Category Archives: naaien

naaiprojecten

Details

Posted on by
4

Op de tentoonstelling van Dior mode die ik vorige week bezocht, werd ik vooral gefascineerd door het vele borduurwerk en stoffen met structuren. Die structuur zat niet in het weefsel, maar werd gevormd door kraaltjes, lovertjes of minutieus borduurwerk.

Neem dit ensemble, dat er op het eerste gezicht helemaal niet zo spectaculair uitziet. Poederkleuren en een mooie coupe van het jasje. Rokje met niet al te veel speciale details.

Maar toen ik er met mijn neus (bijna) bovenop zat, zag ik dat al die mini-ruitjes steekje voor steekje zijn gemaakt.

Geen mode die Marie Modaal kan betalen, maar vertaald in een andere en voordeliger stof, wordt het al snel een leuk pak.

Het moet zeeën van tijd kosten om dergelijke japonnen te maken, wanneer alles met de hand wordt versierd. Hoewel er tegenwoordig heel veel machinaal gemaakt kan worden en zelfs een prima kwaliteit kan opleveren.

Dit soort couture modellen vormt de inspiratie voor confectie ontwerpers en coupeuses of heel handige thuisnaaisters.

Hergebruik

Posted on by
Bron: Facebook / History defined

In de crisisjaren was er op het Amerikaanse platteland nog weinig te merken van de “American dream”. Toen heerste er armoe en hadden de mensen weinig geld te verteren.

Wie geen geld voor stof had, gebruikte de stof van de linnen meelzakken. Stevig, goed te wassen en lang te gebruiken. Dus liepen veel vrouwen en kinderen in grauwige linnen jurken of schorten.

Maar wie maakte zich toen druk over de juiste schoenen of dat je jurk of broek wel van het juiste hippe merk was? Zelfs een lapje stof op de markt was te duur of helemaal niet te krijgen.

Maar natuurlijk zijn er altijd vrouwen geweest die daar een draai aan wisten te geven. En mannen die daarop insprongen.

Waarom van de nood geen deugd gemaakt? De meelzakken werden bedrukt met leuke patronen, die er niet uitgewassen werden. Het logo werd daarentegen gedrukt met oplosbare verf.

En zo konden de creatieve vrouwen toch leuke jurkjes maken. Slim bekeken van de meelproducenten!

Boek

Posted on by
Nathalie Fergie: de naaimachine

Ik kende de schrijfster niet, maar de omslagtekst was een aanbeveling. Geschiedenis, familiegeheimen, het zijn vaak goeie elementen voor een roman.

Ook in dit geval, want het boek las ik in één weekend uit. Hoewel het enigszins lastig was de lijnen goed te volgen, omdat de schrijfster nogal eens van persoon naar persoon springt en ook zowel in het heden als in het verleden haar verhaal doet.

Maar de impulsieve handeling van Jean, als zij voor de laatste keer een Singer naaimachine uittest, heeft vergaande gevolgen. Al lijkt het dat haar gebaar zal worden opgeslokt door de vergetelheid.

Toch beïnvloedt het de levens van meerdere mensen en komen er mooie ontmoetingen, goeie beslissingen en veel geluk uit voort.

Een fijn boek om te lezen en helemaal in weg te dromen.

Talent

Posted on by
Bron: Instagram/couture.to.the.max

Hij was vier jaar en vertelde zijn ouders dat hij kleermaker zou worden.

Hij wilde graag een paspop en iemand knutselde er een uit karton.

Zijn moeder gaf hem wat lappen. En daar was zijn eerste creatie.

Nu is hij bijna 7 jaar en inmiddels een beetje een beroemdheid.

Hij heeft al lang een echte paspop.

En elke dag zit hij achter zijn eigen naai- of lockmachine en creëert de een na de andere fabelachtige japon. Kijk maar eens hier.

Max ziet er uit als een ondeugende engeltje. Niks wereldvreemd, gewoon een jongetje met een uitzonderlijk talent.

Ik denk daar we daar nog wel heel veel over zullen horen.

Herinnering

Posted on by

Alweer meer dan 12 jaar geleden stapte ik elke donderdagmorgen door deze deur naar binnen. De deur van de Rotterdamse Snijschool, waar ik een opleiding volgde voor coupeuse.

De school zat in een oud en deftig pand aan een van de mooiste singels van Rotterdam. Het was natuurlijk van oorsprong een woonhuis, maar de grote kamers met de hoge plafonds dienden al vele jaren als ruimtes voor ijverig knippende en tekenende leerlingen. Menig zweetdruppeltje viel er tijdens de lessen. Want eenvoudig was de opleiding niet. Met uiterste precisie werden de patronen op schaal getekend. Voor je dat goed onder de knie had, was er meer dan een jaar verstreken. Dan mocht je je patronen vergroten, op de stof leggen en aftekenen. Waarna het knippen kwam, doorslaan, passen, meten en opnieuw passen. Met een beetje geluk, had je dan een mooie nieuwe robe, jas of blouse.

Laatst zag ik al dat de school er niet meer gevestigd was, het pand stond leeg. Maar afgelopen zondag stond de deur open, werd er hard gewerkt om het weer bewoonbaar te maken.

Toen ik deze foto stond te maken kwam een mevrouw naar me toe en vroeg me of ze me kon helpen. Ik vertelde haar mijn verhaal, mocht binnen komen om te zien wat er allemaal verbouwd en opgeknapt is. Helaas had ik een andere afspraak, maar intussen weet ik dat het geen school meer wordt. Haar zoon en wat vrienden zullen er gaan wonen tijdens hun studie in Rotterdam. Die vallen met hun neus in de boter. Want het is beslist een mooi en uniek stukje Rotterdam.

Openluchtmuseum

Posted on by
Afgelopen dinsdag waren wij, met een heleboel andere oudgedienden van het bedrijf waar Leo werkte, naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Het weerbericht voorspelde niet veel goeds, maar gelukkig bleef het redelijk droog en konden we op ons gemak rondkijken.

In een huisje in de Zaanse Buurt zat een jong meisje te haken. een knalgeel kleed met randjes rood en groen en blauw. Het werd een dekje voor de wieg in het huisje. Heel toepasselijk, een tulpenveld met randjes rood, oranje en blauw in het felle geel.

  

Ik mocht een foto maken, die ik straks ook op Pinterest zet. Misschien zijn er wel andere haaksters die ook zo’n lekker dekentje willen haken….

 

Zelfgemaakt

Posted on by
Dat was een lange tijd geleden, dat ik zelf weer eens iets genaaid heb. Al ruim anderhalf jaar had ik mijn naaimachine niet gebruikt. Ik kon me er eenvoudig niet toe zetten om weer eens iets te maken. Maar vorige week heb ik de lappendoos maar weer eens gepakt en van een katoentje, dat ik in Indonesië kocht (in 1999!!) een zomerse tuniek gemaakt. Ik had een eenvoudig model voor ogen, voor- en achterpand, mouwtje. Maar de stof was zo bedrukt, dat ik nog best wat moest puzzelen om er iets draagbaars uit te halen.Maar dit is het resultaat. Een tuniek, met mooie splitjes in de zijnaden. Lekker op een linnen broek, dat zie ik wel zitten deze zomer!

Spannend

Posted on by
Vandaag is het een spannende dag voor vriendin/collega/blogster Dorothé. Zij start vandaag haar Naaicafé DJ aan huis.
Ik ken haar al lang, want wij werkten nog in de vorige eeuw 😉 samen op kantoor. Zij veranderde van baan, ging trouwen, kreeg drie leuke zonen en werd “thuismoeder”. Al die tijd hielden we contact en kwamen we zo nu en dan bij elkaar om bij te praten en ervaringen uit te wisselen.En nu start ze een hele nieuwe carrière. Deels uit noodzaak omdat het heel moeilijk is om weer passend werk te vinden. Dit is een spannend alternatief, dat ik dan ook graag promoot.
Maar het beste lees je wat zij er zelf over heeft geschreven op haar website.
klik op afbeelding voor de website

 

 

Dus zit je te hikken tegen dat naaiklusje of wil je jouw creativiteit eens toetsen, dit is een mooie gelegenheid. Dorothé is handig en inventief en kan van (bijna) niets toch iets moois maken en wil je graag helpen.

Veel succes, Dorothé!!

Zelfgemaakt

Posted on by

Struinend over het internet vond ik deze link voor het maken van een toilettas die goed open gaat, zodat je alles wat er in zit ook makkelijk kunt pakken. Ik begon met de kleine tas, met de rode rits. Het denim lapje lag nog in de kast en de voering was overgebleven van een ingekorte tafelloper. Ik bewaar er mijn lenzenspullen in. De grote maakte ik wat later van het allerlaatste stukje denim en een niet meer gebruikt tafelkleed.
Ik vind de tassen handiger dan gekochte. Ze zijn licht, wasbaar en passen zich goed aan aan de ruimte die er in mijn koffer is.

Knoopjes

Posted on by

Als je zelf naait, heb je natuurlijk wel eens een knoopje nodig. Dat kan soms best een hele zoektocht zijn, omdat je nou die éne kleur, dat juiste formaat of een speciale vorm wilt hebben. Als je het helemaal niet meer weet, kun je waarschijnlijk hier wel terecht. Een waar Walhalla voor knoopfanaten. Muren vol, netjes gerangschikt naar kleur, materiaal en formaat.
De eigenaresse maakt van al die knoopjes ook eigen creaties, van wanddecoraties tot lampenkappen. Alleen daarom is het winkeltje een bezoek meer dan waard!