Dit boek zat als magazine bij de Libelle. Een prima boek voor op je nachtkastje. Goed geschreven en een verhaal dat een beetje het midden houdt tussen “feel good” en spannend. Onderhoudend en goed te verteren voor het slapen gaan. Ik denk ook een lekker vakantieboek.
Category Archives: boeken
Boek
Het meisje waarover ik een geromantiseerde biografie las, kent waarschijnlijk iedereen. Toch zullen velen niet meteen weten wie ze was.
Ik las Ik was Alice, over het meisje die Lewis Caroll (pseudoniem voor Charles Lutwidge Dodgson) inspireerde tot het schrijven van Alice in Wonderland.
Alice Lidell, dochter van de dean (dekaan) van Christ Church College in Oxford, groeit op te midden van mannen in toga’s en vrouwen in lange rokken. Een gezin waar veel bedienden zijn, waar alles voor Alice en haar zusjes en broers gedaan wordt. Waar haar moeder met straffe hand de regels streng in de gaten houdt maar die zelden haar kinderen knuffelt of over de bol aait. Alice moet zich te allen tijde keurig gedragen, haar kleren kreukloos en vlekkeloos houden, stil zitten en zwijgen. Ze mag nooit rennen en zeker niet door het gras rollebollen. Een strak keurslijf voor een meisje met zoveel levenslust. Maar gelukkig is er de stotterende meneer Dodgson, een docent wiskunde. Hij nodigt de drie zusjes Ina, Alice en Edith regelmatig uit om mee te gaan wandelen, boottochtjes te maken of te picknicken. En meneer Dodgson kan prachtig vertellen. Zoals het verhaal over Alice, die in een konijnenhol valt.
Dodgson is ook nog een een begenadigd fotograaf. Hij fotografeert Alice en haar zusjes graag, maar vraagt ook of Alice alleen en in het geheim voor hem wil poseren. Alice vindt dat wel prachtig en voelt zich met hem verwant, aanbidt hem zelfs. En dan gebeurt er iets dat een definitieve verwijdering teweeg brengt. Alice’s moeder vindt dat de relatie wat al te romantisch wordt. En dat kan helemaal niet in het preutse Engeland van Koningin Victoria. Dus wordt alle contact tussen Dodgson en de familie Lidell verbroken.
Maar Alice zal voor altijd de Alice uit Wonderland blijven. Soms is dat helemaal niet prettig, maar het levert haar ook voordelen op.
Vreemd genoeg heb ik het boek Alice in Wonderland nog nooit gelezen. Dat ga ik nu dus wel doen. Het ligt inmiddels als boek en als luisterboek op mijn nachtkastje. Ik ben hogelijk benieuwd wat ik er van zal vinden.
Deel dit op:
Boek
Het lijkt wel of ik een soort van “boekenperiodes” heb. Dan liggen er ineens een aantal boeken met dezelfde strekking op mijn tafeltje. Want na Selma, over een Joods-Nederlandse vrouw in het China van Mao, werd ik door Wieneke geattendeerd op Meisje met 7 namen van Hyeonseo Lee. Ook al over leven (of overleven) in een land waar geen vrijheid heerst.
Voor mij is vrijheid het ultieme geluksbegrip. Hier in Nederland kennen we geen onvrijheid. Okay, je moet natuurlijk met je medemens rekening houden, maar je mag denken, zeggen of doen wat je wilt. Je hoeft niet bij elke stap, elke dag weer, te bedenken of het wel of niet klopt met het regime.
Ik vond het boek zeer interessant, maar ook erg deprimerend. Het heeft een “happy” end, maar is geen vrolijk verhaal. Want hoe leef je in een land waar zo weinig is er dat je een stukje krantenpapier gebruikt om sigaretten mee te maken? En wie verraadt dan dat daar het portret van de heerser op stond? Dat jij en je hele familie daarvoor gestraft wordt met deportatie en dwangarbeid… Dat er executies worden uitgevoerd, waarbij je geacht wordt toe te kijken. En dat je je daar niet aan durft te onttrekken… Want door wie zou je dan verraden worden…? Daar staat ons verstand bij stil, maar het gebeurde. Het gebeurt zelfs ook nu nog. En de vingers van de macht reiken ver, heel ver!
Hyeonseo analyseerde hoe zo’n machtsmachine tot stand komt en draaiend blijft. De terreur van de een groeit uit tot de terreur van velen. Want niemand wil het slachtoffer zijn, dus verraden ze elkaar en maken allemaal zelf nieuwe slachtoffers, die op hun beurt weer…
Een boek om lang over na te denken.
Deel dit op:
Lezen
Al jaren hangt er in onze slaapkamer een TV. En voor het slapen gaan keken we nog even wat er te zien was. Nou, de laatste tijd is dat vooral kommer en kwel en het nieuws over de Amerikaanse president en het Nederlandse politiek gekrakeel komt inmiddels onze oren uit. Niks leuks, niks ontspannend en dus van negatieve invloed op onze slaap.
Dat hebben we veranderd. De TV blijft uit en Leo zoekt op de radio naar een rustig en aangenaam muziekprogramma. En ik lees weer. Andere boeken dan overdag, dan mag het wel een beetje niveau hebben, spannend of ingewikkeld zijn. Maar ’s avonds liefst een verhaal dat net zo kabbelt als de muziek. Meer zoiets als de Boeket-reeks, verhalen met nauwelijks diepgang. Want je weet dat het eind goed, al goed zal worden. En waar je lekker op slaapt. En daar gaat het toch om.
Deel dit op:
Nijntje
Ik geloof dat er geen Nederlander te vinden is, die de bedenker/tekenaar/schrjver van de Nijntje boeken niet kent. Elke kleuter roept meteen “Nijntje” bij het zien van zo’n lief klein figuurtje. Niet alleen hier, maar in vele landen over de hele wereld was Dick Bruna bekend en niet alleen met Nijntje. Want alles wat hij tekende was zo herkenbaar. Hij sprak een universele taal, die iedereen begrijpt en geen grenzen kent.
Zoals wij in Japan ontdekten, waar zijn boekjes en tekeningen en alle andere bijbehorende uitingen soms een heel prominente plaats in een winkel innamen. En dat streelde natuurlijk ons Nederlandse ego. Kijk hier, in Yokohama, waar wij als door een magneet getrokken werden naar deze schappen, met van verre herkenbare figuren.
We zullen Dick Bruna missen, want wat hij tekende leek wel heel eenvoudig, maar was onmiskenbaar alleen van hem.
Deel dit op:
Boeken
Meerdere mede-blogsters schreven er al over, over het verhaal van de Joodse Selma, die met haar vader weet te ontsnappen aan Hitler, maar door het lot terecht komt in het China van Mao.
Ze voelt zich er niet thuis, maar weet zich toch staande te houden. Met haar man en kinderen vormt ze een gezin, dat tamelijk afgescheiden leeft, midden in Beijing. Ze wonen redelijk luxe, naar maatstaven van het communistisch regiem wel te verstaan.
Er zijn tijden dat het hen voor de wind lijkt te gaan. Ze kunnen zelfs op vakantie en ook haar vader komt voor korte tijd naar China op bezoek. Maar Mao gaat steeds extremere eisen stellen, en ook dit gezin krijgt te maken met armoede en voedselgebrek.
Als Selma alleen in Nederland is voor familiebezoek, begint in China de Culturele revolutie. Ook haar man en haar kinderen ontkomen niet aan die volksbeweging en raken er bij betrokken. In het westen druppelt er maar mondjesmaat informatie over binnen, die dan ook nog weinig objectief is. Ongecensureerde of waarheidsgetrouwe berichten zijn er niet. Desondanks, of tegen beter weten in, gaat Selma terug naar China. In Nederland laat ze een angstige vader en andere familie voor altijd achter.
Ik vond het een aangrijpend boek. Beangstigend om te lezen hoe mensen, waar ter wereld ook, in staat zijn om anderen hun duivelse wil op te leggen. Maar ook verbijsterend om te zien hoe miljoenen (jonge) mensen gehersenspoeld worden.
Een absoluut lezenswaardig boek, geschreven zonder opsmuk.
Deel dit op:
Zoeken naar boeken…
Gallery
This gallery contains 3 photos.
Elk jaar, aan het eind van januari, vindt in Rotterdam het boekenfestijn plaats. Dat gebeurt in het hele land, op meerdere plaatsen en data, maar wij gaan natuurlijk hier in Ahoy kijken. Hebben we dan boeken nodig? Nou… eh… nee. … Continue reading
Deel dit op:
Abeltje
 |
Er kwam een gloednieuw boek over Annie M.G. Schmidt uit: “Het ABC van Annie MG“. Dat begint met Abeltje en eindigt met Ziezo en alle letters daartussen. Heerlijk om zo’n kille herfstavond mee door te komen en even terug te dromen naar mijn kindertijd.
Want ik begon al heel vroeg met lezen. Dat vond mijn moeder wel prettig, want dan bleef ik binnen en kon ik geen gevaarlijke spelletjes spelen of weglopen…. |
| Ik had al wel wat boekjes gekregen, maar Abeltje was het allereerste echte boek met een verhaal van begin tot eind. Heerlijk, daar lag ik languit voor de haard. Blad na blad verslond ik en alles wat er om mij heen gebeurde, deed er nauwelijks toe. Ook hoorde of zag ik niet veel, want ik was helemaal verdiept in mijn verhaal. Later kwam daar de bieb, waar ik vast klant was en nog ben.
Een liefde voor altijd. Boeken, letters, verhalen, maar ook gedichten. Soms is lezen eventjes wat minder in trek, omdat er ook zo veel op schermpjes te zien en te beleven valt. Maar met een boek op de bank, schemerlamp aan en thee binnen handbereik. Toppunt van geluk! |
 |
Deel dit op:
Pluk van de Petteflet
 |
Annie M.G. Schmidt, Ik ben er mee opgegroeid. Eén van de eerste boeken die ik kreeg, was “Het fluitketeltje”. In mijn herinnering zit ik weer op het stoepje van ons balkon, stilletjes te lezen. En nog steeds lees ik haar werk met heel veel plezier.
Voor onze kinderen kocht ik al gauw “Jip en Janneke” en startte ik met voorlezen toen onze oudste 3 maanden was. Elke avond, jarenlang, las ik of Leo voor als onderdeel van het “slapengaan ritueel”. |
Daar gaat ie dus, Pluk in zijn rode kraanwagentje. Als tie nou maar weet dat ze in Engeland nog steeds links rijden….
Deel dit op:
Biscuits
Een biscuitje, of kaakje, zoals wij thuis zeiden. Eenvoudiger dan een koekje, minder duur ook. Maria-kaakjes, Nizza met kokos, Knappertjes, San Francisco en niet te vergeten lange vingers. Ze worden al eeuwen lang gebakken en verkocht. En er wordt reclame mee gemaakt. Daarover vond ik op de rommelmarkt een boek. Met een beetje onderhandelen lukte het me de prijs iets te laten zakken, want het is een klein beetje beschadigd aan de buitenkant. Maar binnen is het een schat aan prachtige foto’s van oude reclame-uitingen en verhalen over de verschillende biscuitfabrikanten.
