Terug in de tijd

Het kan even duren, maar alles komt een keer terug. In de mode, in wat we eten en nu dus in handwerktrends. Want ik zie op dit moment bijna niets anders op Pinterest dan gehaakte tassen.
Ik doe mijn ogen dicht en dan zie ik mijn haakwerkje weer voor me. Ik denk in de vijfde klas van de Lagere School (basisschool, groep 7 voor de wat jongeren onder mijn volgers 😉  ) maakte ik een “ballennet” van lichtgeel katoen. Je begon met een ring van 5 lossen en daar maakte je dan telkens een nieuw boog in van weer 5 lossen, die je met een (halve?) vaste vastzette. Nu ik het zo lees, snap ik het bijna zelf niet, maar het was een kinderlijk eenvoudig patroon. Als je maar stevig door haakte, kwam dat ballennet voor de zomervakantie af en kon je er dus buiten mee pronken. Helaas kwam het bij mij nooit zo ver. Mijn net bleef ienie mini en slechts door hevig getrek leek het wat en kon het de goedkeuring van de juf krijgen. Slechts twee ballen pasten er in, terwijl je je toch met minstens drie ballen op straat kon vertonen.

Maar nu zijn dus hele hordes vrouwen zo’n zelfde net als boodschappentas aan het haken. Grappig, maar ik begin er niet weer  aan. Ik naai liever een boodschappentas!

bron: Pinterest

 

 

Matjes

Matjes vlechten, dat is een tijd geleden. Op de kleuterschool, dat weet ik heel zeker. Zwarte matjes, waardoor ik oranje en gele strookjes moest vlechten. Eén op, één neer. Helaas was ik toen al tamelijk eigenwijs en probeerde ik wat het zou worden als ik één op en twee neer deed.
En dacht je dat de juf dat mooi zou vinden? Nou vergeet het maar! Nee, Elsje, dat doe je zo niet. Netjes telkens maar één op, één neer.
Het gekke is, dat ik nog altijd iets anders wil dan staat aangegeven. Met alles: recepten, breiwerken, patroontjes…. Ik moet en zal er mijn eigen inbreng in hebben. Al verander ik maar één klein dingetje.
En sommige mensen vinden dat nog altijd eigenwijs en recalcitrant…. Nou, lekker puhh!

Bron: http://www.historischmuseumdeventer.nl

Haken

Gisteravond een workshop “tas haken” gedaan. Met Zpaghetti-garen. Dat is tamelijk dik garen, gemaakt van repen tricotstof.
Het was even wennen, zo’n grove haaknaald en zulke dikke draad. Maar na wat oefenen en de handen losmaken, lukte het. Het leuke was dat je helemaal geen haakster hoefde te zijn. En dat iedereen weer een heel andere tas had gemaakt. Dit was het resultaat van mijn inspanningen:

Mutsjes

Een vriendin stuurde me een item over babymutsjes breien voor India. Klik hier of op de foto voor meer bijzonderheden en een patroon.
Een leuk initiatief en makkelijk om mee te doen. Je hoeft echt geen breiwonder te zijn om zo’n mutsje te maken. Dus misschien breng ik ook anderen nog op een idee.
Ik ben in ieder geval meteen begonnen. Ik volg mijn eigen patroon, met verspringende gaatjes. Want het mag allemaal naar eigen idee.

Wie nog restjes wol heeft, kan ook deze muts breien (wel de maat aanpassen)