Teruggevonden

Gek, dat sommige beelden zo blijven intrigeren. Zoals die melkwinkel op de Oude Binnenweg in Rotterdam, waar ik al eerder over schreef. Rotterdam heeft niet zoveel oude gebouwen meer, zeker niet in het centrum. Misschien komt het daardoor.
In ieder geval weet ik nu dat die winkel er al was, toen mijn moeder een klein meisje was. Dat maak ik op uit deze foto, die dan wel niet gedateerd is, maar waarvan ik denk dat ie zo rond 1910 gemaakt is. Dit soort kleding herken ik van oude foto’s. Eén van die kinderen zou zo maar mijn moeder of een tante kunnen zijn. Dat kan ik niet bekijken, maar op de achtergrond is die melkwinkel in vol ornaat nu goed te zien… 😉

Bewaren

Schoenen

pumps-marine Een tijdje geleden stond er op Facebook een berichtje. Iemand had dit soort schoenen en wilde ze weggeven. Had ik maar een kopie van dat bericht gemaakt, want later kon ik het niet meer terugvinden. En het was zo grappig. De dame in kwestie had de schoenen gekocht omdat ze ging solliciteren bij een nautisch bedrijf. Het leek haar wel heel toepasselijk. Jammer genoeg kreeg ze de baan niet. En bleken die schoenen ook nog niet de juist maat voor haar te zijn, net ietsjes te krap.

Maar weggooien vond ze zonde, want er zou beslist wel iemand zijn die deze schoenen zou passen.
Ik vond die schoenen zo schattig, maar ja totaal niet meer geschikt voor mijzelf. Trouwens ook de maat was veel te klein. Maar ja, dit zijn toch schoenen om verliefd op te worden?

Bewaren

Ergernis

ondergoed

Dubbelklik op de foto om te vergroten

Oh, oh, oh, wat kan ik me ergeren aan deze advertentie. Niet vanwege het ondergoed, dat beslist mooi is. Niet vanwege het model, dat ook het aanzien waard is. Maar vanwege de tekst die bovenin staat. Die suggereert dat je je alleen maar in het ondergoed van dit merkt “sexy” kunt voelen. Niet als je jouw onderhemd of slipje bij goedkope zaak hebt gekocht.

Wat een L..koek. Je bent wie je bent. Als je toevallig niet kunt beschikken over liggende gelden, dan koop je misschien je ondergoed bij een discounter. Maar ben je dan een minderwaardig mens, ben je dan het bekijken niet waard? Is het merk van je hemd bepalend voor jouw eigenwaarde?

Ach welnee! Het spreekwoord zegt äan de veren herkent men de vogel”, maar ook “al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding”!

Bewaren

Bewaren

Hufters

hufters Vorige week is het me twee maal gebeurd. Ik stond voor het zebrapad te wachten tot ik over kon steken. Maar de auto reed met volle snelheid door. Alsof ik er niet stond, alsof er geen regels zijn waaraan je je moet houden.

Ik ben niet het type dat zomaar oversteekt “omdat ik op het zebrapad voorrang heb”. Nee, ik wacht even, je weet maar nooit toch? En dat is dan mijn geluk. Zo’n automobilist is wel 3 seconden sneller op zijn bestemming en ja, dat zal een slok op een borrel schelen. Maar een hufter is en blijft ie!

Reuring

reuring

willekeurige foto van internet geplukt 😉

Afgelopen woensdag liepen Marthy en ik in Rotterdam een straat in, waar twee jongetjes ons tegemoet kwamen. “U kunt niet daarheen” wezen ze. “Daar is de politie en er ligt een bom”. We lachten wat, geloofden ze niet en vonden het best wel een beetje spannend. Dus wij er op af, een beetje reuring kan geen kwaad. Maar inderdaad, er stonden politiewagens en iedereen werd tegen gehouden. Een man vertelde dat er altijd wel wat aan de hand was daar. Er was al een arrestatieteam naar binnen, volgens hem. Dat die agenten allemaal bivakmutsen droegen, vonden we opmerkelijk. Maar ja, wij hebben dan ook geen ervaring met arrestaties.

Het werd een beetje koud, we wilden ook wel wat gaan eten. Dus liepen we via een andere weg naar het restaurant.
’s Avonds kon ik er niks van vinden op het regionale nieuws, dus zou het wel een onbeduidend iets geweest zijn, dacht ik. Een klein drama tot grote proporties opgeblazen. Maar gisteren hoorde ik ineens dat er die dag daadwerkelijk iemand was gearresteerd, dat er een kalashnikov en munitie was gevonden. Een terreurverdachte… dat is toch niet niks.

Zoveel reuring, nee dat is iets te veel van het goede. En ineens bedacht ik me dat we wel een beetje naïef waren geweest. Voortaan maar meteen rechtsomkeert maken. Veiligheid voor alles!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Er was eens…

volkswagen Een jongeman, die in zijn keurige blauwe blazer met zijn ook al zo keurige Volkswagen Kever naar hartje Rotterdam reed om daar een avond op keurige wijze door te brengen met enkele leeftijdsgenoten. Dat heette toen een soos. Je betaalde een klein bedrag, kon er koffie, thee, fris en zelfs een biertje kopen. En je kon er praten en dansen met vrolijke, aardige en lieve, maar uiterst keurige, meisjes.

Die zelfde avond ging een keurig meisje naar diezelfde soos. Ze voelde zich niet zo op haar gemak, was een beetje verlegen. Ze kwam tenslotte voor de eerste keer op die soos. De ontvangst was vriendelijk. Ze nam koffie en danste met een jongen, die wel aardig, maar ook wel een beetje… nou, ja, die ze enigszins klef vond. Dus sloeg ze een dans over en keek eens op haar horloge. Half negen, de avond zou nog wel duren.
Maar daar stond een jongen in de deuropening. Ze ging eens rechtop zitten. Wow, dat was een leukerd! Die leek niet verlegen, integendeel. Zo te zien een zelfverzekerde jonge man in een mooie blauwe blazer, die nonchalant betaalde en ging zitten. Ze overwon haar verlegenheid en ging snel op de nog vrije stoel naast hem zitten. Ze lachte haar allerliefste lach en hij lachte terug. Ze begonnen een gesprek, over koetjes en kalfjes. Ze dansten wat, praatten over van alles en nog was. En ja, ze lustte ook wel een biertje en hij keek haar bewonderend aan.
Vond ze het goed dat hij haar thuisbracht? Ja, graag. Vagelijk hoorde ze haar moeder “ga nooit zomaar met een vreemde man mee in de auto”, maar die waarschuwing sloeg ze in de wind. Deze jongen kon ze vertrouwen! Voor de deur van haar huis vroeg hij of hij nog eens mocht bellen en ze gaf hem haar telefoonnummer. Bij gebrek aan een notitieblokje schreef ze het op de achterkant van een sausjesrecept.

En de rest is geschiedenis. Want die man was Leo en het meisje was ik. Op 4 december 1971, vandaag dus exact 45 jaar geleden, hebben we elkaar ontmoet. En vandaag vieren we die heugelijke gebeurtenis! Met een gezellig uitje en een lekker hapje en drankje.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Airfryer

airfryer

bron: Google

Overal duiken ze op, de airfryers waarin je zonder al te veel vet kunt frituren. Op zich niks mis mee, want al dat vet is niet echt gezond.
Maar dan lees ik op Facebook een recept voor boerenkoolstamppot uit zo’n apparaat. Dit zou je nodig hebben voor 2 porties: 400 gram aardappelschijfjes, 300 gram boerenkool, 500 gram magere spekblokjes, 3 eetlepels mosterd, 250 ml magere room, 3 eieren en 1 rookworst.
Wij hebben zo’n apparaat niet, maar zouden we het wel hebben, dan maakte ik toch van z’n leven niet dit gerecht.

Want met z’n tweeën 500 gram vlees plus een rookworst en maar net 300 gram groenten verorberen, dat lijkt me niet echt een gezonde maaltijd. En wat is in hemelsnaam MAGERE room? Het vet druipt er aan alle kanten vanaf.

Nee, ook zonder Airfryer maak ik lekker eten klaar. Met veel minder vet, ook minder vlees en zeker met beduidend meer groente!

Bewaren