In plaats van zelf een vrijdagse foto op haar blog te plaatsen te plaatsen, vraagt Chantal vandaag anderen om een foto-link met een zomerse inslag.
Nou, als het niet regent zit ik graag in mijn tuin. En daarnet leek het even op, zon en zelfs een beetje warm.
Maar de afgelopen weken was dit, helaas, het geijkte ZOMER-beeld:
Alles wel mooi groen, maar nat, nat en nog eens nat.....
| Nee, niet ik heb het druk vandaag. Maar het is wel druk in onze tuin. Vlak naast de schuifpui heeft een merel zijn nest gemaakt tussen de klimopbladeren. Je staat er versteld van om te zien hoe zo’n beest zo iets in elkaar steekt. Takjes, stukjes gras en zelfs sliertjes zilverpapier heeft hij gebruikt. En nu zijn er jonkies, want moeder en vader vliegen zich suf om ze van eten te voorzien. Ze komen aan met wormen, gaan even op de tafel zitten om te zien of alles veilig is en duiken dan de klimop in. |
 |
Ik houd angstvallig in de gaten of er katten in de tuin komen. Ik weet dat ik ze niet altijd kan tegenhouden, maar nu voel ik me toch verplicht om “mijn” merels te beschermen.
En wat zou ik graag een foto gaan maken, om te zien hoe het grut er bij zit. Maar dat durf ik niet. Stel je voor dat ik de ouders de stuipen op het lijf jaag en ze niet meer terug komen. De foto hierbij is dus niet door mij gemaakt, maar van internet geplukt (met dank aan http://zestigplus.punt.nl).
| Alle dagen voor mezelf en toch, druk, druk druk.
Met wat? Met de tuin, de boodschappen, administratie, belastingaangifte (bah!) en nog veel meer. Geen tijd dus vandaag om een lekker blogje te schrijven. Want door al die drukke zaken glipt ook de inspiratie weg. |
 |
 |
De boom in onze tuin, oorspronkelijk gekocht als zijnde een Els, werd wel heel erg groot. Niet wij, maar onze achterburen hadden daar nogal wat bezwaar tegen. Niet dat het nou direct een zaak voor de rijdende rechter was, maar ze zagen de boom liever verdwijnen. En daarom werd de knoop doorgehakt en moest de boom geveld.
Diverse tuinlieden kwamen kijken. Ze konden allemaal de boom weghalen, maar boden geen alternatief. Alleen Hans Reinewald zag meteen de mogelijkheden. |
| De boom mocht zich nog even in prachtig herfstig goudgeel tonen. Maar toen ging toch echt de beuk in de beuk. Hans had voor ons een mooie groene afscheiding bedacht en een echte pergola. Die staat er nu en is nog kaal. Maar in het voorjaar zullen blauwe regen en wingerd hem helemaal begroeien, zodat wij er weer een mooi schaduwrijk plekje hebben. |
 |
| Moedig hield ze stand, deze laatste roos van de zomer. Maar ook zij heeft het veld moeten ruimen voor de winterkou, de nattigheid en de vorst.
Klik op de foto of hier om een YouTube-filmpje te openen met André Rieu’s versie van The last rose of summer |
En dit is de oorspronkelijke tekst van het gedicht door Thomas Moore: ‘Tis the last rose of summer Left blooming alone; All her lovely companions Are faded and gone; No flower of her kindred, No rosebud is nigh, To reflect back her blushes, To give sigh for sigh. I’ll not leave thee, thou lone one! To pine on the stem; Since the lovely are sleeping, Go, sleep thou with them. Thus kindly I scatter, Thy leaves o’er the bed, Where thy mates of the garden Lie scentless and dead. So soon may I follow, When friendships decay, From Love’s shining circle The gems drop away. When true hearts lie withered And fond ones are flown, Oh! who would inhabit, This bleak world alone? |
Na een zeer natte zomer geeft de natuur ons nu nog een paar zonnige dagen. Het wordt weliswaar steeds kouder, maar het licht is fabelachtig. Vanuit mijn keuken kijk ik op deze esdoorn, die wel in brand lijkt te staan.
Toen onze kinderen nog klein waren, kregen ze van mijn schoonouders allebei een fruitboom cadeau. Een peer, die helaas geveld werd door een ziekte en gerooid moest worden en een appelboom. Die staat dus al bijna 30 jaar in onze tuin, bloeit elk voorjaar en gaf matigjes wat appels in de herfst. Maar dit jaar was de appeloogst ineens behoorlijk. Want dit is het resultaat van een uurtje plukken.Wat over de schutting hing, werd door de buren geoogst en verwerkt.
De appels zijn goed rauw te eten, maar de meeste zijn toch te klein voor gewone consumptie. Maar ze gaven wel een flinke pan heerlijke, geheel natuurlijke en onbespoten appelmoes.
 |
 |
 |
Hopelijk is het nu wel gedaan met kou, vorst en sneeuw. We verlangen inmiddels allemaal naar de lente en willen onze benen wel weer eens strekken op een zonnig terrasje.
Maar toch kon ik het niet laten om nog één keer deze berijpte hortensia te laten zien. Want dat vind ik wel de mooie kant van de winter. Helaas is het niet alle dagen zo’n feest. |
| Wie vandaag een halfuurtje de tijd heeft, kan meedoen met de tuinvogelteldag. Vogels in de tuin zijn voor mij onontbeerlijk en ik geniet dan ook van mijn meesjes, roodborstjes, heggemussen en merels, die er zo nu en dan komen foerageren. |
 |
Maar het wordt deze brutale mus voor het allerlaatste thema van Take-a-pic Hij zat niet in mijn tuin, maar op een hekje langs het Canal Grande in Venetië en wachtte met ongeduld tot wij onze pizza’s op hadden.
Vanaf volgende week start een nieuwe foto-challenge: Stuureenfoto. Elke zaterdag maak ik daar een thema bekend, waarop gereageerd kan worden. Ik hoop op veel reacties.
 |
Gelukkig zitten er weer kikkers in onze vijver. Ze waren een tijdje weg, of hielden zich verscholen. Maar sinds kort zie ik ze weer zo nu en dan op de rand zitten.
Daar staat ook een bronzen kikkertje op. En als nieuwkomer moet je dan wel even kennismaken, nietwaar? |
