Schoonheid

Een wandelvriendin vertelde over het Klein Profijt in Oud Beijerland. Daar wilde ik ook wel eens wandelen en dus reden we dit weekend daar naar toe.

Een niet al te groot, maar leuk stuk natuur aan de zuidkant van de Oude Maas. Met wandelknooppunten, dus de route kun je zelf uitstippelen.

Onderweg zag ik dit mooie kevertje. Die schoonheid is natuurlijk maar schijn, want hij zal met andere familieleden wel een heleboel schade aan bloemen en planten kunnen aanrichten.

Maar zo vlak voor mijn lens, knalrood tussen al het groen, was het een plaatje waard.

Bucketlist

Ik schreef al eens dat ik niet zo van een “bucketlist” ben. Maar voor Moederdag kreeg ik dit boek en ja, om die titel kan ik natuurlijk niet heen.

Een boek vol leuke bestemmingen, adresjes en dingen te doen in Nederland. Dat komt goed uit, want voorlopig houden we maar vakantie in ons eigen land. Dat is de consequentie van onze eigen keuze om geen Corona-vaccin te laten prikken.

Maar in Nederland blijven is beslist geen straf. Overal, zelfs heel dicht in je eigen buurt, zijn zat leuke dingen te doen, te zien of te beleven. Natuurlijk, die toeristen kwamen vroeger toch niet om dat het hier zo saai is.

De komende tijd gaan wij dus vaker op reis in Nederland.

Loslopen

Het gebied langs de pier in Hoek van Holland is natuurlijk niet alleen voor mensen een heerlijk stukje groen. Ook honden kunnen zich daar goed vermaken.

En als je dan los mag van de lijn, lekker hollen en snuffelen. Prima! En een grote boodschap achterlaten, tja dat kan ook gebeuren.

Maar dan ben je als baasje het haasje. Want je moet het wel opruimen.

Nou maar hopen dat hondje-lief niet tussen de stekelstruiken of brandnetels is gaan zitten. Want dan wordt het echt een nare klus om dat op te ruimen 😉

Eindelijk…!!

Trompenburg Arboretum is weer open! Gelukkig, want we misten onze regelmatige bezoeken daar.

Maar gisteren konden we er dan eindelijk weer naar toe. De kassa staat nu buiten en bij de in- en uitgang is duidelijk gemarkeerd. Gelukkig met mooie planten in potten en niet met van die afschuwelijk lelijke gele lijnen. Want die beginnen me op mijn zenuwen te werken.

Er waren nieuwe paden, nieuwe bruggetjes en ja, de natuur had zich niks gelegen laten liggen aan a die maatregelen. Die was gewoon haar gang gegaan.

Dus konden we genieten van een overdaad aan kleur, fris groen en vrolijk vogelgezang. We gaan gauw weer.

Mini-bieb

Je hebt heel kleine mini-biebjes, met maar een handvol boeken. Je hebt mensen die een prachtige kast buiten zetten, vol met overtollige boeken.

Maar deze meneer heeft wel het summum van een mini-bieb. Op wielen nog wel. En hij rijdt er al 10 jaar mee rond om kinderen een boek te brengen en wat met de mensen te praten.

Bron: BrightVibes NL via Facebook

Zijn driewieler heeft hij zelf verbouwd. Het is niet duidelijk of hij de boeken uitleent of weggeeft.

Maar zeker is dat hij overal een beetje vrolijkheid brengt. En kinderen aan het lezen zetten is niet alleen leuk, maar ook heel nuttig.

Nogmaals

Woodblok print by Toshi Yoshida

Nog een blog over fuchsia’s. Het lijken inmiddels een beetje ouderwetse planten te zijn, maar ik vind ze beeldschoon.

Geen wonder dan ook dat dit plaatje dat ik vond op Facebook me zo aantrok.

Het is een woodblock print van Toshi Yoshida. Hij zou te koop zijn, maar gaat ongetwijfeld mijn budget te boven. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik kan hem nu altijd bekijken op mijn blog en die fuchsia’s in de tuin zullen binnenkort wel welig bloeien.

En dan krijgen jullie die natuurlijk ook weer te zien.

Niet in trek

Na de IJsheiligen is het weer tijd om de potten in onze voortuin te beplanten.

Naast de bergingsdeur, in de schaduw van een muurtje en een welig tierende klimhortensia staan twee potten die ik altijd met fuchsia’s vul. De vorig jaar zo keurig overgehouden planten hebben helaas de winter dit keer niet overleefd. Dus op naar het tuincentrum voor nieuwe.

Normaal is dat geen probleem. Fuchsia’s vond ik er altijd in soorten, maten en kleuren. Maar dit jaar zocht ik me suf. Keek ik nou zo verkeerd? Maar nee, pas na goed zoeken vond ik een paar bakken met wat kleine planten.

Bron: Google Foto’s

Ik keek nog eens goed rond en realiseerde me dat het assortiment ineens heel anders geworden was. Blijkbaar is de klantenkring overgegaan op moestuinieren, want er was een uitgebreide keus aan kool, kruiden, sla en andere groenteplanten. Maar geen plek voor Fuchsia’s.

Ik vond uiteindelijk maar een paar planten. Die zullen dus flink moeten groeien om mijn plaatsje deze zomer op te fleuren.

Nieuw land

Het is niet iets wat men zich dagelijks realiseert, maar Nederland is in de afgelopen jaren groter geworden. Dat zie je goed als je in Hoek van Holland richting Noordzee kijkt. Moet je wel op het juiste punt staan, dus bij de pier. Want dan kijk je naar de Maasvlakte.

Niet meteen een stukje grond voor massa-toerisme. Geen liefelijk landschap, maar wel heel veel grote kranen. En containerschepen natuurlijk, die af en aan varen om geladen of gelost te worden.

Ik vind het indrukwekkend, zelfs op een bepaalde manier mooi. Maar tegelijkertijd ook een beetje beangstigend, dat mensenhanden dat allemaal maken kunnen.

Boekenhuisje

Het blijft leuk om ergens langs de weg zo’n mini-bieb te ontdekken.

Dit versierde exemplaar vond ik in Willemstad, bij leuke huisjes aan een gracht. Zoiets geeft nog eens extra sfeer aan een stadje.

Ik moet ook altijd kijken of ik iets van mijn gading zie. Maar om zo maar iets mee te nemen, vind ik ook een beetje brutaal. Ik kan er waarschijnlijk nooit iets terug-brengen. En dat is nou juist de bedoeling.

Maar het levert in ieder geval weer blogstof op. Ook leuk toch?

Gezond?

In de hal van het ziekenhuis zie ik een grote automaat, gevuld met lekkers en drankjes. Dat is niet onlogisch, want nu is er geen mogelijkheid is om iets te drinken of eten te halen. Zo’n automaat is geen overbodige luxe.

Maar wat zou ik het dan prettig vinden als er wat meer keus zou zijn. Niet tussen frisdrank, frisdrank en andere frisdrank. Maar tussen melk, yoghurt of frisdrank.

Net als met iets te eten. Niet alleen maar zoete of vette dingen. Maar ook de mogelijkheid om fruit te kunnen nemen.

Want we kunnen natuurlijk blijven roepen, dat we gezond moeten eten. Maar als er overal alleen maar keus is uit “niet al te gezonde” zaken, dan schiet het ook niet echt op.