The Restaurant

Voorlopig zijn wij elke avond wel onder de pannen, want we kijken naar de Netflix-serie “The Restaurant”. Een Zweedse serie over -hoe kan het anders- een restaurant in Stockholm, het Djurgårdskällaren.

De eerste serie begint in 1945, op de dag dat het vrede wordt in Zweden en volgt de familie die het restaurant al lange jaren leidt. We zien hoe de familieleden verzeild raken in allerlei situaties. Hoe moeder Helga de touwtjes in handen heeft en haar kinderen Gustaf, Peter en Nina probeert te sturen. Er wordt geruzied, lief gehad en de een zit de ander soms dwars. Situaties worden verkeerd begrepen, niet goed besproken of er wordt iets verzwegen dan wel iets te veel verteld. Dat alles tegen het decor van een mooi maar wat gedateerd restaurant.

Er zijn in totaal 3 series van 10 x een uur met een mooie cast, goeie sfeer en prima acteerwerk. Wij hebben voorlopig de eerste weken geen zorg over de avondklok 😉

Herinneringen

Vroeger, toen buiten de deur eten nog niet zo in zwang was, was poffertjes eten een belevenis.

Bron: Google foto’s

In Rotterdam ging men toen vrijwel altijd naar Bongers op de Meent. De zaak was gevestigd in een achthoekig gebouwtje van architect Harry Nefkens. Zodra je het trapje bij de ingang op liep, rook je de geur van bakken en van vanille. Met een beetje geluk keek je op de grote bakplaat, waar de kok handig het beslag in de holletjes liet lopen. Om dan snel daarna met een grote vork de poffertjes om te keren.

Mijn moeder was er gek op en ik ook, dus ik heb er vaak een portie gegeten. Het was ook een gelegenheid om met je meisje af te spreken. Aan poffertjes kon een jongen tenslotte geen buil vallen. En ja, ook met Leo was ik er, kort na onze kennismaking een keer.

Bongers zit niet meer in het gebouwtje, maar het werd gelukkig niet gesloopt. Nu kun je er ook andere etenswaren nuttigen, maar poffertjes staan ook nog steeds op het menu.

Indruk

De kalender van 2021 in onze keuken debiteerde
al de derde dag van het jaar
een fraaie wijsheid van Winston Churchill:

“Als je 20 bent, maak je je druk over wat anderen vinden.
Met 40 jaar stop je hiermee.
En als je 60 bent,
kom je erachter dat anderen
in eerste instantie niet eens over jou nadenken.”

Fijne zondag!

Goed nieuws

Wie in Parijs weleens met de Métro gereden heeft, is vast ook wel langs het station “Bonne Nouvelle” geweest. Het ligt in het hart van de stad, dichtbij allerlei toeristische plekken.

Dat station werd recentelijk van naam veranderd. Het heet nu “Bonne Nouvelle – L’année 2020 est finie” (Goed Nieuws – het jaar 2020 is afgelopen).

Bron: Google foto’s

Velen zullen op oudejaarsavond een zucht van verlichting geslaakt hebben. En niet alleen Parijzenaars. En dit is natuurlijk een grappige manier om ons daar aan te laten herinneren.

Hoe 2021 zal worden, is nog een vraag waar we pas over 11,5 maanden een antwoord op zullen hebben. Maar ja, goed of slecht, ik ken geen enkele station met die naam…. 😉

Overtreffende trap

Het is niet moeilijk om na Nieuwjaarsdag foto’s te maken met de flessen die niet meer in de glasbak passen. Vrijwel ieder huishouden heeft wel iets geopend om te proosten en tja, dan loopt het natuurlijk ook snel op.

Ik maakte de foto niet zelf, maar vond genoeg materiaal op Google foto’s. Ik zag op Facebook ook een foto uit een chique wijk van Rotterdam. Dacht dat het alleen daar zo ongelofelijk veel was. Maar nee, overal in het land bleken de feestjes redelijk beperkt, maar de genuttigde drank overvloedig 😉

Bron: Google foto’s

Dierentuin

Door alle Corona-maatregelen balanceren de dierentuinen in Nederland op de rand van de afgrond. Gedwongen gesloten, dus geen inkomsten. Maar de uitgaven blijven door gaan. Aan alle kanten vraagt men om steun. Diergaarde Blijdorp in Rotterdam was voor de lockdown een goed draaiend project. Nu is het nog maar de vraag of het kan blijven bestaan.

Ik was dan ook heel verbaasd om te lezen dat een echtpaar een nieuw, gigantisch dierenpark vol technisch vernuft wil gaan inrichten in Zuid Afrika. Kosten ruim 6 miljard euro. Het moet een soort van Noach’s Ark worden en het stel heeft vrienden, familie en collega’s gevraagd te doneren.

Tja, daar kunnen we natuurlijk niet tegenop boksen. Voorlopig blijven wij ons eigen Blijdorp steunen. En ik hoop nog velen met ons. Want om straks noodgedwongen gezonde dieren te laten inslapen en aan de andere kant van de wereld zo veel geld uit te geven voor weer een mega-project…. Het lijkt me gewoon niet echt logisch.

Vergeetachtig

Bron: Google / Facebook

Ja, ouder worden komt met gebreken. Stijvere gewrichten, grijze haren en soms een beetje vergeetachtig.

Het is dan ook soms best wel moeilijk, al die apparaten en afstandsbedieningen. Piepkleine knopjes, onbegrijpelijke symbooltjes. Heb je dat allemaal onder de knie, dan moet alles ook nog volgens een bepaalde volgorde.

Het valt allemaal niet mee. Maar zo bont als deze man maken wij het niet. Al leggen we uit voorzorg maar geen heel tablet chocolade op tafel 😉 😉 😉

Echt Rotterdams

De kalender van vorig jaar had voor elke dag een ander “echt Rotterdams” berichtje. Dat kon gaan over een gebouw in de stad, een bekende Rotterdam van nu of van vroeger. Maar soms zaten er ook echt Rotterdamse uitdrukkingen tussen.

Rotterdammers zijn recht voor z’n raap, zonder opsmuk. Eerlijk, maar niet altijd fijntjes zo’n Rotterdamse uitspraak. En dus niet altijd passend in mijn blog. Maar deze wil ik toch wel even laten zien.

Dit vond ik wel een hele mooie vondst voor gierig zijn:

“Die haalt adem door z’n neus, dan slijten z’n tanden niet”

Tja, dan ben je natuurlijk wel een heel erge gierigaard
😉 😉 😉