Category Archives: foto’s van anderen

Monument

Posted on by

De foto hieronder lijkt een beetje vreemd en dat klopt ook wel. Het is Rotterdam, maar ook weer niet, want deze foto werd genomen in Miniworld Rotterdam.

Het monument dat hier zo pront op de voorgrond staat, stond eens in Rotterdam. Het maande de Rotterdammers aan de slag te gaan, na het grote bombardement op 14 mei 1940.

Rotterdam heeft er geen gras over laten groeien en begon meteen aan de herbouw. En passant kwam men tot de ontdekking dat er nog wel meer gesloopt en herbouwd kon worden. Het resultaat is na bijna 85 jaar dan ook spectaculair te noemen.

Ook het grote monument had uiteindelijk zijn taak volbracht en viel ten prooi aan de slopershamer. We kunnen natuurlijk niet stil blijven staan bij alle narigheid. Maar in Miniworld Rotterdam is nog wel ruimte en daar kan het dus nog bekeken worden.

Mooi onderwerp voor mijn blog op deze 14e mei, niet dan…?

Recept van de maand

Posted on by

Blogster Elisabeth lanceerde het idee voor een maandelijkse receptenronde. Dit is mijn bijdrage voor deze maand.

Dit keer een heel simpele maar ook heel lekkere salade. Het recept las ik bij Laura van It’s a food life, van wie ook de foto is.

Bron: Laura/ It’s a foodlife

Ingrediënten:
4 gekookte bietjes
1 appel
12 walnoten
150 gram feta
blaadjes verse munt
balsamicoazijn

En zo maak je het:
Snijd de bietjes en appel in dobbelsteentjes,
hak de walnoten grof en brokkel de feta.
Snijdt de munt in smalle reepjes.
Mix alle ingrediënten door elkaar en giet er balsamicoazijn over naar smaak. 

Ik gebruikte een pakje gekookte bietjes uit de super, maar moestuiniers koken natuurlijk zelf bietjes uit eigen tuin.

Andere deelnemers zijn:

GerJanne – Ger – Dini – Marthy – Ilse – 
Marjan – Conny – Toos – Anita – Akkelien – 
Miriam – Mieke– Willy – Sylvia – Janny

En nog zo’n dag

Posted on by

Het was lange tijd in de pen geweest en verzet, maar dan was het er toch van gekomen. Maandagochtend nam ik de trein om samen met Bettie van Bertiebo een dagje Amsterdam te doen.

Vast omlijnde plannen waren er niet, we zouden wel zien. En zo gebeurde het ook. Eerst koffie, dan naar de Noordermarkt. Heerlijk weer, gezellige kramen met oud en nieuw, lampen, knopen, kleding en kleurrijke figuren zoals je alleen in Amsterdam lijkt aan te treffen.

We zochten tussen alle spullen, vonden van alles en kochten zelfs wat. Bettie scoorde een origineel cadeautje voor een familielid, ik maakte mijn laatste muntgeld op aan een sjaal. Die bij thuiskomst prefect bleek te passen bij een trui.

Na de broodjeslunch liepen we naar de Westergasfabriek. Daar lieten we ons immersief omgeven door Fabrique des Lumières. Ik had er wel vagelijk van gehoord, maar wist niet wat ik me moest voorstellen. Dat bleek een geheel nieuwe ervaring te zijn.

Allereerst had ik het gevoel dat we volkomen oplosten in de donkerte van de zaal. Het scheelde maar een haar of ik was gestruikeld over een persoon, die gelukkig hintte dat we toch wel een mobiel hadden. Zo hadden we een beetje licht in de volkomen duisternis….

Bron: https://www.fabrique-lumieres.com/nl

Daarna lieten we ons drijven op de beelden, de muziek, de ervaring van compleet en totaal omgeven te zijn door enorme kunstwerken. Werkelijk een geheel nieuwe ervaring. Ik maakte wel twee of drie foto’s, maar die gaven niet weer wat er te beleven is.

We liepen terug richting centrum, dronken nog wat en stonden om de haverklap stil om foto’s te maken. We hebben tenslotte allebei een blog om te vullen…!

Na een lekkere maaltijd sloten we deze dag af met meer dan 15.000 stappen op de teller. Het was in alle opzichten een dag met een gouden randje.

Boekenkast

Posted on by
Bron: Facebook / http://Bohem Style Every Where

Zag je vroeger vrijwel iedereen lezen in de tram , bus of metro, tegenwoordig kijkt iedereen op zijn kleine scherm. Ach ja, is ook veel gemakkelijker, lichter en handzamer….

Maar een boek, daar kan toch niks tegenop. Het gevoel, de geur, de opmaak en misschien wel de afbeeldingen die erin staan… het maakt het tot een heel speciaal soort voorwerp.

En waar laat je die boeken? In de boekenkast. Ik kan me niet voorstellen dat er een huiskamer is zonder boekenkast, maar het schijnt dat juist dié kasten steeds meer en meer uit ons interieur verdwijnen.

Jammer, want het in ieder geval kun je over boeken en lezen eindeloos praten. En hoe leuk om te kijken welke boeken er bij een wat vage kennis in die boekenkast staan. Lezen ze de top 10 van dat moment, liggen er boeken te verstoffen of blijkt er een bijzondere hobby waarover tientallen werken te vinden zijn….

En als je dan ook nog zo’n knus hoekje hebt, dan lijkt me het geluk compleet.

Flaneren

Posted on by

Vandaag is het in Londen (en misschien ook wel in andere steden, maar zover gaat mijn informatie niet) flaneerdag. Dan vindt in Londen de “Grand Flaneur Walk” plaats.

Hopelijk is het mooi weer, een beetje zonnig en niet al te koud. Want flaneren doe je als rechtgeaarde dandy in een keurige blazer, (club)dasje om en wandelstok in de hand. Natuurlijk is je snor bijgeknipt, opgepunt en glanzend, zit je haar keurig en draag je een hoed of zo’n typisch Engelse pet.

In Engeland en vooral in Londen kun je nog wel eens figuren tegen het lijf lopen die zich als Dandy manifesteren. Nederlandse mannen zie ik zo gauw niet in die rol.

Trouwens dames flaneren mee. In kleurige japonnen, een parasol tegen de felle zon. Hoeden in soorten en maten sieren hun hoofden. En geen sneakers natuurlijk, maar mooie, glanzende pumps aan hun voeten.

Wat zou het leuk zijn om vandaag in Londen te kunnen zijn. Zittend op een bankje, kijken naar al die kleurige en tikkeltje excentriek geklede vrouwen en mannen, die natuurlijk voor alle dames hun hoed afnemen.

Het lijkt me een echt Engels fenomeen, waar ik beslist vrolijk van zou worden.

Kracht

Posted on by
Bron: Facebook / Home Garden

Het is niet voor de eerste keer dat ik me verwonder over de oerkracht van de natuur. Kijk nou eens naar dit viooltje. Het piept zomaar tussen de cementen voegen van een muur uit.

Daar is een keer een zaadje ingewaaid, kreeg worteltjes en wurmde zich tussen de stenen.

Tot zover lijkt me dat een logische gang van zaken. Maar dat het dan verder groeit, blaadjes krijgt en zelfs bloeit…. Daar kan ik niet over uit.

Want er komt geen brute kracht aan te pas. Zachtjes, maar gestaag groeide het verder. Door niks en niemand tegen te houden.

En wij mensen denken dat we de natuur kunnen regelen, temmen, veranderen, beïnvloeden…. Wie denken we wel wie we zijn…..?

Over lijken

Posted on by
Bron: Google foto’s / DPG Media

Dit artikel in de DPG-bladen maakte me deze week terstond misselijk.

De tot nu toe bijna doodgezwegen oversterfte sinds 2022 komt dan toch eindelijk in de reguliere media aan bod. Maar wat schrijft men dan?

Niet dat het nog steeds grondig onderzocht moet worden, noch wat er mogelijk een oorzaak van zou kunnen zijn.

Nee, elk nadeel heeft zijn VOORDEEL want die oversterfte levert de staat een heleboel geld op. En dat is prima! Dan kunnen we daar dus andere dingen van doen. Wat een walgelijk journalistiek niveau.

Geen woord, geen gedachte voor de vele slachtoffers -en dat zijn niet alleen ouderen- maar een bijna juichend bericht dat de overheid zoveel geld in kas kan houden. Een deel van het geld is al uitgegeven, waardoor de begroting kloppend werd gemaakt. Fijn joh, zoveel mensen minder….! Opgeruimd staat netjes.

Bah, dat vind ik nou riooljournalistiek.

Handig

Posted on by
Bron: Facebook

Op Facebook zag ik een filmpje dat was opgenomen in een huis uit 1928. Sommige dingen waren intussen niet meer zo heel bij de tijd, want er komt geen melkman meer aan de deur.

En wat moet je met een telefoonmeubel met ruimte voor telefoonboeken? Volkomen achterhaald toch? Al is een meubel met een zitje, zodat je ongestoord kunt bellen, best een uitkomst.

Ook al bellen velen tegenwoordig al lopend in de stad 😉

Maar er waren ook handigheidjes die in 2024 niet zouden misstaan. Zo’n strijkplank, met mouwenplankje, past naadloos in ons huis en dat handige klepje daar vlakbij…..

Affijn, je kunt zelf kijken of jullie het ook zo handig vinden.

Klik op de link in het onderschrift om het filmpje te bekijken.

Film

Posted on by
Bron: Google foto’s

Op Netflix zag ik de film “Three identical strangers”, over een eeneiige drieling, die na hun geboorte uit elkaar werden gehaald en bij drie verschillende gezinnen werden opgevoed.

Het begint op de universiteit, waar de een (Bobby) onthaald wordt als een bekende. Pas als iemand hem meeneemt naar Eddy, lijkt het alsof hij in een spiegel kijkt. Als blijkt dat ze alle twee op dezelfde datum in dezelfde plaats geboren zijn, weten ze dat ze een tweeling zijn.

Het verhaal wordt opgenomen door een krant en dan blijkt er nog een derde te zijn, David. Het is het begin van een voor hun doldwaze tijd, waarin de drie proberen hun plek in het leven te vinden.

Maar er wordt ook gezocht naar het waarom van hun gescheiden opvoeding. En dan blijkt dat er een nooit gepubliceerd onderzoek te zijn geweest. Het brengt hun levens in verwarring. En niet alleen hun eigen levens, ook de levens van hun ouders. Want veel van wat er in hun kindertijd gebeurde, krijgt een heel andere lading.

Het is een waar gebeurd verhaal, typisch Amerikaans verfilmd. Een bizarre gebeurtenis, waar ik toch met veel genoegen naar heb gekeken.

Mooi

Posted on by
Bron: Instagram / Artgalleryvoute
Joop Polder: Tramstation (Olieverf op doek, 100 x 80 cm.)

Kunst is om naar te kijken en te genieten. Waarom je iets mooi vindt, is voor iedereen weer anders.

Dit vind ik een mooi schilderij, qua sfeer, de helderheid en het gevoel te kijken naar een droomwereld. Ik ben in goed gezelschap, want zowel de koning als prinses Beatrix hebben werk van de schilder in hun privé collectie.

Natuurlijk doe ik het wat eenvoudiger, met een gekopieerde instagramfoto op mijn blog. Ook dan kijk ik er telkens weer met heel veel plezier naar.