Category Archives: Fotografie

allerlei foto’s (eventueel met tekst erbij)

Niet te geloven

Posted on by
Bron: Google foto’s

We kijken nog wel eens naar een DVD van Fawlty towers. In een van die afleveringen gaat een gast ’s nachts dood.

Maar dat ontgaat de hotelbaas als hij het ontbijt komt brengen. Het kamermeisje ontdekt het omdat zij nog wat melk gaat brengen. En dan ontstaan er natuurlijk allerlei dolkomische verwikkelingen en wordt er driftig gesleept met de dode man, raken andere hotelgasten totaal in de war.

Het is geen subtiele humor. Maar de hilarische situaties waarin hotelbaas Fawlty, ober Manuel en alle anderen verzeild raken, zorgen voor onbedaarlijke lachbuien.

Je denkt dat zoiets alleen maar in tv-serie kan voorkomen. Te veel “over the top”, te veel fantasie. Zoiets gebeurt niet in het dagelijks leven.

Maar dan lees je ’s morgens dit artikel, waarin staat dat een man 4 dagen lang onopgemerkt dood op een spoed-ic lag. Het is toch niet te geloven.

Je zult er nu nog opgenomen moeten worden. Dan twijfel je toch aan de oplettendheid van het personeel…

Maar goed, het was in Engeland, dus zo snel komen we daar niet in het ziekenhuis terecht.

Recept

Posted on by

Hoewel ik heel graag kook, laat ik sommige groentes vaak in de schappen liggen. Aubergine is zoiets. Ze glanzen me vaak tegemoet, lijken perfect te kunnen optreden in heerlijk schotels. Maar toch, vaak kopen doe ik ze niet.

Maar een bericht dat het wel heel lekkere en ook gezonde groente is, liet me besluiten om er ook weer eens eentje in mijn wagentje te leggen. Thuis verdween hij in de groentela en pas na enkele dagen realiseerde ik me dat er nu toch wel iets mee gedaan moest worden.

Start het filmpje met deze link

Tablet erbij, internet op en zo kwam ik terecht bij dit filmpje. Een maaltijd, bereid door Rudolph van Veen, al lange tijd mijn favoriete kok. Dat moest wel lekker zijn.

En dat was het niet alleen, het was ook nog eens super eenvoudig. Een met bakpapier beklede bakplaat beleggen met schijfjes aubergine, rode ui in smalle reepjes erop en bestrooien met een flinke lepel ras-el-hanout en een ferme scheut olijfolie. Een kwartiertje (of iets meer) in de oven, Italiaans spek erover en nog even terug in de oven. Dat spek had ik niet in huis, maar een restje mozarella smaakte ook en zo bleef het ook nog een een vegetarische maaltijd.

Erbij tomaten couscous. Ook al zo simpel, want eigenlijk gewelde couscous ombakken met wat knoflook en tomaten.

Ik kan het aanraden. Aubergine komt beslist vaker op het menu!

Onderwater

Posted on by

Je moet goed omhoog kijken, maar dan zie je deze muurschildering van Roza Dzhakova op een van de flats in de wijk. De lijn geeft aan hoe hoog de zeespiegel is en dus hoe laag wij hier wonen.

Of dat een beangstigend idee is? Tja, eerlijk gezegd zijn wij er niet altijd mee bezig. Woon je op een berg, kun je er af vallen. Woon je in de buurt van een vulkaan, kun je overspoeld worden door lava en as. Er zijn op de wereld genoeg plekken waar je risico lopen kunt.

Ik woon al mijn hele leven in Rotterdam en inmiddels ruim 50 jaar in Ommoord. Alles went, zal ik maar zeggen…. 😉

Klein

Posted on by

In een groot huis stapelen de spullen zich gemakkelijk op. Wie kleiner gaat wonen, moet natuurlijk ontspullen en sommigen kunnen dat heel goed.

Maar wat zou je over houden als je moest gaan wonen in een huis van 13 vierkante meter? En het toch nog enigszins gezellig te houden? Ik denk dat je dan wel bijna alles moet wegdoen.

Kijk, dit is zo’n huisje, in Londen. Ik vind het eigenlijk wel heel acceptabel en opvallend ruim. Als het bed overdag is opgeklapt zou je er nog wel eens kunnen dansen 😉

Maar waar ik dan vooral naar kijk is hoe mensen hun meubels een tweede of zelfs wel een derde functie geven. In- of uitklapbaar, te verlengen of te verkleinen. Zo ingenieus.

Vakantieherinnering

Posted on by

Onze reislust is in de loop der tijd een beetje uitgeblust en door de C-maatregelen tot een minimum gedaald.

Niet dat we niet meer weggaan, maar verre reizen laten we maar voor de wat jongeren onder ons. Maar dan zijn er natuurlijk nog wel de foto’s en herinneringen waar we uit kunnen putten. En dat is minstens even leuk!

Dus zocht ik in ons fotoarchief en kwam terecht in Vietnam, dat we in 2001 bezochten. De foto’s maakten we toen nog met een analoge camera. Toppunt van techniek was dat je bij thuiskomst alles digitaal kon laten overzetten.

Wij keken onze ogen uit naar de kleurige kledij van de mensen in het noorden, in de omgeving van Sapa. Maar zij waren weer nieuwsgierig hoe wij er uit zouden zien.

En ik zou nu wel even om een hoekje willen kijken hoe het nu met deze mensen gaat.

De komende weken laat ik nog meer reisfoto’s zien.

Digitaal

Posted on by

Een digibeet zijn Leo en ik totaal niet. Dagelijks zitten we wel even achter de computer. Maar toch zijn we niet zo enthousiast over de verregaande digitalisering van alles.

Bron: Google foto’s

Vroeger was onze administratie een simpel mandje, waar alles in gemikt werd. Nu loopt vrijwel alles via de computer en zien we een overvolle stroom e-mails. Overal moet je inloggen, een wachtwoord of code opgeven. We hebben er wel een trucje voor, maar toch.

Van belasting tot nieuwsbrieven, kaartjes voor theater of museum, handleidingen, kortom te veel om op te noemen, gaat inmiddels via internet. Geef mij maar een gewoon papieren kaartje in plaats van zo’n pdf documentje op je telefoon.

En zelfs als je buiten bent, stuit je al snel op digitale hindernissen. Al meermalen stonden we in een parkeergarage voor een automaat met een zeer klantonvriendelijke bediening. Kaartje erin, bedrag gezien en betalen. Ja, met je bankkaart. Maar waar die in moet…..? Een schermpje zo klein dat je er een leesbril bij nodig hebt en instructies in het Engels.

En verderop staat dan vaak ook iemand een beetje te hannesen. Nee, handig vinden we het niet altijd. Zucht……

Grappig

Posted on by

Vandaag is hét de dag om een grap uit te halen. Een leuke grap natuurlijk, geen grap waar mensen van schrikken. Geen grap die een ander benadeelt. Gewoon, iets waar je op zijn minst toch om moet glimlachen. Maar schateren zou nog beter zijn.

Hou ik vandaag iemand voor het lapje? Misschien…? Maar ik kijk ook even terug, want ik zocht op internet naar bijzondere 1-aprilgrappen. En dat viel nog niet mee.

Bron: Google foto’s / AD

Maar de grap van Edo van Tetterode in 1962 was wel heel erg leuk gevonden. Hij vond op het strand van Zandvoort een aangespoeld beeld van het Paaseiland.

Dat hij het beeld zelf gemaakt en neergelegd had, bleek natuurlijk pas later. Maar toen waren er al duizenden mensen en nationale en internationale pers op afgekomen. Het beeld staat nog steeds in de tuin van zijn zoon.

Edo was blijkbaar een echte grappenmaker, want hij maakte ook al eens wereldkundig dat er oesters met gouden munten afkomstig uit een scheepswrak aanspoelden. En ook daar tuinden heel veel mensen in.

Misschien is er ook dit jaar wel weer een vrolijke en creatieve geest met een stunt van jewelste. Tussen al het sombere nieuws van de laatste tijd zou dat wel weer eens mogen 😉

Kleurig

Posted on by

Vorige week had ik niet veel inspiratie. Geen idee waar het aan lag, maar gewoon geen zin om te bloggen.

Nu is bloggen vooral iets voor mijn plezier, dus nam ik een tijdje vrij-af. Maar ik ben wel van plan om het bloggen weer op te nemen. Voor vandaag doe ik dat met een foto van de drijvende markt in Bangkok.
De foto kwam een paar keer tevoorschijn bij het opstarten van de computer. Ik heb hem dus niet zelf gemaakt, sterker ik was nog nooit in Thailand. Maar omdat plaatjes meer zeggen dan een mens kan vertellen, plaats hem toch.

Het lijkt me een vrolijk en kleurrijk begin van de dag.

Bron: Google foto’s

Herhaling

Posted on by

Elk jaar rond deze tijd maak ik een foto van deze bomen. Ze staan in een rustig hoekje bij een flat en ik zie ze regelmatig, want ik ga daar in de buurt naar de kapper.

Elk jaar weer vertellen de bloesems van deze bomen dat het toch heus weer voorjaar, zomer en nou ja, dat weten jullie wel… De tijd gaat langzaamaan verder en de natuur laat zich geen wetten voorschrijven over hoe en wat. Die gaat rustig zijn gang met uitbotten, bloeien en vrucht dragen.

Het is zo voorspellend, dat je zou denken dat het saai is. Maar dat is het zeker niet. Het vormt een geruststellend gegeven in een nogal warrige wereld. Net als het dag- en nachtritme, het ruisen van de zee in eb en vloed.

Want wat we ook bedenken, wat er ook nog komen gaat, de natuur blijft.

Vrolijk

Posted on by
Maker: Wayne Thiebaud / Licensed by VAGA at ARS, New York | 
Bronvermelding: Katherine Du Tiel

Men zegt dat lezen je kijk op de wereld verrijkt. Niet dat alles wat ik lees in boek of tijdschrift, krant met nou zo vrolijk maakt. Maar het leert me wel om mijn kennis op te frissen.

Neem nou dit schilderij van Wayne Thiebaud. Van deze schilder had ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord, laat staan iets gezien. Maar zijn naam kwam ik tegen in een boek en dan ga ik op zoek naar zo’n figuur. In dat boek ben ik nog niet veel verder, maar dat geeft niet.

Want de schilderijen die Thiebaud die ik op internet ontdekte, geven me nu al een heel vrolijk gevoel. Er is een stoet aan taarten, lolly’s en ijshoorntjes te vinden. Er zijn ook scènes uit het dagelijks leven, maar die boeien me niet zo erg. Juist al dat eten ziet er zo lekker en vrolijk uit. Daar word ik gewoon blij van.