Zoveel kleuren groen

Al veel vaker was ik verbaasd over de vele kleuren die er in de natuur te vinden zijn. Je kunt natuurlijk eenvoudig zeggen dat de bomen groen zijn, maar als je beter kijkt, ontdek je dat er wel honderden kleuren groen bestaan. Licht- en donkergroen, zachtgroen, groenblauw, groengrijs, felgroen….

En dat is dan nog maar één kleur. In het voorjaar zie je de bomen veranderen, wordt het groen donkerder, verkleurt en in de herfst is het helemaal één bont kleurenfeest.

Ik was niet alleen verbaasd over al die groentinten, ik probeerde dat heel vaak -maar tevergeefs- op een foto vast te leggen. Maar hoe goed de huidige technologie ook is, mijn mensenogen zien toch net andere nuances of ervaren de kleuren in het echt op een andere manier. Of misschien legt mijn geest er wel een soort van “mooimaak” filter er over heen.

Dit plekje (In Trompenburg Arboretum, Rotterdam) is er zo een, waar ik eindeloos naar alle tinten groen kan kijken.

Nou ja, hoe dan ook, ik kan met heel veel plezier me laten overweldigen door de vele kleuren van de natuur.

Goeie tip

Toen ik deze week wat foto’s van de Kralingse Plas liet zien, kreeg ik van Marthy de tip om één van die foto’s te gebruiken voor weer eens een andere kopfoto.

De oude foto was al een tijdje in gebruik, dus ik vond het een goeie tip. Zo’n kopfoto kun je regelmatig verwisselen. Ik heb daar al vaker over nagedacht, maar dan verschoof dat plannetje weer naar de achtergrond en werd het vergeten. Niet deze keer dus.

Dit is de foto waar het om draaide. Klein een stuk minder aandacht-trekkend dan zo groot boven het blog. Al moest er wel wat aan bijgesneden worden.

En nou ben ik benieuwd wat men er van vindt……?

Update:
Tja, bij nader inzien kan ik alleen maar beamen dat die horizon scheef zat, al was het mij (nog) niet zo opgevallen. Inmiddels heb ik hem bijgewerkt. Bedankt voor jullie commentaar.

Nog meer wandelen

Vorige week was het was toch veel te mooi weer om binnen te blijven? Het leek soms wel zomer. Dus spraken de Ganzen af om een rondje Kralingse Plas te doen.

Dat betekende dat we iets vroeger weggingen, de metro naar Kralingen namen en daar in kordate pas naar de Kralingse Plas liepen. Met onderweg natuurlijk regelmatig een korte fotostop voor de heerlijke herfstkleuren.

Halverwege even een rustmoment om bij te praten, koffie te drinken en sanitaire stops in te lassen. Wat valt er verder nog aan toe te voegen dan wat foto’s van onze gezellige wandelochtend?

Wandelen

Die heerlijke zomerse temperaturen, de zon, het hield nog niet op. Alle plannen voor zaterdag werden even opzij gezet en veranderd voor een wandeling naar Trompenburg Arboretum.

Ook daar naar toe is de metro de beste keuze. Dan een gezellig loopje door een fijne en mooie wijk, waar ook altijd van alles te zien is.

Bij Trompenburg was het redelijk druk, er stond zelfs een rij voor de kassa. Maar gelukkig is er zo veel ruimte, dat je toch heerlijk rustig kunt wandelen. Bij de volière was er zelfs nog plaats genoeg in de zon. Voor ons was het zelfs lastiger om wakker en alert te blijven dan zachtjes aan weg te soezen 😉

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Echt Rotterdams van de week, dit maal. Met The Amazing Stroopwafels in Terug naar jou, een ode aan de Maastunnel. Echt Rotterdamser wordt het niet meer!

Als de clip niet start, dit is de link

Strand

In Rotterdam lopen op het ogenblik een heel aantal bouwprojecten. En één van die projecten is de ontwikkeling van de Rijnhaven. Een deel daarvan heb ik al eens laten zien.

Een deel van de Rijnhaven is inmiddels gedempt. Dat stuk, achter het Luxor theater, ligt al een tijdje braak. Tijdens de Havendagen 2024 was het mogelijk daar een kijkje te nemen en te zien hoe het “strand” erbij ligt. Nou ja, wie veel fantasie heeft kan er misschien iets van maken, maar vooralsnog is het niet veel soeps.

Verderop konden we maquettes bekijken en zien hoe dat gebied in de toekomst ontwikkeld zal worden. Er wordt op dit moment vooral heel veel nadruk gelegd op dat strand en het park dat er zal komen. Maar het allergrootste deel wordt het land toch bebouwd met enorme wolkenkrabbers.

Nou weet ik niet of die architecten juist inschatten hoe groot zo’n stuk land is. Maar als al die hoogbouw er uiteindelijk staat, blijft er maar een miniem stuk over voor strand en park.

Oké goed, alle stukken groen en recreatie zijn mooi meegenomen. Maar wie denkt dat je in dat toekomstige park lekker kunt wandelen….? Een ommetje, meer is er, schat ik, niet mogelijk. Zo’n filmpje is mooi, maar de werkelijkheid moeten we nog zien te verwezenlijken.

Als de clip niet start, dit is de link

Havendagen

Lag vroeger de reclame voor de Rotterdamse havendagen al wekenlang bij de Appie of elders in de stad, dit jaar waren de vooraankondigingen maar mondjesmaat. O, er was voldoende berichtgeving, maar een beetje verborgen, alles digitaal… Bespaart papier, spaart het milieu, zullen we maar denken.

In voorgaande jaren hebben we vaak allerlei excursies geboekt. Dit keer gingen we op de bonnefooi en lieten we de busreisjes en zo maar voor wat ze waren. Het was mooi weer en we gingen gewoon sfeer proeven. Met het OV naar de stad en dan lopen en zien waar we wat we tegenkwamen.

We liepen richting het Maritiem Museum en daar achter op de Schiedamsedijk was van alles te zien, te horen, te ruiken en te proeven. Het was druk, maar gezellig druk. Geen duwende menigte, wel heerlijk kuierende mensen. Er waren oude ambachten (altijd en nog steeds leuk), informatie over scheepsbouw en andere maritieme zaken. Alles afgewisseld met een bigband die pittige muziek liet horen of een Shantykoor voor de couleur locale.

We liepen verder, bekeken vanaf de Erasmusbrug het nog altijd drukke scheepvaartverkeer, aangevuld met roeiboten, speedboten en patrouillerende politievaartuigen.

Waterpret

Een komische film,over een 93-jarige die zich geen oor aan liet naaien, dat wilden we zien. Dus gingen we naar Thelma. Inderdaad een leuke film, beetje erg Amerikaans, tikkie overdreven, maar goed voor een gezellige middag.

Maar eigenlijk gingen we vooral naar LantarenVenster omdat die bioscoop aan de Rijnhaven ligt. Want in de Rijnhaven ligt tegenover het bios-terras een piepklein kunstmatig eiland in het water. Er is een loopbrug en sinds enige tijd wordt dat eiland vooral bezocht door zonaanbidders, wandelaars en lunch-opeters. En je kunt er nu dus sinds kort ook zwemmen.

Nee joh, wij hadden natuurlijk geen zwemkleding bij ons. Waren ook niet van plan om te gaan zwemmen. Veel te hoog, veel te nat. Ook veel te koud ondanks de tropische temperatuur. Maar kijken naar de zwemmers en zwemsters was al een waar genoegen.

Jonge mannen, fraai gespierd, hielden schijngevechten met elkaar en sprongen te pas en te onpas in het water. Er werd gelachen, geroepen en de sfeer was heerlijk zomers.

Wij namen plaats op een van de banken aan de rand van het water, bestelden iets lekkers te drinken en genoten, zomaar in eigen stad, van een perfecte zomermiddag.

Surfen

Ook sightseeing in je eigen stad is natuurlijk leuk. Afgelopen zondag gingen we op stap om te zien wat er zoal in mijn stad veranderd is.

Natuurlijk wilden we even gaan kijken bij RiF010, de nieuwe attractie midden in het centrum. Achter de Markthal is namelijk sinds kort een mogelijkheid om te surfen. Niet met van die metershoge golven als in Hawaii, maar toch. Golven ruim voldoende om na een beetje oefening over het water te kunnen surfen. Kleding en materiaal is te huur, er wordt instructie gegeven en dan… kun je los.

Nee, wij keken alleen. Was al spannend genoeg, want de ruimte is natuurlijk tamelijk beperkt. En als je een beetje surfen kunt, maak je al snel zo veel vaart, dat je goed moet opletten wil je niet tegen de betonnen wand aan botsen.

Er was behoorlijk wat belangstelling, ondanks de kosten. Voor 50 euro mag je drie golven mee. Maar ja, een reisje naar Portugal of Hawaii loopt tenslotte ook aardig in de papieren.

Het levert in elk geval heel veel leuke beelden op.

Vervlogen tijden

Vorige week lag er een Spaans galjoen in de Veerhaven. Dat is was beslist iets wat we wilden zien.

Een prachtige replica van zo’n 17e eeuws schip. Destijds natuurlijk een enorm vaartuig, nu een wat klein scheepje. Tenminste in verhouding tot de enorme cruiseschepen die Rotterdam regelmatig aandoen.

Maar de schoonheid van zo’n schip is ongeëvenaard. Prachtig houtwerk, enorme masten en een wirwar van touwen en zeilen. Ik bewonder dan altijd het vakwerk van toen. Alles gemaakt met -in onze moderne ogen- primitief gereedschap en zonder computerberekeningen.

Hoe het voor de bemanning moet zijn geweest, vertelt het verhaal niet. Maar ik schat zo dat er weinig comfort aan boord is geweest in die vele eeuwen geleden.

We liepen heerlijk in de zon er naar toe, bekeken het schip uitgebreid van de buitenkant, maakten foto’s en wandelden verder.