Hobby

Zoals uit mijn blognaam al blijkt, knutsel ik graag. Maar ik vind handwerken ook leuk en lezen, koken, reizen. En niet te vergeten tuinieren. Niet dat ik zo’n nette tuin heb. Er groeit nogal eens een onkruidje en onze borders zijn een beetje een ratjetoe. Maar dat vind ik nou juist zo leuk. Als er iets opkomt, wat totaal onverwacht prachtig blijkt te bloeien. Zoals deze sierui. Ik vind dat een natuurwondertje. Uit zo’n onooglijke bol komt een perfect mini boeketje van tientallen bloempjes. Mooi toch?

En oh ja, hobby is het weekthema bij Stuureenfoto. Neem ook daar eens een kijkje en doe mee als je wilt.

 

Lente

Op weg naar de kapper zag ik deze bomen in bloei staan. Onmiskenbaar het begin van de lente. Het geeft me altijd zo’n vrolijk gevoel. Dan zet het echt door, komt alles weer op gang en verandert de tuin met de dag. In onze eigen tuin staat het krentenboompje op springen en ook de sierappel krijgt steeds meer rood in zijn knoppen. Tijd om het tuinstel schoon te maken en lekker te gaan genieten van de zon!

Overwoekerd

Het is allemaal begonnen met een klein stekje, stiekem meegenomen van een Frans vakantieadres. Wist ik toen veel dat klimop voor een habbekrats te koop is. Het stekje belandde bij het muurtje tussen ons huis en dat van de buren. En kijk nou eens, helemaal overwoekerd met klimop. We moeten zelfs oppassen dat de takken niet over het hout van onze gevel kruipen. Want dan beschadigt het. Dus knippen we regelmatig een heleboel weg. Maar nu even niet. Want gisteren ontdekte ik dat er een merelpaar zijn nest in de klimop aan het maken was. Af en aan vlogen ze, met grassprieten, pluizen en plantenslierten. Het oogt nog een beetje slordig en ik hoop dat de buurtkatten er nog geen erg in hebben. Dus maar snel nieuwe batterijen in de kattenschrik doen. En dan rustig wachten op eitjes en kleine mereltjes.

En heb je ook zo’n muurtje dat overwoekerd is met planten, kijk dan ook bij Stuureenfoto, want ook daar is deze week het thema “overwoekerd”.

 

Egeltje

Zomaar een verrassing aan het ontbijt op zaterdagmorgen. Loopt er zomaar een egeltje over het terras. Het snuffelde even aan de broodkruimels, maar trok daar toch zijn fijne neusje voor op. Niet goed voor hem, maar wel voor de dikke merel die zich niet liet storen. Langs het tuinstel naar de border. Even snuiven aan het daslook, dat net boven de grond uitkomt.  

En dan hup, naar de buren en daarmee uit het zicht verdwenen. Hopelijk komt ie nog eens langs. Ik hou wel van dit onverwachte bezoek.

Spreuk van de week

  Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.

Wie een avond gelukkig wil zijn, drinkt een fles wijn. Wie een jaar gelukkig wil zijn, moet trouwen. Maar wie altijd gelukkig wil zijn, moet gaan tuinieren.

Chinees Spreekwoord

Zomaar

Vandaag een wat verlaat blogje. Omdat ik even geen inspiratie had. Want waar over moet je schrijven? Over het nieuws dat al dagen lang niets anders meer te melden heeft dan kommer en kwel? Over de komende “blue monday”, waar we natuurlijk helemaal geen erg in zouden hebben als het ons niet door de strot werd geduwd? Nee, even geen narigheid.Vandaag gewoon een klein vogeltje, dat zo nu en dan komt snoepen van de pinda’s in de tuin.  

En waarnaar ik urenlang kan kijken. Hoe het heen en weer vliegt en telkens weer zo’n kruimel uit de houder weet te pikken. Onbewust van alle boosheid in de wereld….. nou ja, behalve dan die kat, die ook telkens de tuin in sluipt en met hongerige blik naar hem kijkt 😉 😉 😉

Eigen oogst

Nee, het is nog steeds niet genoeg voor een paar flessen Cuvée Bonheur, maar de druivenoogst was dit jaar toch al heel wat meer dan vorig jaar. En ze smaken heerlijk. Eerst goed gewassen natuurlijk, want ook beestjes vinden dit lekker en een hapje rauwe slak, nee dat is het niet wat we willen.

Ruim een kilo konden we plukken en dan nog zit er wat aan. Maar dat is voor de vogels, omdat ze zo vriendelijk waren er dit jaar niet al te veel van te smullen!

 

 

Suzanne

Deze plant staat sinds enkele weken naast onze voordeur. Haar officiële naam is Thunbergia alata, maar ze is beter bekend als “Suzanne met de mooie ogen”. Ik wist niet dat deze witte variant bestond, want ik  kende haar alleen als een oranje bloeier. Maar die kleur is op dit moment zo populair en dus snel uitverkocht. Gelukkig maar, want dat zou vloeken met de roze pelargonium en de rood/witte fuchsia’s.
Het is een dorstige tante en ze heeft een steuntje nodig om omhoog te klimmen. Een stevige draad is voldoende en ik gebruikte rollade touw omdat ik niet anders voorhanden had. Trouw water geven, zo u en dan een beetje mest en dan verwent ze je met een overdaad aan bloemen. Omdat die in het midden donker gekleurd zijn, wordt ze dus “Suzanne met de mooi ogen” genoemd.  En dat vind ik nou weer zo’n romantische naam, dat ik haar alleen daarom al naast de deur wilde hebben!