelen toe en laat die met een deksel op de pan zachtjes bakken tot ze (beet)gaar zijn. Zet ook de aardappelen apart en bak in de resterende olie de tomaatjes even aan. Meng dan alle gebakken ingrediënten door elkaar, roer de gehakte peterselie erdoor en doe in een ingevette ovenschaal.
Klop de eieren los met wat water (of melk), voeg Italiaanse kruiden, tijm en peper en zout toe en giet dit over de groenten.
Verwarm de oven op 180 graden en bak de schotel in ongeveer 40-45 minuten goudbruin.

Spruitjes

Er is niet veel wat ik niet lust. Maar van spruitjes heb ik nooit gehouden. Ik moest ze eten, tegen heug en meug. Maar toen ik zelf bepaalde wat we eten, kwamen spruitjes nog zelden op tafel. Zeer tot verdriet van Leo, die er dol op is. Jaren lang kookte ik met kerst spruitjes en gokte ik of ze gaar waren. Zelfs één spruitje proeven was me teveel. Maar ach, een mens wordt ouder en wijzer(???). We kregen een keer spruitjes geserveerd in een restaurant en dat viel niet tegen. Dus besloot ik om die kleine kooltjes toch maar eens wat vaker op het menu te zetten. En zo kreeg Leo gisteren al voor de 4e (!) keer dit jaar spruitjes te eten. Net als vorige week maakte ik de spruitjes-gratin met pinda’s en kokos, naar een recept van Karin Luiten. En echt, ik vond het zelfs lekker! Dit is het recept:

Recept Spruitjesgratin met pindakaas

Foto: Koken met Karin

Nodig voor 4 personen:
800 g spruitjes
100 g pindakaas (met stukjes pinda)
2 volle eetl ongezouten pinda’s
2 eetl gedroogde kokosrasp
2 knoflooktenen
250 ml slagroom
1 limoen
plantaardige olie
wat chilivlokken (uit zo’n molentje)
zout & peper uit de molen
—–

Verwarm de oven voor op 200 °C. Doe pindakaas, slagroom en 1 eetlepel olie in een kom. Pers de knoflooktenen erboven uit. Rasp de schil van de limoen erboven fijn en pers de ene helft dan uit, doe ook erbij (de andere helft wordt niet gebruikt). Maal een paar keer flink met de chilivlokkenmolen en voeg zout en peper toe. Mix kort met de (staaf)mixer tot een gladde, dikkige saus. Maak de spruitjes schoon voor zover dat nodig is, verwijder hooguit vieze kontjes en/of blaadjes. Snij ze in kwarten en schep door de saus. Vet een ovenschaal in met wat olie en doe de spruitjes erin. Strooi de pinda’s en kokosrasp erover. Dek de vorm af met aluminiumfolie. Dit kan allemaal al van tevoren. Zet 45 minuten in de oven, verwijder halverwege het folie voor een geroosterd kleurtje.

TIP:
Lekker met rijst en sappige kipsateetjes: snij 400 g kippendijfilet in kleine stukjes, marineer terwijl de spruitjes in de oven staan in 4 eetl Japanse sojasaus, 2 eetl sesamolie en 2 theel komijnpoeder. Rijg aan 8 stokjes. Bak 6 minuten onder regelmatig omdraaien in de grillpan.
©: Koken met Karin
(ik heb het recept gekopieerd van Koken met Karin, de website van Karin Luiten. Neem daar ook eens en kijkje, want haar recepten zijn zeker het proberen waard!)

Relletje…

Relletje.jpgAfgelopen week ontstond er zomaar opeens op de Sociale (!) Media een relletje. Over de decemberuitgave van Allerhande. Ik had hem net van de grootsuper meegenomen. Tjonge jonge, 250 pagina’s in kleur met een keur van allerhande gerechten voor het heerlijk avondje, de kerstdagen en oud en nieuw. Nadat ik hem doorgebladerd had, kreeg ik stante pede last van brandend maagzuur, zoveel fraaie gerechten ik had gezien.
Maar blijkbaar was dat toch niet voldoende, want op Facebook had een mevrouw geklaagd dat er niks gezelligs in stond. Ja, een vegetarische kerstmaaltijd. Nou ja, dat ging ze niet eten! Aardappel-doperwtjespuree, geglaceerde worteltjes of een soep van bietjes. GEWOON eten, niks voor de kerst. Geen braadstuk, geen grote lappen vlees, geen ……. Mijn mond viel open. Want naast de prachtige vega-variaties waren er wel degelijk nog genoeg aan heerlijke en feestelijke gerechten te vinden. Maar wat wou die dame dan? Gerookte pauwentongetjes op een bedje van rauw schapengras? Zes hele speenvarkens aan het spit, met een keur van uit Oezbekistan geïmporteerde wilde kruiden…., vergezeld van geblancheerde kriel-aardappeltjes uit Patagonië?
Wie de geschiedenis bekijkt, weet dat hele culturen ten onder gegaan zijn aan decadentie. Ik vrees dat we ook al een heel eind op weg zijn…

 

Zoeken…

Elk jaar staan ze er, de vrijwilligers van de Voedselbank Rotterdam. Bij de ingang van de grootgruttersupermarkt. Maar misschien ook wel bij die andere supermarkt op het winkelcentrum. Je wordt als klant gevraagd om een paar boodschappen te doneren. En dan natuurlijk geen pondje druiven, maar houdbare waar. Een beetje feestelijk, want het zal verdeeld worden in de pakketten van de decembermaand.
voedselbankDus liep ik rond met in gedachten twee families met kinderen.  Wat zouden die nou graag eten? Dit jaar koos ik voor spaghetti, tomaten in blik, jam, hagelslag, blikjes tonijn, gedroogde worst, pakjes vruchtensap. Met wat verse groeten is daar wel wat gezelligs van te koken.
En toen wilde ik er ook nog wat chocola bijdoen. Ik ging op zoek naar reepjes chocola. Niet zo’n groot stuk, maar reepjes die te verdelen zijn. Maar gek, die kon ik niet vinden. Blijkbaar te eenvoudig, gewoon melk, puur of notenreepjes. Wel tig verpakkingen chocola met de meest buitenissige vullingen. Uiteindelijk werd het kinderchocola. Wat vreemd toch, dat je soms zo moet zoeken naar iets wat toch heel gewoon is.

Vegetarisch koken

Ergens in het begin van de jaren 70 bezochten Leo en ik een lezing over De Kleine Aarde. Het was voor ons het begin van een periode vegetarisch koken. Dat viel toen nog niet mee, want kookboeken waren er niet zo veel over dat onderwerp. Niet alle recepten waren even lekker of vielen bij ons en de kinderen in de smaak. En het eten had toen toch wel een hoog “geitenharenwollensokken-gehalte”. Dat vond in ieder geval de buitenwacht, zodat wij toch regelmatig vlees aten. En dat werd in de loop der tijd jammer genoeg steeds meer. Maar de laatste tijd neig ik weer meer en meer naar vleesloze maaltijden. Alle voedsel-schandalen maken vlees eten steeds minder lekker. En vlees is veel meer milieubelastend dan plantaardig voedsel.
smakelijkedruppels.jpgNu zijn er kookboeken met vegetarische recepten te over. Maar tussen al die boeken steekt het kookboek van Michiel van Zuijlen er echt bovenuit. Het werd afgelopen zondag tijdens een heel gezellige bijeenkomst gelanceerd. Er staan vijfentwintig heerlijke recepten in, die niet al te veel werk en tijd kosten. Eerlijke gerechten die een lust voor het oog zijn en de tong strelen. Dat konden we bij de presentatie proeven 😉
Mijn exemplaar ligt al klaar in de keuken. En een aantal recepten zijn al genoteerd en komen dit jaar op tafel bij het kerstdiner.
Het boek is te bestellen via deze website. Wil je alvast eens wat recepten proberen, kijk dan op deze Facebookpagina.

Tik

gaspitHet fornuis in onze keuken heeft een piëzo-ontsteking. Handig hoor, maar het moet wel werken en soms is dat gewoonweg niet het geval. Met een omweg krijg ik de pitten wel aan, maar vorige week raakte die hele ontsteking van slag af. Waardoor weten we niet, misschien was er water overheen gekomen. In ieder geval bleven alle pitten tikken. Een vervelend geluid, waar je op de lange duur horendol van wordt. We probeerden alles goed te drogen met een föhn, maar ook dat hielp niet. Wat konden we verder nog doen? Zoiets gebeurt natuurlijk altijd op een tijd dat er geen vakman te bereiken is. Leo kwam met het lumineuze idee om de stroom af te sluiten. Het fornuis heeft twee aparte zekeringen, dus dat was niet zo’n probleem. Maar dan doet de rest van het fornuis het ook niet. Geen klok, geen oven. Maar goed, op dat moment was het niet zo erg. Zondagmorgen probeerden we of de stroom er weer op zou kunnen en…. het getik was verdwenen. En nog steeds weten we niet waar het nou aan gelegen heeft.

Markt

Eigenlijk hoef ik helemaal niet ver te gaan om een vakantiegevoel te krijgen. Afgelopen woensdag gingen Leo en ik naar de markt op het Afrikaanderplein in Rotterdam. En dan voel je je meteen in een andere wereld. De kleuren, de geuren, de stemmen maken dat je eerder denkt aan Istanbul of Marrakech dan de Maasstad, zeker als het nog zulk heerlijk weer is.
Ik weet dat er heel veel in mijn stad te koop is, maar toch zag ik nog behoorlijk wat onbekends op de kramen liggen.

Recept

Ik had jullie nog het recept van mijn stevige vegetarische gele linzensoep beloofd en hier is het.

Soep-004Voor 4 personen:
1 ui, gehakt
2-3 tenen knoflook, gehakt
1 prei, in ringen
1 rode peper, gehakt
1 bos selderij, gehakt
1 kleine (winter)wortel, in blokjes
2 (punt)paprika’s, in reepjes
3 stengels bleekselderij, in boogjes
2-3 tomaten, in stukjes gesneden
250 gram gele linzen (toor dahl)
1-2 (groente)bouillonblokjes
Meng voor de kruiden:
1 theelepel gemalen komijn
½ theelepel gemalen koriander
½ theelepel kurkuma (optioneel)
1 theelepel (gerookt) zoet paprikapoeder
1 theelepel (gerookt) heet paprikapoeder
1 theelepel italiaanse kruiden
peper en zout naar smaak
olie om in te bakken

Verhit de olie in een flinke soeppan en fruit daarin eerst de uien.
Voeg daarna knoflook toe en prei. Laat even smoren tot de prei zacht begint te worden.
Voeg de kruiderij toe, bak even mee.
Voeg de wortel, bleekselderij, tomaten en rode peper toe en bak ook dit even mee.
Voeg de linzen toe en zoveel water dat alles ruim onder staat. Doe de bouillonblokjes in de pan, breng aan de kook en laat alles zachtjes pruttelen gedurende 35 – 40 minuten. Vergeet niet zo af ten toe te roeren.
Voeg op het laatst de gehakte selderij toe en breng alles op smaak met peper en zout. Als de soep te dik is, nog wat water toevoegen.

Wij houden van een pittige soep. Vind je de hoeveelheid kruiden te veel, minder dan naar eigen smaak.

EET SMAKELIJK!

 

Soep

Soep-003Al een paar weken geleden maakte ik van dit stilleven een stevige gele linzensoep. Die eten we vandaag, dat is gemakkelijk. Want dit weekend vieren we alle jaarlijkse hoogtijdagen in één keer. We hebben een leuk huis gehuurd, in een mooie omgeving.
Ik vroor de soep in, nam het mee in de koelbox en vanmiddag warm ik het op. Broodje erbij en klaar is Kees. Binnenkort zal ik het recept wel geven.
Nu hebben we andere dingen te doen 😉 😉