Kruid

Lennart gaf me op moederdag een plant. Niet zo maar een geranium of viooltje, maar een voor mij onbekend kruid: onsterfelijkheidskruid (Gynostemma pentaphyllum).
Het wordt ook wel “Southern ginseng” genoemd en smaakt een beetje zoetig, met een hint naar komkommer. Dat is niet zo vreemd, want het behoort tot de familie van komkommerachtigen.
Nu staat de pot op een kruidentrapje in onze voortuin. Elke avond geef ik het water en het groeit als kool…. eh als komkommer. Een klimrekje erbij zodat de lange ranken zich omhoog kunnen werken.
En natuurlijk neem ik er zo nu en dan een blaadje van.
Of ik er werkelijk onsterfelijk van zal worden, betwijfel ik. Dat is geen probleem hoor, het lijkt me helemaal niet leuk om iedereen te overleven en maar door te moeten gaan….
Maar duidelijk is wel dat onze zoon vindt dat ik nog maar lang mag leven 😉

Bewaren

Bezoek

Daar stond ie ineens aan de vijver. Tjemig, wat is zo’n reiger groot. Veel te groot voor ons kleine watertje, waar trouwens geen vis in te bekennen is. Maar goed, dat kan hij niet weten. Hij keek eens rond, bestudeerde de vijver uitgebreid, maar ja helaas… geen vis dus. En weg vloog ie. Dat kostte nog moeite, want de aanvliegroute is maar beperkt.
Misschien had hij daarom wel een beetje de pest in en wilde hij ons betaald zetten. Want twee dagen later zat onze achtergevel onder de stront. Dat werd dus ragen met de ragebol en ramen lappen. Allemachtig, wat kan zo’n beest schijten!

Bezoek

Een paar weken geleden zaten er ineens twee eenden in ons vijvertje. Als eerste kwam mevrouw Eend poolshoogte nemen. Ze zwom wat rond, proefde van het water en even later kwam meneer er ook bij.
Aan de ene kant is het wel leuk, maar ja… die vijver is niet echt groot, hooguit 80 x 150 cm. Weinig leefruimte voor twee eenden. Ze bekeken alles uit en te na, gingen even op de kant, snuffelden tussen onze planten. Maar uiteindelijk vlogen ze weg en zochten hun heil toch in groter water.

Spannende belofte

Ineens komt alles in de tuin tot leven. Heerlijk, al brengt het ook wel werk met zich mee. Maar dat doen Leo en ik samen en we hebben afgesproken dat het er netjes uit moet zien, maar dat het toch nooit perfect zal worden. Een polletje onkruid hier en daar heeft toch ook wel zijn charme 😉
Elk jaar vind ik het weer een wonder dat alles weer uitloopt, ook al leken sommige takken dood als een pier. Maar nee hoor, in de herfst knipte tuinman Hans vakkundig her en der wat af en zie….

Dat belooft dus binnenkort een regenbui van zacht paars/blauw langs onze pergola!

Klein geluk

“Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken. Een zingende merel, de geur van de zee.
De zon die doorbreekt, een vers kopje thee “, zong René Froger.
Er is helemaal niet veel nodig om gelukkig te zijn.
Afgelopen zondag was het heerlijk weer om in de tuin te werken. De winter er uit en de lente erin, zal ik maar zeggen. Overal weer opkomend groen en toen, ineens, zag ik ze langs de vijver staan. Al helemaal in bloei, de Maartse viooltjes. Misschien dat een ander ze onkruid vindt, maar ik vind ze heerlijk. Al jaren probeer ik ze ergens uitbundig te laten groeien en dit jaar, ja bingo!
Dus (klein) geluk!

Water

regenton

Onze tuin in de herfst

Er zijn in Nederland gemeenten die hun bewoners verplichten om een regenton te nemen. Zodat het regenwater niet in het riool komt of de grond te drassig maakt. Op zich is het best een goed goed idee om het water op te vangen en te gebruiken om je planten mee te begieten. Maar dan moeten er natuurlijk wel planten in zo’n tuin staan. En dat is helaas lang niet altijd het geval. Soms lijken tuinen wel parkeerplaatsen, met tegels en hooguit een armetierig rijtje plantjes langs de rand. Dan is een regenton volkomen misplaatst. Want als zo’n ton vol is, wat doe je dan? Giet je het water over de straat? Dan is die opvang tot voor niks geweest, heeft het toch helemaal geen zin?
Ik denk dat het veel beter zou zijn als je een soort van “bonus” zou krijgen, wanneer de tuin behoorlijk wordt beplant. Gewoon een financiële impuls. Daar komen mensen op af. Dus zoiets als drie heesters halen, twee betalen. En wie een groene heg heeft, krijgt korting op een heggenschaar. Ik denk dat dat wel zou helpen, maar ja, ik zie het nog niet gebeuren. Jammer is het wel. Want een leuk beplante tuin levert zoveel meer plezier op. Het hoeft allemaal niet superstrak en netjes. Integendeel, vogels, egels en padden houden van een beetje rommel. En niet alle tegels hoeven weg, er moet tenslotte ook een plekje om te zitten zijn. Zodat je ook echt rustig kunt genieten van alles!

Herfst

herfst-tuin Vorig jaar zette ik ook al een foto van deze prachtige esdoorn op mijn blog. Hij staat al weer een tijd in onze voortuin en geeft ons altijd veel plezier. Omdat hij in het voorjaar zo leuk bloeit en er mooi blad aan komt. Vanwege de leuke vruchtjes die er aan komen.
Maar vooral omdat we in de herfst ’s ochtends zo’n prachtig uitzicht hebben. Vooral als de zon ook mee wil spelen.
Met de boom die de gemeente voor onze tuin heeft geplant is het een heel mooie combinatie. Nog even genieten dus, tot de wind alle blaadjes heeft meegenomen.

Lathyrus

lathyrus Ergens in mei kreeg ik van Bettie een zakje lathyrus-zaad. Ik zaaide het meteen, spande draden om de ranken naar boven te leiden en keek de plantjes bijna uit de pot. Al na drie dagen kwam er wat boven en ik verheugde me op een waterval van kleurige bloemen.
Maar dit jaar zit het niet mee met het groen in mijn potten. Alles kwart een beetje, ondanks dat ik toch echt water en mest geef. De hoop op bloemen bij de lathyrus had ik al bijna opgegeven, maar nu staat er dan toch één bloem te bloeien.
Lang gewacht, stil gezwegen, ….. 😉 😉 😉

 

Lang gewacht…

Vroeger hadden wij een mini-waterlelie, eerst in een grote zinken teil, later in de vijver. Ze bloeide elk jaar mooier. Maar een strenge winter deed haar de das om.
Een nieuwe waterlelie geplant, die het ook niet redde.Vorig jaar werd de vijver vernieuwd, want hij lekte. En daarna zette de tuinman er opnieuw een waterlelie in. Zo’n eerste jaar bloeit ze niet, al kwamen er wel veel bladen. Dit jaar leek het er op dat ze weer iet zou bloeien. Maar kijk, vorige week stond er ineens een flinke knop boven water. Al met al duurde het nog een paar dagen voordat zij haar roze blaadjes ontvouwde.
Goed voor een geluksmomentje….
 waterlelie

 

Bewaren

Tuinontwerp

Tuin-1

Klik op de foto om te vergroten

Vorige week schreef ik al dat ik het werk van Claudy Jongstra zo mooi vond, vooral vanwege de kleuren.
Nu las ik in Groei en Bloei dat zij samen met Stefan Jaspers gevraagd was een tuin te ontwerpen voor de Chelsea Flower Show. Die tuin staat vol met allerlei verfplanten, zoals hop, valeriaan, smeerwortel en zuring en natuurlijk heeft ook de wol die ermee geverfd is een prominente plaats erin gekregen. En laat die tuin nou ook nog een prijs winnen, een eervolle “Silver Gilt-Medal”.
De Chelsea Flower Show is echt de top van alle tuinshows. En daar een prijs winnen, dat niet niks. Ik vind dat dan ook superleuk!!