Quote

Zo aan het begin van het nieuwe jaar hoor je van diverse kanten over goede voornemens. Ik doe er al lang niet meer aan. Dat wil zeggen, ik streef geen doel meer na. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Lukt het, prima. Maar lukt het niet, dan is het toch wel goed.

Maar dit lijkt me wel iets om aan te werken. Glimlachend door het leven te gaan.

De vrouw in de tram, de chauffeur die stopt als je over wilt steken, de kassière bij de supermarkt, allemaal met een glimlach tegemoet treden.

Het kost tenslotte niks, is niet moeilijk en misschien helpt het wel de wereld een beetje gezelliger te maken. Doen jullie mee?

Bootschildering

Muurschilderingen zijn erg in. Elke stad heeft er wel een paar en ze vrolijken grauwe buurten enorm op.

De boot van onze tuinman Hans ligt aan op een leuke plek in Rotterdam. Midden in de stad, tegenover de Leuvehaven en de Schiedamsedijk ligt zijn boot “Marlijn”. Zijn boot geeft kleur tussen alle donkere schepen aan de kade.

Hans is niet alleen tuinman, maar ook een enthousiast duiker. Een lange tijd werd zijn boot gesierd met een gigantische roze octopus. Maar ook schilderingen slijten en dus nam hij contact op met Bart Boudewijns (aka SMOK). Hans bracht zijn boot naar de Rijnhaven, waar Boudewijns hem beschilderen kon tijdens het Pow Wow festival 2019. Dit keer koos Hans voor een enorme Marlijn en legde zo de link naar zijn dochter Sterre Marlijn.

Het beschilderen van zo’n boot is bepaald geen sinecure. Staand op een wiebelend ponton, met beperkte ruimte, moet je heel goed weten hoe het er allemaal in het groot uit komt te zien. Maar het is een zeer geslaagd project geworden. Hans’ boot ligt inmiddels weer aan de Wijnhaven en is een ware blikvanger tussen alle andere schepen. Het filmpje hieronder komt van Smok’s Instagram. Op dat account staan nog meer van Smok’s schilderingen, die het bekijken zeker waard zijn.

Kleurig

Wie denkt dat deze huizen ergens op een heerlijk warm en zeer zonnig Caraïbisch eiland staan, heeft het grondig mis.

Ze staan in een gloednieuwe wijk in Groningen, de Reitdiephaven. Lekker vrolijk toch?

En niet alleen daar, maar ook in Zoutkamp niet ver weg van de stad Groningen, staan huizen in leuke kleurtjes.

De buren van de mevrouw in Den Helder, die een rechtszaak aan haar broek kreeg vanwege een appeltjesgroen geschilderd huis, moeten daar ook maar eens gaan kijken. Misschien zien ze de zaken dan anders…

Geluk…

Tussen alle kerstkaarten die wij jaarlijks ontvangen, zit ook altijd een kaart van een Marianne, een oud-collega van Leo.

Zij werkt al lang niet meer op kantoor maar is een heel andere kant opgegaan en volgde een opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.

Hier hangt al vele jaren een prachtige foto van een pluizige paardenbloem, die Leo van haar kreeg bij zijn afscheid van de brouwer van het heerlijk heldere gerstenat.

En ook krijgen wij dus altijd een bijzondere kerstwens. Die van dit jaar wil ik graag met jullie delen.

Andere koek

Tussen de blogs die ik volg staat ook het blog van Mercotte (echte naam Jacqueline Pin). Zij is in Frankrijk een bekende culinaire journaliste en jurylid bij “Le meilleur patissier”, de Franse versie van “The great British Bake-off” . De Hollandse versie kennen wij als “Heel Holland bakt”. Maar ook bij andere culinaire evenementen geeft Mercotte acte de présence.

Dat er in supermarkten rond de feestdagen fabrieksmatige paté croûte (paté in korstdeeg) ligt was een aantal sterrenkoks een doorn in het oog. Dus kwam er een jaarlijkse wedstrijd met een heuse kampioen. Voor de 9e keer werd deze wedstrijd gehouden en de prachtige creaties werden geshowd, aangesneden, geproefd, nog eens geproefd en beoordeeld. Natuurlijk werd er bij zulke luxe gerechten luxe wijnen gedronken. En het verslag daarvan vond ik dus bij Mercotte.

Dit meesterwerk verdiende de hoofdprijs. Ik vind het bijna een beeldhouwwerk en eenmaal aangesneden lijkt het op een mozaïek. Het is gemaakt van eend met jeneverbessen. Een eenvoudig recept, volgens Mercotte 😉 😉

De andere creaties waren beslist niet minder mooi en zullen ook de smaakpapillen gestreeld hebben. Neem een kijkje op de site, want alleen al hoe alle gerechten werden gepresenteerd is het bezoek zeker waard.
Vegetariërs moeten dit blog maar even overslaan 😉

Recept

Zoete aardappelen hadden we al eens gegeten, maar zelf er iets mee klaargemaakt had ik nog niet. Het werd hoog tijd om dat eens uit te proberen.

Op internet vond ik deze site met dit heerlijk gerecht. Zoals vaak vergat ik een foto van de schotel te maken en voor ik het wist was die al leeg. Geen nood, ik zet hier de foto van de site erbij 😉

Voor 2 personen heb je dit je er voor nodig:
300 gr gehakt
450 gr zoete aardappelpuree, gekookt en tot puree gestampt
2 puntpaprika’s
200 gr prei (fijngesneden)
1 theelepel cajunkruiden
1 eetlepel tomatenpuree
Wat geraspte kaas

Verwarm de oven op 200 graden.
Rul het gehakt bruin in een pan met een beetje olie of boter.
Snijd de puntpaprika in reepjes en bak even mee met het gehakt.
Voeg ook de prei, tomatenpuree en cajunkruiden toe.
Meng alles goed door elkaar en breng het mengsel eventueel op smaak met peper en zout.
Kook de zoete aardappelen met wat zout in ca. 20 minuten gaar, giet af en stamp tot puree. Breng eventueel op smaak met wat kruidnagelpoeder)
Doe het gehaktmengsel in een ovenschaal en dek af met de zoete aardappelpuree.
Bestrooi met een beetje kaas en bak ca. 20 minuten in de oven tot de kaas mooi gesmolten is.


Overdaad

Dit is niet het eerste blogje waarin ik mijn verbazing (en ergernis) verwoord over de overvloed in ons dagelijks leven. Ik realiseer me terdege dat niet iedereen deelt in die overvloed. En dat maakt het misschien nog wel pijnlijker.

Voor een kleine kerstbijeenkomst had ik toastjes nodig. Zelf kies ik daarvoor altijd een bepaald merk . Maar dit keer wilde ik kleine ronde melbatoastjes hebben. Met stomme verbazing stond ik voor het vak, waarin ik in de gauwigheid meer dan 30 verschillende soorten en merken aantrof. Toastjes gewoon, volkoren, meer granen, met spelt, met sesam, met kruiden, olijfolie, rozemarijn of peterselie. Natuurlijk ook in bio-kwaliteit, glutenvrij en nog vele mogelijkheden meer.

Deze screenprint is nog maar een klein gedeelte, meer paste niet op mijn scherm

Wat is er gebeurd in dit land? Eten we allemaal zo verfijnd, zo exquis? Is onze smaak ineens zo geperfectioneerd? Ik kan het nauwelijks geloven. En het gevolg van al die overdaad is dat er onnoemelijk veel moet worden vernietigd, want niet verkocht en dus over de datum. En daardoor wordt het product natuurlijk weer duurder.
Kostelijk voedsel, dat verspild wordt. En dat vind ik doodzonde!

Verspilling

Gisteren tipte ik deze uitzending al even aan. Bij de NDR (Duitsland) dus misschien niet voor iedereen nog te bekijken. Maar met een schrikwekkend verhaal over verspilling en geld, maar vooral materiaal, weggooien.

Foto via Google

De uitzending begint met een enorme stapel zakken waarin gebruikte textiel en kledingstukken zitten. Alles bij elkaar zo’n vier vrachtwagens vol, in totaal 5000 kilogram.
En dat wordt in geheel Duitsland elke twee minuten weggegooid .
Misschien is het in ons land een beetje minder, maar het blijven toch enorme hoeveelheden.

En als je dan ook nog eens leest dat we elk jaar gemiddeld 46 nieuwe kledingstukken kopen, en zo’n 6 paar schoenen, dan weet je dat deze over-consumptie de spuigaten begint uit te lopen.

Ik heb die cijfers met verwondering gezien en weet zeker dat ik niet zoveel kleding en/of schoenen koop. Zou niet weten waar ik het allemaal moet laten. Maar beangstigend vind ik het wel. Zoveel “welvaart”, terwijl het ook betekent dat aan de andere kant van de wereld mensen zich afbeulen om die spullen hier goedkoop en snel te brengen. Zou het volgend jaar misschien een ietsje minder kunnen?

Kunst

Zondag liet ik iets zien, waaraan ik geen “kunst”kaartje hang.

Bron: Google foto’s

Dit is natuurlijk wel Kunst, en met een grote K. Een zelfportret (?) van Jan van Eyck, gemaakt in 1433. Het lijkt of het nog maar kort geleden is geschilderd, maar het dus bijna zes eeuwen geleden dat Jan van Eyck zichzelf portretteerde. En nu nog steeds kunnen wij genieten van dit prachtige werk. De man kijkt ons aan, aandachtig, een beetje dromerig vind ik. Een man van vlees en bloed, waarmee je zonder woorden kunt praten.

Er zijn helaas niet veel werken bewaard gebleven van deze schilder. Nog maar zo’n kleine 20 werken zijn her en der in musea op deze wereld.
Van 1 februari tot 30 april 2020 wordt in het Museum voor Schone Kunsten (MSK) in Gent een tentoonstelling gehouden over het werk van Jan van Eyck. Daar zullen we dan ongeveer de helft van deze werken kunnen zien. Die tentoonstelling staat hoog op mijn lijstje genoteerd.