De muziek voor de muzikale maandagen vind ik bij stukjes en beetjes. Hier hoor ik wat, iemand raad me iets aan of er komt een mooie song voorbij in een programma.
Hoe ik aan deze clip gekomen ben, kan ik me niet meer herinneren. Maar ik vind het prachtig en ontroerend, John Prine die zingt “I remember everything”.
Dat geluk in een klein hoekje zit, weet iedereen wel. Soms zelfs een beetje verscholen, achter iets anders verstopt.
Maar met deze spreuk van Loesje moet het eenvoudiger te vinden zijn. En misschien, als het even tegenzit, vind je nog een verstopte portie, daar waar je het nooit meer dacht te vinden.
😉 😉 😉
Eens een keer iets heel anders: klassieke muziek en dan ook nog eens met ballet: een deel uit de Notenkrakersuite van Tjaikovski. Gedanst door leden van het Birmingham Royal Ballet in een ongewoon decor, namelijk The Bullring Shoppingcentre in Birmingham.
Geniet van een gezellig Paasweekend.
Let op, niet te veel eieren eten.
En geef je Paashaas en extra knuffel.
“De Dasty is op”, meldde mijn hulp. “Oh, dan haal ik dat deze week wel even”, was mijn antwoord.
Maar zo gemakkelijk gaat dat tegenwoordig niet meer. De winkel is alleen open voor mensen met een afspraak. Dus maakte ik die via mijn telefoon en bestelde twee flessen voor mezelf en een voor mijn hulp. Jammer, maar dat was niet genoeg. De bestelling moest minimaal 10 euro bedragen.
Het wordt steeds dwazer in de wereld. Wat moest ik dan….? Toch besloot ik de bestelling dan maar op te voeren. Vijf flessen werden het. Zo kunnen hulp en ik wel weer even vooruit.
Maar of dat de economie nou gaat helpen…. Normaal gesproken zou ik voor één fles gegaan zijn. En dan had ik en passant nog wel wat anders gekocht. Een blocnote, wat pennen, een vaasje of weet ik veel wat voor ander niet noodzakelijk spul. Nu ben ik voor minimaal een jaar onder de pannen.
Maar wat verlang ik naar een keer weer gewoon gezellig en ontspannen winkelen.
Na het verhaal van Marthy las ik ook het boek van Tim Voors. Niet dat ik van plan ben om zo’n lange wandeling zelf te maken, maar er over lezen kan natuurlijk altijd.
Het las als een trein, al vond ik het teleurstellend dat de natuur, die toch overweldigend moet zijn, minder werd belicht.
Er was echter één ding wat me bijzonder opviel. Hoe ga je in zo’n situatie met hygiëne om? Vanzelfsprekend is het niet mogelijk elke ochtend te douchen. Zo nu en dan een sprong in een meertje of rivier moet je een beetje schoon houden.
In het bijzonder het gebrek aan een toilet zou mij nekken. Nou ja, helemaal alleen in de bushbush zou ook ik wel wat relaxter zijn dan langs een drukke verkeersweg. Maar toch…!
Zo nu en dan is het toch tijd voor een grote boodschap, die je moet begraven. Maar wat doe je verder met papier en zo….? Natuurlijk niet zomaar achterlaten in de natuur. Maar wat dan?
Tim Voors nam het mee, uiteraard netjes verpakt in een zakje. En gek hè, ik kan me die wandelaars nu niet meer anders voorstellen dan met een rugzak en daaraan bungelend een toiletrol en een keurig dichtgeknoopt zakje.
Zo zal het wel niet gaan. Er zijn beslist andere oplossingen. Maar dat beeld hè, dat blijft…. 😉
‘T is alweer een paar dagen zomertijd. Altijd ben ik een beetje van slag af door dat uur tijdsverschil.
Ook na een paar dagen kom ik nog niet goed op gang.
Daarom vandaag een laat en kort berichtje. Ik moet nog even wennen 🙂
Na de serie Restaurant op Netflix keken Leo en ik nog diverse andere dingen, maar echt enthousiast waren we niet.
Totdat ik de Netflix-serie Borgen ontdekte. Ik had er al veel over gehoord, maar nog nooit iets van gezien.
We kijken weer samen, al was Leo niet meteen enthousiast. Zelfs overdag kijken we weleens in een verloren uurtje, En ik geniet van Birgitte Nyborg als premier, de journaliste Katrine Fønsmark en spindoctor Kaspar Juul. Midden in het politieke spel proberen ze elk voor zich staande te blijven, problemen te voorkomen. Ook al moeten soms heilige huisjes het verduren en principes even buitenspel gezet worden.
Dat is natuurlijk niet gemakkelijk in een mannenbolwerk. Al maken ook kibbelende vrouwen, die elkaar een plaats aan de top niet gunnen, Birgitte het leven lastig.
De serie geeft een goed beeld van de politieke spelletjes. En al is het maar fictie, zo nu en dan lijkt het griezelig echt. Het handjeklap om de posten en de vooroordelen die nog altijd wel voor vrouwen maar nauwelijks voor mannen gelden. De mensen die naar elders moeten of opgeofferd worden…. Eerlijkheid is soms ver te zoeken en principes blijken boterzacht.
Ik ben dus voorlopig nog even zoet met drie series van 10 afleveringen.
Grote schoonmaak aan het begin van de lente. Niet bij je thuis, maar in de natuur.
Helaas hard nodig, omdat zo veel mensen (nog steeds) hun troep achter hun kont laten slingeren. Daarom ondersteun ik het initiatief van Iris Scheffers, die vandaag met vuilniszak en grijper gaat wandelen en zo veel mogelijk afval probeert te verzamelen.
Wanneer je in de eigen woonplaats ook meedoet en een foto plaatst op haar Facebookpagina, doneert Iris hiervoor Eur 1,– aan het Wereld Natuur Fonds.
Ik hoop van harte dat haar actie een succes wordt.
Vraag aan een willekeurig iemand naar een vrouw in de politiek van vroeger en 10 tegen 1 dat de naam Aletta Jacobs valt.
Gek, want zij was niet de eerste in onze landelijke politiek. Het was Suze Groeneweg, die in 1918 als eerste vrouw werd gekozen om zitting te nemen in de Tweede Kamer. Een gedreven politica, die haar post zou blijven bezetten tot in 1937.
In 1918 konden vrouwen zelf nog niet stemmen. Suze Groeneweg kreeg haar zetel dus dankzij alleen mannenstemmen. Het deerde Suze Groenweg niet, omdat zij van mening was dat vrouwen gelijkwaardig aan mannen waren. Ze was dus geen doldrieste feministe, die op de barricaden stond. Wel een vrouw die de pikante grappen van de mannen aan haar voorbij liet gaan. Ze beperkte zich tot wat zij belangrijk vond: onderwijs, drankbestrijding en (arbeids)rechten voor vrouwen. En als ze daarover sprak, dan luisterden de mannen. Want ze was een begenadigd spreekster.
Suze Groeneweg was ook lid van de gemeenteraad van Rotterdam (1919-1931) en van de Provinciale Staten van Zuid Holland (1919-1937), waar zij ijverde zij voor dezelfde zaken.
Voor dit blog putte ik uit diverse bronnen, zoals de site van Atria en Wikipedia.
Vandaag gaan we naar het stemlokaal voor de Tweede Kamerverkiezingen. De keuze wordt niet gemakkelijk met de vele partijen. Ik hoop dat we tot een goede en evenwichtige keuze zullen komen. Maar hoe dan ook, ik stem op een vrouw!
