Boek

Van Colm Toíbin las ik al Nora, waarover ik eerder schreef.
Ook Brooklyn is zo’n boek waar de tijd langzaam verglijdt. Er gebeurt wel iets, maar het is allemaal niet wereldschokkend. Toch las ik het met veel plezier. Omdat je langzaamaan ontdekt dat alle kleine dingen leiden tot een veel groter geheel. Dat mensen kunnen groeien qua karakter, ze niet meer willoos doen wat een ander bedenkt. Iedereen neemt zijn eigen, soms onvoorspelbare beslissingen. Zoals Eilis, die in het Ierland van na de oorlog nauwelijks kans op werk heeft, droomt van een kantoorbaan. Maar moet werken in een kruidenierswinkel, waar de bazin haar onheus behandelt. Dan besluit haar zus dat ze wel naar Amerika kan gaan, waar wel werk is. Ze gaat, maar of dat helemaal haar eigen wens is…? In de loop van de tijd gaat ze het leven daar echter waarderen, leert ze andere mensen kennen en ontdekt ze dat stereotypen niet altijd waar zijn. Als haar zus is gestorven, komt ze terug Ierland. Voorgoed, zoals haar moeder denkt?
Niet iedereen zal Toíbin’s schrijfstijl waarderen, maar ik vond het een heel prettig lezend boek.
PS: het boek is ook verfilmd. Bettie schreef erover. Misschien ook maar eens bekijken.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Lezen

Lange tijd vond ik een e-reader niet zo noodzakelijk. Ik hou van het uitzoeken van boeken, in een winkel of een bibliotheek. Ik vind het gevoel van het papier, de geur en de letters een onderdeel van het leesplezier.
In bed lees ik graag, zonder bril of lenzen. Maar dan wordt zo’n groot boek toch een beetje zwaar en onhandig. Eerst leende ik een e-book in de vakantiebieb van de gewone bibliotheek en las op mijn tablet. En toen was ik om.
Leo zocht voor mij welke e-reader het prettigst zou zijn en toen was het slechts bestellen en wachten tot het pakje werd bezorgd. En daar ligt ie dan, compleet met kek rood hoesje. Er staat zelfs al een boek op gedownload. Dat ging nog niet zo gemakkelijk via de bieb, maar uiteindelijk lukte het me toch. Nou maar kijken hoe dat boek is. E-books kun je maximaal 3 weken lenen, dan worden ze onleesbaar, schijnt het. Nou ja, 3 weken is genoeg. En anders leen ik het nog een keer. Eerst maar eens dit boek lezen. Ben benieuwd of ik vannacht nog aan slapen toe kom… 😉

Bewaren

Boek en film

Vorige week zag ik “De keuze van mijn vader“, een film van Yan Ting Yuen. Diezelfde dag haalde ik een gereserveerd boek op uit de bieb: “De zoetzure smaak van dromen” van Sun Li. Film en boek vertellen parallel aan elkaar vrijwel een zelfde, maar toch weer ander verhaal.
Over Chinezen in het communistische China na de oorlog. Waar honger heerst, de politiek waanzinnige dingen verordonneert, angst regeert. Waar het leven onleefbaar lijkt en vluchten de enige mogelijkheid biedt om hier aan te ontkomen.
De kinderen van de gezinnen worden meegesleurd, ze hebben geen keus.
Ze komen aan in een volkomen andere wereld, passen zich aan, zo goed en zo kwaad als het gaat. De ouders beseffen dat niet zo. Zij werken in het restaurant, zich nauwelijks bewust van de omgeving. Er is gewoon geen tijd. Niet zeuren, kom helpen, er wachten klanten. Wees beleefd, schik je in het lot. Er is altijd wel wat te doen. Er moet geld verdiend worden. Voor de familie in China, voor later, als ze terug gaan.
En ja later, dan kun je terug kijken en beseffen hoe het anders had gekund, had gemoeten misschien. Zie je de dingen in een beter perspectief. Beseffen ouders wat ze hun kinderen aan deden, zien kinderen waarom hun ouders zo handelden.
De beide familiegeschiedenissen lopen uiteen, eindigen anders. Maar zowel de film als het boek zijn voor mij allebei een aanrader.

Bewaren

Bewaren

Boek

Wie houdt van Downtown Abbey of van Upstairs-downstairs zal zich zeker amuseren met de boeken De dochters van Cavendon Hall en De vrouwen van Cavendon Hall van Barbara Taylor Bradford. Er gebeurt veel in het leven van de kinderen van de graaf, maar echt heel erg opwindend is het niet.

Natuurlijk zijn de meisjes allemaal sprankelend, mooi, betoverend mooi zelfs. Ze hebben het druk met de bals en jachtpartijen. Wat zullen ze aantrekken, wie zal hun danspartner zijn. De mannen zijn mannelijk, drinken whisky en rijden paard. Er lijken geen zorgen te zijn, maar zo verloopt het leven natuurlijk niet. Want niet alleen blijkt het kasteel niet zo stevig meer te zijn, zijn dorpsbewoners niet allemaal even hartelijk en moeten ook adellijke jongens in het leger.

Aardige boeken, niet diepgravend, niet heel bijzonder. Voor op het nachtkastje, want nare dromen krijg je er niet van.

Bewaren

Boek

Alleen de titel al trok me aan. En toen ik las waar het boek over zou gaan, was ik meteen om. Niet voor niks, want het leest als een trein.
Amanda heeft een winkeltje in vintagekleding in New York en krijgt een hele stapel oude kleding ter verkoop aangeboden. De oude vrouw die de kleding aanbiedt is niet erg spraakzaam en die japonnen zijn wel mooi, maar passen ze nou in haar winkeltje? Dan, als ze de kleding uitzoekt, ontdekt ze een dagboek. Dat moet ze wel lezen en dan beginnen geschiedenis en moderne tijd een beetje door elkaar te lopen. Niks in het leven is toevallig en beslissingen moeten op een bepaald moment genomen worden.
Je switcht van heden naar verleden en het oude New York herleeft. En eindelijk neemt ook Amanda een besluit. Heerlijk boek om bij weg te dromen…

Boek

Bruisend Amsterdam verlaten voor een boeiende baan als dierenarts in Ierland is een grote beslissing. Toch deed Liza het. Alleen maar mopshondjes en parkieten behandelen stond haar niet aan. Ze wilde het grotere werk, koeien, varkens, het echte werk waar ze voor gestudeerd had. Maar ja, in het kleine Ierse dorpje was het werk dan wel boeiend, de mannen waren dat allerminst. Toch is er één, die wel aantrekkelijk is. Woest aantrekkelijk zelfs. Maar zou die nou ook wel oog hebben voor die Nederlandse dierenarts? Het lijkt er niet op, maar dan gebeurt er iets wat alles op zijn kop zet.
Enkeltje Ierland van Charlotte de Monchy is een gezellig boek, aangenaam geschreven en met verrassende wendingen. Kopje thee, koekje erbij, opgekruld op de bank en lezen maar.

Boek

Damesdubbel van Julia van Zitteren.
Zomaar een gezellig boek. Over vrouwen, die het goed hebben. Over hun relaties en alleen zijn. Over hoe ze zich voelen, vermaken, verdrietig zijn, teleurgesteld. Over hun lichamelijke ongemakken. Ze kunnen financieel goed rondkomen, al zit er soms een kink in de kabel. Maar ze hebben elkaar, helpen en ondersteunen elkaar.
Elk seizoen trekken ze een weekend samen op. Ze kletsen urenlang, drinken liters wijn en genieten van het leven. Al trekt er soms een regenbui of storm voorbij.
Een leuk boek, met een lach en een traan. Met hilarische momenten, gezellige etentjes en rake one-liners. Soms heel herkenbaar, soms een beetje “over the top”. Geen hoogstaande literatuur, maar goed voor een paar gezellig uurtjes op de bank.

Bewaren

Annie M.G. Schmidt-dag

Ze is en blijft één van mijn favoriete Nederlandse schrijfsters en ik vind een speciale dag om haar te eren dan ook heel normaal. En hoe ik dat dan doe? Met een liedje over een klein lelijk eendje. Het plaatje werd in 1960 als reclame uitgegeven door Citroën. Tekst -natuurlijk- van Annie M.G. Schmidt en de muziek van Paul Chr. van Westering.

lelijke-eend

klik op de foto om het liedje te horen

Bewaren

Boek

Eva Vriend-De helpende hand. De gheschiedenis van de thuiszorg in Nederland, een interessant gegeven, maar soms wel een beetje droog. Alle politieke besluiten, wisselingen en gesteggel rondom de zorg in Nederland zijn niet te vermijden in een wetenschappelijk onderzoek. Maar daar ging het mij niet om. Ik wilde graag weten hoe de thuiszorg in Nederland was ontstaan, hoe het vroeger ging en hoe het beleefd werd. En gelukkig lees je dat ook in de verhalen van de verschillende geïnterviewde vrouwen.
Eva Vriend’s moeder was één van de eerste “gezinsverzorgsters” in Nederland. Maar kreeg later door ziekte te maken met diezelfde zorg, maar dan van de andere kant.
De opleiding, vaak in een internaat, was voor veel jonge vrouwen in de jaren 50 dé manier om de zorg voor jongere broertjes en zusjes te ontlopen. Het zorgen in een ander gezin was toch anders. Je taak was belangrijker, je had meer vrijheid. Gezinnen waar structuur ontbrak, moeder moest worden vervangen, het was veel en zwaar werk, maar voor de meeste vrouwen toch erg leuk. En wat een tijd brachten ze door in zo’n gezin, weken-, maandenlang. In de loop van de jaren verandert er een heleboel, niet in het minst omdat de kosten voor al die zorg de pan uit rezen. Tegenwoordig moeten gezinnen veel meer zelf oplossen. Thuiszorg is inmiddels verworden tot voornamelijk poetsen. Enkele dagen per week zorgen in één gezin is veranderd in elke dag bij meerdere gezinnen of ouderen klussen doen. Alles onder enorme tijdsdruk. Tijd voor een gezellig praatje, persoonlijke aandacht of bijsturen in het huishouden, het is er niet meer bij. Snel, snel, op naar de volgende cliënt….
Al met al toch een heel interessant boek. Ik kwam tot de conclusie dat het in het begin vrouwen zijn die de zorgtaken regelden, nu zijn het mannen die beoordelen hoe de hulp moet worden verleend. Vooral voordelig en efficiënt, maar met minder oog voor sociale aspecten en ten koste van de kwaliteit.

Boek

Leo kwam dit boek tegen in de bibliotheek en nam het mee. Niet om te lezen, maar vooral om even door te kijken en te genieten van de leuke tekeningen van Fiep Westendorp.
Altijd herkenbaar, altijd raak getroffen. Ik kan daar een hele tijd in bladeren. Op elke rechter pagina staat een grote tekening, op de linker wordt een detail herhaald met de naam van het detail eronder, in het Nederlands, Engels, Turks en Arabisch. Groot en klein, jong en oud kunnen hier hun kennis uitbreiden of bijspijkeren. En welke nationaliteit je ook hebt, welke taal je spreekt, je wordt er beslist allemaal vrolijk van.