Melk

Bron: Google foto’s / Schoolbank

In mijn schooltijd kregen we schoolmelk. Ik heb het maar heel kort gedronken.

Jesses, zo’n krat werd vlak bij de verwarming gezet en de melk was dus lauw als je het kreeg. Ik was sowieso een lastig etertje en lauwe melk… Brrr, niks voor mij!!!

De doppen van de melkflesjes werden verzameld voor de Missie of een ander doel. Mijn school was openbaar, dus gerelateerd aan een of andere religie…? Dat betwijfel ik nu.

Toen onze kinderen naar school gingen, kregen ze pakjes mee. Later kocht mijn zus leuke mini-thermosflessen. voor de jongens. Daar had ik een keer warme chocolademelk in gedaan. Einde verhaal, want de melk was zuur geworden en onze kinderen hoefden dus ook geen melk meer mee.

En nu vraag ik me af of de kinderen van nu nog wel wat drinken op school…?

Surfen

Ook sightseeing in je eigen stad is natuurlijk leuk. Afgelopen zondag gingen we op stap om te zien wat er zoal in mijn stad veranderd is.

Natuurlijk wilden we even gaan kijken bij RiF010, de nieuwe attractie midden in het centrum. Achter de Markthal is namelijk sinds kort een mogelijkheid om te surfen. Niet met van die metershoge golven als in Hawaii, maar toch. Golven ruim voldoende om na een beetje oefening over het water te kunnen surfen. Kleding en materiaal is te huur, er wordt instructie gegeven en dan… kun je los.

Nee, wij keken alleen. Was al spannend genoeg, want de ruimte is natuurlijk tamelijk beperkt. En als je een beetje surfen kunt, maak je al snel zo veel vaart, dat je goed moet opletten wil je niet tegen de betonnen wand aan botsen.

Er was behoorlijk wat belangstelling, ondanks de kosten. Voor 50 euro mag je drie golven mee. Maar ja, een reisje naar Portugal of Hawaii loopt tenslotte ook aardig in de papieren.

Het levert in elk geval heel veel leuke beelden op.

Kriebel

Bron: Facebook / Historic Photographs

Er zijn van die dingen, die het leven zeer onaangenaam kunnen maken. Niks ernstigs of bijzonders, maar uitermate vervelend. Zoals een kriebel aan je neus.

In het dagelijks leven geen probleem. Je wrijft even en dan is het voorbij. Maar hoe doe je dat dan als je een grote helm op hebt, zoals astronauten. Die zitten helemaal in hun ruimtepak, dus krabbelen is geen optie. Die helm zet je ook niet zomaar af….!

Maar voor (bijna) elk probleem is wel oplossing te vinden. Je moet er natuurlijk wel opkomen. Deze foto uit 1972 laat zien wat er op bedacht is.

Aan de binnenzijde van de helm werd op een strategische plek een stukje ruw klittenband (Velcron) geplakt. En daar kon de astronaut bij een kriebel zijn neus aan krabbelen. Simpel, maar toch heel ingenieus bedacht.

Hoe het verder moet, als hij ook nog gaat niesen…? Dat vertelt het verhaal niet!

Toevallig…

Nederlandse kentekens zijn saai, cijfers-letters in een soort van geheime volgorde. Er is wel wat uit te halen, maar voor mij is het abracadabra.

Bron: Facebook / Walter Lardenoit

Nee, dan in het buitenland. Op zich zijn dit al leuke nummerborden, maar naast elkaar wordt het regelrechte humor.

Zouden ze het afgesproken hebben of is het gewoon toevallig…?

Vervlogen tijden

Vorige week lag er een Spaans galjoen in de Veerhaven. Dat is was beslist iets wat we wilden zien.

Een prachtige replica van zo’n 17e eeuws schip. Destijds natuurlijk een enorm vaartuig, nu een wat klein scheepje. Tenminste in verhouding tot de enorme cruiseschepen die Rotterdam regelmatig aandoen.

Maar de schoonheid van zo’n schip is ongeëvenaard. Prachtig houtwerk, enorme masten en een wirwar van touwen en zeilen. Ik bewonder dan altijd het vakwerk van toen. Alles gemaakt met -in onze moderne ogen- primitief gereedschap en zonder computerberekeningen.

Hoe het voor de bemanning moet zijn geweest, vertelt het verhaal niet. Maar ik schat zo dat er weinig comfort aan boord is geweest in die vele eeuwen geleden.

We liepen heerlijk in de zon er naar toe, bekeken het schip uitgebreid van de buitenkant, maakten foto’s en wandelden verder.

Verandering

Bron: Google foto’s

Wie in 1829 een ritje door de Mojave-woestijn gemaakt zou hebben, kon zich niet voorstellen hoe dat gebied in een paar decennia zou veranderen.

De Mojave-woestijn was droog en onherbergzaam. Spaanse kolonisten ontdekten er een oase. Daar was water en er kon wat groeien. Ze noemden het “De Weides”. Toch bleef het gebied vooral nog bewoond door Palute-bevolking.

Maar na 1880 kwamen steeds meer Amerikaanse boeren hun geluk daar zoeken. Toen een spoorlijn werd aangelegd tussen Salt Lake City en Los Angeles ontstond er een handelspost. In 1905 werd Las Vegas officieel gesticht en in 1911 kreeg het stadsrechten.

Bron: Google foto’s

Na 1931, toen de Hoover-dam was aangelegd, explodeerde de bevolkingsgroei. En als amusement voor de vele werklui kwamen er casino’s. Las Vegas groeide uit tot de dichtstbevolkte Amerikaanse stad die in de 20e eeuw was gesticht.

Een stukje geschiedenis dat ik vond op de Kalender 2024 van het Historisch Nieuwsblad

Verpakking

Geen zakjes mayo, mosterd of hotelshampoo meer, heeft de EU besloten. Niet meteen, maar in 2030 moet het allemaal zijn beslag hebben.

Bron: Facebook

Dat het met verpakkingen de spuigaten uitloopt, is wel duidelijk. Prima dat er regels komen om al die verspilling aan materiaal een halt toe te roepen.

Maar ik verbaas me telkens weer welke slimpie dan zoiets bedenkt. Plastic bestek in de ban. Nu hebben we bestek van hout of bamboe. Apart in plastic (?) verpakt, dat dan weer wel. Wat is de winst?

En hebben we al een oplossing voor al die koffiecups, de eenpersoons plastic zuigpakjes (met plastic dopjes) voor yoghurt, appelmoes en weet ik veel nog meer? Verminder je daarmee de plastic afvalberg? Wie het weet, mag het zeggen.

Handig

BussyBessy vroeg om handige tips. Handigheidjes die we regelmatig gebruiken om ons werk in huis en tuin of gewoon, ons dagelijks leven, gemakkelijker te maken. Tips, die wil ik altijd wel. Ik verzamel ze vooral via Instagram, maar ook via Pinterest.

Niet alles is altijd even handig, duidelijk of direct toepasbaar. Maar deze tip leek me zeker het onthouden waard. Want wie weleens gordijnen heeft genaaid, weet dat het op patroon leggen zeker niet eenvoudig is.

Bij stoffen met een groot patroon staan aan de rand altijd allerlei kleurencirkels en informatie over de soort stof. Die rand komt in de naad en zie je dus niet. Maar is wel uitermate handig bij het uitmeten van de patronen. Ik krijg dat verhaal niet duidelijk verteld, maar de link naar het filmpje van Kott.Soft.Furnishings op Instagram maakt het wel veel duidelijker.

Spreekwoord

De koprol is een spelletje van het AD, waaraan je als abonnee digitaal aan mee kunt doen, maar ook wanneer je een account aanmaakt.

Er staan veel spelletjes op de site van de krant. Woordspelletjes, rekenspelletjes maar ook nog andere. Ik ben van de taalspelletjes en doe dus aan meerdere mee.  Niks te winnen, maar gewoon voor de lol.

Voorbeeld van Google

In de koprol staan spreekwoorden verborgen. Een diagram waar je door heen moet rollen. Er komen natuurlijk heel veel bekende spreekwoorden langs. Maar sommige ken ik helemaal niet en dan wordt dat rollen door die lettermassa nog best lastig. Zoals deze:

  • Met iemand spelen als de kat met de muis.
  • Koffen en smakken zijn waterbakken.
  • De haring hangt aan zijn eigen kieuwen.

Leuk om ze te vinden, leuk om de betekenis uit te zoeken. En voor mij een lekker begin van de dag.

Mimicry

Wie dit vindt op de vensterbank in de tuin zal het in eerste instantie willen wegvegen. Waarschijnlijk een weggewaaid takje of zo. Weg met die rommel…

En dan schrik je, want het beweegt en fladdert weg.

In dit geval van de Wapendrager, een nachtvlindersoort.

Mimicry heet dat. De natuur die zich verschuilt in een heel ander vorm. De natuur zet ons vaak voor grote raadselen en weet zich op fenomenale wijze te vermommen.

Het beestje zat niet in onze tuin, maar werd een paar dagen geleden gespot door Rob Rijkers. Hij zette de foto’s op Facebook.