 |
Wat ook bij Kerst hoort, is het geven van kleinigheden. Geen grote cadeaus, maar kleine dingen en het liefst aan heel veel mensen. Dus zit ik in november al te knutselen en liggen er stapels “toffees” klaar om uit te delen bij de spellen- en Scrabbleclub. En voor de mede-cursisten van Leo. Dat ziet er toch gezellig uit?
Dat het dan een enorme rommel in mijn hobbykamer is, neem ik op de koop toe. Gelukkig is het hier nog maar vagelijk te zien op de achtergrond. |
Het is inmiddels een traditie geworden. In de Flow van december zitten bladen met kleine kaartjes, één voor elke dag van het komend jaar. Met een spreuk, een gedachte, een wijze raad of zomaar een leuk tekeningetje. De eerste keer dat ik ze kreeg heb ik van de omslag van Flow een doosje gemaakt, waarin de stapel past. En sindsdien lees ik elke dag zo’n kaartje.
| En nu was het dan weer zover. Eerst alle bladen uit de Flow los scheuren, dan de kaartjes op de perforaties doorscheuren en ze vervolgens op volgorde leggen.
Klaar voor het nieuw jaar! |
 |
| Vele jaren stond hij in de hal. Nogal zwak op zijn pootjes en eigenlijk altijd een beetje in de weg. Maar ik had hem met zoveel plezier gemaakt van stukken karton en kranten. En we vonden hem wel erg grappig.
Toch heeft hij de opruimwoede niet overleefd en is hij in de kliko gestopt. Hij paste gewoon niet meer tussen de andere dingen. En ineens vond ik hem ook wel een stofnest worden. Nou hebben we alleen nog de foto en dit blog. Arme haan 🙁 |
 |
 |
Midden in alle rommel van onze kamer renovatie liep er ineens een muis(je) over de vloer. Niks om bang voor te zijn, maar het is toch een beetje vies, vind ik. Zo nu en dan hoorden we hem rommelen en er lagen ook wat keuteltjes. Tijd voor een muizenval dus. Alsof ie het geroken had, want sinds ik die heb geplaatst, hebben we geen muis meer gezien. |
Dat we ze misschien al veel langer in huis hadden, bleek toen we ook een grote doos op zolder opruimden. Bovenop lagen wat knutselspullen, onder tussen penselen, plakband en verf, twee pakken macaroni. Ooit bedacht om dat gebruiken voor een collage, maar eigenlijk helemaal vergeten. Nou die muizen niet hoor! In alle rust hebben ze de twee pakken compleet en totaal opgepeuzeld. Ons restte niets anders dan twee lege zakken, met een keurig geknaagd gaatje erin.
Na een dipje in de inspiratie kwam vorige week ineens het idee bij me op om weer eens wat doosjes te maken. Zo’n idee moet een beetje sudderen. Want hoe het er uit moet zien, weet ik dan wel zo’n beetje. Maar hoe ik dat dan ga maken, daar kan ik nog wel eens lang over nadenken. Maar met de lente en de zon kwam ook het idee. En dit zijn ze geworden. Zeskantige doosjes, groot genoeg voor wat snoep of een rond stukje zeep. Met deksels die een beetje lijken op een kardinaalsmuts, of een kerkdak.
| Zo’n card in a box is heel leuk om te maken. Vooral omdat je er een beetje persoonlijke touch aan kunt geven. Deze maakte ik voor de verjaardag van onze jongste zoon. Hij houdt van koken, duiken en fietst veel. Dat heb ik allemaal verwerkt, net als zijn zoektocht naar een ander huis.Ik heb er heel wat voor moeten zoeken op internet, maar het resultaat was zeer geslaagd en werd erg gewaardeerd! |  |
Al lange tijd keek ik op Pinterest naar de prachtige “card in a box” die daar getoond worden. Dat wilde ik ook wel maken, maar hoe. Inmiddels weet ik hoe het moet en dat het eigenlijk simpel is. Alleen de details vragen heel veel werk en daar voor moet je soms erg priegelen. Maar dat vind ik juist het leuke ervan. Deze kaart stuurde voor de verjaardag van mijn schoondochter.
Als ik op reis ben, heb ik graag zo min mogelijk te sjouwen. Dus kocht ik bij de HEMA een opvouwbaar rugzakje van een soort parachutestof. Net groot genoeg voor alles wat ik mee wil nemen en superlicht. Alleen met één nadeel: alles zakt er in naar de bodem en dan kun soms niet zo snel meer iets terug vinden Maar op Pinterest ontdekte ik dit. En dat bracht me op het idee mij eigen organizer te maken. Ik gebruikte als versteviging geen karton, maar knutselfoam. Dat is licht, waterdicht en geeft net voldoende stevigheid. Nu kan ik alle goed terug vinden en blijft mijn rugzakje enigszins georganiseerd.
Ik heb iets met doosjes en verpakking. Soms zijn ze zo mooi, dan vind ik het zonde om weg te doen. Maar ik hou vooral van vernuftige verpakking, zoals deze lunchbox. Dat is bijna kunst!!
Klik op de afbeelding om filmpje te starten
Er is soms niet veel nodig om iets leuks te maken. Wat restjes papier, een lintje en een goed lettertype op de computer. En natuurlijk een vaste hand van snijden, want alle vierkantjes zijn netjes gelijk. Een kaart voor schoonzus, die altijd wel in is voor een spelletje Webfeud 😉
