Lalique

Op weg naar Ruurlo reden we naar Doesburg, vooral bekend van de mosterd. Maar daarover later meer.
Want wat niet iedereen zal weten, is dat in Doesburg ook een klein, maar fijn museum staat, dat gewijd is aan de Franse glaskunstenaar René Lalique.

Op dit moment is er een tentoonstelling (tot eind augustus 2015) met heel veel prachtige flacons van Lalique te zien. Er staan grote schermen, waarop films over de fabricage van de flacons en het andere glaswerk worden vertoond. En de touchscreens stellen je in staat om alles nog een keertje te bekijken. En wil je dan nog even rustig de details op je in laten werken, dan mag je een vergrootglas lenen.
Zo’n loupe is onontbeerlijk als je de prachtige vazen en glazen objecten van Lalique bekijkt, want ook die maken deel uit van de tentoonstelling. Net als een aantal prachtige glasjuwelen. Dus wie van Art Déco houdt, moet beslist een keertje richting Doesburg.

 

 

Openluchtmuseum

Afgelopen dinsdag waren wij, met een heleboel andere oudgedienden van het bedrijf waar Leo werkte, naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Het weerbericht voorspelde niet veel goeds, maar gelukkig bleef het redelijk droog en konden we op ons gemak rondkijken.

In een huisje in de Zaanse Buurt zat een jong meisje te haken. een knalgeel kleed met randjes rood en groen en blauw. Het werd een dekje voor de wieg in het huisje. Heel toepasselijk, een tulpenveld met randjes rood, oranje en blauw in het felle geel.

 

Ik mocht een foto maken, die ik straks ook op Pinterest zet. Misschien zijn er wel andere haaksters die ook zo’n lekker dekentje willen haken….

 

Gedicht

CourgettesCourgettes, uien, een pompoen
de aardbeiplantjes schieten uit
een laagstamboompje vol met fruit
en veel tomaten, maar nog groen

de bonen rijp reeds voor de pluk
de prei wat mager en fragiel
maar levensvatbaar en stabiel
al was die vorig jaar mislukt

ik kuier door de tuin en kijk
naar mijn verbond met de natuur
en inspecteer er heel secuur
wat groeit en bloeit en af en toe

valt mij ook onverhoeds op hoe
ik steeds meer op mijn vader lijk

© bert deben

  

Dit gedicht van Bert Deben won de 3e prijs op de Poëziemiddag te Hillegom op 3 november

 

Hand-made

  Zo heet dus de tentoonstellingin Museum Boijmans-van Beuningen en het is een ode aan het ambachtelijk product. Er is van alles te zien, van woest gebreide truien, fragiel snijwerk, grote stoere meubelen en oud en eigentijds zilverwerk. Mooi en ruimtelijk opgezet en -héél belangrijk- duidelijke uitleg wat alles is. De tentoonstelling loopt nog tot en met 20 mei, dus wil je hem nog zien, moet je toch een beetje voort maken.Het kamerscherm hiernaast lijkt oud, maar bij nader inzien is het van deze tijd en ontworpen door een Nederlands ontwerpbureau.

De mandjes hieronder zijn gemaakt van gespleten wilgentenen (fijnscheen), maar zo fijntjes en ontroerend mooi van vorm. Esmé Hofman is de enige in Nederland die deze techniek beheerst.